Tagged definitions (1645)
Showing 501-510 from 1645

Χώρα γειτονική του Τσιμπουκιστάν.

Το μέρος, όπου παραθερίζουν μανιοκαταθλιπτικοί, πνιχτοί και αυτομαστιγούμενοι! Με λίγα λόγια, τα ερημονήσια που αποτελούν τον ιδανικό προορισμό διακοπών των έμο, emos, των καθαρόεμων emoφρίκουλων. Το ιδανικό ερemoνήσι είναι περίπου όπως η Ίφκινθος. Δηλαδή, όπως το έθεσε εμπνευσμένα ο athens as it really is από τον Κύκλο των Χαμένων Σλανγκιστών, είναι: «Ένα Νησί της άγονης γραμμής, που έχει φανταστικές παραλίες, 0.4 κατοίκους, ένα γαϊδούρι, έναν πάγκο που πουλάει μόνο μπαταρίες, λεμονάδες Κλιάφα και προφυλακτικά και μια ελιά στη μέση».

Πηγή: Vrastaman.

Αυτοαναφορικώς, η μάνα του καβουροσλανγκόσαυρου, η κυρία καβουρίνα. Ή ο Υπερθετικός του τοιούτου σλανγκόβιου οργανισμού. Το κοινό είναι ότι και των δύο ειδών οι καβουρομάνες διακρίνονται για την καθήλωσή τους στο πρωκτικό στάδιο ανάπτυξης. Οι σλανγκικές καβουρομάνες απλώς είναι ενίοτε και διασκεδαστικές, ενώ οι κοινές καβουρομάνες σχεδόν ποτέ...

Στην Ιησουιτική παράδοση του τουλάστιχον. Το κατόπιν αορτής λέγεται κι έτσι για χαβαλέ, από την αορτή της καρδιάς φαντάζομαι. Υπάρχουν πάντως άνθρωποι που κάνουν πολλά πράγματα στην ζωή τους ύστερα από επέμβαση στην αορτή, οπότε φαντάζομαι ότι γι' αυτούς έχει νόημα η φράση.

Ο όρος προέρχεται, από τη λέξη Λούξεμπουργκ (Λουξεμβούργο) και παραπέμπει στο ομώνυμο δουκάτο, που έχει ως αρχηγό, τον Μέγα Δούκα Ερρίκο του Λουξεμβούργου. (που είναι δε, ο τελευταίος μέγας δούκας, στον κόσμο).

Αλλά... αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.

Αναφερόμαστε εδώ, στο δουκάτο μιας αντρικής οικογένειας, αλλά και στον αρχιδούκα του (δούκα των αρχιδιών), τον Λούτσεμπουργκ (λούτσος... στο πιο αριστοκρατικό).

Ο Λούτσεμπουργκ έχει ως υπηκόους δυο όρχεις και διατηρεί τον τίτλο του ανώτατου άρχοντος, των σλανγκικών κάτω χωρών.

Ο αρχιδούκας, δεν θα μπορούσε να μην είναι τζέντλεμαν. Και εννοείται, πως όταν βλέπει κυρία σηκώνεται. Το σαβούρα βίβρ στο αίμα του. Ας μην... το κρύψωμεν άλλωστε.

Κι όταν κάποια τον φέρει στα ντουζένια του, τότε αυτός, ξεχνάει την ευγενική του καταγωγή και είναι σε ετοιμότητα για να κάνει λούτσα, άνευ διασπερματεύσεως, αυτήν που κατόρθωσε να ανυψώσει καταλλήλως το ανήθικον του κατόχου του.

Η χρήση του όρου γίνεται, είτε για να προσδώσουμε χιούμορ στο λόγο μας, είτε στα πλαίσια πειράγματος.

Η ενημέρωση που προσφέρουν τα περισσότερα κανάλια, ιδίως σε δελτία ειδήσεων με πολλά παραθύρια και παραθυρομουρμούρα, όπου ο ένας ξεχέζει τον άλλο μέχρι τελικής πτώσεως.

Όταν μιλάμε για φοροτεχνικό, μιλάμε για επαγγελματία που προσφέρει υπηρεσίες στους φορολογούμενους, σχετικές με τις φορολογικές τους υποθέσεις, αλλά και για δημόσιο υπάλληλο που είναι αρμόδιος για τον έλεγχο των φορολογικών δηλώσεων και τον καθορισμό του αντίστοιχου φόρου.

Όλα καλά. Μόνο που εδώ, δεν παίζει το παραπάνω job description.

Το πρόσωπο για το οποίο μιλάμε εδώ, μπορεί να μην ξέρει γρί από οικονομικά. Πώς γίνεται;

Γίνεται... Γιατί εδώ... μιλάμε για τη μαστόρα γυναίκα που ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά τα τερτίπια του ανδρικού μορίου, ώστε με διάφορες μαλάξεις και advanced τεχνικές, να μπορεί να απελευθερώσει τον μέγιστο κεφαλικό φόρο κατά τη συνουσία.

Δεν πάει να' ναι ο άλλος εξαντλημένος από την κούραση της μέρας, ή από τις συνεχόμενες επαναλήψεις στο γήπεδο. Ας είναι. Ε και;

Εκεί που τελειώνουν οι άλλες, αυτή ξέρει τον τρόπο και γι άλλες πίστες. Έχει πάντα κι άλλα βέλη στη φαρέτρα για να παρατείνει, την ερωτική απόλαυση.

H κοπελιά δεν είναι τυχαία. Έχει διδακτορικό στο κάμα σούτρα, στο γάμα σούφρα, στο γάμαμουτρα, στο μασάζ στα Γιάννενα, κλπ.

Είναι η... ορθοπεϊκός. Πιάνει ένα απλό μόριο και το κάνει βουκεφάλα, έτοιμο για τη μάχη στα Γαυγάμηλα. Πιάνει ένα παλιοντούφεκο και το κάνει επαναληπτική καραμπίνα. Κι όλα αυτά σεdt.

Ο όρος προκύπτει εκ των όρων, Φάληρο και Λυρική Σκηνή (Εθνική Λυρική Σκήνη. Δες και εδώ).

Εξετάζουμε δυο βασικές περιπτώσεις:

1. Σε αυτή την περίπτωση αναφερόμαστε χιουμοριστικά στη Λυρική Σκηνή, έχοντας χιουμοριστικό τόνο στη φωνή μας (βλ. παρ. 1).

2. Η λέξη, Φάληρο, παραπέμπει στη λέξη φαλιρίζω, που σημαίνει: χρεοκοπώ, πτωχεύω. Η εκφορά του όρου στις ακόλουθες υποπεριπτώσεις εκφέρεται σε συνδυασμό, με κατάλληλο απαξιωτικό μορφασμό, συμβάλλοντας σε κοροϊδευτικό αποτέλεσμα. Διακρίνουμε δυο υποπεριπτώσεις:

α) Μπορούμε να αναφερθούμε κοροϊδευτικά στα μουσικά ακούσματα της Λυρικής Σκηνής (όπερα), στην περίπτωση που δεν τη βρίσκουμε με τη μουσική αυτή (βλ. παρ. 2).

β) Θεωρώντας τη μουσική που παίζεται στη Λυρική σκηνή μουσική υψηλού επιπέδου και, κατ' επέκταση, τους τραγουδιστές που εμφανίζονται εκεί τραγουδιστές κλάσης, η εκφορά του όρου παραπέμπει έμμεσα σε κάποιον υποτιθέμενο τραγουδιστή, που έχει μουσικό ταλέντο gtp προδιαγραφών, αφού τραγουδάει και καλά στη Φαληρική σκηνή (μουσικός χώρος gtp προδιαγραφών).

Πολλές φορές μιλάμε για ψώνια που νομίζουν πως έχουν το... μουσικό ταλέντο.

Βλ. Γαργάρα με ξυλόπροκες, Στη σκάλα του Ωρωπού τραγουδάει;

Για την περίπτωση αυτή, βλ. παρ. 3.

Με την κλασική έννοια μιλάμε για το σκεύος όπου βάζουμε τα κεριά στην εκκλησία. Με την γκατσμάνειο έννοια, η ποσότητα των κεριών, το σχήμα του κεριού, η φλόγα του, ξυπνάνε σλανγκικούς συνειρμούς στο σεξουαλικό πεδίο. Το κερί λιώνει, αλλά το μανουάλι είναι πάλι εκεί για να υποδεχτεί το επόμενο κερί. Για να μην πολυλογούμε, το μανουάλι είναι ο υποδοχέας της λαμπάδας.

Να μην συγχέεται (τουλάστιχον όχι απαραίτητα) με την μανουέλα και τα κάθε λογής manuals.

Το όπου γη και πατρίς που λένε όσοι δεν θέλουν να στεριώσουν, να προκόψουν και να γίνουν οικογενειόρχεις, αλλά προτιμούν τα one night stand, ή, ελλείψει των πρώτων, τα οne night slang. Συμπληρώνεται από το «αρκεί νά 'χει ψωμί να τρως και μουνί να γαμείς».

Ασίστ: Αυτοκτονημένος.