Όπως είναι γνωστό, η υπό του χύδην όχλου χρησιμοποιούμενη λέξη «κώλος» δηλοί τον πρωκτό ή αφεδρώνα.

Αφεδύο, όπως ισχυρίζεται ο Μπάμπι το Ελαφάκι, «φόδρα» σημαίνει εσωτερική επένδυση ενδύματος ή άλλου αντικειμένου.

«Φόδρα του κώλου», λοιπόν. Εν πρώτοις, ας αφήσουμε κατά μέρος τις κακής ποιότητος εσωτερικές επενδύσεις ενδυμάτων. Δεν είμεθα υφασματέμποροι. Ως φόδρα του κώλου μπορεί να νοηθεί μόνο το ορθόν ή απευθυσμένο, δλδ το ακραίο τμήμα του εντέρου που απολήγει στη λεγόμενη σούφρα.

Ο μόνος τρόπος για να γίνει ορατό το απευθυσμένο είναι η εξαγωγή του, είτε μέσω του στόματος (Βαγγελίστρα μου!), είτε μέσω της σούφρας, μετά την απαραίτητη διεύρυνση των κωλοβάρδουλων. Η απόσταση μεταξύ αυτών των δύο σημείων της ανθρώπινης ανατομίας καθιστά απαγορευτική την επιλογή του στόματος, άρα η προσφορότερη μέθοδος είναι η δια της σούφρας εξαγωγή.

Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις εθελοντών για να υποστούν την εν λόγω επέμβαση, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι πρόκειται για μάλλον βίαιη και επώδυνη διαδικασία. Η φράση λοιπόν δέον όπως θεωρείται ελάχιστα συγκεκαλυμμένη απειλή που αφορά είτε οθωμανικού στυλ καταναγκασμό, είτε άσκηση σωματικής βίας (ή συνδυασμό των δύο αυτών τεχνικών).

Οίκοθεν νοείται ότι η χρήση ή μη κατάλληλων εργαλείων για την πραγματοποίηση της επέμβασης εξαρτάται από την επιδεξιότητα του κωλοσχίστου.

- Το '69 στη φυλακή Saverov της Adina εγνώρισα έναν Κατάδικο που του χώσανε γκλοπ στον κώλο και μετά το τραβήξανε έξω με δύναμη - το κωλάντερό του κρεμότανε σαν ποτήρι. Ο γιατρός της φυλακής Saverov (ένα κάθαρμα) τον ενοσήλευε για έλκος στομάχου.
(Ηλ. Πετρόπουλου «Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη»).

([...]μπλέχτηκε [...] σε καβγά [...] για χάρη ενός ζωηρού στρατιώτη που θέλανε να πάρουν οι χωροφύλακες [...])
- Διαταγές [...] δέχομαι μόνο από ανωτέρους μου.
- Κι εγώ τι είμαι μωρή καριόλα μπασκίνα ;
- Είστε ομοιόβαθμος και θα σας αναφέρω διότι...
- Θα μου τα κλάσεις.
- Ο στρατιώτης...
- Άμα τον ακουμπήσεις θα σου βγάλω έξω το κωλάντερο σαν κάλτσα !
(Διον. Χαριτόπουλου «525 Τάγμα Πεζικού»).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Μισοσοβαρή-μισοαστεία κατάρα από Αιτωλοακαρνανία μεριά.
Το παλιούρι είναι ένας γεμάτος αγκάθια θάμνος, εναντίον του οποίου δεν συνιστάται η κατά μέτωπον επίθεση, κοινώς γιούργια. Προφάνουσλυ, ένας αγκαθωτός διάολος που κόβει βόλτες στα σωθικά του αποδέκτη της κατάρας δεν είναι και ό,τι καλύτερο...

Πηγή : Ο φάδερ.

Μωρέ φαταούλα, μισό μπακλαβά είχα φυλάξει να γλυκάνω το δόντι μου, και μόλις γύρισα την πλάτη μου τον σαβούρωσες; Μπα που να 'μπει ο διάολος μέσα σου και να 'ναι φορτωμένος παλιούρια, κερατά!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Αφορά την περίπτωση κλανιάς, ασχέτως κατηγορίας (λαδερή, λιγδιάρα, τιρμπουσονέ, κατά ριπάς, κατσαρή, παραπονιάρα, Γης Μαδιάμ, κομπολογάτη, κλπ) η οποία κατά την έξοδό της στην κοινωνία συνοδεύεται από τη μύτη βρομερού κουραδόσκατου, γεγονός που οφείλεται συνήθως σε υπερβολικό σφίξιμο.

Προς αποφυγήν τέτοιων embarrassing καταστάσεων καλό θα είναι να ακολουθείται η συμβουλή του Ηλία Πετρόπουλου σύμφωνα με την οποία μια ζορισμένη πορδή καταλήγει συχνά σε ένα μικρό σκατουλάκι. Ας αναφερθεί και η ταυτόσημη Αγγλοσαξονική (Καναδάς δεκαετία 60) έκφραση «a fart with a turtlehead» (κλανιά με κεφάλι χελώνας).

- Πού τρέχεις ρε σαν παλαβός;
- Άσε, πάω για καινούργιο σώβρακο, μπουμπούνισα μια κομπρεσεράτη και βγήκε με ψαχνό.
- Ε καλά, άμα είναι να μας χέσεις να μη σε κρατάω...

(από Vrastaman, 03/01/12)

Βλ. χέκλασα, εχεκλάνω.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πανέμορφη, αλλά υπολογίστρια και ύπουλη γκόμενα η οποία, κατά τους θερινούς μήνες και πάντα σε θέρετρα διασημοτήτων, συνηθίζει να επιδεικνύει τα σχεδόν ολικώς ορατά κάλλη της σε ύπτια ή πρηνή θέση επί ευρύχωρου, ανακλινόμενου ενοικιαζόμενου καθίσματος. Με την ίδια μίνιμουμ περιβολή (ή και χωρίς αυτήν) εντοπίζεται περιφερόμενη ασκόπως από εξώφυλλου εις εξώφυλλο ποιοτικών περιοδικών (Κίτρο, Λίτρο, Μήτρο !!!, Νίτρο, Φύτρο κλπ).

Εικάζεται, μάλλον αδικαιολογήτως, ότι πρόκειται περί μεθόδευσης που αποσκοπεί στην προσέλκυση κάποιου τυχαίως διερχομένου φραγκάτου, με αδιευκρίνιστες, αλλά μάλλον άσχετες με το ευτραφές βαλάντιο του εν λόγω ατόμου προθέσεις εκ μέρους της οριζοντίου καλλονής.

Οι πεπειραμένες ξαπλώστρες με πλούσιο βιογραφικό συγκαταλέγονται στους βετεράνους του είδους (λατιν. veterus < vetus = παλαιός + anus = πρωκτός). Πρβλ «παλιά πουτάνα», «παλιοπουτάνα», «ξεσκισμένη» (με πιθανή επίδραση του τουρκ. eski = παλαιός). Συνώνυμο: ξεσκωλισμένη.

Ακολούθως παρατίθενται πιθανώς σχετικά κοινωνιογλωσσολογικά στοιχεία :

«Το πουτανάκι ξάπλωσε με μια μεραρχία λεχρίτες μέχρι που την έκανε λαχείο με το κορόιδο τον μαλάκα και τώρα μας το παίζει μεγαλοκυρία», «Της είχανε πει στο Λύκειο πως με τα προσόντα της θα γράψει Ιστορία κι αυτή μπέρδεψε τη γραφίδα με την κωλοτρυπίδα, το αρχίδι με τον Θουκυδίδη και το καυλί με τον Θεμιστοκλή», «Μύκονο και Σαντορίνη / τέτοια πίπα δεν εγίνη», «ανήλθε την κλίμακα οριζοντίως» (πρβλ αγγλ. climax = κορύφωση, οργασμός ).

Τουρκ. karyola = κρεβάτι.

Στρινγκ (< αγγλ. to pull strings = χρησιμοποιώ γνωριμίες για να αποκομίσω όφελος, να τελειώσω μιά δουλειά κλπ).

Με φίλο σικίς = Άγνωστης σημασίας και ετυμολογίας φράση.
Δεν φαίνεται να συνδέεται με το χυδαίο σλανγκικό τουρκικό sikis = σεξουαλική επαφή, ούτε με το sikke = νόμισμα, τουρκική λέξη που πιθανώς σχετίζεται με τον χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού.

Βυζόν = Πολυτελές ένδυμα, δώρο φραγκάτου σε ξαπλώστρα.
Κατασκευάζεται από γούνα νυφίτσας ( < νύφη), μικρού σαρκοβόρου ζώου με κοφτερά νύχια.

Αρμηρή = Ξαπλώστρα με πανάκριβα γούστα, τα οποία πληρώνει αδρά ο φυστικώνων αυτήν φραγκάτος, αρμυρό φιστίκι κατά το κοινώς λεγόμενο. Μια αρμηρή ξαπλώστρα αξιοποιεί με τον αποδοτικότερο τρόπο τα όπλα με τα οποία την εφοδίασε η Φύση ( λατιν. arma = όπλα + μηρός ).

Νυμφίδιο ( νύμφη + οφίδιο = δηλητηριώδες ζώον της συνομοταξίας των ερπετών ).

Η μάνα σκάφη και απλώστρα κι η κόρη σκάφος και ξαπλώστρα.

Για το "Pull strings" (από Nakas, 09/01/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πρόσφατες ιστορικές έρευνες έφεραν στο φως του Ανατέλλοντος Ηλίου τη μυστηριώδη μέχρι σήμερα τοποθεσία η οποία έχει μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως το μέρος στο οποίο έχουν δοξαστεί μυριάδες ανώτατων στρατιωτικών με πλάκα τα γαλόνια. Το μέχρι χτες μυθικό αυτό πεδίο μάχης σχετίζεται με την συντριπτική ήττα που υπέστησαν τα στρατεύματα του στρατηγού Misuheso Tobatzaki από συνασπισμένες συμμορίες ληστών στην κοιλάδα του ποταμού Kazanaki, σε απόσταση περίπου 650 ρολών χαρτιού υγείας από την αρχαία πόλη Takakatumitsu.

Ο επηρμένος και σκληρόκαρδος στρατηγός Misuheso Tobatzaki, το έτος 718 μ(η).Χ(έσω). (στα καθ' ημάς, έτος γεννήσεως του Κων/νου Ε' του Κοπρώνυμου) εξεστράτευσε κατά διαταγήν του Αυτοκράτορα Namigano Kakamu με αποστολή του να κόψει τον κώλο των ληστών που λυμαίνονταν την κοιλάδα, κλέβοντας «ακόμα και το σκατό από τον ίδιο τους τον κώλο» σύμφωνα με τους σχετικούς θρύλους.

Ο αλαζών στρατηγός, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην άριστη εκπαίδευση και προετοιμασία του στρατού του, θεώρησε περιττό να προσευχηθεί στην Μεγάλη Θεά Kakanakano για να την παρακαλέσει να στέψει με τη νίκη τα αυτοκρατορικά όπλα.
Δικαίως εξοργισμένη, η θεά τον καταράστηκε να βουλιάξει στα σκατά για το υπόλοιπο του βίου του.

Την ημέρα της μάχης, ο σατανικός αρχιληστής Sehezo Tora κατάφερε να εξαπατήσει τον στρατηγό και να τον παρασύρει σε παγίδα, πιθανότατα εκμεταλλευόμενος και την επιδημία δυσεντερίας που είχε ενσκήψει στην περιοχή. Με έναν ευφυή ελιγμό περικύκλωσε το ογκώδες και δυσκίνητο στράτευμα του Misuheso Tobatzaki και επιτέθηκε από τους γύρω λόφους με την καινοφανή (και μηδέποτε έκτοτε χρησιμοποιηθείσα) τακτική του kura-do.

Εικάζεται οτι επρόκειτο για ανηλεή βομβαρδισμό του εχθρού με το περιεχόμενο χιλιάδων δοχείων νυκτός στα οποία ξαλάφρωναν τα αμέτρητα θύματα των υδάτων του μολυσμένου Kazanaki.

Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα απάντησαν με την κλασική τακτική αναδίπλωσης natigano katsika, η οποία όμως λόγω κακού συντονισμού κατέληξε σε μαζική, πανικόβλητη φυγή, στη διάρκεια της οποίας χιλιάδες στρατιώτες έπεσαν σε καμουφλαρισμένους σκατόλακκους των πανούργων ληστών, αφήνοντας εκεί την τελευταία, όχι ιδιαιτέρως ευωδιαστή πνοή τους.

Σύμφωνα με τα βάρβαρα πολεμικά έθιμα της εποχής, οι στρατιώτες που έπεσαν στα χέρια των ληστών πέρασαν απαξάπαντες από στόματος μαχέστρας και αφοδεύθηκαν ανοικτιρμόνως μέχρι και τον τελευταίο.

Η μοίρα του ηττημένου στρατηγού στάθηκε ελάχιστα πιο εύοσμη. Ο Αυτοκράτορας Namigano Kakamu, εξαγριωμένος από μιά οδυνηρή κρίση δυσκοιλιότητας, αποφάσισε να ξεχέσει παραδειγματικά τον ανίκανο πολέμαρχο. Μετά από μια χεστήρια τελετή ατιμωτικής καθαίρεσης, ο εξευτελισμένος πρώην στρατηγός καταδικάστηκε να περάσει το δυσώδες υπόλοιπο της θλιβερής σκατοζωής του καθαρίζοντας τις Αυτοκρατορικές Χέστρες, τις οποίες τιμούσε πολλάκις και σε καθημερινή βάση με τα υδαρή περιττώματά της η παραγωγικότατη Αυτοκρατορική Σύζυγος Nakatso Natakano.

Το πέπλο της Λήθης σκέπασε τα τραγικά, όσο και δύσοσμα γεγονότα της κοιλάδας του ποταμού Kazanaki. Λησμονήθηκε ακόμα και η νικηφόρα πολεμική τακτική του kura-do, αφήνοντας πίσω της σαν μακρινό απόηχο μόνο τη συλλαβή -do ως β' συνθετικό αρκετών ιαπωνικών πολεμικών τεχνών όπως judo, aikido, kendo κλπ. Μέσω του κώδικα τιμής των σαμουράι, του περίφημου bushido, πέρασε και στην προηγμένη Δύση ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο της συμπεριφοράς των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών κύκλων. Ο λόγος φυσικά για το δυσώνυμο bullshido, με τα πασίγνωστα, όσο και επίκαιρα τραπεζικά κλπ παράγωγα.

Στην πτωχή πλην τιμία Ελλάδα, η φράση έμεινε για να περιγράφει στον αιώνα τον άπαντα τους άκαπνους, αλλά φαντασμένους και σκατόψυχους αξιωματικούς που ταλαιπωρούν τη δυστυχή φανταρία.

Για κοίτα ρε τον μαλάκα τον καραβανά πώς κορδώνεται σαν το παγόνι με τα λιλιά και τα παράσημα. Πού πολέμησε ρε αυτός, στο Κουραδόκαστρο;

Δες και κατάληψη του Κουραδόκαστρου. Ουτοπίες της καθομιλουμένης και της αργκό: Γκουαλνταμπουγκντάλα, Δρυμίκλανα, Ίφκινθος, Κουραδόκαστρο, Κωλοπετεινίτσα, Λέτσοβο, Σέκλανα, Τζιβιτζιλοχώρια.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Αν η πασίγνωστη αγγλιά «until hell freezes over» θεωρηθεί συνώνυμο της λέξης «ποτέ», ο λημματογράφος είναι στην εξαιρετικά ευχάριστη θέση να ανακοινώσει, ως άλλος Πήτερ Παν, σε όλους τους κατοίκους του οικισμού Κάτω Σλανγκόρεμα ότι ολόκληρος ο πλανήτης έχει μεταβληθεί στην Χώρα του Ποτέ.

Οι εκ των χρηστών του σάη βλάσφημοι και αμαρτωλοί μπορούν πλέον να αναπνεύσουν ελεύθερα. Ουδεμία τιμωρία τους περιμένει μετά θάνατον. Η χαρμόσυνη είδηση μας ήρθε νετικώς από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το κείμενο που ακολουθεί είναι πραγματική απάντηση που δόθηκε σε τεστ Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Ήταν τόσο βαθύ σε νόημα που ο καθηγητής του μαθήματος θεώρησε χρέος του να το μοιραστεί με την υπόλοιπη Ανθρωπότητα.

Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούνταν έξτρα:

Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη; (στη Χημεία η εξώθερμη εκπέμπει θερμότητα ενώ η εσώθερμη απορροφά).

Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος του και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται). Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής :

«Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της Κόλασης αυξάνεται προς τον Χρόνο. Επομένως, χρειάζεται να ξέρουμε τον ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην Κόλαση και τον ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.

Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην Κόλαση, δεν πρόκειται να διαφύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα, για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους θα πας στην Κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοιες θρησκείες και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερες από μία θρησκείες, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην Κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην Κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.

Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε τον ρυθμό αλλαγής του όγκου της Κόλασης είναι γιατί ο Νόμος του Boyle ορίζει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην Κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

  • Αν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να εκραγεί η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
  • Αν διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από αυτόν της εισροής των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.

Ποια από τις δύο περιπτώσεις ισχύει;

Αν αποδεχτούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής «Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί», και συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χτες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει. Άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει ... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο.

Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, πράγμα που εξηγεί γιατί χτες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς :
«Θεέ μου, Θεέ μου».

Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό «Α».

Πάσα: malakia (Για νόσον τίποτα; Γιατί θείο;)

What the hell, θέλετε και παράδειγμα ;

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Φράση προερχόμενη από την σλανγκ των επαγγελματιών της οδήγησης, με την οποία δίνεται οδηγία (συνήθως από συνάδελφο) σε κάποιον που μετακινεί ένα όχημα, να στρίψει το τιμόνι προς την αντίθετη κατεύθυνση για να αποφευχθεί η πρόσκρουση σε άλλο, παρακείμενο όχημα κατά τη διάρκεια της μανούβρας (ξε)παρκαρίσματος.

Γενικότερα η φράση χρησιμοποιείται ως προτροπή σε κάποιον που ξεφεύγει από τα πλαίσια να συμμαζευτεί και να αλλάξει συμπεριφορά ή τρόπο έκφρασης. Σε αυτή την περίπτωση, τα δύο πιθανότερα σημεία πρόσκρουσης είναι: (α) σφιχτοδεμένα επιχειρήματα της άλλης πλευράς που θα μετατρέψουν δημοσίως τον παρεκτραπέντα σε ρόμπα ξεκούμπωτη καπιτονέ, (β) σφιγμένες γροθιές σφίχτη που θα μετατρέψουν τον ανωτέρω σε σάψαλο υποβασταζόμενο από πατερίτσες.

  1. Ώπα, Μήτσο, πάρτο αλλιώς για θα βρεις στο Καγιέν του λαλάκη.

  2. Για σιγά ρε φλώρε, πάρτο αλλιώς για θα βρεις. Μαζέψου μη σε πάω έξω και σε κάνω ίσαμε ένα άλογο.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Συκοφαντία. Μη σλανγκική λέξη (κανένα πρόβλημα), σε ευρύτατη χρήση στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Μαρτυρείται και χρήση της τον 20ο αιώνα.

Στο κατά Μπάμπην Ευαγγέλιο ετυμολογείται από το τουρκικό avan < αραβικό awan (ύπουλος, προδότης).

Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης [...] έχουν δημιουργήσει κοινό ταμείο για να αντιμετωπίζουν τις διάφορες «αβανιές» των Τούρκων και για να καλύπτουν τις άλλες δαπάνες της φυλής τους.

Ως την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους κάθε εκκλησία είχε δικαίωμα να χρησιμοποιεί δυό καμπάνες. Ο νέος κατακτητής πρόσταξε να μεταφερθούν όλες οι καμπάνες των χωριών στην πόλη. Πολλοί όμως έκρυβαν τις καμπάνες τους και τις παράδιναν από πατέρα σε γιό. Τώρα ο πασάς, όταν θέλει να εκβιάσει μιά πλούσια οικογένεια για να αποσπάσει χρήματα, την κατηγορεί πως τάχα έχει κάπου θαμμένη καμπάνα. Ύστερα από αυτή την «αβανιά» φυλακίζει τα θύματά του και δεν εννοεί να τα ελευθερώσει πριν καταβλήθούν λύτρα.

(Κυριάκου Σιμόπουλου, «Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα 1700-1800»).

[...] Είχαν πεζούλες και καθότανε ο κόσμος. Μάλιστα είχε γράψει ένας τότε κι έλεγε

Δεν πάω πιά στο Πισκοπιό να κάτσω στην πεζούλα γιατί μου βγάλαν αβανιά πως αγαπώ μια δούλα.

(Αγγελικής Βέλλου - Κάιλ «Μάρκος Βαμβακάρης, αυτοβιογραφία»).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Διασκεδαστική, ομαδική παιδιά που παιζόταν σε ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες συγκεκριμένης Κρατικής Υπηρεσίας μετά την 4η Αυγούστου 1936.

Η καταγραφή του λήμματος γίνεται (α) για καθαρά ιστορικούς λόγους, εφόσον η εν λόγω παιδιά έχει προ πολλού λησμονηθεί μαζί με την χαριτωμένη επαγγελματική σλανγκ που την συνόδευε, (β) προς τιμήν της παμπάλαιας (και ατυχησάσης) εξισώσεως Γλώσσα + Μνήμη = Αυτογνωσία.

(Η μνήμη του λημματογράφου ανέβασε στροφές μετά την τυχαία ανάγνωση άλλου λήμματος, σχετικού με τσουβάλια και οικόσιτα αιλουροειδή. Οι ευχαριστίες είναι αυτονόητες).

[...] στερέωσε λοιπόν [...] τρία χοντρά καλαμάρια ανάμεσα στα δάχτυλά μου, ύστερα σφίγγοντάς τα, με τα δυό του χέρια, με όλη του τη δύναμη [...] ύστερα, όπως είχαν μελανιάσει και λίγο εξαρθρωθεί στις βάσεις τους τα δάχτυλα πήρε ένα κομμάτι δαδί [...] και το πριόνιζε. Αυτό το παιχνίδι ματώνει ανάμεσα στα δάχτυλα, κι επειδή μένουν κομματάκια ξύλο μέσα στο δέρμα είναι το μόνο μέρος που έπιασε το κορμί μου πύο. Έχει πόνους και ξάναμμα, είναι το λεγόμενο στο λεξιλόγιο των ανακριτών «πριόνι».

[...] Ο υπομοίραρχος [...] πρόσταξε [...] «Φέρτε τον κύριο εισαγγελέα». Σαν άκουσα για εισαγγελέα πετάρισε η ψυχή μου. Είπα, περνά η υπόθεσή μου στη δικαιοσύνη [...] κι άλλα σκεφτόμουνα ώσπου να γυρίσει με ένα ματσούκι στο χέρι [...] ήταν ένα γυαλιστερό καουτσούκ ως μισό μέτρο μάκρος, με μετάλλινη χειρολαβή, γεμάτο στις επιφάνειές του αγκύλες όπως εκείνες του βάτου [...] στο πρόσωπο και στο κεφάλι μου, που αμέσως πετάγονταν χοντρές σταγόνες από αίμα [...] «Να ο εισαγγελέας βρε χτήνος, που περίμενες κανέναν νερόβραστο με γυαλιά και κολάρο [...] βάλτε του τα χέρια πάνω στο τραπέζι να τα λιανίσω του χτήνους! Τι χρειάζονται τα χέρια σ' έναν Βούλγαρο!»

(Αποσπάσματα από το βiβλίο του Γιάννη Μανούσακα «Ακροναυπλία, θρύλος και πραγματικότητα»)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Κομπιουτεροσλανγκιά (ή μήπως σλανγκοκομπιουτεριά;) που δηλώνει τη γραφή με έντονους (bold) χαρακτήρες, ώστε το συγκεκριμένο κομμάτι να τραβάει την προσοχή.

Πριν ξαναχαθεί στα βάθη του αχανούς σάητος, το ρήμα εντοπίστηκε προς στιγμήν περιφερόμενο σε κάποιο σχόλιο, πιθανώς της Galadriel. Έσπευσα να το φωτογραφίσω, για να μην ισχυριστούν κάποιοι κακόπιστοι ότι είναι ανύπαρκτο σαν τον μυθικό Μονόκερω.

Ξαναστείλτου το μέιλ του μαλάκα, αλλά τώρα μπολντάρισε την τελευταία παράγραφο, για να μην αρχίσει πάλι τις παπαριές ότι και καλά δεν την πρόσεξε.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified