Tagged definitions (7597)
Showing 3101-3110 from 7597

Κάτι που έχεις ξεχάσει να κάνεις αφού πέσεις στο κρεβάτι και που σημαίνει ότι πρέπει να ξανασηκωθείς, π.χ. να κλείσεις το φως στην κουζίνα, να σβήσεις τον θερμοσίφωνα, να βγάλεις τα σκουπίδια, να κάνεις τσίσα σου, κ.ο.κ. Από το βιβλίο Πλαθολόγιο, εκδ. Intro 2007.

Η τελευταία ημέρα των διακοπών. Συνεκδοχικά: Το τελευταίο στάδιο οποιασδήποτε ευχάριστης δραστηριότητας. Από το βιβλίο Πλαθολόγιο, εκδ. Intro 2007.

Όταν κάτι που ακούσουμε μας ταράξει και μας συγχίσει, μπορεί να βγάλουμε μπιμπίκια, ή τεσπα κάτι δερματικό, ή κάτι ψυχοσωματικό που περικλείεται στον όρο «φαγούρα». Ειρωνικά λοιπόν, όταν θέλουμε να δείξουμε ότι στ' αρχίδια μας ό,τι και να μας πούνε, λέμε την έκφραση αυτή. Σχολικό μεν, ωλ τάιμ κλάσικ δε.

Αξίζει να φανταστούμε την εικόνα: αφράτος παπάς, με ράσα που κυματίζουν άνετα και αεράτα γύρω του, με μαλλί και γενειάδα μακρά και βιβλική, που αφήνεται σε διάφορους φυσικούς σχηματισμούς, ακόμα και ράστα, να ανεμίζει και, πιθανώς, τον σταυρό να κρέμεται στο λαιμό του περασμένος σε αλυσιδίτσα. Αν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος μπλέξει, για οποιοδήποτε λόγο, στα βάτα (αγκάθια, βλ. βατομουριά) τη γάμησε τη βάρκα...

Μ' άλλα λόγια μιλάμε για ένα απίστευτο μπλέξιμο, ένα σκάλωμα στον ιστό της αράχνης που, όσο σπαρταράς να ξεφύγεις, τόσο αιχμαλωτίζεσαι περισσότερο. Συνεκδοχικά, η έκφραση αναφέρεται και στα μεθεόρτια αυτής της νταού κατάστασης, γιατί αν σ' αρπάξουν τα βάτα, μόνο ματωμένος θα βγεις, αν βγεις...

Τώρα, κάτω από ποιες περιστάσεις ένας παπάς μπορεί να μπλέξει στα βάτα είναι σκανδαλιστικά διφορούμενο. Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες παπάδων (κουβέντα να γίνεται) που θα φάνε τέτοια φόλα:
α. Είτε, απλώς, ο αγρότης παπάς που θα του έρθει η ατυχής έμπνευση να περάσει από ανάμεσά τους φορώντας (φυσικά) τα ράσα του,
β. Είτε ο παπάς που, για να μην τον πιάσουνε στα πράσα και δεν φοράει ράσα αναγκάστηκε, σε κάποιο πηδύλλιο ηγούμενου-προηγούμενου να τρέξει με τα τακούνια στα τυφλά και να πέσει πάνω στους εν λόγω θάμνους, στην τελική όμως, θα προτιμούσε να φοράει απλά το μαγιό του...

Ο όρος φυσικά προέρχεται εκ των λέξεων, γέρος και νεολαία. Και, όπως η νεολαία, έτσι και η γερολαία απαρτίζεται απ' άτομα και των δύο φύλων. Ο όρος μπορεί να έχει είτε ειρωνική είτε χιουμοριστική χροιά.

Εκφέροντας τον όρο θα μπορούσαμε να αναφερόμαστε:

1) Σε άτομα της τρίτης ηλικίας (π.χ: ένα ραμολί, μια ομάδα καπήδων, κλπ) και ειδικότερα σε άτομα αυτής της κατηγορίας που νεανίζουν (π.χ: ένας γεροξούρας, μια που είναι πιο μεγάλη απ' την Ακρόπολη και στοκάρεται για να καλύψει τα σημάδια του χρόνου).

Σχετικά λήμματα: γερομπισμπίκης, γριέντζω, παππουδέλι, γιαγιούμπα, γιαγιόνι, λυκόπουλο, πίτα του παππού, Χαϊλάντερ, παραδίδω πινακίδες. Για την περίπτωση αυτή βλ. παρ. 1.

2) Σε άτομα που θεωρούνται μεγάλοι για να ασχολούνται πλέον, με κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα (π.χ: ξεσταχιασμένοι ποδοσφαιριστές). Για την περίπτωση αυτή βλ. παρ. 2.

3) Για νέους ανθρώπους που, είτε εκ του φυσικού τους (π.χ: μπούληδες, μπουλούκοι, παιδιά του μπαμπά, κλπ), είτε λόγω συνθηκών ζωής (π.χ: προσβολή από δυοξύνη λόγω εργασίας σε εταιρεία του δημοσίου τομέα,γύμναση κοιλιακών, κλπ), παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που δεν συνάδουν με τη νεότητα (δράση, ενεργητικότητα, κλπ). Για να το σπάσουμε σε κέρματα: μιλάμε για νωθρότητα, χαλαρότητα, ατολμία, βαριεστημάρα, κλπ. Για την περίπτωση αυτή βλ. παρ. 3.

4) Για νέους ανθρώπους που ενώ διάγουν μια ζωή που χαρακτηρίζεται από δράση και ενεργητικότητα σύμφωνα με τα στάνταρντ της εποχής, στην οπτική κάποιων γεροντότερων, όπου οι νέοι ήταν πιο ανθεκτικοί σε δυσκολότερες συνθήκες (που υπήρχαν τότε) τα πράγματα δεν φαίνονται έτσι. Τους θεωρούν νωθρούς και αδρανείς. Για την περίπτωση αυτή βλ. παρ. 4.

Αποτείνω ευχαριστίες στον συνάδελφο Jona που είχε την ιδέα, αλλά και στην ironick, αφού από το παράδειγμα αυτού του λήμματος της, ξεκίνησε ο δρόμος για το λήμμα αυτό.

Σημείωση:
1) Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε περιστασιακά, ή μόνιμα, σε μεμονωμένα άτομα, σε συγκεκριμένη ομάδα ατόμων και γενικότερα σε θέματα που αφορούν, κάποια εκ των προαναφερομένων κατηγοριών.

2) Για λόγους καλύτερης εκφραστικότητας, θα μπορούσαμε να κουνήσουμε αργά το κεφάλι, προς τα δεξιά και προς τα αριστερά για να προσδώσουμε «άρωμα» γηρατειών στο λόγο μας. Για ακόμα καλύτερη εκφραστικότητα, θα μπορούσαμε να παρατείνουμε την προφορά του «ρ», κατά την εκφορά του όρου «γερολαία».

Η ατάκα αυτή μπορεί να λεχθεί όταν κάποιος ρίχνει, χωρίς αναγνώριση, τη... δουλειά σε κάποιο κοινωνικό σύνολο στο οποίο εντάσσεται (στην εργασία του, στο σπίτι, κλπ).

Κάποιοι, βλέποντάς τον να μη σηκώνει κεφάλι, τον θεωρούν το απόλυτο ντούρασελ. Ξέρουν πως κάνει τα πάντα και συμφέρει. Γι' αυτό και του χαρίζουν το βραβείο της ανοικτής παλάμης και του ρίχνουν όλα τα λέιζερ πάνω του!

Συχνά όμως, έρχεται κάποια ώρα που, λες κι έρχεται το ρεύμα, ξυπνάει ο άλλος του εαυτός. Αποστασιοποιείται τότε, απ' τον εαυτό του, και βλέποντας τι κάνει τον πιάνει σύγκρυο. (Λέμε τώρα...). Βλέπει τους γύρω του να ζουν χαλαρά κι αυτός να το παίζει ο σταυροφόρος της υπόθεσης. Τότε είναι που αγανακτισμένος από τα βάρη, ξυπνά απ' τον λήθαργο κι αναφωνεί την ατάκα.

Εκφέροντας την ατάκα, παραδέχεται σε πρώτο επίπεδο, πως τα κορόιδα δουλεύουν παρέα με την άψυχη συντροφιά των ρολογιών, που χτυπάνε τα λεπτά τους, μέχρι να καταντήσουν για επισκευή και πέταμα.

Σε δεύτερο επίπεδο παραδέχεται πως είναι κορόιδο και σε τρίτο επίπεδο πως είναι o μαλάκας της παρέας.

Αισθανόμενος έτσι σε ένα εργασιακό περιβάλλον, θα μπορούσε να προχωρήσει στην ποθούμενη αλλαγή, η οποία θα μπορούσε να καταλήξει και στην απόλυσή του, αλλά και στη ρεμαλοποίησή του (το τελευταίο μπορεί να βρει εφαρμογή σε εταιρείες του δημοσίου τομέα).

Η ατάκα θα μπορούσε να λεχθεί επίσης κι από κάποιον που τον παρακολουθεί να τρελαίνεται για το τίποτα, προσπαθώντας να τον αφυπνίσει.

Η ατάκα αυτή μπορεί να βρει εφαρμογή σε εταιρεία του δημοσίου, όπου οι πρωτοδιόριστοι (μπαίνουν με το μεράκι), οι νεοδιόριστοι (που τυχαίνει να έχουν προϋπηρεσία από ιδιωτικό τομέα) κι όσοι δεν προσαρμόστηκαν ακόμα στα εργασιακά στάνταρντς που υπάρχουν εκεί (στάνταρντς, συμβατά με το μηδενικό επίπεδοδημιουργικότητας), πήζουν στη δουλειά, βγάζοντας τα σπασμένα των άλλων.

Το αντίθετο του live. Εκπομπή, ματς, ταινία ή τεσπα οτιδήποτε τηλεοπτικό δεν παρακολουθούμε σε ζωντανή αναμετάδοση (ή έστω την ώρα κατά την οποία προβάλλεται μες το πρόγραμμα) και το βλέπουμε βιντεοσκοπημένο από μας ή από το κανάλι.

Το γάντι είναι παλιά ιστορία κομψότητος και ευπρέπειας που βαστάει (στο «βραδυνό» ντύσιμο) ακόμα και στις μέρες μας. Η έκφραση χρησιμοποιείται είτε για να δηλώσουμε την ευγενική ή την συγκρατημένη συμπεριφορά κάποιου.

Κατόπιν εξασκήσεως γίνομαι καλός σε μία εργασία, σε έναν χειρισμό. Λόγω εμπειρίας έχω αποκτήσει την ικανότητα να κάνω κάτι καλά και με ευκολία.

Το ρήμα μπορεί να τεθεί σε όλους τους χρόνους, πρόσωπα και αριθμούς.

Το κολάι είναι τουρκικής προέλευσης λέξη (kolay) και σημαίνει κάτι το εύκολο, το απλό.

Τώρα, πώς έχει συνδυαστεί ώστε στα Ελληνικά να σημαίνει αυτό που σημαίνει, είναι σλανγκιστικής απορίας άξιον.

Σημαίνει πως κάποιος έχει τέτοιες σηκωμάρες, τέτοιες καύλες ασήκωτες και απάλευτες, τόσο η λίμπιντο έχει χτυπήσει κόκκινα, ώστε αρχίζει να παραβλέπει το Λευιτικόν 18:23 και ξαφνικά καλοβλέπει τα καπούλια του γαιδαράκου του κυρ-Μένιου. Δεν πα να μουλαρώσει (καθότι ως γάιδαρος είναι και ξεροκέφαλος), δεν πα να είναι στην ανηφόρα, αυτός θα τον σπρώξει ασάλιωτα, αβάδιστα, αβαβά και αβασάνιστα.

Για να σοβαρευτούμε τώρα και να μιλήσουμε επιστημονικά, είναι προφανές ότι μετά το κατώφλι της πρώτης μοίρας, το μέγεθος της καύλας βρίσκεται σε σχέση ευθείας αναλογίας με τις μοίρες της ανηφόρας.

Πέρα από τα παραπάνω, η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται και με ακόμα πιο μεταφορική σημασία για να δείξει ότι κάποιος δεν μασάει το μπούτσο του, ότι είναι ο γαμιάς της γειτονιάς, ο μάο γαμάω.