Tagged definitions (14)
Showing 1-10 from 14

Ο Γιώργος; Άσε, από τότε που τα 'φτιαξε μ' αυτή την απλώστρα την Κατρίνα, τον έχουμε χάσει.

- Ποτέ δεν μου άρεσαν οι βυζαρούδες, λες να έχω πρόβλημα;

(το παράδειγμα, άλλη ώρα)

1. Σεβομαι τα φετιχ και τις επιθυμιες σου ,αλλα θεωρω οτι οταν καποιος κοιταζει/ποθει σεξουαλικα μια βυζομανα ειναι «αρρωστημενο» ! Σορυ . (Από το Πουτσοπόλιταν).

2. Η βυζομανα Geri Halliwell σε κοτερο. (Από σάιτ για ενήλικες).

3. ρε η δικηγορος η βυζομανα που ειναι μηπως ζωοδοχου πηγης; καμια αλλη να τρεξουμε; (Από θρεντ «Βυζοπούλες γειτόνισσες» γνωστού μπουρδελοσάι).

- Μια ζωή ο Χάρης πρέπει να κυκλοφορεί με μια βυζού!
- Εμ πώς αλλιώς να τον προσέξουν...

1. - Πω πω φίλε τι βυζουμπάτο μωρό είναι αυτό!!!!!!
   - Μην μου πεις ότι σ' αρέσει αυτή η σαύρα. Η φάτσα της της είναι σαν Γκρέμλιν.
   - Εεεεε ποια φάτσα;

2. - Τι σου ζήτησα ρε θεέ; Μια βυζουμπάτη γκόμενα. Κοντή, χοντρή άσχημη δεν με πειράζει... Αλλά εσύ θεέ με γράφεις κανονικά...

Πού πας ρε Καραμήτρο, άμα φας φούσκο από αυτό το βυζόχερο ο μισός θα πάει χαμένος...

Εντάξει, από κορμί δε λέει και πολλά, άσε που είναι και καλαμοβύζα.

- Καλά ρε, θυμάσαι την Ελπίδα από το δημοτικό;
- Ναι ωραίο νιμού ήταν.
- Ε τώρα έχει γίνει μπάλα με βυζιά!
- Πάχυνε και αυτή;;;

1. Από την «Οδύσσεια» του Νίκου Καζαντζάκη:

Μα πήρε το πικρό παράπονο την κράχτισσα ορθοβύζα·
πώς έτσι, Θε μου, δίχως θλίψη πια την παρατούν, σα να 'χε
κιόλας χαθεί η δριμιά της μυρωδιά που ξάγκριζε τους άντρες·
πεισμάτωσε και σύντριψε με οργή στα ροδοπάλαμά της
το φιλντισένιο κρίνο που έλαμπε στου κόρφου τη ρουφήχτρα. (Δες).

1. Κρήτη
   Ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη (1860-1912)

1. Γιάννης Σκαρίμπας, Ο καπετάν Σουρμελής ο Στουραίτης:

«Σαν μιά κολώνα ολόχρυση, ολόρθα βυθισμένη, θάμοιαζε η αναβρική φεγγοβολιά του μες στη θάλασσα.
Κι ανάμεσα του –φάντασμα λευκό νυχτερινό– η Αννίκα η ορθοβύζα.
Θεέ μου !
Άμπουλας σκοτεινός, στιλπνός, τα μαλλιά της, θα χύνονταν –μαύρη νεροσυρμή και κύμα– πα στη μαρμάρινη ασπράδα των δυό ώμων της και γυμνά όπως στ' αγάλματα θα της κρεμόντουσαν τα χέρια, θ' ασπρολογούσαν οι παχουλές φούσκες των δυό μπράτσω της». (Δες).

1. Κωστας Βαρναλης, Ποιητης-χ.ν.κουβελης
   ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
   κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
   η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
   το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη Πριαπο
   το γαιδουρι το βαρβατο.
   Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
   η Ορθοβυζα Πλαση μου Ελλαδα (Δες).

2. Να τη βλέπουν να ταρναρίζη ορθοβύζα τα στήθια, να τρεμουλιάζη τα μαστάρια πλαδαρά· να σιγοκλή ηδονικά, φλογισμένα τα βλέφαρα· (Δες)

3. Το νου σας όμως, τσιμουδιά, να ’χετε εχεμύθεια
   διότι οι γυναίκες μας δεν είναι κουτορνίθια.
   Και προπαντός η Δέσποινα μην τύχει και το μάθει
   γιατί μετά θα υποστώ του λιναριού τα πάθη.
   Αν μάθει ότι ψάχνομαι για νέα κι ορθοβύζα
   είναι ικανή το ¨επίμαχο¨ να κόψει απ’ τη ρίζα.
   (Λιγότερο διάσημος αλλά επίσης εμπνευσμένος ποιητής εδώ)