Tagged definitions (189)
Showing 1-10 from 189

Έφτιαξα ένα κέικ για πρώτη φορά. Βγήκε πολύ πνίκει.

Ήπιε πολύ χθές βράδυ και ηταν εντελώς πνίκει.

1. Δηλαδή blues + μπουζούκι. Τύπου μπουγατσάν. (εδώ)

2. Οι χυλοπίτες γίνανε ταλιατέλες, η μπουγάτσα έγινε μπουγατσάν, τα Goodys γίνανε Burger house και ο Σημίτης πρώτος μάγκας (εδώ)

3. το μονο καινοτομο προιον που διαφημιστηκε οσο κανενα αλλο στην Ελλαδα της 5χρονης κρισης ειναι το Μπουγατσαν....αυτοι ειμαστε....

4. Γάλλοι τεχνοκράτες + Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης = μνημόνιο μπουγατσάν

5. - βγαλτε στον κοσμο εσεις οι δημοσιογραφοι νεους ανθρωπους δημιουργικους με οραμα κ οχι μονο τα Μπουγατσαν....
   - Το μπουρδελο είτε Αριστερό είτε Δεξί μπουρδελο ειναι ! Ελληνικό κράτος! (εδώ)

-Θα αλλάξουν λέει τη μυρωδιά του κόλπου με ειδικές βιταμίνες που θα τον κάνουν να μυρίζει ροδάκινο. Ελπίζω χωρίς το χνούδι γιατί έχω αλλεργία
-δηλαδή το Βελβεντό θα γίνει μουνόκαμπος;
-ο νομός θα γίνει ηβική χώρα
-ουτοπία, τα όνειρά μας παίρνουν σάρκα και οστά
-αντί για λεσβιακα θα βάζουν στις τσόντες γυναίκες να πίνουν χυμό ροδάκινο
-κατευθείαν να το γυρίσεις στο ρομαντικό εσύ
-Αφού είμαι ο Κωλέλιος (εδώ)

Γενικώς μουνόκαμπος η ΑΣΚΤ, γάμησέ τα. Ποτέ όμως δεν χέζω εκεί που τρώω οπότε ούτε με κοντάρι-ανύπαντρη/ ξανύπαντρη. Άσε που'ν'& αμόρφωτα...(εδώ)

-ρε φίλε πάλι εκεί θα πάμε για καφέ? εκει μαζεύει όλες τις φανταρίνες..
-ναι γάμα το.. μουνόκαμπος! #gynaikesstostrato

1. Πάλι καλά εχω να πω που εκεί στο μέγκα σκεφτήκανε οτι όλοι όσοι θέλουν την πχοιότητα έχουν κ αρκετή τρασίλα μέσα τους! (εδώ)
2. Ιάπωνες αυνανίζονται τραγουδώντας... (και μετά λέμε οτι έχουμε τρασίλα κι εμείς στην τηλεόραση). (εδώ)
3. Διαψεύδει τον ΓΑΠ ο Ιβάν Σαββίδης, αυτόν επικαλούνται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Γουστάρω τρασίλα! (εδώ)

Ο εκσυγχρονισμός, ως σλόγκαν, έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια φανατικούς οπαδούς. Φανατισμός, ο οποίος πολλές φορές είναι τόσο έντονος ώστε να προσομοιάζει με θεοκρατισμό τύπου Ταλιμπάν. Εξ ου και ο νεολογισμός «εκσυγχρονιστάν» που έχει χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει αυτό τον φανατισμό. Η χρήση του όρου αυτού θέλει να καταδείξει την αδιαλλαξία και θρησκοληπτική σχεδόν εμμονή με την οποία προωθούν τις πολιτικές και τις απόψεις τους για την κοινωνία. Το τραγικό, αν όχι τραγελαφικό, της υπόθεσης αυτής είναι ότι στους οπαδούς του «εκσυγχρονιστάν» βρίσκεται σημαντικός αριθμός ανθρώπων που η εργασιακή τους θέση (π.χ. δημόσιοι υπάλληλοι) θα τους ήθελε ενάντια, ακριβώς λόγω των βασικών θέσεων του ιδεολογήματος αυτού. Αν αυτό δεν είναι ψευδής συνείδηση, ενδεχομένως να είναι κάτι πολύ χειρότερο, αλλά ας μην το αναλύσουμε εδώ αυτό. Ο εκσυγχρονισμός σε Κύπρο και Ελλάδα, εμφανίζεται ως όρος με τον Σημίτη στην περίοδο της διαδοχής του Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ το 1995. Οι εκσυγχρονιστές εμφανίζονταν ως μια άφθαρτη ομάδα τεχνοκρατών, έτοιμη να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ως προς το περιεχόμενο του όρου δεν υπάρχουν κοινές παραδοχές. Το ακριβές νόημα και πε­ριεχόμενο της έννοιας ποτέ δεν εξηγήθηκαν πλή­ρως, ούτε και αναπτύχθηκαν θεωρητικά. Το εγχείρημα του «εκσυγχρονισμού» οριζόταν στην ουσία με αρ­νητική παρά θετική χροιά: έπαιρνε την μορφή εναντίωσης στις παλιές λαϊκιστικές πρακτικές, καθώς και στον συντηρητικό συνασπισμό που εκπροσωπούσε η ΝΔ. Όταν οριζόταν με θετική χροιά, ταυτιζόταν με την πρόοδο και το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόταν ως ο υποστη­ρικτής των «προοδευτικών» δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία. Πίσω από την ταμπέλα του εκσυγχρονισμού καλύφθηκαν, και καλύπτονται, μια σειρά από στόχοι και πολιτικές, πολλές φορές ανόμοιες και αντιφατικές μεταξύ τους. Ο καθένας που χρησιμοποιεί τον όρο το κάνει με το δικό του σκεπτικό διότι αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να πωλήσει τη θέση του πιο πειστικά. Αποτελεί μια ωραία καραμέλα πίσω από την οποία κρύβονται επιμελώς πραγματικές προθέσεις πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματικών και μιντιακών (ΜΜΕ) ομίλων. Αν ως προς το θεωρητικό περιεχόμενο υπάρχουν ασάφειες, ως προς την πολιτική του χρήση υπάρχουν κοινές συνισταμένες και πρακτικές. Οι πολιτικές της λιτότητας, της συγκράτησης και της μείωσης του εργασιακού κόστους, του λιγότερου κοινωνικού κράτους και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των πολιτικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό, είτε δεξιών είτε σοσιαλδημοκρατών. Ταυτόχρονα, κάθε αναφορά σε κοινωνικές κατακτήσεις και κάθε προσπάθεια διατήρησης εργατικών κεκτημένων, κάθε κριτική των αγορών, συκοφαντείται από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο ως λαϊκισμός, αναχρονισμός, ή συντεχνιασμός. Ο εκσυγχρονισμός είναι μια ουδέτερη διατύπωση που αποκρύπτει τις ιδεολογικές του ρίζες και στοχεύσεις. Στην ουσία, εκσυγχρονισμός, ή νεοφιλελευθερισμός, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. (Γιάννος Κατσουρίδης εδώ).

1. Με τέτοια τερτίπια προσπαθούν να πάρουν δάνειο οι μπαταχτσήδες του εκσυγχρονιστάν. (Από το Unfollow).
2. Κρατικές επιχορηγήσεις στα ταξί επί....Εκσυγχρονισμού ... Όποια πέτρα και να σηκώσεις το εκσυγχρονιστάν είναι απο κάτω... Τι να πώ; Μετά μας το παίζουν και αδικημένοι. (Από την Παραπολιτική).
3. Με το Ποτάμι να μαζεύει όλο το εκσυγχρονιστάν και τα ορφανά του Κύρκου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ψάχνει να βρει την ψήφο του. (Εδώ).
4. Να διεκδικούν αδιάκοπα και ποικιλοτρόπως μια ανθρώπινη ζωή και τη βελτίωση της θέσης τους στην κοινωνία. Με αυξήσεις μισθών. Με συγκράτηση των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Με μείωση της υπέρογκης και άδικης φορολογίας τους. Με ουσιαστική και πλήρη δωρεάν Παιδεία και υγειονομική περίθαλψη. Με πολιτικές που θα αναβαθμίζουν τις συνθήκες εργασίας και το περιβάλλον. Ολα αυτά, όμως, στο ...«εκσυγχρονιστάν» είναι δογματισμοί και ξεπερασμένες αντιλήψεις. (Από τον Ρίζο).

1. Κρατοθεοδοκήται και νατοκεμαλική αρβύλα. Τι είναι και τι θέλει το Ισλάμ; ...και όχι το ΕΑΜ... να, ιδού κι άλλη μια λαμπρή εφαρμογή της «αρχής της ετερότητας», που λέει κι ο μέγας Σκοπιανός ή το «σεβόμαστε την διαφορετικότητα», που ψιττακίζουν οι μπουρδολόγοι του εκσυγχρονιστάν. (Εδώ).
2. Εξ "ημεδαπού πανεπιστημίου", πενιχράν έχοντες την θεωρητικήν τους σκεύην και εκτρέφοντες ευρωλιγούρικες φωταδιστικές αρλούμπες περί προόδου και ποστ-μόδερν εκσυγχρονιστάν: τ. Βίπερ-Νόρα θεληματικό πηγούνι επαναστάτες, τρίτης δροσιάς. [...] Οι σημερινοί συμπλεγματικοί ευρωλιγούρηδες και προοδευτιικοί εκσυγχρονιστάδες της καθ' ημάς οσφυοκαμψίας [...] οι σημερινοί συμπλεγματικοί γραικύλοι του εκσυγχρονιστάν ταυτίζουν ως αφασικοί ευρωπίθηκοι το σιελοπαρόν του σαρκίου τους με το αργόσυρτο διηνεκές παρόν... [...] ...τους ενοχλεί πολύ, πάρα πολύ, σ' όλα αυτά τα προσκυνημένα βλακόμετρα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τα ευρωλιγούρια και λοιπά γραικύλια του εκσυγχρονιστάν. (Αποσπάσματα ζουραρείων μπινελικίων από το πρόσφατο βιβλίο Έρχομαι από μακριά. Η αγορήνδε Ιλιαδορωμηοσύνη του Οδυσσέα Ελύτη, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2014, σ. 33, 39, 135,147).

1. ΚΑΤΩΤΕΡΙΑ Πασοκε Εσυ αμφισβήτησες, ΕΣΥ θα μας πεις πρώτος. (Από βρις-οφ εδώ).
2. Πω πω! Σαν δε ντρέπομαι, η κατωτεριά, να έχω διαβάσει τα έργα των Διαφωτιστών από μεταφράσεις! Να τσακιζόμουν να μάθαινα Γαλλικά, αντί να αλητεύω στα Λονδίνα! (Με ειρωνική αυτοκριτική διάθεση εδώ).
3. Ολα αυτά η αγράμματη Ελληνική κατωτεριά τα ερμήνευσε με το κουτσοβλάχικο μυαλό της! (Εδώ).

1. Οι εξελίξεις τρέχουν στην Ευρώπη και θα αναστατώσουν τη μειονότητα των καράβλαχων πιστών των χριστοπαναγιδίων (θυμίζουμε Χριστός+Πάνας+Γϊδια) στο φιλελευθεράτο της πλατείας Κολωνακίου.

2. Όπως ακριβώς - οποία σύμπτωση! - και οι αντίστοιχοι πολιτικοί, έτσι κι αυτοί οι διακεκριμένοι δημοσιογράφοι δεν διέπονται πλέον από πολιτικο-οικονομικές ιδεολογίες, δεν διαχωρίζονται σε Αριστερούς και Δεξιούς, αλλά εκφράζουν ενιαίο λόγο, απαλλαγμένο από ιδεολογικά βαρύδια και απλές, ανθρώπινες, ευαισθησίες. Βλέπουν απ' έξω την εντεινόμενη κρίση, και αποκαλούν την στάση τους πατριωτική και πραγματιστική, αλλά ουσιαστικά είναι απλώς εκείνο το παράξενο φρούτο, που πολύ ευδοκιμεί τελευταία, ένα κράμα καθημερινού φασισμού και φιλελευθερισμού - φιλελευθερισμού οικονομικού, εννοείται... ουδεμία σχέση με το φιλελεύθερο πνεύμα, την φιλελεύθερη στάση ζωής. Στην δική τους σκέψη η πρώτη ελευθερία, που χρήζει προστασίας απόλυτης, είναι η οικονομική και έπονται - αν έπονται καν - όλες οι άλλες, οι πολιτικές κι οι απλώς ανθρώπινες ελευθερίες, που, με πολλούς αγώνες και αίματα, κατοχυρώθηκαν σε όλα τα σύγχρονα Συντάγματα, για να ποδοπατηθούν στην πράξη από αυτό το συνασπισμένο, ιδιότυπο, φασιστο-φιλελευθεράτο.

3. -Συμφωνώ, ο φιλελευθερισμός σαν ιδεολογία δεν είναι μισάνθρωπη. Αλλά δεν μίλησα για τον νεο-φιλελευθερισμό ως ιδεολογία (που όπως όλες οι ιδεολογίες μπορεί να προσληφθεί και να εφαρμοστεί με πολλούς τρόπους) αλλά για τους νεο-φιλελεύθερους σήμερα που στην Ελλάδα και αλλού είναι εναντίον του «big government» συνοδεύοντας τη θέση τους πάντα με μη ρεαλιστικές εικόνες ΔΥ (βλ. δάσκαλοι στις ΗΠΑ πρόσφατα). Επίσης όπως μια θρησκεία καθαυτή μπορεί να μην κηρύττει το μίσος αλλά τελικά ακριβώς έτσι να χρησιμοποιείται, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πως πολλοί (όχι όλοι) νεο-φιλελεύθεροι διακατέχονται από ένα μίσος προς όσους δεν θεωρούν τόσο πετυχημένους ή εργατικούς όσο τους ίδιους -οι οποίοι φυσικά είναι G-d’s gift to capitalism. [...]
- Εγώ θα πω αυτό που έχει πει ένας μεγάλος σύγχρονος διανοητής: κυνικό φιλελευθεράτο με τάσεις μισανθρωπισμού.

1. Στο φιλελευθεράτο του πρόταγκον τζι αρ ονειρεύονται πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Δημοκράτες, όχι μαλακίες. (Από το Τουίτερ).

2. Κολάν, σαγιονάρες, τατουάζ. Δύσκολο να γίνεις κάτι σημαντικό μεθαύριο στο φιλελευθεράτο. (Από κοινωνικά μέσα δικτύωσης).

1. -Θα ξεμπερδέψουμε με το χρέος, όταν ξεμπερδέψουμε με τις γενεακά άδικες πολιτικές. [...]
- Το Λαφαζανιστάν που ονειρεύεσαι μας περιγράφεις;

2. αστον δεν ξέρει τι λέει εδώ έχουμε Λαφαζανιστάν που χορεύουν τις αγορές με νταούλια κ ζουρνάδες

3. Από την άλλη πλευρά, το Λαφαζανιστάν έκανε πάλι το θαύμα του. Βραχυκύκλωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησε και πάλι στην κοινωνία αίσθημα ανασφάλειας απέναντι του. Ο δε Αλέξης Τσίπρας, στα πλαίσια των εσωκομματικών ισορροπιών, δεν ξεκαθαρίζει πως δεν υπάρχει πιθανότητα να βρεθούμε εκτός ευρώ εξ αιτίας των πολιτικών του. Μέχρι και το παπανδρεϊκό δημοψήφισμα ανέσυρε από τα συρτάρια. Ούτε το Λαφαζανιστάν περιθωριοποιεί. Συνεπώς, μεγεθύνει την σύγχυση του εκλογικού σώματος, λέγοντας σε κάθε κοινωνική ομάδα, ότι επιθυμεί ν’ ακούσει. [...] Αρκεί μόνο ν’ αναλογιστούμε ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδραση των δανειστών μας, των επιχειρήσεων, του τραπεζικού συστήματος, αν βάζουμε και ξαναβάζουμε στο τραπέζι τους σχεδιασμούς του Λαφαζανιστάν, για σχεδιασμό πιθανής εξόδου από την Ευρωζώνη.

Και η ψωλή του ανδρός, επάνω εις το μουνέττον, τι κολοσσός, πόσον σκληρά και πόσον φουσκωμένη! Και η χειρ του, επάνω στα βυζέττα της, πόσον αδρά και ισχυρά! Και τα μάτια των εραστών, πόσον στιλπνά και λιγωμένα! Και η κορασίς, πόσον καυλωτική και καυλωμένη!
(Μέγας Ανατολικός, Κεφ. 13 σ. 41)

Α. Οι ενδοτικοί, οι ραγιάδες

1.
Αν θεωρείται περισσότερο Ευρωπαίος και λιγότερο ανατολίτης από τον Έλληνα ο Γάλλος πουρκουάς, pourqoi et pour qui να πολεμήσω δηλαδή που στον πρώτο παγκόσμιο, άστο τότε... είμαι ανατολιτης...

2.
Έλληνες προδότες, συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις και άνοιξαν την κερκόπορτα για τη νέα κατοχή. Ψάξτε τους συνεργάτες των Εισβολέων στα κόμματα του μνημονίου και τους μυστηριώδεις συμβούλους και τα δικηγορικά τους γραφεία! Βόμβες από τον Αλέξη Τσίπρα, που μετά το εσωτερικό ξεκαθάρισμα από τους πουρκουάδες και τους επίορκους δείχνει ένα πρόσωπο εφάμιλλο με το προσωπικό ιδεολογικό του υπόβαθρο.

3.
Οι πουρκουάδες πλήθυναν τελευταία όταν εκδηλώθηκε η γενικευμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Αυτός ο ενδοτισμός που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ και την ΠΑΣΚ στα συνδικάτα οδηγεί σε μια γενική παράλυση τους εργαζομένους και ανοίγει τον δρόμο για να περάσει ο αντιδραστικός οδοστρωτήρας. Σε κάθε φάση του ταξικού αγώνα το ενδοτικό ρεύμα, οι πράκτορες της αστικής τάξης στο εργατικό κίνημα, αποτελούσαν τον παραλυτικό ιό ώστε να σταματήσει η γενικευμένη αγανάκτηση, να μπούμε όλοι στο ιδεολογικό και πολιτικό σύστημα «ας πληρώσουμε την κρίση».

Β. Οι βατραχοφάγοι γαλλαίοι

4.
Οι πουρκουάδες επικρατούν με 4-1 γιατί ο Καστίγιο είχε ξενυχτήσει στο Πασαλιμάνι το προηγούμενο βράδυ και δεν έπαιξε καλά, και κάποιος Lucien Laurent χρίζεται ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού.

5.
Βρίζεις τους Φρίτσηδες και τους Πουρκουάδες που μας λένε τεμπέληδες αλλά παράλληλα ‘μάχεσαι’ για ‘καμία αξιολόγηση, καμία μετακίνηση ,καμία απόλυση’. Παρατηρείς μια αντίθεση έτσι δεν είναι;

6.
Ο πολιτισμένος Ευρωπαϊκός Νότος εκπροσωπείται μόνο από την τίμια πλην χρεοκωπημένη Ελλαδίτσα και εν μέρει από τους βατραχοφάγους πουρκουάδες, που είναι η συμπαθέστερη από τις «ηπειρωτικές» χώρες, ίσως επειδή έχει το ένα της πόδι στο νότο και το άλλο στον βορρά.