Tagged definitions (1645)
Showing 321-330 from 1645

Είναι η δεύτερη έκδοση του διάσημου βιβλίου «Να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις» του Μπουσκάλια, αποκλειστικά για άντρες.

Κυκλοφορεί και το «Να ζεις, να γαμάς και να φεύγεις»

Το «Να ζεις, να γαμάς, να πεθαίνεις» το έγραψε ο ξάδερφος του Μπουσκάλια, ο Πουτσοσκάμπιλα.

Όπως ο Ρωμαίος είχε την Ιουλιέτα και Μητσοτάκης την Μαρίκα, έτσι και ο Μέγας Τιμονιέρης Μάο Τσε Τούνγκ είχε για ηγερία την περίφημη Τζιανγκ Τσινγκ.

Η Τζιανγκ μοιράστηκε μαζί του στιγμές άφθονου γέλιου. Όπως όταν ο αστειάτορας Μάο σκάρωνε διασκεδαστικές φάρσες και καψόνια για τους πολιτικούς του αντιπάλους με ξεκαρδιστικά ονόματα όπως: «καθισμένος σε αναπαυτική καρέκλα», «βάτραχοι που πίνουν», «μαϊμούδες που κρατούν σχοινί» και «άγγελος να χτυπά τις χορδές της κιθάρας». Για αυτό το τελευταίο, ο βασανιστής περνούσε ένα σύρμα στο πέος του θύματος μέχρι το αυτί του και μετά το χτυπούσε σαν χορδή.

Στα πλαίσια των θυμηδίας που χαρακτήριζε τα ανέμελα χρόνια της πολιτιστικής επανάστασης, η Τζιανγκ συμμετείχε στην σπαρταριστή «Συμμορία των Τεσσάρων». Οι ανέραστοι και άνευ χιούμορ μεταρρυθμιστές κινέζοι που ανέλαβαν την εξουσία μετά τον θάνατο του Τιμονιέρη συνέλαβαν την Χήρα του και τα λοιπά μέλη της Συμμορίας. Προσφέροντας ένα τελευταίο ρεσιτάλ γέλιου, η Χήρα του Μάο δήλωσε στο δικαστήριο: «Ήμουν ο σκύλος του Προέδρου Μάο. Όταν ο Πρόεδρος μου ζητούσε να δαγκώσω κάποιον, εγώ τον δάγκωνα». Οι ένορκοι έκλασαν στο γέλιο, αλλά ο πρόεδρος του δικαστηρίου, που δεν σήκωνε από πλάκα, την καταδίκασε στην εσχάτη των ποινών. Η φυλακισμένη Τζιανγκ αυτοκτόνησε το 1991, εισπνέοντας τεράστιες ποσότητες νιτρώδους οξειδίου, το γνωστό σε όλους μας «αέριο του γέλιου».

Υπάρχούν δυο μεγάλες σλανγκικές αναφορές στην Χήρα του Μάο:

Α. «Χείρα του Μ.Α.Ο.» αποκαλείται το νοητό χέρι-γαργαλιέρα του αστειάτορα μαοϊστή που μας γαργαλάει με τα καλαμπούρια του και ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια.

Β. «Χήρα του Μ.Α.Ο.» αποκαλείται η «εύθυμη χήρα» η οποία πριν καλά-καλά κρυώσει το κουφάρι του κερασφόρου συζύγου της σαλπάρει και τραβάει πλώρη για άλλες πολιτείες...

Οι ψαγμένοι κουλτουριάρηδες που ακούνε μουσική και γενικότερα έχουν κουλτούρα «ethnic», δηλαδή με έμφαση στις εθνικές - πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Προφάνουσλυ, είναι το αντίθετο από τα εθνίκια με την κυρίως έννοια, οπότε ο όρος χρησιμοποιείται ειρωνικά από τους κουλτουροφοβικούς.

To liberté, égalité, fraternité = «ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» είναι το έμβλημα της Republique Française (Γαλλική Δημοκρατία), που ανδρώθηκε με τους αγώνες της Γαλλικής Επανάστασης και σύμβολο την Marianne. Πρόκειται για τις τρεις μεγαλύτερες αξίες της δημοκρατίας.

Το liberté, égalité, frappernité = «ελευθερία, ισότητα, φραπεδοσύνη» είναι το έμβλημα της Republique Liliannaise, που στήθηκε με τους ηρωϊκούς αγώνες των Σλάνγκων Δράκων και σύμβολο την Lilianne. Πρόκειται για τις τρεις μεγάλες αξίες του σλανγκισμού, ήτοι: Την ελευθερία, τον σλανγκικό φιλελευθερισμό του laisser faire- laisser slanguer, ενάντια στο «παλαιό καθεστώς» (ancien régime) των σλανγκαρχίδηδων. Την ισότητα όλων απέναντι στην αστροδοσία, η οποία εξασφαλίζεται από τον πεφωτισμένο ρουμανισμό. Και την «φραπεδοσύνη», δηλαδή την αλληλεγγύη που σμιλεύεται μεταξύ των κοινώς φραπεδιαζομένων. Ήτοι, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Vrastaman, «την κοινή μαλακία (με την καλή έννοια) που δέρνει και δένει τους Σλάνγκους, δημιουργώντας ένα esprit de groupe». Χαρακτηριστικό αυτού του πνεύματος αλληλεγγύης και «ερωτικής αλληλοπεριχώρησης» (για να πω τον γιανναρισμό μου) είναι τα διάφορα sagas με δεκάδες λήμματα, όπως το φραπέ-saga, το μύδι-saga, το lol-saga, και πολλά άλλα. Και βέβαια το σαπούνι κατασκευής μας με πρωταγωνίστρια το Λίλιαν.

Πηγή: Vrastaman.

Το υποκοριστικό του lol, λολ. Το λέμε για ένα αστείο με το οποίο δεν ξεκαρδιζόμαστε, αλλά ίσα ίσα χαμογελάμε, επειδή είναι και λίγο κρύο, δεν είναι ΤΟΣΟ πετυχημένο.

Αντώνυμο: Μ.Α.Ο
Συνώνυμο: σεφερλίτιδα (όχι ακριβώς).

Από την κωμωδία «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνους. Οι Σλανγκοφοριάζουσες είναι το αντίθετο από την Λυσισλάνγκη. Αν η Λυσισλάνγκη είναι αυτή που προσπαθεί πάση θυσία να σταματήσει το σλανγκάρεστο έργο του άντρα της, οι Σλανγκοφοριάζουσες είναι οι γυναίκες, που όπως οι Θεσμοφοριάζουσες, έχουν μετατρέψει την σλανγκ σε καθαρά γυναικεία γιορτή / υπόθεση / δουλειά και δεν επιτρέπουν στους άντρες τους να εισέλθουν. Δηλαδή είναι οι Λήμμαν Sisters, αλλά στο πολύ πιο ακραίο!

Να θυμίσω ότι η αριστοφανική κωμωδία αναφέρεται στην γιορτή «Θεσμοφόρια» προς τιμή της Δήμητρας, που είναι μια καθαρά γυναικεία γιορτή, όπου δεν επιτρέπεται να παρίστανται άνδρες, και τα ευτράπελα αρχίζουν από την στιγμή που δύο άντρες αποφασίζουν να παραβούν την εντολή της θεάς. Παρομοίως, οι Σλανγκοφοριάζουσες είναι σλανγκίστριες μυημένες στα άδυτα της γυναικείας σλανγκ, όπου οι άντρες σλανγκιστές δεν μπορούν να εισέλθουν. Με λίγα λόγια η Λυσισλάνγκη είναι το παράδειγμα γυναίκας προς αποφυγή, ενώ η Σλανγκοφοριάζουσα είναι το πρότυπο της γυναίκας προς μίμηση. Οι Σλανγκοφοριάζουσες είναι το μέλλον της σλανγκ.

Όχι «με κεράσι», λ.χ. «παγωτό/ γιαούρτι/ χυμός με κεράσι», αλλά το κερασμένο, το δωρεάν, το τζάμπα, από το «κερνάω» ειπωμένο με σπαστά ελληνικά. Από φράση ανέκδοτου που αυτονομήθηκε.

Κατά το «πάρθιον βέλος», το γαμήσι που κάνει η/ο σύντροφός μας με τον πρώην της/του την στιγμή ακριβώς που πιστεύουμε ότι ο/η πρώην αποτελεί οριστικά παρελθόν.

Ένα ιδιόμορφο κέρατο, δεν σημαίνει οπωσδήποτε χωρισμό, γιατί μπορεί να είναι απλά μια δύναμη αδράνειας, και μπορεί μετά να τα ξαναβρούμε με τον/την σύντροφό μας και το πάρθιο γαμήσι να ήταν όντως κύκνειο άσμα. Μπορεί βέβαια και το αντίστροφο, το πάρθιο γαμήσι να δώσει την χαριστική βολή στην δική μας σχέση.

Κάποτε μας απελευθέρωσαν οι κλέφτες κι αρματολοί, τώρα μας κυβερνάνε οι κλέφτες κι αμαρτωλοί.

Ο Νικολάι Γκόγκολ (βλ. εδώ και εδώ) ήταν Ρώσος ποιητής, συγγραφέας και μυθιστοριογράφος και θεωρείται ένας εκ των γιγάντων της ρώσικης λογοτεχνίας και ο πατέρας του ρώσικου ρεαλισμού. Γεννήθηκε το 1809 από γονείς Κοζάκους. Πασίγνωστα έργα του: ο Τάρας Μπούλμπα, το ημερολόγιο ενός τρελού, κλπ. Ένα χρόνο πριν πεθάνει ταξίδεψε στους Αγίους Τόπους, όπου ένας ιερέας τον έπεισε πως η εργασία του είναι αμαρτωλή. Αυτό τον έκανε να καταστρέψει τα αδημοσίευτα χειρόγραφα του. Πέθανε στη Μόσχα το 1852.

Όταν κάποιος λέει, τη φράση: γίνομαι Γκόγκολ, δε μιλάει για μετενσάρκωση του Γκόγκολ. Μήπως όμως εννοεί πως θα γίνει λογοτέχνης σαν αυτόν; Το τοπίο θα ξεκαθαρίσει παρακάτω.

Όταν κάποιος λέει, γίνομαι Γκόγκολ, εννοεί πως έχει γίνει γκολ. Έχει πιει τα κέρατα του κι είναι σε μαύρα χάλια. Είναι σκνίπα! Είναι στη φάση που μετά βίας κρατάει επαφή με την πραγματικότητα κι εκπέμπει την ατάκα: γίνομαι Γκόγκολ από το «μαύρο κουτί» του (είναι «απογειωμένος» γι' αυτό και ο λόγος για «μαύρο κουτί»).

Το διπλό γκο (στη φράση: γίνομαι Γκόγκολ) εκφέρεται από τραύλισμα της γλώσσας ένεκα κατάποσης του Βόλγα (ποτάμι συμβατό με την πατρίδα του Γκόγκολ). Στη φάση που είναι πουτινιές δεν μπορεί να κάνει, καθότι ο Πούτιν δεν είχε γεννηθεί τότενες. Μπορεί να κάνει κάτι άλλο όμως.

Μπορεί να δημιουργήσει λογοτεχνικά έπη, όπως το ημερολόγιο ενός τρελού νούμερο Χ (κάθε μεθυσμένος δημιουργός κι ένα update), ο άγριος Κοζάκος αρχηγός Τάρας Μπούλμπα Χ (που τον είχε ενσαρκώσει στον κινηματογράφο ο Γιουλ Μπρίνερ) κλπ. Πίνοντας, πίνοντας, αντί να καραφλιάσει αυτός (αφού δε θα καταλαβαίνει τι λέει), θα κάνει τους άλλους Γιουλ Μπρίνερ (παρεμπιπτόντως σε κάποια σκηνή του Τάρας Μπούλμπα παίζει άγριο πιόμα).

Άρα μεθώντας, κάνει φιλολογικό μνημόσυνο στον Γκόγκολ και συνεχίζει το έργο του στο οχληρό περιβάλλον των οινοποτείων. Αν λοιπόν θέλει κανείς να διασωθεί το έργο του δεν έχει παρά να ηχογραφεί την ώρα της δημιουργίας.

Κλείνοντας αποτείνω τις θέρμες μου ευχαριστίες στους φίλους Ιονά και Παυλέα για την ωραία ιδέα. Ειλικρινά, παιδιά αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρον το λήμμα. Όταν το αναλάμβανα είχα κάποια υποψία αλλά με τίποτα δεν μπορούσα να φανταστώ, την απόλαυση που θα με περίμενε στην πορεία. Γκόγκολ σπέκια !

Γκόγκολ (αλλη μια φωτό) (από GATZMAN, 02/03/09)