Definitions by sstteffannoss (225)
Showing 31-40 from 225

Λογοπαίγνιο του «παθός και μαθός» που είναι λογοπαίγνιο του «παθών μαθών», άρα λογοπαίγνιον στο τετράγωνον.

Σημαίνει βέβαια «έπαθα κι έμαθα», αλλά όταν απευθύνεται σε άλλον ενέχει κακεντρέχεια μεγάλη, τουτέστι «τα 'θελε ο κώλος σου», «πήγαινες φυρί φυρί», «τα 'θελες και τα 'παθες», «εγώ σου τά 'λεγα«) κοκ

Κοπρόσκυλο (μάλλον από παραφθορά του τούρκικου köpek).

Απευθύνεται σαν βρισιά σε τεμπελχανάδες.

Συχνότατο σαν παλιοκουπούκι.

1. Η τσιμπουκλού που πολύ το γουστάρει. Προφανώς από το καβλί + το ηχητικό «σλουρπ» που δηλώνει λαίμαργη ευχαρίστηση.

2. Η άτσαλη τσιμπουκλού που από περήφανο τσολιά σου τον κάνει σκέτο λούρπακ. Εξού και καβλοσλούρπακ.

Ασφαλώς και είναι η «διακόσμηση» στα ελληνικά από το γαλλικό décor - όμως, παρέα με ρήματα όπως:

1. κάνω: κάνω (κάποιον) ντεκόρ σημαίνει ό,τι και τα: τον γείωσα, του το βούλωσα, κι από 'κει και πέρα (το 'παιξε) γλάστρα, τον έσβησα (και έλαμψα) - κι όλα τα παρεμφερή κι ομοειδή.

2. βγαίνω: βγαίνω απ΄το ντεκόρ σημαίνει παίρνω θέση (πάνω σε κάποιο ζήτημα), πήραν επιτέλους χαμπάρι πως υπάρχω, επανενεργοποιούμαι, κ.ο.κ.

3. έχω: έχω για ντεκόρ σημαίνει έχω για μόστρα, έχω για γλάστρα κ.ο.κ.

4. ... είμαι: δεν είμαι (για) ντεκόρ (εγώ), το γνωστό παράπονο παραμελημένης γκόμενας.

Από τα γνωστότατα ξάπλα + Αρντάν.

Ο υπερθετικός της κατάστασης στην οποία θέλει να βρεθεί κάθε ευσυνείδητος φαντάρος και βρίσκονται πλείστοι ασυνείδητοι δημόσιοι υπάλληλοι. Η πλήρης χαύνωση. Η νιρβάνα. Το ζεν. Η μαστούρα σε οριζοντιωμένη στάση.

Κυριολεκτικά εκεί που καθίζουμε τον κώλο. Συνήθως περιγράφει ένα καρεκλάκι ξύλινο που δεν το λες έπιπλο (δλδ σε καμιά περίπτωση ένα σκαμπό -θα ήταν απαξιωτικό), ή ό,τι θα μπορούσε σε ώρα ανάγκης να παίξει τέτοιο ρόλο (π.χ. ένα τελάρο, ή μια άδεια κάσα από μπύρες).

Μου τελειώνει ο παράς, εξαντλούμαι οικονομικά. Πολύ κοντά στα: «Μένω ρέστος», «μένω χωρίς μία», «μένω στον άσσο», «μένω δίχως σάλιο», «ξετινάχτηκα» κλπ. Όμως δεν φτάνω στο σημείο να χρωστάω.

Το «με ξεπαράδιασαν» υπονοεί μερικές φορές το «μ' έπιασαν κορόιδο», ενώ άλλες πως προέκυψαν πρόσθετα έξοδα που δεν είχα υπολογίσει και δεν μπόρεσα ν' αποφύγω.

Ο πολύ τυχερός άνθρωπος. Αυτός που του 'ρχονται όλα βολικά, που δεν βρίσκεται ποτέ σ' ανάγκη. Ο τίγκα στην κωλοφαρδία.

1. Χαϊδευτικά, το φανταράκι που υπηρετεί στη Γκατζολία.

2. Το πραγματικά περίφημο γάλα «Ροδοπάκι» που διατίθονταν στο ΚΨΜ όταν εγώ υπηρετούσα.

Παρεμπιπτόντως το Μίλκο δεν πιάνει χαρτωσιά μπροστά του. Εννοείται πως οι ντόπιοι δεν το αποκαλούν ποτέ έτσι.

Λέγεται για γυναίκες που έχουν τσουχτερή γλώσσα, που στάζουν δηλητήριο, που δε χαρίζουν κάστανα, που δε μασάνε, που είναι επίμονες σε σημείο να γίνονται πρήχτρες, που πετούνε συνεχώς σπόντες που πονάνε, που σε τσιγκλάνε συνεχώς, που σου τα κάνουνε νταούλια.

Ο χαρακτηρισμός έχει γράψει λαμπρή ιστορία όταν εξακοντίστηκε απ' το μακαρίτη τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο στην Έλλη Στάη.