Tagged definitions (229)
Showing 1-10 from 229

Ξεκουράζομαι, αράζω, κοιμάμαι ,την πέφτω. Αν και συνήθως υπονοεί υπερβολική κούραση ή μέθη, πολλές φορές χρησιμοποιείται καταχρηστικά για κάθε τύπου ύπνο.

Κολλάω ηλεκτρονική συσκευή, συνήθως προσπαθώντας να την αναβαθμίσω. Η συσκευή δεν επανέρχεται με απλό reset, reboot, άνοιξε-κλείσε, βάλε-βγάλε πρίζα, βγες στο μπαλκόνι-ξαναμπές. Επίσης δεν αντιδρά καθόλου, δεν ανάβει λαμπάκια, συμπεριφέρεται με λίγα λόγια σαν τούβλο, εξ ου και το όνομα.

Χαρακτηρισμός πράξης ή ενέργειας, που γίνεται κατ' εξακολούθηση, κατά την οποία το άτομο προτιμά χειροκίνητη χρήση όταν υπάρχει αυτοματισμός, που όχι μόνο λύνει τα χέρια αλλά ενδείκνυται, αφού αποφέρει σημαντικά οφέλη μακροπρόθεσμα.

Ποδοσέλφι (foot selfie εις την αγγλοσαξωνικήν) είναι η σέλφι φωτογραφία των ποδιών. Έχει γίνει μόδα στην παραλία το καλοκαίρι (με περισσότερο μπούτι), αλλά μπορεί να βγει σε όλες τις περιστάσεις και εποχές. Είναι η πιο εύκολη σέλφι που μπορεί να βγάλει κανείς, εκτός και αν αντί να βγάζει τα πόδια του, βγάζει ΜΕ τα πόδια του (ναι, στην Κίνα το κατάφεραν και αυτό).

Γούτσικη εκδοχή του σέλφι, της σελφιάς.

Το μικρό σλανγκαρχίδι μέσα μου ίσταται και ξεσκίσταται:

- Ρε μαλάκα το τερμάτισες! Αν είναι να ανεβάζεις το υποκοριστικό κάθε σλανγκιάς στο σάη, πάει, το γαμήσαμε και ψόφησε.

Ο αμετανόητος όμως καβουροσλανγκόσαυρος συγκάτοικός του τον τάπωσε, ποιούμενος τον ναζί τση γραμματικής:

- Η αγγλικάνικη λέξη selfie είναι από μόνη της υποκοριστικό, πράγμα που δεν αντικατοπτρίζεται στην μορφή «σέλφι». Το σελφάκι είναι πιο slangically correct καθώς αποκαθιστά το γλωσσολογικό και μεταφραστικό αυτό ὄνειδος.

Πέρα από τη δόκιμη σημασία της λέξης και τη μεταφορική που εξετάζει ο άλλος ορισμός (δηλαδής όταν πέφτει τέτοιο κυριολεκτικό γαμήσι που η κατάσταση θυμίζει τσόντα), ο Σφυρίζων μας καλεί απ' το Δ.Π. να αναφερθούμε και σε μια ιδιότυπη μεταφορική σημασία, όταν μιλάμε λ.χ. για lifestyle πορνό ή άλλες ιδιότυπες εκφράσεις.

Θα αρχίσω λίγο φιλοσοφικά παρατηρώντας ότι υποφώσκει στις εκφράσεις αυτές μια διάκριση τέχνης και πορνογραφίας. Η αισθητική απόλαυση της τέχνης βασίζεται κατά τον Immanuel Kant σε μια εκκρεμή προσπάθεια να γεφυρωθεί η μερικότητα του εμπειρικού κόσμου με την καθολικότητα του κόσμου των αξιών, ενώ κατά τον Arthur Schopenhauer πρόκειται για μια κρυστάλλωση ως παράσταση του αενάου και ματαίου κυνηγητού της θελήσεως. Έχουμε, λοιπόν, πορνό με τη μεταφορική αυτή σημασία, κατά την Emmanuelle Cunt (σε καλό μας), όταν κάτι που επαγγέλλεται ότι είναι τέχνη ή έστω μια απαθής παραστασιακή κρυστάλλωση της θελήσεως ή μια εξύψωση στον κόσμο των αξιών αποτυγχάνει να είναι τέτοιο και μας ξαναβυθίζει στην αμεσότητα της ηδονής και της οδύνης της θελήσεως. Σχετικό είναι το φιλοσοφικό ερώτημα αν η μαγειρική μπορεί να θεωρηθεί καλή τέχνη και η αρνητική απάντηση με βάση καντιανά και σοπεναουερικά επιχειρήματα ότι η αμεσότητα της επιθυμίας στην αισθητική πρόσληψη του αντικειμένου αποτρέπει τη μαγειρική από το να μπορεί να ενταχθεί στην απάθεια των καλών τεχνών.

Ένα δεύτερο συναφές στοιχείο είναι ότι κάποιες στιγμές θεωρούνται ότι όπως ακριβώς και οι σεξουαλικές θα έπρεπε να μείνουν ιδιωτικές και να μην κοινωνηθούν ή προβληθούν για οιονεί ηδονοβλεπτική μέθεξη. Όταν αντιθέτως στην εποχή μας ο ολοκληρωτισμός των συμβατικών και κοινωνικών μήντια καταβροχθίζει και σκοτώνει τα πάντα, τότε μιλάμε για ένα ιδιότυπο πορνό ως σύμπτωμα ακριβώς του μηντιακού πολιτισμού μας. Στις παραπάνω στιγμές ανήκουν και καθ' υπερβολήν βίαια περιστατικά και δη, στην υπαρξιακότερη περίπτωση, θάνατοι.

Αφήνω τα φιλοσοφικά και σπεύδω να φέρω ορισμένα παραδείγματα:

1. Λάιφ-στάιλ πορνό: Όταν κάποιος επιδεικνύει με τόση ναρκισσιστική (ή αρκισσιστική αν πρόκειται για τον Νικλάστη Γιάνη με ένα νι) αυταρέσκεια το πόσο υπέροχο λάιφ στάιλ έχει ώστε είναι σαν να περιμένει να τραβήξουμε μαλακία με την πάρτη του. Αν δε εντάσσονται στο σέτινγκ και οικεία πρόσωπα, τότε μιλάμε για:

2. Κανδαυλιστικό πορνό: Ο Ο κανδαυλισμός αποτελεί μία από τις σεξουαλικές παθολογίες που ενέταξε ο Richard von Krafft-Ebing στο κλασσικό έργο του Psychopathia Sexualis (1886). Σημαίνει το να αντλείς ικανοποίηση από το να εκθέτεις τον ερωτικό σου σύντροφο στην θέα τρίτου, και να το εντάσσεις αυτό οργανικά στο ερωτικό σας παιχνίδι. Ο όρος προκύπτει από τον βασιλέα της Λυδίας Κανδαύλη, ο οποίος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είχε προτρέψει τον υπηρέτη του Γύγη να κρυφτεί και να δει την γυναίκα του γυμνή για να διαπιστώσει ότι είναι όντως η πιο όμορφη. Όταν η γυναίκα του Κανδαύλη αντιλήφθηκε τον ηδονοβλεψία μίλησε κατ' ιδίαν στον Γύγη και του έθεσε το δίλημμα ότι θα έπρεπε είτε να αυτοκτονήσει είτε να σκοτώσει τον άντρα της και να γίνει ο ίδιος βασιλιάς. Ασφαλώς, ο Γύγης προτίμησε το δεύτερο και έμεινε στην Ιστορία, καθώς τον αναφέρει και ο Πλάτων στον θρύλο για το δαχτυλίδι του Γύγη. Ο κανδαυλισμός κάνει μια λαμπρή νέα καριέρα τα τελευταία χρόνια ως πάθηση του Ίντερνετ γενικά, και όχι μόνο του Φέισμπουκ. Μάλιστα έχει επανέλθει στην μόδα και ο όρος, όχι μόνο το φαινόμενο. Ο νεοκανδαυλιστής είναι αυτός που εντάσσει οργανικά στο ερωτικό του παιχνίδι με τον σύντροφό του το να αναρτούν φωτογραφίες ή βίντεό τους στο Διαδίκτυο, σε σημείο που ο ίδιος ο έρωτας και το σεξ να είναι εξαρχής διαμεσολαβημένα. Ο νεοκανδαυλισμός εκτείνεται μάλιστα και στην γονεϊκότητα, αφού πολλοί γονείς διαμεσολαβούν την γονεϊκή τους σχέση με την επίδειξη των παιδιών τους στο Διαδίκτυο, ή ακόμη και στα κατοικίδια ζώα, γατάκια, σκυλάκια κ.τ.ό. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να μιλήσουμε για νεοκανδαυλιστικό πορνό, όταν μας καλούν εμμέσως πλην σαφώς να τον παίξουμε όχι μόνο με τη σούπερ ντούπερ γκόμενα/ο, αλλά και με τα παιδιά τους, τα σκυλιά τους, τα γατιά τους που εκθέτουν ωραιοπαθώς ως προσοχοπουτάνες που είναι στα αδηφάγα βλέμματα του Διαδικτύου.

3. Θρησκευτικό πορνό: Ιδιότυπη μορφή κανδαυλιστικού πορνό, όπου κάποιος εκθέτει αυτοερωτικώς την σχέση του με τον Θεό. Πρόκειται για φωτό που δείχνουν κάποιον τη στιγμή που προσεύχεται, το οποίο θεωρείται ως ένα είδος θρησκευτικής κλειδαρότρυπας, καθώς οι στιγμές αυτές θεωρούνται ότι πρέπει να είναι προσωπικές. Κυριολεκτικό πορνό έχουμε όταν απεικονίζονται στιγμές θρησκευτικής έκστασης, τις οποίες άλλωστε ο Jacques Lacan θεώρησε ως κατ' εξοχήν παραδείγματα jouissance, ή ακόμη περισσότερο όταν φωτογραφίζεται ένα πρόσωπο την ακριβή στιγμή που λαμβάνει τη Θεία Κοινωνία, που, όπως και να το κάνουμε, θεωρείται ως το θρησκευτικό αντίστοιχο της συνουσίας.

4. Τρομοκρατικό πορνό: Οι περιπτώσεις όπου τρομοκράτες απαθανατίζουν θανάτους (οξύμωρο ή μου φαίνεται;), επιβάλλοντάς μας τρόπον τινά να τους δούμε ξανά και ξανά, θεωρούνται κι αυτές ότι είναι ένα είδος πορνογραφίας. Άλλωστε η πορνογραφία συνδέεται βαθιά με τη βία, όπως και ο έρωτας με τον θάνατο.

5. Φουντ πορνό: Η νεώτερη χιπυστερική συνήθεια να βγάζεις φωτογραφία και να ποστάρεις τα φαγητά που τρως σε τρέντι εστιατόρια, ιδίως αν τα φαγητά αυτά έχουν τρελή λαϊφστιλάτη εμφάνιση ή οργιαστικό χαρακτήρα, παροτρύνοντας τους θεατές σε στομαχικό αυνανισμό.

6. Πράσινο πορνό: Στο πλαίσιο αντισπησισμού θεωρείται και καλούα πολύ ερωτικό να ποστάρεις σκηνές από ερωτισμό φυτών ή κάποιων ζώων (τουλάστιχον που να μην είναι θηλαστικά κοντά στον άνθρωπο οπότε να θυμίζει κτηνοφιλία το πράγμα). Πρόκειται για ένα ιδεώδες καθολικής σεξουαλικότητας και καλά αρμονικά ενταγμένης στη φύση.

Ένας ακόμη νεολογισμός γιά το facebook, λογοπαικτικός και μάλλον απαξιωτικού χαρακτήρος, όπως υπαινίσσεται το δεύτερο συνθετικό του.

Όταν κάποιος δέχεται ιντερνετικά συσσωρευμένο μίσος, φθόνο και χλευασμό μεμονωμένα ή από οργανωμένες ορδές χέιτερζ (ο αντίποδας των γκρούπιζ). Πρόκειται για μορφή e-μπουλισμού.

Οιοσδήποτε μπορεί να φάει χέιτ, αλλά την μερίδα του λέοντος εισπράττουν:

• Τα πάσης φύσεως σελεμπριτόνια όπως πιχί ο Justin Bieber, οι One Direction, o Βαρουφάκης, καθώς και οι γκόμενες(οι) αυτών (συνήθως μέσω φλώρουμ, ιστιοσελίδων, τσίου και φουμπού.
• Διάφοροι τοπικοί ήρωες που δεν σιπάρονται με τίποτα. Σε σχολικό πιχί επίπεδο, τόσο οι φέιμους όσο και οι κραυγαλέα άκυροι μαθητές (συνήθως μέσω φατσομπουκίου ή ask.fm)

Πέον να σημειωθεί ότι οι χέιτερζ διαφοροποιούνται από τα κοινά τρόλια στο μέτρο που είναι πιο κακεντρεχείς, πιο στοχευμένοι και λιγότερο ο,τινανιστές. Το σλόγκαν των σερβιρισθέντων χέιτ (πραγματικών και γουαναμπή) είναι χέιτερζ γκόνα χέιτ.

Η εν λόγω σλανγκιά εκφέρεται κυρίως από χιλιετηράκια (παιδιά γεννημένα μετά το 2000).

Ασίστ: Βράσταγκερλ.

Όταν πηγαίνεις κάπου και δεν το ξέρει κανείς, (αφού κανείς δεν ασχολείται μαζί σου), φροντίζεις να το μάθουν όλοι (μήπως και ασχοληθεί κάποιος).

Στον κόσμο των εξυπνόφωνων τα check-ins έγιναν καθημερινή συνήθεια. Ανακοινώνουμε στον ψηφιακό μας περίγυρο πού πάμε για καφέ, πού τρώμε, πού πίνουμε, πού χορεύουμε, πού διασκεδάζουμε, πού κοιμόμαστε.

Αλλά επειδή ο χρόνος είναι χρήμα και εμείς τεμπέλικα όντα, θελήσαμε να γίνονται όλα αυτόματα. Και φτάσαμε να μη μας ρωτάει κανείς αν θέλουμε να διαλαλήσουμε την παρουσία μας σε ένα δημόσιο (ή μη) μέρος, με αποτέλεσμα πολλές... παρεξηγήσεις και άβολες καταστάσεις. Γιατί ποιος δεν έχει πέσει ποτέ θύμα ενός check-in;

Είναι αλήθεια, σχεδόν κανείς δεν έχει γλιτώσει. Και αν είστε από τους τυχερούς, δεν αργεί η στιγμή που θα την πατήσετε, χωρίς να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα. Κάποιο check-in θα σας βρει στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και κάποιο συγκεκριμένο ζευγάρι μάτια που δε θέλετε να το δει, θα το δει. Και τότε θα είναι αργά. Δε χρειάζεται να επεκταθούμε με συγκεκριμένα παραδείγματα, νομίζω όλοι καταλάβατε πως η τεχνολογία μπορεί να μας «κάψει» σε τέτοιες περιπτώσεις.

Μετά την εμπειρία μιας σχεδόν 5ετίας μανιασμένου ψόφα, ψόφα, ψόφα, ξεκινάει νομίζω/ελπίζω η αργή πορεία της συνειδητοποίησης του πόσο έφθειρε τη ζωή μας αυτός ο θυμός για οτιδήποτε μας θύμιζε τον «παράδεισο» που ζούσαμε και χάσαμε, χωρίς τουλάχιστον να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, ώστε να ηδονοτριφτούμε μετά μανίας και χαιρεκακίας. Ήδη και μόνο η αναφορά σε *κίνημα «ψόφα» *δείχνει(;) μια τάση αυτογνωσίας.

● Οι αντιδράσεις των μαχητών του πληκτρολογίου ενδεικτικές μιας κοινωνίας που καταρρέει.

● Οι συνδικαλιστές που την προπηλάκισαν της «εύχονταν να ψοφήσει από καρκίνο».