Tagged definitions (298)
Showing 161-170 from 298

Η ομάδα του ΜΠΑΟΚ, όπως και το αεκάκι, καθώς και ο οπαδός τους, επειδή αμφότερες και οι δύο έχουν ως σύμβολο τον δικέφαλο αετό. Ο Ρωμαίικος δικέφαλος αετός λαμβάνεται μειωτικά έως βλάσφημα ως κοτόπουλο (έχει και κορδωμένο στήθος), προκειμένου οι οπαδοί αντίπαλων ομάδων να την πούνε στους λαχαναγορίτες και ΑΕΚάρες ότι και καλά είναι κότες ή ότι πρόκειται να τους ξεπουπουλιάσουν. Απαντάται συνήθως ως το δικέφαλο κοτόπουλο, αλλά και γκρηκλιστί ως the two-headed chicken. Το δε αρκτικόλεξο ΑΕΚ αναλύεται ως Άντε Επιτέλους Κοτόπουλα.

Ασίστ: Ραν-Ταν-Πλάν.

Στην μπασκετική ορολογία είναι ο παίκτης που μαζεύει σκουπίδια, δηλαδή rebounds. Εννοείται ότι οι σταρ της ομάδας δεν καταδέχονται να ασχοληθούν με την χαμαλοδουλειά του rebounding, απορροφημένοι όπως είναι με το να σκοράρουν ή να κάνουν άλλες δουλειές που τους προσπορίζουν δόξα. Οπότε ο χαμάλης που επιφορτίζεται με το ρημπάουντινγκ λέγεται σκουπιδιάρης, αφενός επειδή θεωρείται υποτιμητική δουλειά, που θέλει περισσότερο δύναμη / στήσιμο παρά ταλέντο, και αφετέρου επειδή οι μπάλες των άστοχων σουτ παρομοιάζονται με απερριμμένα σκουπίδια.

Κι όμως, τα rebounds που απεδοκίμασαν οι μπασκετούντες, πολλές φορές γίνονται εις κεφαλήν γωνίας για να κερδηθεί ένα ματς. Όπως χτες με την Παρτούζαν, που ο Γιάννης Μπουρούσης μάζεψε τρία κρίσιμα επιθετικά σκουπίδια και δύο αμυντικά στο τέλος του αγώνα και καθόρισε τη νίκη του γαύρου.

Στην μπασκετική ιδιόλεκτο είναι ένας ψηλός παίκτης που παίζει center ή στην χειρότερη των περιφτώσεων power forward και κάνει τα ακόλουθα: Με το να κάνει screens και μπλόκα ελευθερώνει διαδρόμους απογείωσης για τους συμπαίκτες του, ώστε αυτοί να λεϊαπάρουν ή να κάνουν μια γερή γκαρφωματάρα. Αφεδύο, αν οι συμπαίκτες στην επίθεση ή οι αντίπαλοι στην άμυνα αστοχήσουν, ελέγχει την προσγείωση της μπάλας στο παρκέ ή στα χέρια του με το να κάνει έγκαιρα μπλόκα στο χώρο και να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει άλλος στην περιοχή για να του πάρει το rebound- σκουπίδι. Σε αυτό βεβαίως είναι σημαντικός ο κανονισμός ότι οι επιτιθέμενοι δεν μπορούν να παραμείνουν πάνω από τρία δευτερόλεπτα στην βαμμένη περιοχή κάτω από το καλάθι, οπότε σε αντίθεση με τον επιτιθέμενο, ο αμυνόμενος ψηλός μπορεί να κατασκηνώσει κάτω από το καλάθι και να διεκδικήσει την περιοχή για την πάρτη του αποκλείοντας τους άλλους με το σώμα του και με μπλόκα. Ο ψηλός ελέγχει άλλωστε την εναέρια κυκλοφορία με το να μοιράζει τάπες, αν κάποιος πάει να του αμφισβητήσει την περιοχή του, και με το να τσεκάρει ό,τι μπαλιά περνάει από αυτήν. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι όντως ο ψηλός έχει ρόλο ελέγχου συγκεκριμένης περιοχής εναέριας και επίγειας και ότι είναι μια αποστολή που θέλει και αρκετή ευφυία και προσοχή, μπασκετικό μυαλό, πέρα από κατάλληλο σώμα. Η μεταφορά αυτή είναι προσφιλής στον Βασίλη Σκουντή.

Πάσα: allivegp.

Μπροστινός κατά κόσμον είναι αυτός που κάνει τον καμπόσο με το όνομα και τα λεφτά κάποιου άλλου και που το παίζει «ποιος είμαι 'γω», «γενικός γαμάω» και τα ρέστα!

1. Είμαι πολύ κουρασμένος, είμαι εξαντλημένος, σε βαθμό που δεν έχω δυνάμεις για τίποτα, δεν παίρνω τα πόδια μου. Στα αθλητικά, έχω απαράδεκτη απόδοση, κυρίως λόγω κούρασης πάλι, αλλά και γενικότερα.

2. Είμαι μεθυσμένος.

3. Είμαι συναισθηματικά συντετριμμένος.

Κοινό χαρακτηριστικό των εννοιών είναι η ιδέα της ισοπέδωσης, της εξίσωσης με το έδαφος, όπως στο παραπλήσιο είμαι χώμα. Ευνόητο είναι πως λέμε και γίνομαι λάσπη. Υποψιάζομαι ότι αποτελεί περισσότερο βορειοελλαδίτικη έκφραση, αφού το έχω ακούσει ελάχιστα ή καθόλου στα νότια.

Πρβλ. κατεβάζω ασφάλειες, είμαι χώμα, είμαι κομμάτια, είμαι πτώμα, οφ, αλοιφή, κομματιανός, ζόμπι, λιώμα, πίτα, κουνουπίδι αλλά, με άλλη έννοια: λάσπη.

Το όνομα του «πολύ» Τζιμπρίλ Σισσέ ξέφυγε από τα όριά του και υπερκέρασε την ίδια του την ταυτότητα. Σημαίνει πλέον τον πάρα πολύ καλό ποδοσφαιριστή (για την Ελλάδα αυστηρά) που κάνει τη διαφορά στο γήπεδο.

Θεωρώ ότι όποιος ακούει αθλητικά ραδιόφωνα γνωρίζει ότι πλέον το όνομα «Σισσέ» εμπίπτει στη Σλανγκ.

Αυτός που κάνει απελπιστικά άστοχα σουτ στο μπάσκετ, δηλ. πετάει τούβλα.

Όρος που κινείται στα όρια του μπαμπαδισμού. Τα πιο τρέντυ συνώνυμα, που με επιτυχία λάνσαρε ο κυρ-Νίκος, τύπου τιτανοτεράστιος, τρισμέγιστος κλπ, αποδυνάμωσαν τον όρο «διεθνής».

Ο όρος «διεθνής» ξεπήδησε προφανώς από το ποδόσφαιρο, και αναφέρεται στο γεγονός ότι όλοι οι καλοί παίκτες αναγκαστικά αποτελούν και μέλη των εθνικών ομάδων, στις χώρες καταγωγής τους. Με αποτέλεσμα ο όρος «διεθνής» να ενέχει και την έννοια του άσου, του παιχταρά. Οπότε και εκτός ποδοσφαίρου, αποκαλούσαμε και αποκαλούμε «διεθνή» κάποιον που είναι αξιοθαύμαστος σε οποιονδήποτε τομέα.

Η απόλυτη ταύτιση με μια ομάδα. Ο αποδέκτης του λήμματος παύει να έχει όνομα, δεν είναι ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Γιώργος, είναι απλά ο ΠΑΟΚ ο ίδιος.

Το λήμμα χρησιμοποιείται εβραίως στη Β. Ελλάδα είτε σε συνομιλίες μεταξύ οπαδών είτε σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές με συμμετοχή πάντα οπαδών.

Η έννοια του λήμματος είναι διττή. Εκφράζει τόσο την ταύτιση του οπαδού με την ομάδα όσο και το αντίστροφο. Αναφέρεται δηλαδή σε λαϊκές ομάδες που βασική τους δύναμη είναι ο κόσμος τους.

Όπως όλες οι μεγάλες ατάκες (βλ. «σήκωσε το το γαμημένο» κ.α.) έτσι και αυτή ξεκίνησε από την Θεσσαλονικιώτικη μαγκιά των ΠΑΟΚτσίδων ή επί το μονολεκτικότερον ΠΑΟΚτιδιλίκι αλλά το δανείστηκαν και οπαδοί άλλων ομάδων.

Χαρακτηρίζει τον φωνακλά με την απαίσια τσιριχτή, μονότονη φωνή, εκείνον που δεν βάζει γλώσσα μέσα, τον παπαρολόγο, εκείνον που σου παίρνει τα αυτιά, κ.α.

Προέρχεται από τη λατρεμένη σε όλους ακουστική ατραξιόν του φετινού Μουντιάλ, που δεν είναι άλλη από τη συμπαθέστατη πλην δυσβάσταχτη για τα αυτιά, αφρικανική ντουντούκα που λέγεται βουβουζέλα.

Παράλληλα, δημιουργείται από την τραγική εμπειρία όσων έκαναν απόπειρα να παρακολουθήσουν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Εθνικής Ελλάδος, καθώς δεν μπόρεσαν να διακρίνουν αν η βουβουζέλα ήταν αντικείμενο ή άνθρωπος που προσπαθεί να διεκδικήσει τη θέση της φετινής ακουστικής ατραξιόν του μουντιάλ από την ίδια τη βουβουζέλα, εκφωνώντας με ιδιαίτερο πλην δυσβάσταχτο για τα αυτιά, τρόπο, τις φάσεις του αγώνα.

Συνώνυμο: πουρουπουπού.