Tagged definitions (27)
Showing 11-20 from 27

Στα λαγκάδια της Τσίπροκώσταινας βγαίνουν δύο ποταμάκια απ' τα οποία ο τραγουδοποιός βαυκαλίζεται ότι θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς (αλλά φευ!). Στο διάβα του χρόνου ενσαρκώθηκαν πλείστες ταξικές τε και τοξικές παραλλαγές των περί ουστ ο λόγος ποταμακίων: φωταδιστές vs. σκοταδιστές, βενιζελόμουτρα vs. γλυξμπουργκικοί, ροκάδες vs. καρεκλάδες, χαρχουδικοί vs. δυστροποπιγκικοί (1), ραπερόνια vs. λοουμπαπάδες, ναιναίδες vs. οχιές, δραχμιστές vs. ευρωτικοί, κλπ.

Και για όποιον δεν κατάλαβε, δραχμιστής αποκαλείται ο ονειρωξευόμενος την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα την Δραχμούλα. Πέον να σημειωθεί ότι οι αρχαιόκαυλοι τοιούτοι αποκαλούνται και μνάκηδες.

Η πατρότητα του λήμματος ανήκει στον πρώτη φορά αριστερό πλην σοβαρό αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα, ο οποίος άδειασε ως λαφαζανιά το πλαν μπε των δραχμαντινετζάντ τση Αριστερής Πλατφόρμας περί ριφιφί στα κιτάπια της Τράπεζας τση Ελλάδος προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η Γρέξοδος.

Οι δραχμιστές (δημοσιοκαφριστί: τo "λόμπι τση δραχμής") συχνά κινούνται από αγνά ιδεολογικά ελατήρια. Άλλοτε πρόκειται για αθρώπες που έχουν εξάγει μπόλικο μπαγιόκο εις τας Βελβετίας και ονειρεύονται Δραχμαγεδδώνα προκειμένου να τα επιστρέψουν δημήτριοι αγοράζοντας την μισή χώρα μπιρ παρά. Υπάρχουν και περιπτώσεις εγχώριων λαμόγιων που προσβλέπουν σε αυξημένα κέρδη ελλείψει ανταγωνιστικών εισαγωγώνε (σουπερμαρκετάδες, φαρμακοβιομήχανοι, και ταλιμπάν) ως συνέπεια μιας γρεξόδου.

Το αριστερό μνημόνιο. Λεξιπλασία που αποδίδει την παράδοξη ντεκαφεϊνέ κατάσταση να είναι μια αριστερή κυβέρνηση αυτή που υποστηρίζει ένα μνημόνιο.

Βρυξελλάς (Βρυξελλάδα): νέα ονομασία του ευρώκρατιδίου, νότια της ευρώπης, πολύ νότια.

Για χρήση σε πορείες.

Και χαρακτηρισμούς προσώπων.

Εθνικό αυτοφαυλιστικό και πολιτική δυστοπία εκ των Σύριζα και Ζάμπια. Χρησιμοποιείται από πολιτικούς αντιπάλους του κόμματος ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για να περιγράψει την Ελλάδα υπό την κυβέρνηση συριζανέλ, ως μια χώρα απομονωμένη από την Ευρώπη (Ευρώπη ή Αφρική το δίλημμα, όπως είχε πει ο Ραμφοκοέλιο), χρεωκοπημένη, που δεν πληρώνει τις δόσεις στο ΔΝΤ, και κινδυνεύει να τεθεί εκτός Ευρώ.

βαρουfuckίζω, βαρουfuckάω, βαρουfuckώ

Νεολογισμός που εμφανίστηκε ως τίτλος: "ΤΟΥΣ ΒΑΡΟΥFUCKΗΣΕ" στο φύλλο της 1ης Μαρτίου 2015 της εφημερίδας "Το Χωνί".

Γίνεται λογοπαίγνιο με το όνομα του τότε υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και του γνωστού (σε όλους πλην Αυτιά) αγγλικού ρήματος fuck.

Η γηπεδικού ύφους έκφραση (του τύπου έτσι γαμάει η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη κ.τ.τ.) περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τον θρίαμβο που κατήγαγε ο εν λόγω υπουργός έναντι των βελανιδοφάγων. Τώρα, άν ο θρίαμβος εξελίχθη εν συνεχεία σε πανωλεθρίαμβο, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Χαρακτηριστική επίσης είναι και η ανάγνωση του όρου από τον (γλωσσομαθέστατον) γκουρού των συνταξιούχων Γιώργο Αυτιά:

Λέξη των τελευταίων ημερών που ταυτίστηκε με τον πολιτικό (κατα κύριο λόγο υπουργό) που λέει μπαρούφες κοινώς μαλακίες.

Μπαρουφάκης google search

Ο υπέρ το δέον ένθερμος υποστηρικτής της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Ευρωτσολιάς θέλει για νόμισμα της Ελλάδας το ευρώ πάση ανθρωποθυσία και είναι πεπεισμένος ότι ό,τι καλό συνέβη ποτέ στην Ελλάδα είναι χάρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ δεν έχουν σε τίποτα, ποτέ και πουθενά βλάψει την Ελλάδα. Επομένως, για τον Ευρωτσολιά, οι κακουχίες, τα μνημόνια κι η φτώχεια τής από το 2010 κρίσης είναι πολύ προτιμότερα από μία δυναμικότερη διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει κίνδυνο τη ρήξη με τους Ευρωπαίους εταίρους και ακόμη χειρότερα την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οποιοδήποτε εξαθλίωση εντός των ευρωπαϊκών θεσμών είναι προτιμότερη από την πιθανότητα αποχώρησης, ακριβώς διότι η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ και τίποτα χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός της οποίας η Ελλάδα θα γίνει ή Βόρεια Κορέα ή Ζιμπάμπουε.

Σημαντικότατο χαρακτηριστικό του Ευρωτσολιά είναι ότι για όλα τα ανωτέρω προπαγανδίζει με εξαιρετική θέρμη οποτεδήποτε μπορεί.

Πέραν του οικονομικού πλαισίου, ο Ευρωτσολιάς αγωνιά και το πολιτισμικό μέλλον της Ελλάδας εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φοβάται πως η Ελλάδα θα ξαναγίνει Βαλκάνια και στεναχωριέται μήπως η Ελλάδα φύγει απ' τον στενό πυρήνα της Ευρώπης και οι Έλληνες ευρωβουλευτές χάσουν την δυνατότητα να αποφασίζουν για τον μέγιστο όγκο νερού στα καζανάκια της Ένωσης.

Όπως είναι φανερό, ο Ευρωτσολιάς παραπέμπει στον Γερμανοτσολιά του πολέμου. Όπως και ο ετυμολογικός ή και πνευματικός (βάσει αναλογιών) προκάτοχός του, έτσι κι ο Ευρωτσολιάς δεν σταθμίζει τα υπέρ και τα κατά της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αδιαφορεί για την ποιότητα ζωής της κοινωνίας, αρκεί να ικανοποιούνται οι ιδεοληψίες ή τα συμφέροντά του.

Βλέπε και ευρωλιγούρης

Μετά τo ραντεβού στα γουναράδικα του Άρη και το ινσέψιο των γιγάντων Ξηρού και Διαμαντόπουλου, η φράση απογειώθηκε για τα καλά:

Ραντεβού (ή καλή αντάμωση) στα ανταλλακτάδικα (Khan, 2015), γυράδικα, τσιπουράδικα, μπουγατσάδικα, βενζινάδικα, λιγνιτάδικα, αλλά και πουτανάδικα, παιχνιδάδικα/ρουφιανάδικα.

Με την απόδραση της Βίκυς Σταμάτη, οι αναμάρτητοι, πρώτοι λιθοβόλησαν: «Ραντεβού στα εσωρουχάδικα, μπριγιαντάδικα, Χοντοσεντράδικα, Γουναράδικα της Ζυρίχης, λουιςβιντάδικα, κουρτινάδικα».

● Άντε ρε, καλή αντάμωση ♫ κάτω στα λεμονάδικα! ♫

Ρήμα: μένω πάκης

Είναι η στάση που κράτησε ο πρόεδρας (πλέον) της Δημοκρατίας σε σειρά ζητημάτων όπως,
1) στο επεισόδιο στην ΑΝΤ τιβί μεταξύ των Κανέλλη, Δούρου, Κασιδιάρη, 2) στα γεγονότα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, που κάηκε το κέντρο της Αθήνας και καταστράφηκαν χιλιάδες επιχειρήσεις, 3) στο επεισόδιο στη βουλή με τον Μεϊμαράκη, που περιλάμβανε και τον πούτσο του τελευταίου, που ως γνωστόν είναι ο πιο ωραίος.

Έτσι γεννήθηκαν τα σε ευρύτατη χρήση, μένω Παυλόπουλος, μένω Προκόπης, μένω Πάκης, ώσπου προέκυψε -ήταν αναμενόμενο- το λιτό και συμπυκνωμένο, στάση Πάκη, στάση που σημειωτέον επιβραβεύτηκε στον ύψιστο βαθμό από την Πρώτη φορά τόσο Αριστερά κυβέρνηση.

Μη γίνει και στάση τρόλεϊ στο τέλος, ή μετρό...

Κεντρικό σύνθημα του τΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Έγινε στην αρχή δεκτό με συγκίνηση από πολλούς, αφού νίκησε η παράταξη που ηττήθηκε στον εμφύλιο και που κυνηγήθηκε σε όλα τα μετεμφυλιακά χρόνια, γρήγορα όμως και μετά την - σαν έτοιμη από καιρό - συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΞΕΛ και την υπουργοποίηση του αρχιψεκασμένου και κατ' εξοχήν Στρατόκαυλου Καμμένου, του 'περίεργου' Κοτζιά, την αυτοκρατορική και *ανούσια σαρτζετακική τυπολατρεία* της Ζωής Κωνσταντοπούλου, τους Βαρουφιάνους και τις εξελίξεις με την Θεσμοτρόικα, τα πράγματα πήγαν έτσι ώστε το σύνθημα να γίνει αστείρευτη πηγή για να ξεδιψούν σλανγκιστές, εξυπνακιστές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.