Definitions by Khan (2354)
Showing 1601-1610 from 2354

Για τον δόκιμο καρνάβαλο βλ. λ.χ. εδώ, εδώ και εδώ.

1.Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ότι χρησιμοποιείται γενικότερα για να δηλώσει κάποιον/αν που έχει στην εμφάνισή του μια εξτραβαγκάντζα, που ντύνεται προκλητικά, επιτηδευμένα σαν προσοχοπουτάνα, κάγκουρας ή καγκούρω, για να τραβήξει όλη την προσοχή πάνω του/της. Και που γενικότερα συμπεριφέρεται με τρόπο γελοίο. Βλ. και καρναβάλι, καρναβαλιστής.

2.Ειδικότερα χρησιμοποιείται για γκέι, και κυρίως για τραβεστί και τρανσέξουαλ, που έχουν ένα αλμοδοβαρικό ζενεσεκουά. Σύγκρινε με: επιτάφιος.

Χαρακτηρισμός προσώπου που έχει στοιχεία από διάφορους άλλους χαρακτηρισμούς που έχουμε λημματογραφήσει στο σλανγκρ. Ο λεβεντοτσολιάς βασικά είναι λεβεντομαλάκας, έχει ένα μπόι ίσαμε εκεί πάνω, αλλά από νιονιό όχι και πολλά πράγματα. Μικρός ήταν το αγαπημένο παιδί της μάνας του που από την πολλή περιποίησή της δεν χρειάστηκε να οξύνει και πολύ το μυαλό του. Στην καλύτερη δυνατή εκδοχή του μπορεί να είναι κάτι σαν τον Αλέξη Γεωργούλη που υποδύεται τον τσολιά μαζί με τη Μαρία Σολωμού ως τσολιά στην ταινία

ή σαν τονΣάκητονΡουβά

Συναφώς μπορεί να είναι κλαρινογαμπρός, κάγκουρας.

Ως κλάριν τσολιάς μπορεί να είναι και Ελληνάρας ή ελληναράς που πανηγυρίζει τα στοιχεία της ελληνικής ιδιαιτερότητας έχοντας όμως και τα στραβά του νεοελληνέζου.

Το κύριο χαρακτηριστικό όμως είναι ότι θα κάνει τις γκάφες του, θα είναι αμπλαούμπλας, άτσαλος, επιρρεπής σε γιωτομπαλιές γιατί κουβαλάει πολλή βαρβατίλα και λίγο μυαλό.

Και μιλώντας για μαβλακείες λεβεντοτσολιάδες μπορεί να είναι όχι μόνο τα εθνίκια, αλλά και καγκουροφιλελέδες:

Και για να το ρίξουμε λίγο και στην ψυχανάλα, ένας λεβεντοτσολιάς μπορεί να είναι κατά βάθος ένας απωθημένος πουστανελάς, κι οι μαλακίες του να είναι εντέλει ανωμαλακίες.

Γενικότερα πολλά απωθημένα μπορεί να κρύβει ένας λεβεντοτσολιάς...

Όπως ας πούμε ότι ζει στο εξωτερικό και θέλει να ντύνεται τσολιάς για να θυμάται τα ελλήνικος. .

Άβυσσος η ψυχή του λεβεντοτσολιά.

Είναι τα ελλήνικος, ουδέτερο ουσιαστικοποιημένο επίθετο στον πληθυντικό. Έτσι υποτίθεται ότι λένε τα ελληνικά, δηλαδή την ελληνική γλώσσα ή ό,τι ελληνικό, οι Ελληνοαμερικάνοι από δεύτερη γενιά και πέρα. Κατ' επέκταση, χρησιμοποιείται κάπως όπως το Ελλάντα, για να δηλώσει την αλλοτρίωση είτε του ομογενή στο εξωτερικό είτε και του εν Ελλάδι νεοελληνέζου, όταν λ.χ. δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει καλά την ελληνική γλώσσα, γράφει σε γκρήκλις χρησιμοποιώντας ξενικές συντάξεις κ.ά.

Άκλιτο. Στα καλιαρντά είναι ο αναπτήρας εκ του α΄ συνθετικού κάγκελο- που δηλώνει ο,τιδήποτε το μεταλλικό και του κερικεντέ που σημαίνει σπίρτο, ετυμολογούμενο από τον Ηλία Πετρόπουλο (Τα Καλιαρντά, 1971) εκ των κερί και κέντα. Συνώνυμο: σιδεροπυρού.

Η Πλατεία Ομονοίας στα καλιαρντά από τις κάνουλες εκτόξευσης ύδατος που είχε η πλατεία. Για την Ιστορία της Πλατείας Ομονοίας δες εδώ, όπου βλέπουμε ότι στη δεκαετία του 1960 άρχισε η υγρή εποχή της πλατείας:

Η Κανουλού στη φάση με τους μεγάλους πίδακες

Η μεγάλη αναδιάταξη της πλατείας πραγματοποιείται το 1960, όπου η φυσιογνωμία της αλλάζει κατά πολύ. Τα λουλούδια, τα περίπτερα, τα κιγκλιδώματα και οι πάγκοι των ανθοπωλών ξηλώνονται και οι πεζοί αποκλείονται εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή. Η επιφάνεια της πλατείας μετατρέπεται σε τεχνητή λίμνη με συντριβάνια, ενώ υπογείως διαμορφώνεται μια δεύτερη, πολύ πιο αποπνικτική. Το κοσμικό παρελθόν της Ομόνοιας έχει ήδη αρχίσει να ξεθωριάζει στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του κέντρου που δίνει προτεραιότητα στο αυτοκίνητο, μετατρέποντας την περιοχή σε κυκλοφοριακό κόμβο αποκλείοντας την πρόσβαση στους πεζούς.

Γελοιογράφοι της εποχής σχολιάζουν καυστικά τη λίμνη, βάζοντας μέσα τη γοργόνα που ρωτά τον τροχονόμο αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Ο Μποστ σε μια γελοιογραφία του που φιλοξενήθηκε στο εξώφυλλο του Ταχυδρόμου στις 25 Ιουλίου 1959, την περίοδο δηλαδή όπου γίνονταν τα μεγάλα έργα για την ανακατασκευή της πλατείας και την διάνοιξη της οδού Κοραή, γράφει χαρακτηριστικά: «Να ιδώ του βάλτου τα χωργια από ψηλή ραχούλα- να δω κε την ομονηα με τα νερά τα κρεια»

Εδώ

Μέσα σε μια δεκαετία τα συντριβάνια ανακατασκευάζονται σε διάφορες μορφές για να αντικατασταθούν εν τέλει από υδάτινους πίνακες. Οι πεζοί παραμένουν αποκλεισμένοι από την επιφάνεια της πλατείας και οι μόνοι που την επισκέπτονται κατά περιόδους είναι οι των ομάδων που καθιερώνουν τις βουτιές ύστερα από κάθε νίκη της ομάδας τους.

Εδώ

Η έκφραση, επομένως, αφορά πιθανότατα στη μορφή που είχε πάρει η Πλατεία Ομονοίας στη δεκαετία του 1960 με τις κάνουλες ύδατος. Σήμερα που είναι τίγκα στο τσιμέντο και στη χειρότερη φάση της έβα χρησιμοποιείται μόνο από ρετρό καλιαρντογράφους/λόγους.

Εις -ιά μειωτικός χαρακτηρισμός που σημαίνει τον κατώτερο, από διάφορες απόψεις, κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική κ.ά., τη μπασκλασαρία, τον/την τελευταία. Στον προφορικό λόγο, δέον να προφερθεί με αριστοκρατίζοντα επιτονισμό καταφρόνησης επιβοηθούμενο από τις κατάλληλες γκριμάτσες αηδίας του προσώπου για την ξευτίλα της κατωτεριάς.

Η μοτοσικλέτα, το μηχανάκι στα κυπριακά, εναλλακτικά προς το συνηθέστερο μοτόρα. Πληθυντικός: ταπουροκωλούες (δες εδώ). Το βρίσκω γραμμένο και ως ταπουροκολού, αλλά και με μία ας πούμε περισσότερο φωνητική γραφή ως τταππουροκολού.

Η ετυμολογία δεν είναι σαφής. Το λολαδερό ως άνω βιντεάκι δίνει την αστειατόρικη "ετυμολογία" ότι ο κώλος σου κάνει "ταπ ταπ ταπ". Πάντως και οι γλωσσολογικές πηγές μου στη μαρτυριάρικη μου λένε ότι θεωρείται ότι λέγεται έτσι επειδή κάνει ταπ ταπ ο κώλος της μοτόρας. (Η συσχέτιση κώλου και εξάτμισης φαίνεται άλλωστε στα λήμματά μας εξάτμιση, μαγκιά κλανιά και εξάτμιση). Ως "προφανή" ετυμολογία δέχεται τα ηχητικά εφέ της μοτόρας και σχολιαστής στου κυρ-Σαράντ, βλ. σχόλιο 12 στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ας κρατήσουμε πάντως και μια πισινή, μαζί με την παρατήρηση ότι τάπος (ττάππος) είναι ό,τι και η τάπα, δηλαδή ο φελλός του κρασιού και ο κοντός άνθρωπος, δες εδώ.

Ρατσιστικό και σεξιστικό 2 σε 1, πρόκειται για μια -μούνα με σαφή εθνική καταγωγή, που προέρχεται δηλαδή από τη Ρουμανία.

Θα περιοριστώ προς το παρόν σε ένα παράδειγμα (σεξιστικό) από τον χώρο της οικονομίας:

Νταξ, το λολοπαίγνιο είναι μπανεύκολο, αλλά μην ξεχνάμε και τις συμπαθείς Αρωμούνες, που έχουν οδηγήσει στην εύλογη απορία γιατί είναι προσβολή το να πουν ότι είσαι βλαχάρα, αν αυτό που κατά βάθος εννοούν είναι ότι είσαι αρωμουνάρα; Μην ξεχνάμε επίσης ότι η Ρουμανία σε πολλές σλαβικές γλώσσες λέγεται Ρουμούνια.

Εν πάση περιπτώσει, το Ρουμούνα οδηγεί σε διάφορους αντίστοιχους σχηματισμούς, αναλόγως του τι ακριβώς -μούνα είναι η εκάστοτε Ρουμούνα. Λ.χ.

Μεταξύ ανατολικομπλοκελάγνων, οι Ρουμούνες/ Ρουμούνια είναι το αντίπαλον πέος από τα Ρωσίδια, έτσι ώστε να υπάρχουν εντέλει δύο μεγάλες κατηγορίες παρόμοιων -λάγνων, οι σλαβόφιλοι/ ρωσόκαυλοι και οι Ρουμουνόφιλοι (ως γνωστόν (;) οι Ρουμούνες δεν είναι Σλάβες). Ονείρωξη των τελευταίων είναι να πάρουν το Λίλιαν εξπρές για να βρουν την τύχη τους:

Ο καλοδιατηρημένος και κοτσονάτος ηλικιωμένος, ο λεβεντόγερος, εκ του λεβέντης και πουρό (<ρομανί phuro= γέρος).

Στο ιδίωμα των μπουρδελιάρηδων, είναι βασικά ένα πράγμα: Το Μεταξουργείο άκα Μετάξι, και δη οι δρόμοι όπου είναι παραταγμένοι ο ένας μετά τον άλλο οι οίκοι ανοχής, μπουρδέλα και πουτανόσπιτα, όπου ως νέοι Μάρκο Πόλο, οι μπουρδελιάρηδες εξερευνούν τους δρόμους του Μεταξιού.

Μόνο κατ' επέκταση μπορεί να είναι ο,τιδήποτε άλλο, όπως άλλες ερωτογενείς ζώνες, με στοιβαγμένα ντέλα το ένα μετά το άλλο, όπου συχνάζουν φυλικοί και γκαζοχωρίτισσες, ή οι κυριολεκτικές πορνοντίσνεϊλαντ, δηλαδή τα μεγαμπουρδέλα της Κεντροδυτικής Ευρώπης που παρουσιάζει ως theme-parks στα μυθιστορήματά του ο Michel Houellebecq, καθώς έχουνε μέσα σάουνες, εστιατόρια, σινεμά, πισίνες, γυμναστήρια και τα χύσια μέσα, προσφέροντας και σούπερ-γκουφουέ εξπήριανς. Δεν θα επεκταθώ σε ψυχανάλα για το ότι ο όρος θίγει την παιδικότητα της ψυχής των μπουρδελιάρηδων, ή ότι η πορνεία καταδικάζει τον άνδρα σε μια παιδική ανωριμότητα, τον καθηλώνει στο στοματικό στάδιο ανάπτυξης κ.τ.ό. Βασικά επεκτάθηκα, αλλά δε γαμιέται....