Tagged definitions (2188)
Showing 1271-1280 from 2188

Το κούσαλο, το ραμολί.

Υποκοριστικό της Κατίνας- Κατερίνας, μεγεθυντικό της κατινιάς.

(Για την εξέλιξη διάφορων ονομάτων ως αποτυπούντων ιδιαίτερους ψυχισμούς δες εδώ).

Αρχικά, προ αμνημονεύτων σήμαινε το κακάσχημο ξύλινο άγαλμακάποιας θεότητας, αργότερα όμως επήλθε ισοπέδωση και χαρακτηρίστηκαν έτσι! τα αγάλματα πάσης φύσεως υλικού.

Στα σλανγκέζικα σημαίνει τον χαζό και τον στόκο, επικεντρώνεται δε στους εκπροσώπους αυτών, εκ του ασθενούς φύλου. Τελευταία το προνόμιο να αποκαλείται έτσι έχει και ο Τζέφρι.

Η πράξη του να κάνεις γαργάρα με τα φλόκια του εραστή σου μετά το πέρας του στοματικού σεξ, μια πρακτική μερικά κλικ πιο κίνκι από την απλή κατάποση και πουτσοστράγγιγμα της νοικοκυράς.

Χρησιμοποιείται περισσότερο συνεκδοχικά για να χαρακτηρίσει πρόσωπο που υποτίθεται ότι επιδίδεται στην πρακτική αυτή όντας κοπέλα τελειωμένη, και μάλιστα λιγότερο γυναίκα, και κυρίως φετινό γκέι. Γενικότερα χρησιμοποιείται ως ύβρη. Συχνότερα στο αρσενικό σπερματογαργάρας, ο.

Ένα άτομο (συνήθως έφηβος) που φοράει συνέχεια μάρκες ακριβών ρούχων για να δείξει ότι είναι μοντέρνος, μόνο που τις περισσότερες φορές καταφέρνει το αντίθετο. Συνηθίζεται να αποκαλείται κάποιος /-α ποζέρι αν φτιάχνει όλη την ώρα τα μαλλιά του ή αν σταματάει σε καθρέπτες για να φτιαχτεί. Αυτά τα άτομα χαρακτηρίζονται από το σνομπ ύφος και βλέμμα τους. Συνώνυμο του ψώνιου.

Πιθανή προέλευση από την λέξη «πόζα». Μπορεί να θεωρηθεί και ύβρις.

Απαξιωτικός, υποτιμητικός και μειωτικός χαρακτηρισμός που απευθύνεται ή χαρακτηρίζει πρόσωπα του στενού ή ευρύτερου περιβάλλοντος, χάριν αστεϊσμού, πειράγματος ή εμπαιγμού.

Κυριολεκτικά ο όρος δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί άφοβα και χαλαρά να χρησιμοποιηθεί σε χαβαλεδο-αντροπαρέες νεαρών.

Συνώνυμα χλεχλές, κασόμπρα, φιρφιρής, μαλάκας κλπ

Από το τουρκικό κιόρ, που σημαίνει κυριολεκτικά ο τυφλός ο αόμματος. Απαντάται και ως «κιόρι».

Έτσι προσφωνείται απαξιωτικά έως υβριστικά ο απρόσεκτος. Ευρέως διαδεδομένο στη Β. Ελλάδα.

Ο αχάριστος - αν και ευεργετηθείς από εμάς, μας κατηγορεί.

Ο λίγος, ο μη επαρκής, μεταξύ υπαρκτού και ανυπάρκτου, τη βγάζει και δεν την βγάζει,
χαροπαλεύει πριν το τέλος, αλλά δεν τελειώνει. Βλέπε και ελληνική οικονομία.

Ο τυχαίος, φτωχός κι αμόρφωτος, αλλά επηρμένος, που παριστάνει τον κάποιο.