Definitions by iron (1265)
Showing 811-820 from 1265

Υποτιμητικότατος όρος για τον μοντέρ ο οποίος κατέχει μεν άψογα το τεχνικό μέρος της επεξεργασίας εικόνας, γνωρίζει περίκαλα τα προγράμματα και τα μηχανήματα, τα χέρια του παίζουν στα τυφλά, διεκπεραιώνει, αλλά!!! δεν έχει καμία αίσθηση ρυθμού (πχ. για το cut), δεν το 'χει το καλλιτεχνικό γενικά και τελεί πάντα υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη.

Αν αποκαλέσεις για πλάκα «κουμπάκια» έναν γαμάτο μοντέρ, υπάρχει θέμα.

πσ: έχω την υποψία ότι ο προτνετ θα εκτιμήσει το λήμμα, νο;

Κατά τον νονό του λήμματος Γκατς, είναι ο πολύ πολύ ματιασμένος.

Προφ από την πάγια τακτική των μαγισσών και χαρτοριχτρών και λοιπών ξεματιαστριών που κάνουν βουντού: καρφώνουν με καρφίτσα διάφορα σημεία του σώματος ή του προσώπου (πχ μάτια, μπρρρρρρρ) μιας πάνινης κούκλας που συμβολίζει το προς κατάρα άτομο και μετά ασκούν τα μάγια τους. Κάθε καρφωμένο σημείο του σώματος είναι δεδομένο ότι θα ματιαστεί και κάτι θα πάθει... Ε πιο ματιασμένος από αυτό δε μπάει.

Σημ.: για τους ορισμούς του καρφώνω που αναφέρονται στο σλανγκρ δεν πολυχρησιμοποιείται η μετοχή καρφωμένος.

Αυτοπροδίδομαι με μια κίνηση, λέξη, βλέμμα ή πράξη που μου ξέφυγε από τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να καταλάβουν όλοι την ενοχή μου.

Έγινε μεγάλος χαλασμός, δεν είναι απλώς ότι ο θεός τα πήρε στην κράνα με τα ανθρωπάκια, είναι ότι τα έβαλε με τον εαυτό του ή με κάποιον ισόπαλο, άρα το πράμα αποκτά άλλες διαστάσεις, τ. τιτανομαχία ένα πράμα.

Ο πήδος, εξελληνισμός του αγγλικού fuck και λογοπαίγνιο (άσχετο) με το φυτό Φίκος.

Η λέξη «πήδος» είναι πολύ φανταχτερή, επική θα λέγαμε, περιγράφει δηλαδή μια πράξη που μας άφησε πολύ ικανοποιημένους -ως προς το εγώ μας τουλάχιστον, ενώ ο φίκος δεν έχει τόση δύναμη σαν όρος, το λέμε χαριτολογώντας ή υποτιμητικά.

Λέγεται και φίκουλας.

Ο φίκος κρητιστί. Μάλλον από το ιταλικό becco (=ράμφος) > η μύτη ενός αιχμηρού αντικειμένου, η μπίκα.

Ο όρος αυτός αφορά το σεχ και όχι τον άντρα, αντίθετα με τον όρο μπήκας -βλ. και σχόλια.

Ασίστ: nick

Το μεξικάνικο έδεσμα γουακαμόλε (μεσογειοποιημένη παραλλαγή: αβοκάντο, φουλ σκόρδο, ντομάτα, ελαιόλαδο, αλατοπίπερο, όλα νιανιά), ιδανικό για ντιπ ή για παρέα σε άλλο έδεσμα (πχ. κοτόπουλο) ή για ορεκτικόνε.

Σλανγκιά των ογδόνταζ, εποχή κατά την οποία πρωτοεμφανίστηκε το γουακαμόλι στο ελλάντα. Τότε όμως ακόμα προηγούνταν το σλανγκίζειν της απόλαυσης όποιας νέας γεύσης.

Πέραν της ηχητικής ομοιότητας με τον γαμιόλη ή την κατάληξη - όλι γενικά, η σλανγκιά παρέμεινε σε επίπεδο λειψού λογοπαιγνίου, όχι ιδιαίτερα επιτυχημένου και πάντως μη διαχρονικού. Έτσι λοιπόν εξέλιπε σχεδόν εντελώς τελείως.

Η υποφαινομένη έχει την εντύπωσις ότι το πρωτοέφερε εδώτο μπαρ-εστιατόριο Μετς (μην το ψάξετε, έχει κλείσει προ Κρίσης).

Κυριολεξία: είμαι ιντερνετικώς πώς συνδεδεμένος με τον άλλον (σε παιχνίδι, σε τσατ, σε μπλογκ, σε ό,τι).

Μεταφορικά: η σκέψη μου συμπίπτει με του άλλου ως δια μαγείας, σα να λέμε τηλεπάθεια ένα πράμα. Είμαι «στο ίδιο μήκος κύματος» με αυτόν, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συνεννόηση, απολύτως τυχαία.

Αντίθετο: είμαι είμαι οφλάιν, οφ (σημασία 1δ).

Από το αγγλικό on line.

Συντόμευση της λέξης χλιμίτζουρας.

Σοροπιαστό γλύκισμα που φτιάχνεται από φέτες μπαγιάτικου ψωμιού, μουλιασμένες στο γάλα, κατόπιν τηγανισμένες στο λάδι και τέλος περιχυμένες με μέλι και κανέλα. Δεν θυμάμαι ακριβώς τη συνταγή.

Φολεγανδρίτικο. Πιθανόν να μην το ξέρει πια κανείς εκεί, καθότι πρόκειται για παλιό αυτοσχέδιο γλυκό και παλιά λέξη.

Προφ ιταλικής ρίζας, από το frittula (σιτσιλιάνικη λέξη), βλ. εδώ, κάτι σα να λέμε «τηγανιά».