Definitions (28331)
Showing 1061-1070 from 28331

Είναι η Δημοτική Ελληνική Γλώσσα. Έτσι αποκαλούνταν η Δημοτική Γλώσσα κοροϊδευτικά, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, ιδιαίτερα όταν κάποιος αναφερόταν με ιδιαίτερα "λαϊκό" τρόπο η χρησιμοποιώντας άκρα λαϊκό λεξιλόγιο και εκφράσεις μέχρι χυδαιότητας, για εξευγενισμένα η μη ζητήματα. Ο χρήστης του όρου συνήθως προηγουμένως φρόντιζε να μας ενημερώσει περιγραφικά με έναν πιο κόσμιο (καθαρευουσιάνικο) τρόπο πριν την απόδοσή του στην ... "μαλλιαρή".

Το καπέλο (ή κουλούρα) είναι ποινή στο κουμκάν, για κάθε φορά που ένας παίχτης ξεπερνάει τους 100 πόντους (οπότε λέμε ότι "κάηκε"). Επειδή η πληρωμή για κάθε καπέλο αυξάνει κατακόρυφα, είναι σημαντικό για έναν παίχτη να αποφύγει το καπέλο (να μην "καεί"), "κατεβάζοντας" όσο πιο πολλά φύλλα (πόντους) μπορεί πριν τελειώσει η παρτίδα (πριν "βγει" κάποιος). Οπότε "έσωσα το καπέλο" (ή "γλύτωσα το κάψιμο") σημαίνει κατάφερα να μού μείνουν τόσο λίγοι πόντοι στο τέλος της παρτίδας, ώστε απέφυγα να υπερβώ το 100.

Μικρής έκτασης αγώνας παραδοσιακής τοξοβολίας στο Τοξοβολείο Πεντέλης, εντελώς μακρυά και εκτός οιουδήποτε επίσημου φορέα

Τα αναμνηστικά τυπώνονται από τους διοργανωτές, οι οποίοι στους τρεις (ή παραπάνω) πρώτους απονέμουν - αντί για μετάλλια - ξύλΙα, χαρτόνΙα, χαρτοδέρμΙα, ξυλοδέρμΙα, ακόμα και βελανίδΙα!!

- Χαρτοκουτομπούκαλο, Ταχυρριψία, Μαξιλαρριψία και Εκκρεμές μπουκαλάκι

στην Κεντρική Στοχοδιάταξη,

- Μακρόθεν & Υπερμακρόθεν

στο Καβαντζοβολείο,

- Εγγυτάτη

στον Μοκετόστοχο,

- Καλαθοβέληση

περί το Ερείπιο

κλπ {διαρκώς εμπλουτίζονται}

Εμπλουτισμένο - ως επί το πλείστον - φαγοπότι που συνοδεύει συνήθως τοξοβολάρειν με πενιές κατά προτίμηση απάνου στα βουνά

πιώμα - μασάω - μπουκώνω

Ένα κράμα δυσάρεστου, άσχημου, αμήχανου, ανεπιθύμητου και περίεργου συναισθήματος, προσώπου ή κατάστασης. Παρόμοιο με το κρίντζ.(cringe)

Περιφρονητική προσφώνηση για άτομο που θεωρούμε ποταπό και ασήμαντο(συνήθως νεαρής ηλικίας).

Ένα άτομο που επωφελείται εξαπατώντας άλλους.Ο απατεώνας, το κωλόπαιδο. Η πράξη στο σύνολό της αποκαλείται λαμογιά.

Σημαίνει ότι είμαστε ταιριαστοί ή ότι μοιάζουμε σαν δύο σταγόνες νερού....

Πωωω ρε φίλε αυτοί οι δυο είναι Ντάλε Κουάλε λέμε...

Άλλη ονομασία για το κλύσμα. Βγαίνει από τον ήχο φις-φις του κλύσματος.

Είναι έκφραση που χρησιμοποιείται στον Ορχομενό Βοιωτίας και στα χωριά του και σημαίνει ότι αυτός που τσακώνει (δηλαδή σκύβει και πιάνει) το χώμα, είναι αδερφή (όχι βέβαια νοσοκόμα)..... κοινώς ο πούστης.

Κάθονται δυο τύποι στο καφενείο και ρεμβαζουν και εκείνη τη στιγμή περνάει μια αδερφω από μπροστά τους.... μιλάμε τώρα για χωριό και αυτό είναι κοινό μυστικό.... απλά υποψιάζονται χωρίς να είναι σίγουροι ότι είναι αδερφή, συν τοις άλλοις έχουν ακούσει και κάποιες φήμες.... γυρνάει λοιπόν ο ένας και ρωτάει... "-Ρε!! Αυτόν εδώ, τον Γιαννάκη τον ξέρεις; " .....και απαντάει ο άλλος..."-Το μόνο που ξέρω είναι ότι το τσακώνει το χώμα ο Γιαννάκης "....και βέβαια με την διάλεκτο της επαρχίας που κόβονται φωνήεντα στο τέλος των λέξεων και πολλές φορές αντί για "ο" ή "ω" χρησιμοποιείται το "ου"......δηλ. "του τσακών' του χούμα"