Tagged definitions (298)
Showing 131-140 from 298

Όρος που κινείται στα όρια του μπαμπαδισμού. Τα πιο τρέντυ συνώνυμα, που με επιτυχία λάνσαρε ο κυρ-Νίκος, τύπου τιτανοτεράστιος, τρισμέγιστος κλπ, αποδυνάμωσαν τον όρο «διεθνής».

Ο όρος «διεθνής» ξεπήδησε προφανώς από το ποδόσφαιρο, και αναφέρεται στο γεγονός ότι όλοι οι καλοί παίκτες αναγκαστικά αποτελούν και μέλη των εθνικών ομάδων, στις χώρες καταγωγής τους. Με αποτέλεσμα ο όρος «διεθνής» να ενέχει και την έννοια του άσου, του παιχταρά. Οπότε και εκτός ποδοσφαίρου, αποκαλούσαμε και αποκαλούμε «διεθνή» κάποιον που είναι αξιοθαύμαστος σε οποιονδήποτε τομέα.

Αυτός που κάνει απελπιστικά άστοχα σουτ στο μπάσκετ, δηλ. πετάει τούβλα.

Το όνομα του «πολύ» Τζιμπρίλ Σισσέ ξέφυγε από τα όριά του και υπερκέρασε την ίδια του την ταυτότητα. Σημαίνει πλέον τον πάρα πολύ καλό ποδοσφαιριστή (για την Ελλάδα αυστηρά) που κάνει τη διαφορά στο γήπεδο.

Θεωρώ ότι όποιος ακούει αθλητικά ραδιόφωνα γνωρίζει ότι πλέον το όνομα «Σισσέ» εμπίπτει στη Σλανγκ.

1. Είμαι πολύ κουρασμένος, είμαι εξαντλημένος, σε βαθμό που δεν έχω δυνάμεις για τίποτα, δεν παίρνω τα πόδια μου. Στα αθλητικά, έχω απαράδεκτη απόδοση, κυρίως λόγω κούρασης πάλι, αλλά και γενικότερα.

2. Είμαι μεθυσμένος.

3. Είμαι συναισθηματικά συντετριμμένος.

Κοινό χαρακτηριστικό των εννοιών είναι η ιδέα της ισοπέδωσης, της εξίσωσης με το έδαφος, όπως στο παραπλήσιο είμαι χώμα. Ευνόητο είναι πως λέμε και γίνομαι λάσπη. Υποψιάζομαι ότι αποτελεί περισσότερο βορειοελλαδίτικη έκφραση, αφού το έχω ακούσει ελάχιστα ή καθόλου στα νότια.

Πρβλ. κατεβάζω ασφάλειες, είμαι χώμα, είμαι κομμάτια, είμαι πτώμα, οφ, αλοιφή, κομματιανός, ζόμπι, λιώμα, πίτα, κουνουπίδι αλλά, με άλλη έννοια: λάσπη.

Μπροστινός κατά κόσμον είναι αυτός που κάνει τον καμπόσο με το όνομα και τα λεφτά κάποιου άλλου και που το παίζει «ποιος είμαι 'γω», «γενικός γαμάω» και τα ρέστα!

Στην μπασκετική ιδιόλεκτο είναι ένας ψηλός παίκτης που παίζει center ή στην χειρότερη των περιφτώσεων power forward και κάνει τα ακόλουθα: Με το να κάνει screens και μπλόκα ελευθερώνει διαδρόμους απογείωσης για τους συμπαίκτες του, ώστε αυτοί να λεϊαπάρουν ή να κάνουν μια γερή γκαρφωματάρα. Αφεδύο, αν οι συμπαίκτες στην επίθεση ή οι αντίπαλοι στην άμυνα αστοχήσουν, ελέγχει την προσγείωση της μπάλας στο παρκέ ή στα χέρια του με το να κάνει έγκαιρα μπλόκα στο χώρο και να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει άλλος στην περιοχή για να του πάρει το rebound- σκουπίδι. Σε αυτό βεβαίως είναι σημαντικός ο κανονισμός ότι οι επιτιθέμενοι δεν μπορούν να παραμείνουν πάνω από τρία δευτερόλεπτα στην βαμμένη περιοχή κάτω από το καλάθι, οπότε σε αντίθεση με τον επιτιθέμενο, ο αμυνόμενος ψηλός μπορεί να κατασκηνώσει κάτω από το καλάθι και να διεκδικήσει την περιοχή για την πάρτη του αποκλείοντας τους άλλους με το σώμα του και με μπλόκα. Ο ψηλός ελέγχει άλλωστε την εναέρια κυκλοφορία με το να μοιράζει τάπες, αν κάποιος πάει να του αμφισβητήσει την περιοχή του, και με το να τσεκάρει ό,τι μπαλιά περνάει από αυτήν. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι όντως ο ψηλός έχει ρόλο ελέγχου συγκεκριμένης περιοχής εναέριας και επίγειας και ότι είναι μια αποστολή που θέλει και αρκετή ευφυία και προσοχή, μπασκετικό μυαλό, πέρα από κατάλληλο σώμα. Η μεταφορά αυτή είναι προσφιλής στον Βασίλη Σκουντή.

Πάσα: allivegp.

Στην μπασκετική ορολογία είναι ο παίκτης που μαζεύει σκουπίδια, δηλαδή rebounds. Εννοείται ότι οι σταρ της ομάδας δεν καταδέχονται να ασχοληθούν με την χαμαλοδουλειά του rebounding, απορροφημένοι όπως είναι με το να σκοράρουν ή να κάνουν άλλες δουλειές που τους προσπορίζουν δόξα. Οπότε ο χαμάλης που επιφορτίζεται με το ρημπάουντινγκ λέγεται σκουπιδιάρης, αφενός επειδή θεωρείται υποτιμητική δουλειά, που θέλει περισσότερο δύναμη / στήσιμο παρά ταλέντο, και αφετέρου επειδή οι μπάλες των άστοχων σουτ παρομοιάζονται με απερριμμένα σκουπίδια.

Κι όμως, τα rebounds που απεδοκίμασαν οι μπασκετούντες, πολλές φορές γίνονται εις κεφαλήν γωνίας για να κερδηθεί ένα ματς. Όπως χτες με την Παρτούζαν, που ο Γιάννης Μπουρούσης μάζεψε τρία κρίσιμα επιθετικά σκουπίδια και δύο αμυντικά στο τέλος του αγώνα και καθόρισε τη νίκη του γαύρου.

Η ομάδα του ΜΠΑΟΚ, όπως και το αεκάκι, καθώς και ο οπαδός τους, επειδή αμφότερες και οι δύο έχουν ως σύμβολο τον δικέφαλο αετό. Ο Ρωμαίικος δικέφαλος αετός λαμβάνεται μειωτικά έως βλάσφημα ως κοτόπουλο (έχει και κορδωμένο στήθος), προκειμένου οι οπαδοί αντίπαλων ομάδων να την πούνε στους λαχαναγορίτες και ΑΕΚάρες ότι και καλά είναι κότες ή ότι πρόκειται να τους ξεπουπουλιάσουν. Απαντάται συνήθως ως το δικέφαλο κοτόπουλο, αλλά και γκρηκλιστί ως the two-headed chicken. Το δε αρκτικόλεξο ΑΕΚ αναλύεται ως Άντε Επιτέλους Κοτόπουλα.

Ασίστ: Ραν-Ταν-Πλάν.

Έτσι αποκαλείται στην ποδοσφαιρική αργκό ο παίχτης που στερείται τεχνικής κατάρτισης, ο αούγκανος ή ζούγκλος της ομάδας. Ενθουσιώδης πλην άμπαλος, αντί να κοντρολάρει ομαλά τη μπάλα με το coup de pied, χρησιμοποιεί για τον σκοπό αυτό το καλάμι του, δηλ. την κνήμη, το δεύτερο μαζί με το βραχιόνιο σε μήκος οστούν του ανθρωπίνου σώματος που υπολείπεται μόνο του μηριαίου και που στην πρόσθια επιφάνεια του βρίσκεται αμέσως κάτωθεν του δέρματος ==> άρα σκληρή, ανένδοτη επιφάνεια ==> ελαστική κρούση της μπάλας ==> γκελάρισμα και απώλεια του ελέγχου της τελευταίας.

Οι καλαμοκοντρόλερς προκαλούν τη θυμηδία της εξέδρας σε κάθε τους ενέργεια, που μεταρσιώνεται σε μπινελίκια, βρισιές, φτυσιές και εκτόξευση κύπελων καφέ μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σε περίπτωση που το αποτυχημένο κοντρόλ οδηγήσει σε απώλεια ευκαιρίας ή, αντίστοιχα, σε κίνδυνο για την ομάδα τους.

Χαρακτηριστικοί τύποι καλαμοκοντρόλερ των ελληνικών γηπέδων έχουν υπάρξει οι Τζακ Καλλιτζάκης, Γιώργος -Member of the Parliament - Ανατολάκης, Γιώργος Αμαν-Αμάν Αμανατίδης, κ.α.

Χαρακτηρισμός προσώπου ο οποίος είναι άσχετος με το μπάσκετ και χαρακτηρίζεται έτσι ώστε να δείξει ότι ο άλλος είναι εντελώς αδέξιος και δεν πετάει μπάλα, αλλά τούβλα στην μπασκέτα.