1. Υβριστικός χαρακτηρισμός για άτομα ΑμεΑ με διανοητική αναπηρία, ιδιαίτερα όταν η αναπηρία αυτή αποτυπώνεται στη φυσιογνωμία των ατόμων αυτών. Η απίστευτη αυτή καφρίλα ακούγονταν στις δεκαετίες του '80 και του '90 και ήταν διπλά άνανδρη: αφενός απευθυνόταν στα ίδια τα άτομα, που εξ ορισμού δεν μπορούν να αντιδράσουν ή να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και την υπόληψή τους, αφετέρου στόχευε έμμεσα ή άμεσα στους ίδιους τους γονείς των ατόμων αυτών, καθότι στην συνειδητή ή ασυνείδητη χριστιανοταλιμπάν λογική (που δυστυχώς, όπως έχει δείξει η ιστορία και η πραγματικότητα, δεν αφορά μόνο θείτσες και θείτσους) η ανωμαλία, το «κουσούρι», είναι θεόσταλτο για να τιμωρήσει τωρινά ή παλιότερα σφάλματα και αμαρτίες, και ο γονέας, όντας φορέας της αμαρτίας, είναι άμεσα υπεύθυνος που έφερε στον κόσμο ένα τέτοιο πλάσμα.

  2. Από το τέλος της δεκαετίας του '90 και μετά προέκυψε μεταφορά σημασίας, και το ανωμαλάκι δηλώνει πλέον τον ανωμαλιάρη ή την ανωμαλιάρα ως καθαρά σεξουαλικό υποκείμενο, ασχέτως προτίμησης ή βίτσιου, ή ακόμη και σεξουαλικής ταυτότητας και αυτοπροσδιορισμού. Πάντα, βέβαια, σύμφωνα με το τι ο ίδιος ο χρήστης της λέξης θεωρεί ότι πρόκειται για ανωμαλία. Ενίοτε δε, το ανωμαλάκι δεν αφορά καν σεξουαλικές προτιμήσεις, αλλά απλά συνήθειες, εμμονές ή γούστα που μπορεί να θεωρούνται ιδιάζοντα από την πλατιά μάζα -και ίσως και να είναι, ίσως και να μην είναι ιδιάζοντα, μπορεί να είναι στην πραγματικότητα αθώα, μολονότι ασυνήθιστα.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η παλιά σημασία έχει εκλείψει στον λόγο, γιατί στη σκέψη είναι σίγουρο ότι υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει, μιας και η καφρίλα δεν έχει ούτε τελειωμό ούτε πάτο σ' ότι αφορά την ανθρώπινη (λέμε τώρα) κατάσταση.

  1. Μωρή μαλακισμένη, δεν βλέπεις που πας; Άντε πάρε το ανωμαλάκι σου και πηδήχτε από καμιά ταράτσα, παλιομαλάκω. Άι σιχτίρ θα σε πληρώνουμε και γι' άνθρωπο...
    (Μογκόλος ταρίφας απευθυνόμενος σε σχετικά νεαρή μητέρα που κρατούσε από το χέρι παιδάκι με εμφανή διανοητική αναπηρία και προσπαθούσαν να περάσουν στην άλλη μεριά του δρόμου. Οδός Ιπποκράτους, στο ύψος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, circa 1993)

  2. Αντε τραβα στα ελληνικά νησια να δεις το ομαιμον τι καϊνάρια βγάζει...Εκει που γαμιούντε δυο - τρεις οικογενειες μεταξύ τους
    και βγάζουν «ανωμαλάκια» (για να το πώ στην γλώσσα σου)... (Από εδώ, σε κάποιο από τα σχόλια)

2.«Θα σταθώ στο ότι το μεγαλύτερο μέρος του ομοφυλόφιλου κινήματος δεν κατάφερε ποτέ να ξεχωρίσει τους φίλους του από τους εχθρούς του... Μας βάζετε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Αν δε βγω να φωνάξω ότι θέλω γάμους, θεωρούμαι αυτομάτως και εχθρός»
Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν απαλλάσσεστε της ομοφοβίας τασσόμενοι κατά της ποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας υιοθετώντας μια στάση τύπου «Ε, ας ζήσουν κι αυτά τα καημένα τα ανωμαλάκια, ψυχή έχουν» περιμένοντας την ευγνωμωσύνη μας. (Από εδώ)

  1. Το μπάντινγκ (μπράντινγκ,branding, ειπωμένο ξεχνώντας να βγάλεις αυτό που έχεις στο στόμα σου), είναι μια ενδιαφέρουσα τεχνική όχι τόσο ακραία άπαξ και ο σταδιακός πόνος του καψίματος συνήθως είναι πιο ήπιος. Απο όσους έχουν κάνει branding και τους ενόχλησε κάτι, αυτό ήταν κυρίως η μυρωδιά περισσότερο! Απο την άλλη ,υπάρχουν άλλα ανωμαλάκια που αναφέρουν πως την απολαμβάνουν δεόντως! Για αυτούς η επίσκεψη στον οδοντογιατρό είναι πάρτυ μάλλον! (Από εδώ)

  2. Το σχιστομάτικο ανωμαλάκι που ευθύνεται για την αναβίωση αυτού του ξεχασμένου από τον Βούδα φετίχ και το μπάσιμο του στην pop κουλτούρα είναι ο Toshio Maeda. Τον καιρό που ο Toshio είχε αρχίσει να σχεδιάζει πορνογραφικά manga, η εμφάνιση πέους σε οποιοδήποτε οπτικό μέσο απαγορευόταν δια ροπάλου και λογοκρινόταν. Για τα πλοκάμια δεν υπήρχε νομοθεσία όμως! Έχοντας αυτή την έμπνευση ο Maeda βρήκε ένα καταπληκτικό παραθυράκι στην νομοθεσία και έφερε στο φως ένα καινούριο είδος διαστροφής! Πλοκάμι και κακό! Οι πιο γνωστοί τίτλοι hentai του Maeda είναι το “La Blue Girl” και το “Urotsukidoji”. Αφότου έκανε την αρχή ο Maeda, άρχισαν και άλλοι σχεδιαστές να βάζουν πλοκαμοτέρατα από το Αέναο Κενό να βιάζουν ανυπεράσπιστα κοριτσάκια. Τα πλοκαμο-hentai είδαν τις χρυσές τους ημέρες την δεκαετία του ’90. (Από εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Υβριστικός, μειωτικός και απύθμενου ρατσισμού χαρακτηρισμός για άτομα ΑμεΑ με βαριά αναπηρία, τα οποία χρειάζονται αναπηρικό καροτσάκι προκειμένου να μπορούν να μετακινηθούν. Επισήμως, η καθήλωση σε καροτσάκι μεταφράζεται σε τουλάχιστον 80% σωματική αναπηρία.

Η λέξη είναι αρκετά παλιά, αλλά επανήλθε στο προσκήνιο αφού χρησιμοποιήθηκε από τον Γιώργο Αυτιά αναφορικά με τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Την σκυτάλη από τον Αυτιά πήρανε έπειτα οι υπόλοιποι, επώνυμοι και ανώνυμοι αυτιάδες του διαδικτύου. Με τα γνωστά εμετικά αποτελέσματα.

Το κόμπλεξ, οι διακρίσεις κι ο κοινωνικός στιγματισμός απέναντι στους ανθρώπους με αναπηρία είναι γνωστή και πανάρχαιη ιστορία που υφίσταται και που θα συνεχίσει να υφίσταται στον αιώνα τον άπαντα, ή τουλάχιστον μέχρι η ιατρική και η βιοτεχνολογία να μπορέσει με κάποιο τρόπο να μετριάσει ή να εξαλείψει τις παθήσεις αυτές. Έχει ενδιαφέρον, ωστόσο, το γεγονός ότι η λαϊκή παράδοση και η μυθολογία σε διάφορες χώρες, τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης, φροντίζει να εξισορροπεί την σωματική αναπηρία με άλλα ταλέντα, τόσο ανθρώπινα (π.χ. αυξημένη νοημοσύνη ή αντίληψη) όσο και υποχθόνια, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον έμμεσο φόβο της κοινωνίας απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, τους «λειψούς». Η εξισορροπητική αυτή τάση συνεχίζει να υφίσταται ακόμη και σήμερα σε διάφορες μορφές ψυχαγωγίας (π.χ. τηλεοπτικές σειρές, κινηματογράφος, λογοτεχνία, κόμικς), αφενός για λόγους πολιτικής ορθότητας, αφετέρου όμως καθοδηγούμενη εμμέσως από την αμηχανία και τον τρόμο που εξακολουθεί να υφίσταται όταν κάποιος καλείται να συνδιαλλαγεί μαζί τους.

  1. Αφορά πάλι τον Σόιμπλε, που μπορεί να μην συμπαθούμε γιατί μας δυσκολεύει με τα οικονομικά και νοιάζεται για τα συμφέροντα της χώρας του, όπως θα έπρεπε να κάνουν και οι δικοί μας.
    Έναν άνθρωπο ανάπηρο όμως, τον οποίο ο καλός Έλληνας Δημοσιογράφος κοροϊδεύει ως «καροτσάκια». (Και μάλιστα αφήνοντας υπονοούμενα ότι η γυναίκα του τον έπιασε με άλλη γυναίκα ή κάτι τέτοιο. Πράγματα που έκτοτε αναπαράγονται άκριτα από Ελληναράδες στα μπλογκς και στο facebook...) (Από εδώ)

  2. Ναι η πουτάνα, ήταν η καλύτερη.Τον καροτσακια τον καθαρισε για πλακα. (Από εδώ, ακατάλληλο κάτω των 18. Για να μην τρέχετε, αναφέρεται στην ταινία Χ-ΜΕΝ ΙΙΙ: The final stand, κι ο καροτσάκιας είναι ο καθηγητής Τσαρλς Εξέιβιερ, κατά κόσμον Professor X).

  3. Είμαι συνταξιούχος στα 59 μου,παραπληγικός, παραιτήθηκα από τη δικηγορία προ πέντε ετών, και από τότε κάνω, με το καρότσι μου,ταξίδια όσα δεν έκανα στη ζωή μου!Προ μηνών αγόρασα ένα εισιτήριο για τη Βενεζουέλα, από 3 έως 31 Μαρτίου 2011, αλλά βλέπω ότι τα προσβάσιμα ξενοδοχεία στο Καράκας είναι λίγα και ακριβά. Το ζυγίζω αν θα κάνω αυτό το ταξίδι, και θα ήθελα τη γνώμη σας, τις εμπειρίες σας όσων έχουν πρόσφατα ταξιδέψει εκεί, και ό,τι άλλο μπορεί να με διευκολύνει να αποφασίσω. Δηλαδή, υπάρχει κάποιο καλό ξενοδοχείο που γνωρίζετε, ή αν μπορώ να νοικιάσω ένα προσβάσιμο σπίτι για ένα μήνα που θα μείνω, ή αν υπάρχει η δυνατότητα να μείνω λίγες μέρες στο Καράκας και να περάσω το περισσότερο κάπου αλλού, κοντά κατά κάποιο τρόπο,που να είναι καλύτερα και για μένα, τον ...καροτσάκια!Δηλαδή, σκέφτομαι, αν δεν βρίσκω στη Βενεζουέλα, μήπως είναι εύκολο να πάρω εκείθεν ένα αερόπλανο για μιαν άλλη χώρα της περιοχής, με καλύτερους όρους διαβιώσεως για μένα, και, κατά τα τέλη Μαρτίου, επιστρέφω στο Καράκας για την πτήση μου στην Ευρώπη; (Από εδώ)

  4. Είχαμε 170 καλεσμένους, από τους οποίους τουλάχιστον οι μισοί ήταν ανάπηροι. Σε περίπτωση πυρκαγιάς ή άλλου ατυχήματος, τα αποτελέσματα θα ήταν αναμφίβολα τραγικά, καθώς η σύνθεση του κοινού αποτελούσε ωρολογιακή βόμβα από άποψη ασφαλείας. Και περιττό να πω πόσες εφιαλτικές ώρες χρειάστηκαν για να αποφασίσουμε ποιος θα κάτσει πού. Οι καροτσάκηδες και οι γκαβοί έπρεπε να έχουν αρκετό χώρο για να κινούνται ελεύθερα. Οι κουφοί φίλοι μας έπρεπε να καθίσουν μπροστά μπροστά, ώστε να μπορούν να διαβάζουν τα χείλη μας. Οι αγοραφοβικοί έπρεπε να καθίσουν κοντά στην έξοδο, ώστε να μπορούν να την κάνουν στα γρήγορα. Οι σκύλοι οδηγοί έπρεπε να έχουν το δικό τους χώρο, όπως επίσης και οι βοηθοί. Να τα βράσω τα περιοδικά που κυκλοφορούν για τις νύφες και το πώς να σχεδιάσεις τον τέλειο γάμο – μόνες μας τα σκεφτήκαμε όλα! (Από εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published

Νεόκοπο χλευαστικό πολιτικό μπινελίκι, συνδυάζει τα νεοφιλελεύθερος και λελές.

Πρόκειται για συνονθύλευμα εκκεντρικών και απροσάρμοστων μεγαλοαστών χωρίς κομματική στέγη. Το πρόθημα νεο- προσδιορίζει περισσότερο το ότι έχουν όψιμα μεταπηδήσει από άλλες εξ ίσου απροσάρμοστες κοινωνικοϊδεολογικές τοποθετήσεις και λιγότερο κάποια ειδοποιό διαφοροποίησή τους από τους απλούς φιλελέ.

Χαρακτηριστικά, πολλοί σημαίνοντες νεοφιλελέδες υπήρξαν στη νιότη τους μαρξυστές – κυρίως οπορτούνες του κοσμοπολίτικου αναρχοαριστερού χώρου, ποτέ σταλίνες (βλ. πιχί Πέτρο Τατούλη). Άλλοι ξε-πήδησαν από τα αγωνιζόμενα ΛΟΑΤ (βλ. τον πρόεδρο της Φιλελέ Συμμαχίας Γρηγόρη Βαλιανάτο). Υπάρχουν δε και σπάνιες περιπτώσεις πρώην αγριοχρίστιανων νεοφιλελέ (βλ. περίπτωση Στέλιου Ράμφου).

Σε αντίθεση με τους παραπάνω (πλην Ράμφου) που τουλάχιστον γαμήσανε στα νιάτα τους, οι νεοφιλελέ πιτσιρικάδες αναμένεται να γεράσουν χωρίς ιδιαίτερα ευχάριστες εφηβικές αναμνήσεις. Τους ξεχωρίσεις από τα λοιπούς λελέδες γιατί στα Starbuck’s κυκλοφορούν με Blackberry, ποτέ iPhone. Τα iPhone δεν είναι αρκετά κόρπορατ. Στις σπάνιες δε περιπτώσεις ερωτικής ή αυτοερωτικής κορύφωσης, οι νεαροί αυτοί φωνάζουν με νόημα «μα ποιος είμαι, ο Τζον Γκαλτ;»

Η κοσμοαντίληψη των νεοφιλελέ είναι εξόχως αντιτουριστική, ειδικά σε ένα κράτος που στηρίζεται σε αναπτυξιακό μοντέλο πελατειακών σχέσεων κομμάτων-ψηφοφόρων. Ο μεγάλος τους καημός δεν είναι ότι το κράτος δεν τους διορίζει, αλλά το ότι υπάρχει κράτος. Δεν τους ενοχλεί ο καπιταλισμός, αλλά η ουσιαστική ανυπαρξία του στην Ελλάδα. Βγάζουν φλύκταινες γιατί ο πολιτικός λόγος της λαϊκής δεξιάς της Νέας Δημοπρασίας τους θυμίζει Παπαρήγα, ενώ ακόμα το φυσάνε και δεν κρυώνει για το απονενοημένο πείραμα ένταξης των Ανδριανόπουλου και Μάνου στο μΠΑτΣΟΚ του Global Thinker.

Ανεκτικοί, πλουραλιστές, προασπιστές της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ανθελληνάρες, αρνησίθεοι φωταδιστές, σιωνιστές, αμερικανοτσολιάδες, φασιστόμουτρα; Εεεεσείς αποφασίζετε!

Πάσα: Μύστερ Κάδμος, δουπού.

- φιλε σπυρο δεν ειμαι νεοφιλελες αλλα δεξιος...επισης θεωρω αντεθνικο ενας πατριωτης να καταντα να υποστηριζει πως δεν υπαρχει αλλη λυση απο την αριστερα για να σωθει το εθνος...
(εδώ)

- Από τον ιεροεξεταστή νεοφιλελέ αριστερό και την περίτεχνα στολισμένη του μισανθρωπία, έφτασα να προτιμώ τον χρυσαυγίτη
(εκεί)

- πασχο ασε κατω το στρατο και την καταστολη
ξερεις πολυ καλα σαν νεοφιλελες που εισαι πως ακομα και εαν καταργησεις το κοινωνικο κρατος 3 πραγματα χρειαζεσαι σε ενα ιδανικο νεοταξιτικο κρατος : πολιτικους δικαστες καταστολη

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο στραβισμός ή αλληθωρία στα τσιτσία ή βυζιά παρατηρείται σε δύο μορφές:

  • Στον κάθετο άξονα, που είναι και η γλαφυροτέρα μορφή. Στην περίπτωση αυτή η δύσμοιρη κάτοχος του βυζοσέτ έχει ανισομερώς κρεμαστά μεμέ. Έτσι το ένα παραμένει ημιθελκτικό ενώ το άλλο φλερτάρει επικίνδυνα με τον αφαλό.
  • Στον οριζόντιο άξονα. Στην μορφή αυτή μόλις επιτύχεις το γδύσιμο της αλληθωροβύζας συνήθως γκριματσώνεσαι σαν να δοκίμασες ληγμένο ζωντανό γιαούρτι. Ήτοι θωρείς 2 ρώγες η μία να βλέπει ανατολή και η άλλη δύση με αποτέλεσμα αντί για ανάπλαση ερωτικών εικόνων στον εγκέφαλο, ανακαλείς αποσπάσματα από βιντεοσαβούρες-ταινίες του 1980 με ψευτοαλλήθωρους που συνήθως είναι και κεκέδες. Η αλληθωροβύζα έχει συνήθως αχλαδάτα στήθη δυσανάλογα με το σώμα της σε κάθε οψιόν δυσαναλογίας.

- Μην πας για μπάνιο στην παραλία γυμνιστών «της γριάς το μνι» γιατί συχνάζουν κάτι αλληθωροβύζες Γερμανίδες 50άρες τύπου Angela MerKel και θα ξενερώσεις τελείως. Θα τον ψάχνεις!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πολύ μπουχέσας.

Είσαι σαν κουραδομηχανή.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο Θεός έφτιαξε πλάσματα, έφτιαξε και κλάσματα! Τώρα διαλέγετε και παίρνετε! Είτε την αριθμητική έννοια (κυριολεκτικά μία μισοριξιά ή μεταφορικά ένας περιορισμένης ευθύνης), είτε την σκατολογική έννοια (το προϊόν της κλανιάς, την κοινή πορδή, δηλαδή ένας ασήμαντος, ένας τιποτένιος).

All time classic μπαρμπαδισμός.

συνώνυμα : μυγόχεσμα, ρετάλι, ρεμάλι, μπετόβλακας,

  1. - Ρε χθες ανακάλυψα ότι αυτοί οι δύο είναι αδέλφια. Δεν θα το πίστευα αν δεν μου το 'λεγαν οι ίδιοι.
    - Κανείς δεν το πιστεύει. Ο ένας σοβαρός, λιγομίλητος, ντεκλαρέ και ωραίος τύπος, και ο άλλος αλήτρα πρεζέμπορας, χωρίς ιερό και όσιο.
    - Ο θεός έφτιαξε πλάσματα, έφτιαξε και κλάσματα.....

  2. - Και που λες, σκάει μύτη χθες ένα πλάσμα στην καφετέρια, πάθαμε όλοι. Ίσαμε τρία χιλιόμετρα πρέπει να ήταν το δεξί της πόδι, κι άλλα τόσα το αριστερό. Και άριστη κατασκευή. Όχι σαν κάτι ασύνδετα αγγούρια. Αλφαδιασμένη, από πάνω μέχρι κάτω. Αναστάτωση, πέφταν δίσκοι, ποτήρια, σταμάτησαν συζητήσεις κλπ.
    - Και να λείπω;
    - Κάτσε να ακούσεις τη συνέχεια. Και εκεί που είναι απλωμένο το πλάσμα, σκάει ένα κλάσμα ανδρός, και ο μούναρος σκύβει και του ρίχνει ένα ρουφηχτό! Και μένουμε σέκοι!! Κοίτα να δεις το λιμό αντράκι. Να κυκλοφορεί τέτοιο πλάσμα. Κουφαθήκαμε!!!

(από electron, 23/09/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Επιτιμητικός χαρακτηρισμός ατόμου, συνήθως άρρενος, ηλικίας πενήντα φεύγα και άνω.

Απαραίτητη προϋπόθεση, κιλά και μπόι ύπερθεν του κανονικού. Χρώμα δέρματος προς το χωματί, ένεκα καταχρήσεων ουσιώνε, κυρίως αλκοόλ (το φτηνότερο και το καλύτερο) και τσιγάρου, εξ ου δείκτης παράμεσος ενός χεριού επιχρωματισμένοι προς τσιρλί και μύτη μελιτζάνα. Μάτια θολά με το ασπράδι κιτρινίζον. Από τη μύτη ρέει υγρό υψηλού ιξώδους, υποπράσινο, σε κατάσταση αμφιταλάντευσης (να πέσω να μην πέσω). Χείλη οιδηματώδη, μπλαβιά στις γωνίες τους, παρατηρούνται κομματάκια άσπρα (σάλιο πηγμένο) στο κέντρο, βλέννα διάφανη (σάλιο άπηχτο). Βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση ημιμέθης.

Ενδυμασία: σακκάκι παλιοκαιρισμένο, μανίκια με «αγκώνες» και γυαλάδα, έχει σχήμα κρεμάστρας καφενείου. Πουκάμισο κάποτε άσπρο, το μισό απέξω (βγήκε μετά το τελευταίο κάτουρο, δεν το πήρε χαμπάρι). Ζώνη, απαραίτητο αξέσορυ του adra, σχόλιο ουδέν. Παντελόνι «μελεκέ», αναλόγως των πολιτικών πεποιθήσεων ο λεκές δεξιά ή αριστερά, γιατί η διαρκής μπυρο-κρασο-ουζο τσιπουροκατάνυξη ανοίγει τα νεφρά και γιατί όσο και να την τινάζεις η τελευταία σταγόνα μένει στο σώβρακο. Παπούτσια χιλιοπατήμενα και σαβουριασμένα, τόσο που διαγράφεται το σχήμα του έσωθεν ποδαριού καταλεπτώς.

Οσμή: έντονη αποφορά νηστείας και υπογλυκαιμίας, ανάκατη με ξινίλα. Κάτι σαν σκατίλα απ' το στόμα ένα πράμα. Αυτό και η κοιλιά σωσίβιο, μου βγάζει το εσάνς του λήμματος.

- Κοίτα ρε, ποιος κάθεται στη γωνία...
- Ωμπωωωω, ο Χεσταίας ... η σκατοσακούλα... παναφύ...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified