Tagged definitions (995)
Showing 421-430 from 995

Σε πολλά νυκτερινά καταστήματα διασκεδάσεως παρατηρείται το φαινόμενο της ακατάσχετης οινοπνευματοποσίας (και άλλων... μεθυστικών ουσιών...!), τόσο εκ μέρους των πελατών, όσο και των υπαλλήλων του καταστήματος και βέβαια των τραπεζοκόμων.

Αυτό το φαινόμενο καθιστά την συνεννόηση δύσκολη. Στην περίπτωση δε, κατά την οποία ο τραπεζοκόμος έχει κάμει χρήση των άλλων... πιο μεθυστικών ουσιών, ε, τότε μιλάμε για τραπρεζοκόμο και η συνεννόηση καθίσταται αδύνατη αλλά και διασκεδαστική!

Ἐπρόκειτο διὰ τόν ναρκομανῆ, ἦτοι πρεζόνι ἦ τζὰνκι, ὁ ὀποἶος εὐρίσκεται εὶς προκεχωρημένη κατάστασιν χρήσης μὲ ὄτι αὐτό συνεπάγεται. Μεταφοῥικῶς δὲ καί χιουμοριστικῶς, ἁναφέρεται εῖς ἇτομο ἑξαρτημένο από μία οὑσία διαδικασία ἦ ἑργασία.

Το τσιγάρο με χόρτο, αλλιώς το γεμιστό τσιγάρο, ή ο μπάφος. Παρασκευάζεται με στρίψιμο του ριζόχαρτου (όρος παραγόμενος από το τρέιντμαρκ RIZLA), στο οποίο έχουμε εναποθέσει καπνό ανάμεικτο με γκρας.

Λέγεται και απλούστερα Μαρόκο, αλλά και πράσινο. Στα ποδανά παίζει και η έκφραση ρόκομα.

Το είδος και η ποιότητα χασίς που παράγει η ομώνυμη αφρικάνικη χώρα. Είναι σκληρό και έχει απόχρωση πρασινόμαυρη. Σε γενικές γραμμές πιο ακουστικό από τις ελληνικές ποικιλίες (όχι ότι οι δικές μας φούντες είναι δευτεράντζες, κάθε άλλο!).

Τα τελευταία χρόνια η μαροκάνικη φούντα, το περίφημο kif, κυριαρχεί στις δυτικοευρωπαϊκές αγορές, ιδίως από τότε που αποποινικοποιήθηκε η χρήση στην Ισπανία. Ο συνολικός τζίρος από το εμπόριο χασίς στο Μαρόκο, εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 12 δισ. δολάρια, ενώ η χώρα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής της παγκόσμιας αγοράς, μετά από το απλά άπαιχτο Αφγανιστάν. Οι βαρώνοι της ντρόγκας εννοείται πως διαθέτουν ισχυρά ερείσματα στον μαροκινό κρατικό οργανισμό.

Το hashish στο Μαρόκο δεν είναι απλά μέσο βιοπορισμού, είναι ένας ολόκληρος τρόπος ζωής, κληροδοτημένος από το μακρινό παρελθόν. Χρησιμεύει ακόμη και ως μέσο συναλλαγής, υποκαθιστώντας το χρήμα. Είναι η βάση και η φιλοσοφία του όλου κοινωνικού συστήματος. Kαι παρόλα αυτά επισήμως είναι παράνομο!

Το μαροκάνικο στα ποδανά.

Πηγή: Ιωάννης Μέλας.

Ένας χώρος έχει «καλή ακουστική», όταν ακούγονται όλα καμπάνα, λ.χ. στην Επίδαυρο.

Ένα ντρόγκι έχει ακουστική, όταν την ακούς μ' αυτό σε χρόνο dt.

Πηγή: Johnblack, Hank.

Ρετσίνα με κοακόλα, αλλέως και κοκτέιλ του φτωχού.

Πώς λέμε τζιν με τόνικ, βότκα με λεμόνι, ουίσκι με σόδα, ή και οίνος αλά αρχαία, έ, το κουστούμι αποτελεί την ελληνική λαϊκή επιλογή νερωμένου αλκοολούχου, τόσο μάλιστα διαδεδομένη, που μαθαίνω μόλις σήμερα ότι πλασάρεται ήδη και ως αυτόνομο προϊόν (δείτε πολυμέσο) –πού οδεύει αυτός ο κόσμος, θα 'θελα να 'ξερα...

Η ονομασία οφείλεται στο λευκό της ρετσίνας και το μαύρο της κόλας, χρώματα που φέρνουνε σε σμόκιν και συνήθως καθόλου στην πραγματική ενδυμασία του εκάστοτε πελάτη που το πίνει.

Το κουστούμι λέγεται και Τούμπα Λίμπρε, παραπλανητικά κατά τη γνώμη μου, μια και, κακά τα ψέματα, πιο πολλούς φτωχούς έχει η χώρα παρά παόκια.

Το κυνήγι του δράκου είναι μέθοδος καπνίσματος του οπίου, ναρκωτικού πανάρχαιου, που καλλιεργείται σε τεράστιες εκτάσεις σε όλη την Ασία και αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή μορφίνης, ηρωίνης κ.α. ισχυρών οπιούχων. Στις κουλτούρες της Άπω Ανατολής, το όπιο είναι γνωστό ως δράκος. Από εκεί η έκφραση πέρασε στα αγγλικά (chase the dragon), διεθνοποιήθηκε και έφθασε και εις τα ημέτερα.

Βέβαια, το κάπνισμα του οπίου είναι ολίγον τι παλιομοδίτικη συνήθεια, έτσι η έκφραση έχει καταλήξει να αναφέρεται κατά κανόνα στο κάπνισμα της ηρωίνης, της πρέζας, αλλά και του φοβερού κρακ.

Το κάπνισμα αποτελεί εναλλακτική λύση σε περιπτώσεις όπου η ενδοφλέβια ένεση («σουτάρισμα», «βάρεμα») είναι αδύνατη, είτε επειδή όλες οι φλέβες έχουν καεί, είτε γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν σέα (σύριγγες).

Περιγραφή. Η άσπρη σκόνη (που, παρεμπίπταμπλυ, απ' τις νοθεύσεις μόνο άσπρη δεν είναι), θερμαίνεται πάνω σε κάποιο είδος μετάλλου, συνήθως φύλλο από αλουμινόχαρτο. Απ' τη ζέστα λιώνει, και μετατρέπεται σε ρευστή καραμέλα, που κυλάει σαν μικρό ποτάμι ανάμεσα από τις «ρυτίδες» του αλουμινόχαρτου. Από την αχνιστή καραμέλα αναδύεται μια φίνα γραμμή καπνού, η οποία και πρέπει να κυνηγηθεί από το χρήστη, να γίνει δλδ εισπνοή της. Το κυνήγι γίνεται με τη βοήθεια μικρού σωλήνα/φυσούνας (συνήθως καλαμάκι, βλ. εικόνα 1). Οι σπείρες που σχηματίζει ο καπνός θυμίζουν ακριβώς τους φαντεζί κινέζικους δράκους με τις εντυπωσιακές ουρές (βλ. εικόνες 2-4).

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια ενδιαφέρουσα σημασιολογική διεύρυνση του όρου κυνήγι του δράκου, ο οποίος καλύπτει πλέον και την πρακτική του σνιφαρίσματος γραμμών κόκας με το κλάσικ τυλιγμένο χαρτονόμισμα ή με κάποιο άλλου είδους γιούφι (καλαμάκι). Το χρησιμοποιούν οι γνωστοί νεοπλουτιζέ χαΐστες, που αφενός κράζουν τους πρεζάκηδες για το χάλι και για τη φτώχεια τους, αφεδύο γουστάρουν να ξεσηκώνουν τα συνθηματικά τους. Έτσι είν' αυτοί οι χλιδάμπουρες, τα θέλουν μονά ζυγά δικά τους, και την αλητεία και το πλατινένιο ρουθούνι.

Ποτίζω κάποιον με ακλοόλ, τον κάνω σκνίπα, του βάζω τόσο να πιει λες και ποτίζω το μποστάνι μου. Κι αυτός κάθεται και το πίνει, από ντροπή ή από μαγκιά.

ασίστ: Nick

Τα σύνεργα του πρεζάκια, τα συμπράγκαλά του, που δεν κάνει βήμα σημειωτόν χωρίς αυτά.

Σε μια πλήρη μορφή, η έκφραση είναι ασφαλώς τα σέα μου και τα μέα μου, αλλά για τους πρεζάκηδες τέτοιου είδους ακριβολογίες είναι περιττές πολυτέλειες, χαμένος χρόνος. Στα νταραβέρια των πλατειών και των πεζοδρομίων, όσο λιγότερο μιλάς, τόσο το καλύτερο, ενώ κανείς δεν έχει όρεξη να ακούσει την ιστορία της ζωής του αλλουνού.

1. Πρώτο και πιο βασικό στη λίστα με τα σέα - εκτός ασφαλώς απ' την παραμύθα, δλδ την ίδια την πρέζα - είναι το ομώνυμο σέο, δλδ η σύριγγα. Πρόκειται για την πολύ λεπτή σύριγγα της ινσουλίνης, χωρητικότητας 1cc ή 2cc. Το σέο λέγεται και γκαν ή γκάνι ή γκανάκι, το κατεξοχήν όπλο (gun) του πρεζάκια για το βάρεμα, το σουτάρισμα (shoot), την ενδοφλέβια χρήση.

Παρεμπίπταμπλυ, το σέο της ινσουλίνης χρησιμοποιείται κι απ' τους μπίλντερς για την υποδόρια χορήγηση g.h.

Oι ευρωπαίοι πρεζάκηδες προτιμούν τις Ersta, θρυλική μάρκα σύριγγας με τέλεια ποιότητα βελόνας. Πριν κάποια χρονάκια, όταν γενικά οι κώλοι ήταν πιο σφιχτοί, τα φαρμακεία δεν έδιναν εύκολα σύριγγες, ενώ ένα χρησιμοποιημένο σέο αρκούσε για να βρεθείς στον καθαρό αέρα της εξοχής του Κορυδαλλού. Σήμερα τα πράματα έχουν λασκάρει τελείως, με τους 13χρονους και 14χρονους πρεζάκηδες να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Έτσι είναι όταν η φτήνια τρώει τον παρά...

1. Το κουτάλι. Πάνω εκεί αναμειγνύεται η πρέζα με λεμόνι ή ξινό, και λιώνει με τη θερμότητα του αναπτήρα. Το μείγμα χώνεται βιαστικά στο σέο, συνήθως αφού περάσει μέσα από βαμβάκι, το οποίο λειτουργεί ως φίλτρο για τυχόν βρωμιές. Όλα πρέπει να γίνουν στο πιτς-φιτίλι, για να μη σου παγώσει το μείγμα μέσα στη σύριγγα και χρειαστεί να το αδειάσεις στο κουτάλι και να επαναλάβεις όλη τη διαδικασία. Πήζουν συνήθως οι μουφάτζικες πρέζες, κινέζικες ή συνθετικές.

2. Όξινο διάλυμα (λεμόνι ή ξινό). Μόνο οι καθαρές πρέζες (άντε τρέχα γύρευε να τις βρεις) διαλύονται σε ρευστή καραμέλα χωρίς την προσθήκη οξέων. Οι σκουρόχρωμες νοθευμένες πρέζες, οι «κομμένες», αναμειγνύονται πάνω στο κουτάλι ή στο αλουμινόχαρτο με λεμόνι για να λιώσουν. Για ακόμη πιο καφετιάρικες και ακατέργαστες σκόνες, το λεμόνι δεν αρκεί και επιστρατεύεται το ξινό, που πουλιέται σε μπακάλικα και σουπερμάρκετ. Είναι επώδυνο, «καίει» τις φλέβες και καταστρέφει και τα δόντια.

αατά.