Tagged definitions (4137)
Showing 2701-2710 from 4137

Το τέλος του γνωστού ανέκδοτου, που παρέμεινε σαν αμηχανοαυθόρμητη απάντηση στο σχόλιο «Καλό μουνί!!!!!». Επίσης λέγεται για οποιοδήποτε αντικείμενο χαρακτηρίζεται ως καλό.

Η απάντηση έρχεται αυθόρμητα και ως αστεϊσμός, αφού μηχανικά το μυαλό των συνομιλούντων πάει στο ανέκδοτο που παραθέτω:

Πέμπτος όροφος, κτίριο κάπου στη 765746η λεωφόρο της Νάβα Γιόρκα. Νταβατζής, κάργα στη μαστούρα οργιάζει με τις υπαλλήλους του. Βγαίνει στο μπαλκόνι με μία από αυτές και επιδίδεται σε ακροβατικά σεξουαλικά. Εκεί, σε μια πιρουέτα, η γκόμενα γλιστράει και καταποντίζεται. Ο νταβατζής τύφλα και απορημένος μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και συνεχίζει με άλλη παρτενέρ. Η προηγούμενη γκόμενα πέφτει από τον πέμπτο όροφο -γυμνή εννοείται- και καρφώνεται με το κεφάλι σε κάδο σκουπιδιών, σε σκυλίσια στάση.
Εκεί παραδίπλα γυρίζει ένας αλκοολικός άστεγος, που ψάχνει τους διπλανούς κάδους. Ξαφνικά γυρνάει, βλέπει την γκόμενα. Γδύνεται γρήγορα και αρχίζει να την γαμάει. Τελειώνει, κατεβαίνει και συνεχίζει τον δρόμο του. Χαμένος όπως είναι ο δρόμος τον ξαναβγάζει από το ίδιο στενό, οπότε αφού έχει ξαναγεμίσει, ρίχνει άλλο ένα στα γρήγορα. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται, και κάποια στιγμή, μονολογεί:
- Καλό μουνί... δε λέω, αλλά γιατί το πετάξανε;

Η μαλακία στα φλωρατζήδικα, καθώς και για τις μωρές παρθένες που δεν θέλουν να βωμολοχήσουν σε δημόσιο χώρο. Πρβλ. και μακακία που θυμίζει τον πίθηκο μακάκο, ενώ η λαλακία θυμίζει τον λαλάκη, το γνωστό ευτραφές και μπουλουκοειδές παιδί που τον κάνει τρόμπα για οποιοδήποτε λόγο, πίνει γάλα Πουστλέ και δεν πρέπει να πάει στα βαθιά όταν κάνει μπάνιο. Κατά τον Διαστροφικό Γλωσσολόγο, «η λέξη προκύπτει από τη λέξη λάκης με αναδιπλασιασμό της πρώτης συλλαβής για λόγους έμφασης».

Τα εκκρίματα του γυναικείου αιδοίου κατά τη διάρκεια του γυναικείου οργασμού, αποτελέσματος στοματικού έρωτος, ήτοι αιδοιολειχίας, καθότι κατά την απορροήν των προς την επιφάνειαν των αισθητηρίων της του παρτενέρου γλώσσης, ομοιάζουσιν ως προς την αχινοσαλάτας γεύσιν.

Βεβαίως, υπάρχουσιν αιδοία τύπου τυροκομείου, παραγωγοί εκκριμάτων σαφώς διαφορετικής υφής και γεύσεως, άτινα δεν χωρούν εις το παρόν λήμμα.

Παράγωγο του ρήματος φασώνω. Άνδρας ο οποίος φασώνεται με διάφορες κοπέλες.

Παράγωγο του ρήματος φασώνω. Η κοπέλα η οποία συμμετέχει ενεργά σε φάσωμα. Παραπέμπει ηχητικά στο «μαθητευόμενη», το οποίο συμβολίζει τη διάθεση για μάθηση / φάσωμα.

Κατάσταση κατά την οποία κάποιος έχει να φασωθεί πολύ καιρό.

Η σφαλιάρα στον κώλο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, όταν από την καύλα το σεξ περνάει σε φάση «χτύπα-με-στον τοίχο-και-σύρε-με-σε σπασμένα-γυαλιά». Συνήθως γίνεται στα τέσσερα, αλλά οι ψιλές μπορούν να αρχίσουν να πέφτουν ακόμα και στα προκαταρκτικά. Ενίοτε σερβίρεται με βρωμόλογα.

Κύριο συστατικό επιτυχίας του κωλοσκάμπιλου είναι να πετύχει κανείς το σωστό «πλατς», προσγειώνοντας το χέρι με εκλεπτυσμένη δύναμη πάνω στο κωλομέρι, πράγμα που απαιτεί ιδιαίτερη επιδεξιότητα, σε ώρα μάλιστα που το μυαλό έχει βαρέσει κόκκινα.

Σε πιο γενικευμένη χρήση, το κωλοσκάμπιλο σημαίνει την σφαλιάρα στον κώλο γενικώς και αορίστως, χωρίς απαραίτητη σεξουαλική πρόθεση (βλ. παράδειγμα 3).

Άλλη λέξη για τις βρισιές: σχηματίζεται από τις βωμολοχίες και τα βρωμόλογα, έτσι για να δώσει περισσότερη ένταση στο μπινελίκι. Ενίοτε υπονοούν τη σεξουαλική απόχρωση που μπορεί να έχουν τα βρωμόλογα (βλ. παράδειγμα)...

1. Ο εκθηλυμένος γκέι. Μαρτυρείται στην Ελληνοφρένεια, στον διάλογο με τον καμπαρετζή (βλ. μήδι).

Υπάρχουν διάφοροι ευσεβείς σλανγκο-λογισμοί για την προέλευση της έκφρασης, από τους οποίους ο σημαντικότερος είναι ότι για να θυμιάσεις πρέπει μοιραία να σπάσεις καρπό. Πλην, το σπάσιμο του καρπού, γνωστό και ως σύνδρομο καρπιαίου σωλήνος αποτελεί την διαφορική διάγνωση με την οποία διακρίνεται ο λεβεντομαλάκας απ' τον τρεντόπουστα. Σε περαιτέρω εκφυλιστική μορφή του, γίνεται αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν τσαγιέρα, ενώ μια ακραία παρενέργεια αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα είναι και αυτό το κάψιμο της βάτας. Όλα αυτά αρχίζουν, λοιπόν, από το απλό σπάσιμο ή και τίναγμα του καρπού που θυμίζει θυμιάτισμα στην εκκλησία.

Σύμφωνα με άλλες ευσεβείς θεωρίες, το ίδιο το θυμιατό παρομοιάζεται με άνθρωπο, ο οποίος περπατά λικνιστά σαν λικνιζόμενο θυμιατό. Είναι δηλαδή ο τοιούτος συμπολίτης μας, αυτό που αποκαλείτο από τους αρχαίους ημών προγόνους ως ἁβροβάτης. Εξ ου και η έκφραση το κουνάει το θυμιατό.

Εφόσον μάλιστα η υποδοχή του θυμιατού παρομοιαστεί ανατομικώς με την ανθρώπινη έδρα, τότε μπορούμε να πούμε βάσιμα για τον τοιούτο ότι το βάζει το καρβουνάκι στο λιβανιστήρι. Η υποδοχή του λιβανιστηριού συνδέεται εξάλλου στο φαντασιακό με την έδρα που περιμένει το «καταναλίσκον πῦρ», όπως φαίνεται και στην αντιστροφή θα σου χέσω το λιβανιστήρι, όπου το Πονηρόσκυλο αναφέρει και την σχετική θεολογική αλληγορία. Σχετική, επίσης, και η απειλή «θα σου κάνω τον κώλο βουλγάρικο θυμιατήρι».

Ασφάλουσλυ στην γκεουλοπρεπή εσάνς του όρου έπαιξαν ρόλο και όλοι οι όλα τα θυμιατά πάνω μου μιτρομανείς πρωκτοσύγκελοι, (μην ξεχνούμε ότι ο Γιάννης Τσαρούχης συνήθιζε να ζωγραφίζει την αυτοπροσωπογραφία με πλήρες outfit ρωμηού μητροπολίτη να θυμιατίζει), και, κυρίως, το ανέκδοτο με τον παπά που θυμιάτιζε στην Μύκονο, βλ. εδώ.

Μεγεθυντικό: βουλγάρικο θυμιατήρι.

1. Εναλλακτικώς, ως θυμιατό μπορεί να χαρακτηριστεί ο αρειμάνιος καπνιστής, βλ. θυμιατίζω.

Πάσα: κυρ-Πατσούλης.

Ρήμα χαρακτηρισμού προς ομοφυλόφιλους άντρες, το οποίο δηλώνει ότι λόγω της μεγάλης πίσω οπής τους, θα βούλιαζαν μέσα στο νερό.