Το emo (είδος homo pseudomelancholicus phrantzoplectus) είναι ένα είδος ανθρωποειδών το οποίο έκανε την εμφάνισή του κάπου μέσα στον 21ο αιώνα π.Χ.. Έχει σαν κύριο χαρακτηριστικό το μαλλί του, που συνήθως συναντάται στο στυλ του «κορακί-φρατζολί». Θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι το τρίχωμα του επάνω μέρους της κεφαλής τους παρουσιάζει ομοιότητες με το τρίχωμα ενός ακούρευτου πεκινουά. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των emo είναι η φράντζα (σιδερωμένη φυσικά), τρύπες παντού ΕΚΤΟΣ απ' τα αυτιά, κλαψομ.... εεεε, κλαψιάρικη φάτσα, καθώς και παπούτσια αμφιβόλου ποιότητας (και αισθητικής). Επιπλέον, χαρακτηριστικό των αρσενικών emo είναι το θεόστενο παντελόνι (δανεισμένο συνήθως από συγγενείς α' βαθμού λόγω cool-ο-αντίληψης / cool-ο-φάνειας / cool-ο-πάθειας), ενώ τα θηλυκά συναντώνται με κοντή φούστα με πολύχρωμη κάλτσα μέχρι το μπούτι. Απαραίτητο αξεσουάρ είναι το eyeliner, κυρίως για τα emo αγόρια, και φυσικά ο καλύτερος φίλος του emo, το πιστό ξυράφι.
Η καθημερινότητα ενός τυπικού emo
Ξυπνώ και αγκαλιάζω το κουνελάκι μου, φοράω το GAP φούτερ και το καρό σταράκι μου, βλέπω στον καθρέπτη μου να είναι καλά κρεμασμένη από το φρύδι η φράντζα μου και ξεκινώ για το σχολείο χωρίς φιλί στην μάνα και χωρίς καλημέρα στον μπαμπά. Στο σχολείο φτάνω και ασχολούμαι αποκλειστικά με το σχέδιο καρδούλων και αστεριών. Τις ελεύθερες ώρες (δηλαδή αυτές που κουράζεται το χέρι μου από το αριστούργημα που σχεδιάζω) σκέφτομαι την κοπέλα των ονείρων μου και πως είναι πολύ άδικο να μην την έχω. Κλαίω και λίγο την μοίρα μου και πάω σπίτι για να φάω το έτοιμο φαΐ της μαμάς. Όλη την υπόλοιπη ημέρα ασχολούμαι αποκλειστικά με το να κάνω νέους φίλους από το internet, να ζηλεύω που οι άλλοι είναι περισσότερο emo από εμένα. Επίσης βγάζω φωτογραφίες την φάτσα μου σε κλαψο-πόζες με το νέο super κινητό που μου πήρε ο μπαμπάς και που έχει 5Μpx camera για να δείξω στους άλλους emo φίλους μου στα starbucks το απόγευμα.
