Tagged definitions (193)
Showing 31-40 from 193

Αυτός που δανείζει χρήματα με τόκο (κατ' εξοχήν επάγγελμα των Ζακυνθινών). Ο τοκιστής λέγεται και σουλατσαδόρος (κόβει σουλάτσα, αργόσχολος).

Όταν αναφερόμαστε και με τις δύο λέξεις εννοούμε, το άτομο που τα έχει βρει όλα έτοιμα χωρίς κόπο και το μόνο που κάνει είναι να χαζολογάει, σε αντίθεση με τους πολλούς που πρέπει να φτύνουν αίμα για τα προς το ζην, γιατί δεν είναι, ούτε αποδέκτες κληρονομιάς κάποιου πλούσιου μπάρμπα, ούτε λαμόγια του κερατά.

Αρχικά, όρος από τον χώρο της οικοδομής όπου και χρησιμοποιείται συχνότατα (Παρ. 1) Τα πρέκια είναι τα οριζόντια δοκάρια που βρίσκονται πάνω από μια πόρτα ή ένα παράθυρο –ή, και πάνω από το τζάκι. Το πάνω μέρος του Π –lintel ή header beam στα Αγγλικά, αν διευκολύνει. Μπορεί να είναι από ξύλο, μάρμαρο, πέτρα, τσιμέντο ή και μέταλλο. Πολύ σημαντικό δομικό στοιχείο διότι, προφ, κρατάνε τον τοίχο που βρίσκεται πάνω από το κενό που αφήνει η πόρτα ή το παράθυρο.

Έξω από τον χώρο της οικοδομής, η λέξη απαντάται στην έκφραση θα του γαμήσω τα πρέκια –ή, θα του σκίσω τα πρέκια ή, στην πιο κόσμια εκδοχή, θα του αλλάξω τα πρέκια. Πρόκειται για ισχυρή, αλλά αόριστη, απειλή –η κεντρική ιδέα είναι ότι θα του πειράξω κάτι πολύ βασικό και, ωσεκτουτού, θα τον εξουθενώσω, θα τον διαλύσω, θα τον κατατροπώσω (Παρ. 2). Συνήθως, όμως, η απειλή εκτοξεύεται σε μια έκρηξη θυμού χωρίς νάχουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο κατά νου (Παρ. 3).

Διότι, σε αυτή την υβριστική, μεταφορική χρήση δεν είναι σαφές και τι εννοούσε ο ποιητής αναφερόμενος στα πρέκια. Έχει υποστηριχθεί ότι πρέκια είναι τα ανδρικά γεννητικά όργανα αλλά αυτό είναι μάλλον αβάσιμο –δεν κολλάει. Πιθανότερο είναι ως πρέκια να νοούνται τα κωλομάγουλα, τα κωλοβάρδουλα και μια σχετικά σπάνια περίπτωση τέτοιας χρήσης είναι το Παρ. 4. Ίσως, όμως, να πρόκειται απλώς για μια απευθείας χαλαρή μεταφορά από την ορολογία της οικοδομής που τονίζει πόσο μεγάλο είναι το ζόρι που θα προκύψει χωρίς να κάνει συγκεκριμένη σύνδεση με κάποιο ανατομικό στοιχείο.

Ο Μπαμπινιώτης ετυμολογεί τη λέξη πρέκια διστακτικά από το αρχαίο πρίω=σφίγγω, συνδέω –ίδια ρίζα με το πριόνι. Η λέξη ενίοτε προφέρεται και ως μπρέκια αλλά δεν έχει καμμία σχέση με το κεφαλονίτικο μπρέκια που βγαίνει από το break και σημαίνει ζημιά.

Συγγενή λήμματα: κωλοβάρδουλα, γαμώ τα βάρδουλα, κωλοφάρδουλα, τελατίνι, αλμυρό φυστίκι

Το όσκαρ είναι ενα επιχρυσωμένο αγαλματίδιο και αποτελεί θεσμοθετημένο κινηματογραφικό βραβείο. Δίνεται σε ειδική τελετή επιβράβευσης, σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, κλπ που διακρίθηκαν στο έργο τους.

1) Η φράση μπορεί να λεχθεί με στόχο να ευαισθητοποιηθεί κάποιος και να αλλάξει μυαλά όταν διαπιστωθεί πως δεν αναγνωρίζεται το έργο του και πως οι άλλοι βολεύονται με το κορόιδο που τα 'χει αναλάβει όλα επ' ώμου και τρέχει σα μαλάκας. (βλ. παράδειγμα 1)

Επίσης και κάποιος δουλευταράς, που είτε αναλογιζόμενος τα παραπάνω, είτε γιατί βρίσκεται σε φάση εξάντλησης, θα μπορούσε να τα πάρει με τον εαυτό του και να αναλογιστεί: «Το όσκαρ θα πάρω;» (βλ. παράδειγμα 1)

2) Η φράση μπορεί να λεχθεί και στην περίπτωση που κάποιος, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, είναι υπέρ του δέοντος τελειομανής και ψείρας (βλ. παράδειγμα 2)

Δες και βραβείο της ανοικτής παλάμης.

Με χρήση λογοπαίγνιου, ταυτίζουμε και καλά τη λέξη ιος με τη λέξη υιός.

Στην παρούσα φάση, υπονοείται και καλά ως πολύτεκνος κάποιος, του οποίου ο Η/Υ, (ως επέκταση του εαυτού του) έχει γεμίσει...ιούς.

Η εκφορά του όρου μπορεί να γίνει είτε από τον ίδιο τον παθόντα, είτε από κάποιον γνωστό του πρός αυτόν ή πρός άλλους (π.χ: στα πλαίσια κουτσομπολιού).

Η δε εκφορά του όρου μπορεί να λεχθεί είτε με χιουμοριστική, είτε με ειρωνική διάθεση για την αμέλεια του παθόντα, για επαρκή προστασία του υπολογιστή του από ιούς (μέσω καλού και πάντα ενημερωμένου αντιϊκού προγράμματος).

1. Το θέμα αυτό εμφανίζεται κατά το χειρισμό μιας σύνθετης δουλειάς, σε εταιρείες, δήμους, οργανισμούς, κλπ. που έχουν κάνει τις ... προόδους στο quality masturance. Εμφανίζεται στα πλαίσια της ανευθυνότητας και της ανοργανωσιάς τους.

'Ετσι, αντί αυτές να ακολουθήσουν ένα οργανωμένο και μεθοδικό πρότζεκτ (βλ. κλασσική έννοια), κάνουν προχειρότητες (χωρίς σχέδιο, μελέτη συνεπειών δράσης, κλπ), την τελευταία στιγμή.

Συνήθως, οι πυροσβεστικές κινήσεις αυτής της μορφής, αντί να λύνουν, δημιουργούν πληθώρα προβλημάτων, αμαυρώνοντας το όνομα της εταιρείας, στερώντας απ' αυτή μελλοντικές συνεργασίες, κάτι που είναι, ότι χειρότερο σε περίοδο ισχυρού ανταγωνισμού και γενικότερης οικονομικής στύσης.

Για την περίπτωση αυτή βλέπε παράδειγμα 1.

1. Δραστική και μεθοδική επέμβαση (βλ. κλασσική έννοια πρότζεκτ), μόλις ένα πρόβλημα προκύψει με στόχο να επιλυθεί άμεσα, σαν να αντιμετωπιζόταν άμεσα κι οργανωμένα μια πυρκαγιά. (βλ. παράδειγμα 2).

2. Προσπάθεια αποφυγής λεκτικής σύγκρουσης, ή προσπάθεια διευθέτησης υπάρχουσας διένεξης (βλ. παράδειγμα 3). Εδώ παρομοιάζονται οι παραπάνω αναφερόμενες προσπάθειες, είτε με την προσπάθεια αποφυγής εκδήλωσης πυρκαγιάς, είτε με την προσπάθεια κατάσβεσης της, αντίστοιχα. Επιβοηθητικό ρόλο παίζουν οι καλές επικοινωνιακές πρακτικές.

3. Αναφορά στο σβήσιμο της ερωτικής φλόγας κάποιου ατόμου (βλ. παράδειγμα 4 και λήμμα φωτιά στα κόκκινα)

Η φράση «έχει τζόγο» χρησιμοποιείται από μηχανικούς για να δηλώσουν, ότι ένα εξάρτημα δεν έχει καλή εφαρμογή, με αποτέλεσμα να κινείται από τη θέση του (να «παίζει», δηλαδή, γύρω από τη θέση του - άλλωστε ο «τζόγος» προέρχεται από το ιταλικό gioco=παιχνίδι).

Πιο συχνά, χρησιμοποιείται από επιδιορθωτές μοτοσυκλετών και ποδηλάτων, για τις εφαρμογές των αξόνων των τροχών, του πιρουνιού κ.λπ. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει πραγματικός τζόγος, διακυβεύονται πολλά και κηδεύεσαι εσύ...

βερεσέ (επίρρημα): με πίστωση. Από το τουρ. veresiye, υπάρχει και ο τύπος της λέξης βερσιγιέ.

Ο βερεσές είναι η αγορά ή η πώληση με πίστωση. Τα βερεσέδια είναι τα οφειλόμενα χρήματα της αγοράς ή πώλησης με πίστωση. Το βερεσέδικο είναι το αντικείμενο που αγοράζεται/πωλείται με πίστωση.

τα ακούω βερεσέ: χωρίς να δίνω σημασία, χωρίς να τα λαμβάνω υπόψη. Απάντηση με έμφαση στο «ότι έχω ήδη πάρει την απόφαση μου και δεν με μεταπείθεις».

τζάμπα και βερεσέ: χωρίς σοβαρή αιτία, άσκοπα, μάταια, άδικος κόπος, πήγε στράφι.

Τα αντίγραφα, πανομοιότυπα έγγραφα, εκ του αγγλικού copy, πληθ. copies. Στην κυριολεξία.

Σλανγκιστί ο όρος χρησιμοποιείται από τους καυλοτίμονους που ασχολούνται με το ευγενές άθλημα του στησίματος των διαφόρων κωλοφτιαγμένων αυτοκινήτων τους. Σημαίνει ότι η κόντρα έληξε ισοπαλία, 0-0, πήγαιναν εντελώς τελείως μαζί και δεν μπορεί κανείς να πει ότι υπήρχε διαφορά (εκτός αν είναι μουτζουξυλιάρης), όπως δύο κόπιες δηλαδή.

Συντάσσεται με το ρήμα «πάω», κυρίως στον παρατατικό.

Όχι, όχι δεν μιλάμε για τον μαλάκα της διπλανής πόρτας.

Δεν μιλάμε για κάποιο συνηθισμένο μαλακάκο. Μιλάμε για μαλάκα με δίπλωμα. Με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας παρακαλώ! Λέμε τώρα!

Γι 'αυτό κι οι σκέψεις του, οι λόγοι του και τα επιτεύγματά του αναδεικνύουν την μοναδική και ξεχωριστή σφραγίδα του. Ο τύπος δεν έχει ανάγκη να αναπαράγει τις απλές μαλακιούλες των άλλων. Ακολουθεί το δικό του ξεχωριστό μονοπάτι. Έχει επαγγελματισμό! Αμ τι; Μπρίκια κολλάει;

Αν η μαλακία ήταν επιστήμη, το δίχως άλλο θα ήταν ένας από τους διακεκριμένους γκουρού της, που, χωρίς να μελετήσει και να ερευνήσει, χάρη στις αυθόρμητες μοναδικές ενέργειές του, θα ανοίγει συνεχώς νέους ορίζοντες. Συνεχώς θα 'ρχονται ολόφρεσκες φλασιές στην γκλάβα αυτού του Κύρου Γρανάζη της μαλακίας, για άλλες μαλακίες ιστορικές... για άλλες πιο μεγάλες και πιο τρανές.

Σημείωση:

1) Αν και υπάρχει έμμεση επιγραμματική αναφορά του όρου σ' αυτό το λήμμα, θεώρησα πως έπρεπε ο μαλάκας με πατέντα, αυτή η ειδική και ξεχωριστή περίπτωση μαλάκα, να αποκτήσει τη δική του αυτόνομη θέση.

2) Στο πιο χαλαρό, ο μαλάκας με πατέντα αποκαλείται: Βλάκας με πατέντα με κεφαλαίο Μ.

Η έκφραση αφορά τους εμπλεκόμενους σε διάφορες αναποτελεσματικές συσκέψεις (meetings), που γίνονται σε εταιρείες, σε οργανισμούς, υπουργεία κλπ. Ειδικά εκεί όπου η δυοξύνη έχει σκοτώσει κάθε ίχνος εργατικότητας και οργάνωσης, π.χ: στον δημόσιο τομέα. Εκεί το μπάχαλο καλά κρατεί. To πρόβλημα της αναποτελεσματικότητας μεγαλώνει όταν κι ο πελάτης είναι επίσης εταιρεία του δημοσίου τομέα.

Υπάρχει κοινή παραδοχή πως σε πολλά απ' αυτά τα αναποτελεσματικά meetings, μαζεύονται διάφοροι «υπεύθυνοι» τομέων δράσης, που εμπλέκονται σε ένα πρότζεκτ. Υποτίθεται πως και καλά έχουν λάβει προ κάποιου εύλογου χρονικού διαστήματος, την ατζέντα των θεμάτων, που θα συζητηθούν στη σύσκεψη, με στόχο να μελετήσουν τα θέματα, να δουν τι εκκρεμότητες υπάρχουν, να εκτιμήσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την πορεία του πρότζεκτ, να βρουν πληροφορίες, να προετοιμάσουν προτάσεις. Στην πράξη όμως... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν!

Υποτίθεται πάλι, πως έχει εξεταστεί το γεγονός πως μπορούν όλοι να συμμετάσχουν στο meetinng. Στην πράξη όμως, δεν μελετιέται και πολύ αυτό. Πάντα κάποιοι λείπουν αναγκαστικά, σε ανειλημμένες υποχρεώσεις.

Πολλές φορές, η αναευθυνουπευθυνότητα που διακρίνει τους εμπλεκόμενους, οι διάφορες εμβόλιμες δουλειές που προκύπτουν απ' το πουθενά, εργασίες που αφορούν άλλα πρότζεκτ που τρέχουν παράλληλα κλπ καθώς και η γενική τάση πολλών να τα φορτώνουν όλα στον άμοιρο τον κόκορα, οδηγούν σε συσκέψεις όπου οι περισσότεροι συνομιλητές κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, εντελώς απροετοίμαστοι. Άρα τι θα μπορεί να περιμένει κανείς από μια τέτοια σύσκεψη. Μάλλον όχι και τόσο σπουδαία πράγματα.

Δίνονται κάποιες δικαιολογίες του κώλου για τις καθυστερήσεις των εργασιών που έπρεπε να γίνουν μα δεν έγιναν, γίνεται σχετική χάβρα, κάποιοι εκτοξεύουν ευθύνες σε συναδέλφους, σε προμηθευτές, σε υπουργικές αποφάσεις, σε πελάτες, στην ανάδρομη την Αφροδίτη...

Ου..., από δημιουργικές σκέψεις και από δουλειά βαλτώνει το θέμα, αλλά από δικαιολογίες... σε παρακαλώ. Σωστέςμάνες της καραβίδας.

Εν συνεχεία, συζητούνται επόμενες δραστηριότητες, τα άτομα χωρίζουν και το πράγμα πάει λέγοντας.

Στη διάρκεια της σύσκεψης, κάποιοι πάλι βρήκαν την ευκαιρία να καλαμπουρίσουν με τους γύρω τους και να πιουν ένα καφέ βρε αδερφέ σε έναν άλλο χώρο. Κάποιοι προσπάθησαν να ανεχθούν το μη δημιουργικό μαλακισμένο δίωρο του meeting, κλπ.

Κοντολογίς όποιος συσκέπτεται, σε τέτοιες αναποτελεσματικές συσκέψεις, δεν σκέπτεται και δεν προετοιμάζεται πριν τη σύσκεψη, ούτε κατά τη διάρκεια της (εκεί μαλακίζεται συλλογικά), ούτε μετά.

Βλ. και: πότε δεν έχουμε βαρέλια… πότε μας λείπουν τα σκατά… πότε χαλάνε τα μαστίγια..., σύσκεψη