Tagged definitions (832)
Showing 581-590 from 832

Το κοίλο κάτοπτρο που συγκεντρώνει τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που έρχονται από ραδιοτηλεοπτικούς δορυφόρους, οι οποίοι κινούνται πάνω από τη γη, και τα ανακλά / κατευθύνει σε μια συσκευή τοποθετημένη πάνω του. Όλο αυτό συνδέεται με την τηλεορασούλα μας και απολαμβάνουμε ξένα κανάλια και το βλέμμα μας ανασαίνει.

Λέγεται έτσι λόγω του σχήματός του. Διατίθεται σε χρώμα γκρι, σιμπιζάκι και καφέ.

Συνεκδοχικά, λέμε πιάτο και την δορυφορική τηλεόραση γενικά.

Κάνω τσίου: τουιτάρω, καταγράφω την άποψή μου μέσω Tweeter.

Από την Λεξιλογία αντιγράφουμε σχετικό γλωσσάρι:

• Tweeter: τιτιβιστήριο, κανάρα, ορνιθώνας, πτηνοστάσιο,
• Tweet: τιτίβισμα, τσίου,
• Nice tweet: κελάηδισμα,
• Awful tweet: κρα,
• Retweet: τιτιτίβισμα, τσίου-τσίου,
• Nice retweet: κεκελάηδισμα,
• Awful retweet: κρα κρα.

Μεταφορά στα ελληνικά του αγγλικού tweet με την σημασία γράφω στο Twitter, δηλαδή ό,τι λέμε σε απλά ελληνικά τουιτάρω.

Συνώνυμα είναι εκτός του τουιτάρω και τα κάνω τσίου και κελαηδώ. Το χαρακτηριστικό του τιττυβίζω είναι ότι αποτελεί ακριβή μετάφραση του tweet (πιθανόν και ομόρριζη ή μάλλον παρομοίως ηχοποίητη λέξη) που αφενός μπορεί να είναι καλό για λόγους ακριβείας ή εθνικής κάθαρσης των ξενισμών, ωστόσο προσδίδει μια ποζεριά στον λόγο και για αυτό μπαίνει συχνά μεταξύ κουότ είτε στον γραπτό λόγο είτε στον προφορικό. Είναι λιγότερο συχνό από το τουιτάρω. Επίσης, ως προς το κελαηδώ υφέρπει και μια αξιολογική διαφορά, όπου το κελαηδώ είναι το καλό τουιτάρισμα, ενώ το τιττύβισμα το άχρωμο (βλ. και τρίτο παράδειγμα).

Για να γκατζμανίσω και λίγο (με την καλή έννοια) ο Μπάμπης γράφει ότι το τιττυβίζω είναι πιθανώς ομόρριζο με το σαν(σ)κρητικό tittira, που σημαίνει πέρδικα που με την σειρά της είναι ομόρριζο του πέρδομαι. Τυχαίο;

Υποτιμητικά ο κουμανταδόρος του chat room, ο αντμινιστρέιτορ που έχει δυνατότητα επιλογής και αποβολής του εισερχόμενου κόσμου και της λογοκρισίας στη συμπεριφορά του κοινού.

Οι σχετικές εξουσίες κάνουν ενίοτε τον άντμιν μισητό πρόσωπο ειδικά αν είσαι αυτός που έφαγε το μπανάκι ή την επίπληξη γιατί σταδγιάλα πήρε ένα παπάκι (σ.ς. το σύμβολο που μπαίνοντας μπροστά από το νικνέιμ στη λίστα ξεχωρίζει τα αφεντικά από τους πληβείους - βλ. μήδι 1) και νομίζει ότι είναι κάποιος, ο κομπλεξικός (περαιτέρω χαρακτηρισμοί στο παράδειγμα 1).

Εννοείται ο όρος συναντάται στα βάθη των τσατικών στοών, κάτω από τον πραγματικό κόσμο, εκεί που έχουν αναπτυχθεί νέες κοινωνίες όπου επικρατεί εγκεφαλική μετάλλαξη.

Που έχει σχέση ή θυμίζει ή αρμόζει σε κλαμπάκι.

Κλαμπίσιο λέμε συνήθως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, ως προς το ύφος και τον ήχο του (δηλ. να χαρακτηρίζεται από έντονο και χορευτικό μπιτ και να έχει μεγάλη διάρκεια, ή έστω να έχει ηχητικά εφέ που χαρακτηρίζουν συνήθως ένα τέτοιο κομμάτι).

Λέμε όμως και τον ήχο αυτό καθεαυτόν που βγαίνει από ηχεία τα οποία «φωνάζουν», δηλ. προορίζονται για τις παραπάνω μουσικές και όχι πχ για τζαζ ή κλασική, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις (όγκο, βάθος, ευκρίνεια κλπ)

Κλαμπίσιο λέμε και το ύφος ενός μαγαζιού ή μια φωνή ή, τέλος, ένα στυλ ντυσίματος που συνηθίζεται στα κλάμπζζζ, δηλ. σέξυ, φανταχτερό, αποκαλυπτικό κλπ.

Από το αγγλικό club.

Σπανίως λέγεται και για κλαμπ με την έννοια της λέσχης (βλ. παρ. 7).

Από το αγγλικό leak (= διαρρέω). Το χρησιμοποιούν οι τζαμπατζήδες που κατεβάζουν από το ίντερνετ για να δηλώσουν ότι ένα άλμπουμ ή μια ταινία υπάρχει στο ίντερνετ ενώ δεν έφτασε η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας. Συνήθως μιλάμε για πέντε έξι μέρες πιο νωρίς.

Θα το ακούσεις ως απάντηση στο «Γεια» από άτομα που είναι νέα στον προγραμματισμό. Συνήθως τρίτη λυκείου.

Μια μορφή επανάληψης σε έναν αλγόριθμο είναι έτσι:

[i]Για i από x μέχρι y επανάλαβε
...
Τέλος_επανάληψης[/i]

Έτσι όταν κάποιος τους πει «γεια», ρωτάνε αστειευόμενοι τι χαρακτήρες να χρησιμοποιήσουν σαν να τους υπαγορεύουν άσκηση και να λένε «για...».

Αυτός που σερφάρει στο Internet, αλλά με συχνότερη ένταση από έναν μέσο άνθρωπο.

Γράφω στο Tweeter, τουιτάρω, τιττυβίζω, κάνω τσίου.

Μπορεί να έχει και αξιολογική χροιά, δηλαδή να είναι το αντίστοιχο της αγγλικής έκφρασης nice tweet. Οπότε ενώ τουιτάρω και τιττυβίζω είναι το απλό tweet, κελαηδάω είναι το nice tweet. (Βλ. και εδώ).

Συναφώς, πολλά δημοτικά ή λαϊκά τραγούδια που αναφέρονται στο κελάηδισμα πουλιών τρέπονται πλέον για να αποτελέσουν λολοπαίγνια με το Tweeter. Λ.χ.

- Άκουσες Κωνσταντίνε μου τι λένε τα πουλάκια;
- Πουλάκια είν΄και κελαηδούν, πουλάκια ειν' κι ας λένε.
Λέγεται πλέον για να ειρωνευτούμε σελεμπριτόνι, που αφού έχει σκάσει είδηση εναντίον του στο Τουίτερ αυτός σφυρίζει αδιάφορα.

- Για μας κελαηδούν τα πουλιά.
Όταν οι απαρτίζοντες μια χώρα, κράτος, οργανισμό, ή άλλη ομάδα συνειδητοποιούν ότι απασχολούν το ενδιαφέρον του Τουίτερ όχι για καλό.

(Επίσης, θα ήταν ίσως ενδιαφέρουσα και μία σύγκριση με την παραδοσιακή αργκοτική σημασία του κελαηδάω (βλ. έτερο ορισμό), δηλαδή ρουφιανεύω, καταδίδω, οπότε το Tweeter λαμβάνει έτσι τον χαρακτήρα ενός διαδικτυακού ρουφιανέματος (με την καλή έννοια), όπως αντίστοιχα οι βοηθούντες τα σάιτ τ. Wikileaks έχουν ονομαστεί σφυρίχτρες. Μια τέτοια σύγκριση βέβαια είναι εκ των υστέρων, γιατί δεν νομίζω ότι η παραδοσιακή αργκοτική σημασία έπαιξε σημασία στην προφανή μετάφραση των tweet και nice tweet ως κελαηδάω. Πάντως για ένα σχετικό λολοπαίγνιο βλ. εδώ).

To αλαλάζουν με σαδιστική ικανοποίηση μπροστά σε μεσμερίζουσες οθόνες ορμονόπληκτοι και μετέφηβοι εξολοθρεύοντας με το τζόιστικ ανά χείρας εικονικούς τυπωμένους κακούργους που αραβοφέρνουν ή μεταναστοφέρνουν (ή μετανάστες που κακουργοφέρνουν), σαρκοβόρα τέρατα που ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της καρέτα - καρέτα, ή και οχήματα παντός είδους, καταναλώνοντας τα γνωστά τοξικά πολιτιστικά προϊόντα της σήμερον με μόνο κέρδος τη ματαιόδοξη εγγραφή ενός ευφάνταστου νικ – άβαταρ σε λίστες φήμης.

Αλλά έχει ξεφύγει, όπως κι αρκετοί που το χρησιμοποιούν.
Τώρα παίζει, όλο και συχνότερα, και για δίποδα σαρκοβόρα, κάθε άλλο παρά εικονικά, μερικά εκ των οποίων αποφεύγουν να πολυκυκλοφορούν εκτός οθόνης, γιατί είναι αλλεργικά σε γαλακτοκομικά, μούντζες, κατάρες και σοδομισμό του ίματζ τους.

Ή έμμεση πλην σαφής καταγγελία του ανυπόφορα κιτσάτου θεάματος που δεν πείθει κανέναν για τις σωτήριες προθέσεις του, η ενσωματωμένη αγανάκτηση, η άτυπη υπόσχεση του επερχόμενου game – over, αλλά και η μυρωδιά από καναπέ, υπόσχονται ένα μέλλον που μπορεί και να είναι ανάλογα επικό.

Άσε που εμπεριέχει και κάτι από Alain Badiou ο οποίος, μάλλον, δεν έχει ιδέα από LoL.