Tagged definitions (33)
Showing 1-10 from 33

Πάρε Πέντε (βαθμούς)!

Εύχρηστος και συμβολικός τρόπος επιβράβευσης ορισμού ή σχολίου στο σλανγκρ, ελλείψει βαθμολόγησης/αξιολόγησης.
Ινσέψιο με Dave Brubeck και το μυθικό του Take Five**. Όπως έλεγε και ο acg για το Brubeck του, "επιστρατεύεται για τις ανάγκες του σάιτ, για να δηλώσει ότι ο εκφέρων πέρα από σπεκ, σπεκάουα, σπέκια κι αστρασπέκια, έχει και μουσικές γνώσεις ικανές να συνοδεύσουν την μέγιστη ποντοδοσία*".
Μπορούν εδώ επίσης να προστεθούν κι οι αστερίες, το +1, το κούdoς, το λανάτο κ.ά. που χρησιμοποιούνται τελευταία εντατικά κι από ανάγκη, όπως αναφέρθηκε εδώ.
.

Μεταφορά κατά την οποία τονίζεται η ιδίοτητα του μεγέθους: Εικονική διόγκωση των όρχεων στο μέγεθος πλανητικού σώματος, η οποία προβάλλεται ως αποτέλεσμα αδιάλειπτης επανάληψης κάποιας λεκτικής (κυρίως) ή άλλης συμπεριφοράς από τρίτους.

Αργκό από την εποχή του Κουτσαβάκη.

Ο υιός της παλάμης είναι προϊόν της παλάμης και ουχί συνουσίας.

Μια έκφραση στολίδι, με ρίζες στη δημοτική γλώσσα.

Κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού «what's your poison» που στην ουσία ρωτά «με τι φτιάχνεσαι;», «με τι την βρίσκεις;», «ποιο το κόλλημά σου;».

Αν κι αναφέρεται κυρίως σε ξίδια, ουσίες και βίτσια, έχει φτάσει να κυκλοφορεί από και καλά αλάνια μπάρμεν, ίσως, γιατρούς και νταβατζήδες με πολλά κονέ, μέχρι το πληκτρολόγιο κάθε βιαστικής ντεμέκ άνετης και περπατημένης νετο-γιαλόμας, όταν βολιδοσκοπεί τα όποια γούστα του εκάστοτε συζητητή.

To γνωστό αναντάμ παπαντάμ απ' τον Titus Lucretius Carus: Ut quod ali cibus est aliis fuat acre venenum πως «ό,τι αποτελεί τροφή για κάποιον, αποτελεί πικρό δηλητήριο για κάποιον άλλον», μοιάζει να ανάγεται από μια υπερανεκτική κοινωνία, σχεδόν χαριτωμένα και τελείως απενοχοποιητικά, σε αήθη κατανάλωση (ο πελάτης έχει πάντα δίκιο) οποιουδήποτε προϊόντος ή υπηρεσίας (όλα εμπορεύματα προς πώληση, για να κινηθεί με το νταλαβέρι η Αγορά).

Υπονοείται προφανέστατα, πως καθένας έχει τουλάχιστον από ένα, που στην τελική τον χαρακτηρίζει μονοδιάστατα, τουλάχιστον σ' όποιον ρωτά.

Κλασική (τείνει να γίνει), καταληκτική ατάκα σλανγκοεπιχειρήματος. Σε λένε δε σε λένε Νίκο, όταν έχεις ψιλοστραβώσει με κάτι που κάποιος έχει γράψει πιο πάνω, γράφεις τη αντίθετη γνώμη σου, κολλάς αυτή την υπογραφή, και καθάρισες. Το «φιλικά» αποτελεί ένα πρόσχημα, γιατί ουσιαστικά σημαίνει «σε έχω χεσμένο» ή «μας τα σκότισες τα 'ρκίδια».

Σε αντίθεση με το Λίλιαν, που όλοι το έχουν πάρει (άνδρες γυναίκες), τον Ρένο που δεν κατάφερε να μείνει στην εταιρεία, τον Πέρη που είναι πολύ τρέντυ, ο Νίκος είναι η πιο μέϊνστριμ περσόνα που γεννήθηκε στα σχόλια των σλάνγκων. Και αυτό, γιατί ο Νίκος είναι ο αγανακτισμένος σλάνγκος, λίγο πριν εκραγεί από το δίκιο που τον πνίγει. Και όλοι έχουν βρεθεί στη θέση του, εδωνάμέσα (sic) που μπλέξαμε.

Ψυχογράφημα:

Ο Νίκος

• έχει ηλικία μεταξύ 20 και 45
• είναι μικροαστός
• γιορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου
• παλεύει για τον επιούσιο
• τρώγεται (αλλά όχι πάντα) με τα ρούχα του
• αντέχει τον διάλογο
• περνάει πολλή ώρα στο σλανγκρ
• ήθελε να φτιάξει έναν κόσμο πιο δίκαιο όταν ήταν παιδί
• ακόμα ονειρεύεται ότι μπορεί να τον φτιάξει

• τρώει πολλά ξηροκάρπια, με τα γνωστά αποτελέσματα.

  Να σημειωθεί ότι η χρήση της ατάκας από σλανγκομούνες την καθιστά αυτομάτως αδόκιμη και καταβαραθρώνει τον σλανγκαρχίδη που θα τολμούσε να πει ότι είναι απολύτως δόκιμη και ότι τη χρησιμοποιούν μόνο όσοι έχουν βαφτιστεί με το συγκεκριμένο όνομα (οι οποίοι δεν είναι και λίγοι).

πάρ' το βάλτο (από πρόχειρο): mariahomorfh

Φιλικά
Νίκος

Είναι αυτοαναφορικό του σάιτοστ και σημαίνει την μεταγενέστερη της ανάρτησης πρόσθεση-αφαίρεση-τροποποίηση των ορισμών, σχολίων, λημμάτων και μηδίων του μόντουλα από τον ίδιο.

Δεν προέρχεται ετυμολογικά απο την κατίνα και τα παράγωγά της (καθ' όσον οι αλλαγές γίνονται in bonam fidem), αλλά απο τις γνωστές παραποιήσεις φωτογραφιών από την NKVD στην υπόθεση του Κατύν (Katyń) το 1943.

Ήταν ένα βροχερό απόγευμα του Γενάρη. Μόλις είχα γυρίσει από την δουλειά (παιδικό πάρτι, είμαι κλόουν για όσους το αγνοούν). Κουρασμένος, φτιάχνω έναν καπουτσίνο φρέντο με ολίγη, και κάθομαι στον υπολογιστή, και ανοίγω το σλανγκ. Πατάω το λjινκ «πρόσφατα» και βλέπω το λήμμα «λάιτσμαν». Το διαβάζω, διαβάζω και καμιά δεκαριά άλλα που έχασα, όντας στο πάρτι. Κλείνω τον υπολογιστή και πάω να ξεκουράσω το πανέμορφο και γεμάτο γραμμώσεις κορμί μου.

Μετά από δύο τρεις μέρες ύπνου (έχει και τα καλά του το επάγγελμα), ξυπνάω το πρωί. Τραβάω μια ρουφηξιά από τον προχθεσινό φρέντο, βάζω τα γυαλιά της πρεσβυωπίας, και χουφτώνοντας την πλούσια γενειάδα μου (ποιος είσαι ρε μεγάλε; ο Αη Βασίλης από την Καισαρεία;), ανοίγω το σλανγκρρρ. Τσουπ, καινούριος ορισμός: «λάισμαν». «Μα τους χίλιους ταράνδους!!!!» αναφωνώ έκπληκτος. Προχθές ένας άλλος σλανγκιστής είχε ορίσει το λήμμα «λάιτσμαν». Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Πρέπει να τελειώσει εδώ αυτή η κατάσταση με την μεταφορά ξένων όρων στο σλανγκ και την κατά βούληση ορθογραφία των φίλτατων συσλανγκιστών.

Έντρομος, σηκώνομαι από την καρέκλα και βολτάρω στο σπίτι, φωνασκώντας, «όχι άλλοι λάινσμαν» Το φαινόμενο λάινσμαν πρέπει να λήξει εδώ, γιατί κινδυνεύει η αξιοπιστία του σάιτ.

Βέβαια, κατά την διάρκεια του παραληρήματος, κάποιος μοντ συγχώνευσε τους δύο παρεμφερείς ορισμούς σε έναν. Λεπτομέρειες... Το κακό είχε ήδη γίνει!

• φριλάντζα ή φρηλάντζα;
• λάιτσμαν ή λάισμαν ή λάινσμαν;

Αντίστοιχο φαινόμενο στα ελληνικά (μάλλον θα το ονομάσω το «φαινόμενο μπούτσα»):

• μπούτσα ή πούτσα;
• κώλος ή κόλος;
• βούρτσα ή βρούτσα;
• γαμήκουλας ή γαμίκουλας;
• σκατοκόπτης ή σκατοκόφτης;

Το «μου» χρησιμοποιείται δόκιμα ως κτητική αντωνυμία συμπάθειας.

Στη (δια)λεκτική όμως πάλη σλανγκικών και μη φιλοφρονήσεων, χρησιμοποιείται δίκην προγαμιαίου σάλιου: συμβολικά, κάνουμε κάποιον δικό μας πριν τον κάνουμε δικό μας.

Ανήκει στο οπλοστάσιο πολλών ευπροσήγορων φυλών (βέλτσοι, νυφίτσες, κυρα-περμαθούλες, κ.α.) με σκοπό το με-το-γάντι άδειασμα των συνομιλητών τους.

Ασίστ: ο johnblack μου.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΧΙ ΨΟΦΟΦΟΡΙΕΣ [sic] - εάν θέλετε ψηφίστε στα σχόλια.

Σε ένα λιβάδι με φτέρες ήταν ένας κυνηγός και παραφύλαγε για κανα θήραμα. Σε αυτό το λιβάδι με φτέρες ζούσαν και λαγοί. Ως γνωστόν τα μηρυκαστικά αυτά έχουν φαγούρα και τρίβονται πάνω στις φτέρες. Τη μπανίζει ο κυνηγός τη φτέρη να κουνιέται και μπαμ και κάτω ο λαγουδάκος.

Προσοχή: δώσατε έμφαση στο ότι ο κυνηγός δεν είδε το λαγό, αλλά τα αποτελέσματα της βλακείας του λαγού που δεν πήγε στο πλησιέστερo καταφύγιο ζώων να τον ξύσουν... Kαι κάπως έτσι είναι στην ζωή μας.

Μπεεε τα προβατάκια και ο χασαπάκος κρύβει τον μπαλτά πίσω από την πλάτη του.

Από εκεί βγήκε η παροιμία και κανονικά είναι έτριβε και όχι κούναγε.

Από Δ.Π. και ΑΝ21.

Κυριολεκτικά η βάλανος του πέους (πουτσοκέφαλο). Ως επιθετικός προσδιορισμός, ή αυτοαναφορικό, σημαίνει αυτόν που σκέφτεται με το κάτω κεφάλι, που έχει το μυαλό του στο μουνί, ή στο γαμήσι γενικότερα.

Συνήθως το πουτσοκέφαλο άτομο λειτουργεί παρορμητικά και, ως προς αυτό, ο όρος πουτσοκέφαλος παρουσιάζει συγγενή συμπεριφορά με το παρεμφερές «θερμοκέφαλος». Εννοείται ότι απαντά πάντα σε αρσενικό γένος, ενώ σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται υποτιμητικά, π.χ. «ασ' τον μωρέ, αυτός είναι πουτσοκέφαλος».