Tagged definitions (2401)
Showing 1221-1230 from 2401

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πετσοπάδων:

A. Αφενός:

Ο ιδιοκτήτης ή υπάλληλος pet shop (καταστήματος πώλησης ζώων συντροφιάς).

B. Aφεδύο:

Λεξιπλασία-απόδοση του αγγλικού «pet shop boys», των μελών της φυλής ομοφυλοφίλων του San Fransisco που συχνάζουν σε pet shops από όπου προμηθεύονται ποντικάκια gerbil με τα οποία προβαίνουν σε τρωκτικό σεξ. To συγκρότημα Pet Shop Boys πήρε το όνομα του από τους εν λόγω πετσοπάδες.

Στην αγγλική naturalise σημαίνει παίρνω κάτι από αλλού (συνήθως από άλλη χώρα), και το κάνω ντόπιο. Στα γαλλικά, από όπου και η σλανγκιά, ο όρος σημαίνει δίνω τη γαλλική υπηκοότητα σε κάποιον ξένο που ζει στη Γαλλία (naturaliser το ρήμα, naturalise(e) επιθετική μετοχή που αναφέρεται στον πολίτη που αποκτάει την υπηκοότητα όχι από γέννηση). Παρότι περιγραφικός ο όρος εμπεριέχει και μία πρέζα ρατσισμού. Αυτά τραβάνε οι αποικιοκρατικές δυνάμεις.

Ο όρος εισήχθη γύρω στα μέσα του '80, και αρχικά από το μπάσκετ μετά στο ποδόσφαιρο, και μετά σε όλα τα αθλήματα. Διότι οι Γάλλοι, χρησιμοποιούσαν στις εθνικές ομάδες πολίτες από τις αποικίες τους (συνήθως έγχρωμους Αφρικανούς, αλλά και λευκούς Αφρικανούς), στους οποίους έδιναν τη γαλλική υπηκοότητα (με συνοπτικές διαδικασίες), μόνο και μόνο για να τους συμπεριλάβουν σε αυτές. Τότε, υπήρχε μεγάλο ζήτημα σε FIFA και FIBA, και μάλιστα υπήρχαν νόμοι που απαγόρευαν για παράδειγμα τη χρήση πάνω από δύο νατουραλιζέ παικτών στην πεντάδα και λοιπά. Η παγαποντιά αυτή βέβαια έφτασε και στον τόπο μας, παρότι δεν είχαμε αποικίες. Αλλά εμείς ως ελληνάρες ανατρέξαμε στο παιδομάζωμα του εμφυλίου, και καταφέραμε να ελληνοποιήσουμε, Ρώσους ταλαντούχους μπασκετμπολίστες. Μην ξεχνάμε και τον Μπουμπλή!!!! Ενώ την ίδια ώρα, οι Πόντιοι τραβούσαν τα πάνδεινα για να γυρίσουν στη μητέρα πατρίδα.

Όλα αυτά αποτελούν ιστορία, στη μετά Μπόσμαν εποχή, και στην εποχή της Ενωμένης Ευρώπης και της παγκοσμιοποίησης. Αλλά ο όρος έμεινε για να μας θυμίζει αυτήν την εποχή.

Σήμερα εκτός από την κυριολεκτική σημασία (ερχόμενος από άλλη χώρα), χρησιμοποιείται για οποιονδήποτε που αλλάζει μέρος, νησί, πόλη, ακόμα και χωριό και αποκτά εντοπιότητα.

Δόξα και τιμή στο μηχανάκι που μύησε την πλειοψηφία των καβλόγκαζων στη γοητεία των δύο τροχών. Έχω την τιμή να ανήκω στις τελευταίες γενιές που έμαθαν να οδηγούν μηχανάκι, και πήραν δίπλωμα μηχανής, πάνω σε μια βέσπα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις ταχύτητες στο χέρι ή την ρεζέρβα (αν έχεις το Θεό σου, πες το σε τωρινό καβλόγκαζο, που αφαιρεί το πατάκι για να κερδίσει χιλιόμετρα).

Όπως και η κολινός, έφτασε να χαρακτηρίζει την κατηγορία προιόντων σε σωληνάριο, έτσι και η βέσπα (εύηχο, καβλωτίκ, ιταλικό) έφτασε να χαρακτηρίζει την κατηγορία των scooter (αμερικανιά).

Το όνομα βέσπα προήλθε από το γνωστό σε όλους μας μοντέλο της ιταλικής Piaggio. Vespa εις την ιταλική σημαίνει σφήκα, το έντομο. Και όπως καταλάβατε, η συγκεκριμένη ονομασία προήλθε από τον θόρυβο του δίχρονου κινητήρα της βέσπας, και ακόμα από το θόρυβο της κόρνας της βέσπας που θυμίζουν τον απειλητικό ζουζούνισμα της σφήκας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Zingarelli (σαν να λέμε στου Ελευθερουδάκη), ο ορισμός της λέξης βέσπα (με τη σημασία του μοτοσακό), δεν αποτελεί υπο-ορισμό στην έννοια του εντόμου, αλλά παρατίθεται ως ξεχωριστό λήμμα.

Στο manual της βέσπας θα έπρεπε να ήταν γραμμένη η εξής παράγραφος αν η βέσπα φτιαχνόταν στη Γερμανία αντί για την Ιταλία.

Αγαπητοί μελλοντικοί αγοραστές της βέσπας, σιγουρευτείτε ότι:

• είστε μηχανικός για να την επισκευάζετε, διότι ανά 100 χιλιόμετρα, κάτι χαλάει,
• έχετε μπουζόκλειδο,
• έχετε συγγενή βενζινά, και δεν είστε μαλωμένοι, γιατί εκτός από λάδι και βενζίνη η βέσπα τρώει και μπουζιά, και έτσι θα μπορείτε να πετύχετε καλύτερες τιμές,
• δεν βιάζεστε, διότι μία βέσπα ως κυρία, πάντα θέλει το χρόνο της, και έχει και τον δικό της ιδιότροπο χαρακτήρα,
• υπάρχει περίπτωση η βέσπα να ζηλεύει, και κάθε φορά που βάζετε την γκόμενα σας πάνω, να πέφτει η απόδοσή της στο 1/3, ενώ όταν βάζετε τη μάνα σας η απόδοση εκτινάσσεται (αυτό οφείλεται στον ιταλικό χαρακτήρα),

• φτιάχνουμε μαμίσια καφάσσια φρούτων για τη πίσω σχάρα, και μαμίσια παρμπρίζ, οπότε παρακαλείσθε να αποφεύγετε τας απομιμήσεις.

  Παρόλες τις δυσκολίες, η βέσπα ήταν σαν τις πρώτες καψούρες. Μπορεί μετά να πήραμε το XT, μετά το Africa, και μετά ένα GS, αλλά αν ανοίξεις την καρδιά μας, μέσα είναι μία κόκκινη πενηντάρα βέσπα. Και αυτό είναι το μεγαλείο της βέσπας. Η γοητεία! Από βέσπα και μετά, κανένα μηχανοκίνητο ον δεν έφτασε το μεγαλείο της θορυβώδους ιταλίδας.

Ακόμα και αν στη σλανγκιά της η βέσπα είναι το συνώνυμο του κάρβουνου, του δίτροχου που είναι αργό και πασέ. Βέβαια κάθε φορά που ένας καυλόγκαζος παθαίνει λάστιχο, πάντα θα εμφανιστεί ένας γέρος για να ρωτήσει τι συμβαίνει, και να αποφανθεί, ότι τα παλιά μηχανάκια είχαν και ρεζέρβα, εννοώντας βέβαια τη βέσπα.

Ιντερνετικό επιφώνημα εκπλήξεως αστειάτορα ομιτζή.

Στην μορφή «ομυτζήθρα!» χρησιμοποιείται ως επιφώνημα αηδίας από σλανγκοφοριάζουσες, όταν αυτές ατενίζουν τυροειδείς πέοντες.

Εκ του omg! («Παναγιούδα μου!»). Βλ. επίσης ομιτζί και τρία λολ.

Ασίστ: AN21

Ο ψευτοκουλτουριάρης, ο παπαρολόγος κατ' επάγγελμα. Είναι κάποιος που αραδιάζει ακαταλαβίστικες αρλούμπες με σκοπό να μπερδέψει το ακροατήριο (πτωχό τω πνεύματι) και να κάνει τους ακροατές να πιστέψουν ότι είναι φωστήρας. Ο φανφάρας με την πλύση εγκεφάλου που προσπαθεί να κάνει στους άλλους (χρησιμοποιώντας πάντα αναφορές), τελικά και πάνω από όλα πείθει τον εαυτό του, με αποτέλεσμα έναν ακατάσχετο ναρκισσισμό, που αγγίζει την ψυχοπάθεια.

Ο φανφάρας δεν γεννιέται, γίνεται. Συνήθως μετά από μελέτη βαθυστόχαστων κειμένων, ή βλέποντας ότι με τις παπαριές έχει κάποιο σουξέ σε χαζές γκόμενες και εύπιστους ακροατές, κάπου χάνει την μπάλα, και ξεφεύγει.

Περσόνα χαρτογραφημένη από τον τιτανομέγιστο Δημήτρη Ψαθά. Βεβαίως ευρέως γνωστός ο Φανφάρας, έγινε από την ερμηνεία του Γιώργου Μιχαλακόπουλου στην μεταφορά του θεατρικού, στον κινηματογράφο από τον Γιάννη Δαλιανίδη.

Ο φανφάρας χρωστάει το όνομά του στον τιτανομέγιστο Ψαθά, που εμπνεύστηκε το όνομα του χαρακτήρα, από τον όρο φανφάρες (πομπώδεις πανηγυρισμοί). Ετυμολογικά, ο όρος κρατάει από το γαλλικό «fanfare», το πανηγυρικό και πομπώδες άσμα που παιζόταν τον μεσαίωνα συνήθως επί τη εμφανίσει κάποιου άρχοντα σε γιορτή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα Φανφαρόνων στη σημερινή Ελλάδα: o καθηγητής Βέλτσος, ο δημοσιογράφος Κακαουνάκης. Επίσης σε όλες τις φοιτητοπαρέες υπάρχει ένας φανφάρας.

Ευγενέστατη απάντηση σε κάποιον που μας πρήζει σχετικά με κάποια μειονεκτήματα του χαρακτήρα μας. Δλδ, αποτελεί τον ευγενικό τρόπο να πούμε σε κάποιον κολλητό ή πολύ δικό μας, ότι αρχίζει να μας πρήζει τα αρχίδια. Αλλά επειδή τον εκτιμάμε και μάλλον αντικειμενικά έχει δίκιο, ή έχει καλές προθέσεις, τον αφοπλίζουμε με αυτή την δήλωσή μας. Η οποία παρεμπιπτόντως είναι αληθής -και θα ήταν και συγκινητική, αν δεν χρησιμοποιόταν για να σκαπουλάρουμε από το ζάλισμα των γεννητικών οργάνων μας!

H αιφνίδια και κατά κανόνα τρομακτική αναδρομή σε παραίσθηση. Εννοείται ότι έχει προηγηθεί χρήση παραισθησιογόνων, συνήθως LSD. Τo κάζο του υποκειμένου παίζει να του κοστίσει τη (ή τον) γκόμενα, τη δουλειά, κάνα ψυχιατρείο, ανάλογα με την περίσταση.

Η λέξη ακουγόταν στα 80ας στους κύκλους αναρχοαυτόνομων, καθότι στις παρυφές τους ευδοκιμούσαν παρέες που, στη θεωρητική ενασχόλησή τους με το επαναστατικό προτσές, ήθελαν ένα (μη πω και δυο και τρία) χμού προσωπικής μαρτυρίας, πάντα στα πλαίσια της διεύρυνσης της συνείδησης και των ανθρώπινων ορίων γενικότερα. Ηθικοί αυτουργοί ο Τ. Λήρι κι οι λοιποί αντιψυχίατροι, των οποίων τα κείμενα αποτελούσαν σημείο αναφοράς των εν λόγω κύκλων, μαζί με μια συλλογική πίστη ότι «ο τρελλός είναι ένας εν δυνάμει επαναστάτης κι οπωσδήποτε ένας καλλιτέχνης που αδιαφορεί για τα έργα του».

Συντάσσεται με τα ρ. παθαίνω ή έχω ή μου 'ρθε.

Κυκλοφόρησε και ως φλασιά ένα φεγγάρι. Οι περαιτέρω σχέσεις των λέξεων είναι προς διερεύνηση.

Τονίζονται εξίσου και οι δυο συλλαβές.

Περίπτωση ανθρώπου, όπως λέμε τρελοκομείο, περιβόλι, όργιο, νούμερο κλπ. Το λέμε και για κάποιον που συμπαθούμε, όχι μόνο για να κοροϊδέψουμε.

Από το ιταλιάνικο caso.

Τα γνωστά ταχυφαγεία. Ελληνοποίηση του αγγλικού «fast food», δηλαδή γρήγορο φαγητό, με την κατάληξη -άδικο.

Οι γευστικές επιλογές που προσφέρουν κινούνται γύρω από την τριπλέτα χάμπουργκερ, πλαστική πατάτα, κοκακόλα και τις παραλλαγές τους. Γι' αυτό να μην συγχέονται με γυράδικα, τυροπιτάδικα, σουβλατζίδικα, που προσφέρουν και αυτά γρήγορο φαγητό, αλλά δεν είναι φαστφουντάδικα.

Χαρακτηριστικά τους η τυποποίηση σε περιβάλλον, φαγητό και εξυπηρέτηση (βλ. και σχετική συζήτηση -σχόλια στο λήμμα ό,τι βλέπετε) και η δυνατή, ξενέρωτη μουσική που παίζουν για να μας σπάσουν όσο πιο γρήγορα τα νεύρα και να σηκωθούμε να φύγουμε μόλις τελειώσουμε το φαγητό για να μην πιάνουμε τραπέζι.

Παρ΄ όλα αυτά, το απρόβλεπτο και το σαμποτάζ στην τυποποίηση, πήρε πάλι την εκδίκησή του, αφού τα παππούδια, ελλείψει κλασσικών καφενείων (σπανίζουν και αυτά πλέον), αράζουν με τις ώρες στα εν λόγω μαγαζιά με έναν καφέ που παραγγέλνουν, κόβοντας όλη μέρα κίνηση. Έχω ακούσει παππού σε φαστφουντάδικο να ρωτάει: «ελληνικό καφέ δεν έχετε;;»

Μετά την εξαφάνιση των δημόσιων ουρητηρίων, είναι πολύ χρήσιμα και για να ανακουφίζει κανείς αναπάντεχες σωματικές ανάγκες.

Η έκφραση χρησιμοποιείται:

• από άτομα πολύ μικρής ηλικίας, που δυσκολεύονται στην άρθρωση, και λόγω της συχνότητα που το ακούν σε ταινίες, τους έρχεται καλύτερα από το μαδερφάκερ (το οποίο και μάλλον δεν ξέρουν τι σημαίνει).
• από αντιαμερικανούς ή ελληνάρες, που γελοιοποιούν με αυτόν τον τρόπο τα αμερικανάκια, και τους συν αυτώ

• από άτομα που γλωσσεύουν την μπέρδα τους

  Η λέξη αποτελεί λογοπαίγνιο και βασίζεται στην παγκοσμίως, μέσω Χόλιγουντ, διαδεδομένης αμερικανικής βρισιάς, του «motherfucker». Που κυριολεκτικά αναφέρεται στον αιμομίκτη μητρογάμη.