Definitions (28348)
Showing 1761-1770 from 28348

Προερχόμενη από τη slang της αμερικάνικης ραπ μουσικής η λέξη δαγκώνω ή bite χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάποιος έχει αντιγράψει το στυλ ή τους στίχους κάποιου άλλου καλλιτέχνη.

Εκφερόμενο κυρίως σαν "πιτάφιο" με ανάλογη βαριά Καρδαμυλίτικη προφορά. Ελαφρώς προσβλητικός χαρακτηρισμός στην περιοχή των Καρδαμύλων - και ίσως και της Χίου; - που αναφέρεται στον ελαφρόμυαλο, απερίσκεπτο άνθρωπο. Κατά τον Κώνστα έχει να κάνει με τον σκαλιστό χαρακτήρα του Επιταφίου, και υποδηλώνει ότι και το κεφάλι του κατηγορούμενου είναι ομοίως σκαλιστό άρα κούφιο.

Η γκόμενα.

(προφανώς συνδέεται με τους υπάρχοντες ορισμούς, αλλά βλέπουμε ότι το λήμμα μπορεί άνετα να καλύψει μεγαλύτερο εύρος περιπτώσεων)

Ψαρὰς ποὺ ψαρεύει μὲ ἐκρηκτικὰ, συνήθως δυναμίτη.

Ἰδιαίτερα καταστρεπτικὸς, ἀλλὰ καὶ ἐπικίνδυνος τρὸπος ψαρέματος. Τἰς παλιότερες ἐποχές ἔβλεπε κανεὶς στὰ νησιὰ πολλοὺς ψαράδες μὲ κομμένα χέρια, τοὺς πιὸ "τυχεροὺς". Οἱ ἄτυχοι "ἁναπαύονταν" στὸ κοιμητῆρι τοῦ νησιοῦ, ἐνῶ ἀπὸ κάποιους δὲ βρίσκανε οὔτε κομμάτι γιὰ νὰ θάψουν.

Ξακουστοὶ φουσεκάδες ἦταν οὶ Σπετσιῶτες, ποὺ κρατοῦσαν (κατὰ τὰ λεγόμενά τους) τὴν παράδοση τῶν παλιῶν μπουρλοτιέρηδων! Σχετικὸ τὸ πρῶτο παράδειγμα ποὺ "ψάρεψα" στὸ γούγλη.

Τὰ φουσέκια τὰ φτιάχνανε ἀπὸ δυναμὶτη, ποὺ ἔβρισκαν ἀπὸ τὰ λατομεῖα. Ἀπαραίτητα ἐπίσης ἦταν τὸ καψοῦλι καὶ τὸ βραδύκαυστο φυτίλι, ποὺ τὰ ἔβρισκαν ἀπὸ τὴν ἴδια πηγὴ. Ἀργὸτερα "ἐκσυγχρονίστηκαν" κι ἔριχναν μπουκάλες ὑγραερίου, πραγματικὲς βόμβες βυθοῦ, ποὺ "σήκωναν καὶ τὶς πέτρες ἀπὸ τὸν πάτο τῆς θάλασσας".

Ἑτυμολογία: Από το φισέκι > Τουρκ. fişek (αντιδάνειο εκ του φυσίγγιο). Ἀπὸ 'δῶ

Τὸ δεύτερο παράδειγμα μοῦ τό 'χουν διηγηθεῖ γιὰ πραγματικὸ. Μπορεῖ ὅμως νά 'ναι καὶ ἀνέκδοτο. Δὲν περιέχει τὴ λέξη ἀλλὰ εἶναι σχετικὸ.

Ἐργασιομανὴς.

Τὸ εἶχα ἀκούσει στὸ Πολεμικὸ Ναυτικὸ ὅταν ὑπηρετοῦσα πρὶν ἀπὸ καμιὰ σαρανταριὰ χρόνια. Χαρακτηρισμὸς ποὺ δινὸταν σὲ ἀξιωματικοὺς μὲ ὑπεύθυνες θέσεις (κυβερνῆτες, ὑπάρχους, διοικητὲς κλπ).

Ὑπῆρχαν δυὸ κατηγορίες: Οἱ "τῆς οὐσίας" καὶ οὶ "τοῦ θεαθῆναι".

Οἱ πρῶτοι ἤθελαν νὰ γίνονται σωστὰ τὰ πράγματα γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα τῆς μονάδας/πλοίου/ὑπηρεσίας τους, φροντίζοντας καὶ τὸ προσωπικὸ. Οἱ δεύτεροι καταγίνονταν σὲ ἄχρηστες καὶ κάποιες φορὲς παράλογες ἀγγαρεῖες γιὰ νὰ δείχνουν ὅτι "δουλεύει τὸ σύστημα".

de profundis

Ἔκφραση προερχόμενη ὰπὸ τὸν Ψαλμὸ 129 τοῦ Δαυὶδ (Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε...)

Ἔγινε εὐρύτερα γνωστὴ ἀπὸ τὸ de profundis τοῦ Oscar Wilde.

Προφανῶς ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸ προηγούμενο ὁ Ναπολέων Λαπαθιώτης ἔγραψε τὸ ποίημα Ἐκ βαθέων.

Στὶς μέρες μας ἔχει καταντήσει "ἔκφραση καραμέλα" καὶ τὴ βλέπουμε, ἀπὸ βαρύγδουπους δημοσιογραφικοὺς τίτλους μέχρι τὸ facebook. Γι'αὐτὸ νομίζω πὼς μπορεῖ νὰ σλανγκιστεῖ.

συμπλοιοκτήτης, συνιδιοκτήτης, μεριδιοῦχος.

Τὸ εἶχα ἀκούσει μὲ αὐτὴν τὴν ἔννοια ἀπὸ κάποιον παλιὸ ναυτικὸ πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρὸνια. Ὅπως λέει καὶ τὸ wiktionary ἦταν "όρος ιδιαίτερα διαδεδομένος στη νησιωτική Ελλάδα, στην ελληνική επανάσταση του 1821 οι περισσότεροι καραβοκύρηδες ήταν παρτσινέβελοι, αργότερα ο όρος εξελίχθηκε σε επίθετο." ἐδῶ

Κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, τὴν ἐποχὴ τῆς μεγάλης ἀνάπτυξης τῆς ναυτιλίας στὴ νησιωτικὴ Ἑλλάδα (ἐξ αἰτίας τῆς συνθήκης τοῦ Κιουτσοὺκ Καϊναρτζῆ καὶ τῶν Ναπολεοντίων Πολέμων) ἦταν πολὺ διαδεδομένος καὶ ὁ θεσμὸς τοῦ συντροφοναύτη, δηλ. τοῦ ναύτη ποὺ πληρωνόταν, ὄχι μὲ μισθὸ, ἀλλὰ μὲ ποσοστὰ ἀπὸ τὰ κέρδη τοῦ πλοίου. ἐδῶ

Ἡ λέξη μὲ σχεδὸν τὴν ἴδια ἔννοια (συνιδιοκτήτης) χρησιμοποιεῖται καὶ σχετικὰ πρόσφατα:

Τὀ wiktionary δίνει ὡς πιθανὲς ἐτυμολογίες: < ἰταλικά barcaiuolo / barcaiolo (βαρκάρης) ἤ τουρκικά parça (κομμάτι). Ἡ ἔννοια τῆς συνιδιοκτησίας μᾶς ὁδηγεῖ μᾶλλον στὴ δεύτερη.

Στὸ wiktionary καὶ στὸ Κερκυραϊκὸ Λεξικὸ τὴ βρίσκουμε μὲ 2η ἔννοια νοικοκύρης, ἀφεντικὸ.

1. Τέλος στὸ γλωσσάρι τοῦ Τσιφόρου τὴν βρίσκουμε μὲ 3η ἔννοια

παρτσινέβελος = σύρτης

Η αργκοτική ονομασία του παραισθησιογόνου μανιταριού που εμφανίζεται στα περισσότερα παιδικά κινούμενα σχέδια. Αναγνωρίσιμο από το κόκκινο "σκουφάκι" με τις λευκές βούλες/κηλίδες.

Μαγικό λόγω του φτιαξίματος που σου κάνει και κόκκινο λόγω χρώματος.

Επιστημονικά είναι γνωστό ως amanita muscaria ή και fly amanita. Θεωρείται βρώσιμο από τους λαούς της Σιβηρίας μέχρι τον γνωστό υδραυλικό Σούπερ Μάριο και από τους ινδουιστές, τους Βίκινγκς και τους χριστιανούς μέχρι και τους Λιθουανούς (μαζί με βότκα σε γάμους) για ψυχεδελικούς λόγους. Και φυσικά σε χρήση από τα στρουμφάκια για στεγαστικούς λόγους! Ο Νίκος Πλατής στο βιβλίο του Κάμα Τσούχτρα αναφέρει ότι είναι δηλητηριώδες και για αυτό επικίνδυνο, σ' όποιον δε γνωρίζει καλά την επεξεργασία του. Ψήνεται σε χλιαρό φούρνο και όταν αφυδατωθεί εντελώς, τρίβεται σε σκόνη. Μια συνηθισμένη δόση είναι 10 με 15 κουταλάκια του γλυκού. Κάνει δυνατό "Τρίπ".

Η πολύ διαδεδομένη μονοετή πόα με αρωματικά άνθη Datura.

Ονομάζεται και -Βοτάνι του Διαβόλου- και πέρα από κοινό αγριόχορτο είναι και πολύ ισχυρό και πολύ επικίνδυνο ναρκωτικό ή πιο σωστά δηλητήριο. Σύμφωνα με το Νίκο Πλατή σχεδόν πάντα κάνει βρώμικο "φτιάξιμο" και αφόρητο πονοκέφαλο. Δεν υπάρχει πιο οδυνηρή κι εξευτελιστική εμπειρία. Μια πραγματική ζωντανή φρίκη. Καθηλωμένος επί 7-8 ώρες ατέρμονες ώρες στους πιο μαύρους εφιάλτες σου, ανίκανος ακόμα και να σαλέψεις ή ν' αναπνεύσεις. Ίδια εφέ προκαλεί και η καλλωπιστική αδελφή της, η εξίσου δηλητηριώδεις Brugmansia (μπρουγκμάνσια). Οι πηγές που αναφέρουν ποια τμήματα του φυτού είναι "βρώσιμα" και ποια όχι είναι αντιφατικές.

Όποιος/όποια είναι αρκετά ξεροκέφαλος και τελικά έχει σκοπό να δοκιμάσει τη ντατούρα να λάβει υπόψη του πως το "τριπάρισμα" της διαρκεί μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της δόσης, είτε το μετανιώσει είτε όχι, δεν υπάρχει τρόπος να το διακόψει. Αρχικά θα του κάνει τη γλώσσα τσαρούχι, λίγο μετά θα αρχίσουν τα όργανα και θα παίζουν για 8 συνεχόμενες ώρες, ίσως και να πεθάνει.

περισσότερα εδώ.

Ουσιαστικοποίηση της έκφρασης "δεν νιώθει". Χαρακτηρίζει αυτόν που δεν εκτιμάει, δεν καταλαβαίνει, δεν τον νοιάζει, δεν τον θίγει ή/και δεν τον συγκινεί τίποτα. Ο χοντρόπετσος, ο παχύδερμος, ο άνιωθος.