Tagged definitions (1219)
Showing 231-240 from 1219

1. Ο ανήκων σε κίνημα διανόησης που άρχισε τον 19ο αιώνα και επεδίωκε την ανάπτυξη της Ρωσίας με αξίες και θεσμούς που θα αντλούνταν από την πρώιμη Ιστορία της. Κυρίως την σλαβική συνοδικότητα-κοινότητα (σαμπόρνοστ) και πρώιμη κοινοκτημοσύνη, τις αξίες της αγροτικής ζωής και την ορθοδοξία. Αποτέλεσε πρόδρομό του, αλλά δεν ταυτίζεται με τον πανσλαβισμό, που επεδίωκε την ένωση όλων των Σλάβων.

Αντώνυμα: Δυτικόφιλος, σλαβοφοβικός.

1. Ένας τύπος Νεοέλληνα ή Ελληνάρα, που ελκύεται ειδικά από τα σλαβικά χαρακτηριστικά, κατά το «τα ετερώνυμα έλκονται». Ειδικοί πόλοι έλξης είναι:

• Το λείο, φυσικώς άτριχο κι ανοιχτόχρωμο δέρμα.
• Τα ξανθά μαλλιά - αλλά όχι απαραίτητα. Βλ. λήμμα ξανθόν γένος, το.
• Τα έντονα μήλα.
• Η μη (θεωρούμενη) κρυάδα - κρυοκωλίτιδα των δυτικών.
• Μια θελκτική θηλυκότητα (σε αντίθεση με την (πάλι θεωρούμενη) αποθηλυκοποίηση της γυναίκας στην Δύση).
• Ως πουτσάναμμα μπορεί να λειτουργήσει μια ενδεχόμενη μιγαδοποίηση με ασιάτικα φύλα, οπότε έχουμε σλαβοτατάρα, με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά και με μια δόση παραπάνω σχιστά μάτια και μογγόλικα χαρακτηριστικά (με την καλή έννοια).
• Ως εξαίρετο πουτσάναμμα, όμως, είναι το αν η εν λόγω Σλάβα έχει σχέση με τις καλές τέχνες του χορού και της μουσικής, αν είναι μπαλαρίνα, πατινέρ, σολίστ ή αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής κατά τα σοβιετικά πρότυπα.
• Το ότι οι Σλάβες δεν έχουν ούτε τις υπερβολικές καμπύλες των μεσογειακών, ούτε τα θεωρούμενα «αγροτικά χαρακτηριστικά» των Σκανδιναβών.
• Στην περίπτωση ορισμένων σλαβικών εθνών και η ορθοδοξία, που λειτουργεί ως πόλος έλξης για τους αγριοχρίστιανους Ελληνάρες.
• Το ότι ο Ελληνάρας έχει την ευχέρεια να το παίξει Γκρήκ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ χωρίς να φάει ήττα από την ξένη γκόμενα, γιατί η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, και γενικά χωρίς να αισθανθεί αίσθημα μειονεξίας.

Συνώνυμα: Ο Επιμένων ΣλαβοΝΙΚΑ.

Ο σλαβολάγνος αποτελεί την σεξουαλική διαστροφή άνδρα που ερεθίζεται απλώς και μόνο από την κατάληξη του ονόματος σε -όβα, ή από την βαριά προφορά των -ν και -λ σε -nj και -lj (λ.χ. «Μωρούλjι μου!»), ακόμη κι αν η εν λόγω Σλάβα είναι εμφανισιακώς χειρότερη κι από Ελλεεινίδα. Είναι ο τύπος που μια γυναίκα τον έχει στο τσεπάκι της, απλώς και μόνο αν του πει ότι ονομάζεται Σβετλάνα.

Αντώνυμα: Δυτικόφιλος, μεσογειακόφιλος, σκανδιναβόφιλος, λατινόφιλος, ο Επιμένων Ελληνικά, σλαβοφοβικός.

1. Επιφώνημα Λαρισαίου που έχει νοσταλγήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, ύστερα από ένα οπωσδήποτε σύντομο ταξίδι στην Αθήνα ή την γειτονική Αυστρία. Στην (μεταξύ μας, καθόλου απίθανη) περίπτωση που θα είναι τυρόβλαχος θα το προφέρει: «Λάρσα Λάρσα, σε είδα και λαχτάρσα!». Φράση σύμβολο του τοπικισμού.
   Συνώνυμα: Παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας ειν' και μπαλωμένο / Παρθένα απ' τον τόπο σου κι ας είναι και ραμέν η/ Καλλλά, μαλλλάκας Αθηναίος είσαι; (Σαλονικιώτικη προφορά) κ.ο.κ.

2. Επιφώνημα σλαβόφιλου που το αντικείμενο του πόθου του ονομάζεται Λαρίσσα: Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ρωσικό όνομα που βγαίνει από τον γλάρο (ως γνωστόν, every name has a Greek root!), δηλαδή η γλαροπούλα, - θυμίζει και Τσέχοφ!

Τα σλαβικά ονόματα του θηλυκού ξανθού γένους είναι τεσσάρων ειδών. Τα αναφέρω με αύξοντα αριθμό σλαβόφιλης καύλας ή σλαβολαγνίας:

α) Τα διεθνή ονόματα κορασίδων με ελάχιστο μόνο σλαβικό χρώμα. Βλ. Βερόνικα, Μαρίνα, Γιούλια, Λίζα, Ντανιέλα, Λίλιαν(α) (το τελευταίο, απλή συνωνυμία!) κ.ο.κ.
β) Οι τελείως χαρακτηριστικές σλαβικές εκδοχές διεθνών ονομάτων στο υποκοριστικό τους. Βλ. Νατάσα, Κάτυα-Κατυούσα, Μάσα, Όλια (Όλγα), Σάσα, Σόνια.
γ) Τα Σβετλάνα, Τατιάνα και Ταμίλα, που είναι πολύ ιδιάζοντα, αλλά και πολύ τουριστικά. Ό,τι είναι ας πούμε η Πλάκα για την Αθήνα, η Μονμάρτρη για το Παρίσι, ή το Σόχο για το Λονδίνο. Ανεπανάληπτα, δηλαδή, αλλά δεν θα πας να στοιβαχτείς παρέα με όλους τους τουρίστες.
δ) Μια ειδική κατηγορία ονομάτων, που περιλαμβάνουν πολύ ιδιαίτερα, αλλά και κάπως πιο ψαγμένα ονόματα, που ως τέτοια εγείρουν τον ενθουσιασμό των σλαβόφιλων. Αυτά είναι τα: Ντάρια, Βίκα, Νάστυα, Βλάντα, Μίλα, Λέρα, Ντάσα, και... στην κορύφωση της σλαβολαγνίας, η καλύτερη απ' όλες...

η Λαρίσσα!

Πρέπει να το παραδεχτούμε: Η Λαρίσα είναι για τον σλαβόφιλο ό,τι είναι για τον άνδρα η/το Λίλιαν!

Ο καψουρεμένος έρωτας πελάτη για πουτάνα. Καλύπτει βέβαια όλο το φάσμα των πληρωμένων σεξουαλικών δραστηριοτήτων, από μπορντέλο μέχρι στριπτητζάδικο, περνώντας από βιζιτούδες, κωλ-γκερλ, «τουρίστριες» κ.ο.κ.). Ο πουτανοκαψούρης εμφανίζει αποκλίνουσα συμπεριφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους μπουρδελιάρηδες, καθώς εστιάζει σε μια πουτάνα, θεωρεί ότι έχει κάτι ιδιαίτερο μαζί της, ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία, κι ότι κι αυτή αισθάνεται κάτι γι' αυτόν, αλλά δεν το δείχνει περισσότερο επειδή δεν μπορεί να διαφέρει απ' τις άλλες κορασίδες.

Για τις ίδιες τις εργάτριες του σεξ ο πουτανοκαψούρης ενίοτε είναι θελκτικός, γιατί αποτελεί εύκολο χρήμα. Ή και γιατί όντως είναι ευχάριστη η συντροφιά του ή τις κάνει να αισθάνονται λιγότερο απάνθρωπα. Ενίοτε είναι ενοχλητικός και φορτικός για την επιμονή του και τις «αντιεπαγγελματικές» καταστάσεις που προκαλεί. Για τους λοιπούς μπουρδελιάρηδες, ο πουτανοκαψούρης αποτελεί persona non grata, γιατί καλομαθαίνει τις πουτάνες και χαλάει την πιάτσα. Τον αποκαλούνε σκωπτικώς και «αγαπούλη».

Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα για άνδρα που αναπτύσσει σύμπλεγμα «Πυγμαλίωνα» (βλ. θεατρικό του G.B. Shaw) και θέλει να μορφώσει / διαπλάσει πνευματικά γυναίκα λαϊκής καταγωγής. Με ακόμη πιο ευρεία έννοια, ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιονδήποτε ρομαντικό επιμένει δονκιχωτικά να αποδίδει αξία σε καταστάσεις / θεσμούς/ ιδεολογίες, που δεν την έχουν αφ' εαυτών.

Οι πουτανοκαψούρηδες αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα του συνολικού μπουρδελιάρικου πληρώματος. Και εστιάζονται κυρίως σε πολύ νεαρές ηλικίες, λ.χ. εφήβους που έχουν χάσει μόλις την παρθενιά τους από πουτάνα, ή σε γέροντες, λ.χ. πορνόγερους που μια συγκεκριμένη επαγγελματίας είχε γι' αυτούς πιο ευεργετικά αποτελέσματα κι από το βιάγκρα. Οπότε μιλάμε για συνδυασμό πουτανοκαψούρας και γεροντοκαψούρας. Παραδόξως, ενώ οι πουτανοκαψούρηδες αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία μεταξύ των μπουρδελιάρηδων, αποτελούν την πλειοψηφία στην λογοτεχνία, σινεμά και άλλες τέχνες. Πρβλ. Pretty Woman. Υπάρχει το στερεότυπο του γέρου πουτανοκαψούρη που πληρώνει μια όμορφη νέα μόνο για να κάθεται / ξαπλώνει δίπλα της χωρίς σεξ, βλ. λ.χ. το Οι Θλιμμένες Πουτάνες της Ζωής μου του Gabriel Garcia Marquez. Συναφές στερεότυπο είναι ο συγγραφέας που πληρώνει την πουτάνα όχι για σεξ, αλλά για να του διηγηθεί την ιστορία της ζωής της, από τη οποία μετά εμπνέεται για βιβλίο (μεταξύ μας, μελό).

Η εγκυμονούσα. Αντίστοιχα το χαβιάρι είναι η εγκυμοσύνη.

Παράγεται από το «πουτάνα» και το «Τιτανικός». Προέρχεται από τίτλο τσόντας των late '90s, που παρωδούσε την οσκαρούχο ταινία. Έχει δύο σημασίες.

α) Λόγω του μεγέθους του Τιτανικού, ο Πουτανικός αντίστοιχα είναι το πουταναριό, ήτοι η μεγάλη συνάθροιση από πουτάνες, ή η καραπουτάνα, δηλαδή η πουτάνα στον υπερθετικό βαθμό.

β) Λόγω της γνωστής τραγικής κατάληξης του Τιτανικού, ο Πουτανικός είναι η φαρμακομούνα πουτάνα, που σηματοδοτεί το μουνοβατερλώ του μπουρδελιάρη. Είτε λόγω κάποιου παράσημου, είτε κάποιας συναισθηματικής εμπλοκής, που κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πουτανοκαψούρα. Γενικά, ο Πουτανικός είναι ο πούτανος - τραγωδία, ο πούτανος που αρχίζει ωραία και τελειώνει με πόνο...

Ο στρατιωτικός κουρέας. Χρησιμοποιείται για πολύ κοντά κουρέματα και κουρέματα με ψαλιδιές («έπεσε νίντζα»), καθώς και για να περιγράψει κουρείς που έχουν μια τάση να κοντοκουρεύουν ανεξάρτητα του τι ζητήσεις.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν πάντα υπό και ξαφνικά, εξαιτίας κάποιων αξιωμάτων ή χρημάτων που απέκτησαν κατά τύχη, βγάζουν όλο τους το κόμπλεξ και το παίζουν κάποιοι.

Τις ευχαριστίες μου στον νονό Acg για την ωραία ιδέα!

Η ατάκα προέρχεται από τη γνωστή διαφήμιση της γνωστής εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ.

α)Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για κάποιους ξερόλες, κάποιους WWW, κάποιους πανεπιστήμονες, κάποιους μπουρδολόγους, αερολόγους, κάποιους «φωτεινούς παντογνώστες», κάποιες σοφές κουκουβάγιες, κάποιους μπορόλες, κάποιους συναδέλφους του Θεού σε θέματα που αφορούν γνώση και ικανότητα, κάποιους . Όλα, σύμφωνα με την κομπιουτερική ορολογία), κάποιους γνωστικούς servers. Κάποιους που το παίζουν διανοούμενοι και αισθάνονται σαν το σοφό Σολομώντα, το δρυϊδη Πανοραμίξ, τη θεία Ολγα και τη γιαγιά Ευτυχία. Οι τυπάδες θεωρούν πως επειδή είναι άσσοι στη γνώση και στην εφαρμογή της (περίπτωση: 2 σε 1 και ξερόλες και μπορόλες), οι άλλοι πρέπει να τους βλέπουν ως γνωστικά κέντρα του σύμπαντος.

Οι τύποι λειτουργούν ως υπερέκδοσεις της εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ. Δεν υπάρχει μια έκδοση σε μια χρονική περίοδο (όσοι ξερόλες, τόσες και οι εκδόσεις. Και η καθεμιά «καλύτερη» απ' τις άλλες). Την εγκυκλοπαίδεια αυτή τη συναντάς παντού (π.χ: στην εργασία, στο μετρό, στα μπαρ, στις πλατείες). Δεν της διαφεύγει κανένας τομέας της ανθρώπινης γνώσης, όπως: Πολιτική, οικονομία, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, σεξ, περιβάλλον, υγιεινή διατροφή, γκάτζετς, καψουροτράγουδα, κουτσομπολιό, ό,τι θες. (Όποια πέτρα σηκώσεις θα βρεις, τους τυπάδες από κάτω). Διαθέτει φωνητική υποστήριξη, είναι πάντα μονίμως ενημερωμένη, πάντα παρέχει on line ενημέρωση(εξαιρούνται οι ώρες ανάπαυσης, όπου οι τυπάδες φορτίζουν τις μπαταρίες τους... χα χα χα), ξέρει και τα μελλούμενα και θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτά που περιγράφει στα λήμματα της (και μπορούν να υλοποιηθούν, π.χ.: κατασκευές, επισκευές, κ.λπ.) ως άλλος Κύρος Γρανάζης, αρκεί να μπορούσε να βρει... το χρόνο.

Και όπως όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ, έτσι και η εγκυκλοπαίδεια αυτή είναι τόσο υπερεξελιγμένη, που όταν δεν πας εσύ σ' αυτή, έρχεται αυτή σε σένα, γιατί θεωρεί πως όλοι πρέπει να τη συμβουλεύονται. (Δεν μπορούν οι τυπάδες, να μη συμμετάσχουν σε μια κουβέντα, γι’ αυτό και πετάγονται σαν πούτσες και φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν).
Και μάλιστα θα επιλέξει εκείνη τον «προβληματισμένο» και θα το κάνει αυτό ακόμα και με το έτσι θέλω και στην πιο «κατάλληλη στιγμή».

Αυτά είναι ορισμένα από τα σπέκς αυτής της πανίσχυρης εγκυκλοπαίδειας. Τι να πουν μπροστά της εγκυκλοπαίδειες, που βγαίνουν σε DVD και που θα βγουν σε BLU RAY (αργότερα); Εδώ μιλάμε για 2000 χρόνια ++ (plus plus) μπροστά. Τότε οι παραπάνω τεχνολογίες, θα αναφέρονται στα ψιλά γράμματα και στα πλαίσια αναφοράς στον πολιτισμό των αρχαίων που έζησαν γύρω στο 2.000 μ.Χ.

Οι τύποι αυτοί είναι, ομιλητικοί και φιλικοί και γι’ αυτό ξεγελάνε τους άλλους που στην αρχή τους θαυμάζουν (αφού από τη φύση τους κάνουν εύκολα γνωριμίες και είναι άσσοι στο μπίρι μπίρι). Ωστόσο πολλές φορές οι τυπάδες, μπορεί να σπάσουν τον πάγο και με τη σλανγκική έννοια και να έχουμε ντράβαλα.

Οι τύποι ως άλλοι Μεσσίες, σκορπάνε λύσεις, γνώμες, βελτιώσεις. Πολλές φορές τους πιάνει και το αστυνομικό τους δαιμόνιο α λα Σερλοκ Χόλμς, δαιμόνιο που πολλές φορές αποδεικνύεται δαιμόνιο αστυνόμου Σαΐνη. Έχουν τόσες γνώσεις μέσα στο κεφάλι τους, που ξεχύνονται μόνες τους, δημιουργώντας γνωστικό τσουνάμι, που πνίγει όποιον βρει στο πέρασμα του.

Ενώ οι τύποι, θεωρούν μεγάλη αδυναμία να ρωτήσουν για να μάθουν κάτι, εντούτοις, αν δεν ξέρουν τα απολύτως βασικά σε ένα θέμα, θα προσπαθήσουν να πάρουν στο άψε σβήσε κάποια ελάχιστη πληροφόρηση. Δεν τους ενδιαφέρει, η ουσία ενός θέματος αλλά η αυτοπροβολή τους μέσω οποιουδήποτε θέματος. Γι’ αυτό κι όταν ο άλλος μιλάει, αυτοί σκέπτονται πως θα πάρουν την πάσα. Κατόπιν διακόπτοντας ασύστολα τους άλλους θα κάνουν παιχνίδι. Αποδεικνύονται ικανότατοι σε τέτοιου είδους τερτίπια. Αλί βέβαια σε αυτούς που θα τολμήσουν να διακόψουν τον ειρμό τους.

Επειδή οι τύποι δεν αρκούνται σε αυτά που γνωρίζουν, πρέπει να μάθουν κι άλλα... κι άλλα... κι άλλα, για να μπορούν να μιλάνε οσοδήποτε με οποιονδήποτε, για οτιδήποτε με στόχο να καταπλήξουν τα πλήθη. (Θυμόμαστε, σχετικά την παλιά διαφήμιση του Χρυσού Οδηγού: Που, πως, πόσο, ποιο; Ρώτα το Χρυσό Οδηγό). Για να εμπλουτίσουν τη data base (βάση δεδομένων) τους, διαβάζουν συνεχώς και επί παντός επιστητού. Διαβάζουν ότι τύχει. Δεν έχουν προτιμήσεις. Το καθετί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Επειδή δεν προλαβαίνουν όμως να τα αφομοιώσουν όλα αρκούνται, στα SOS και σε ένα γενικότερο πασάλειμμα! Βέβαια, κάπου κάπου μπερδεύονται και αυτοί και πολλές φορές τα κάνουνρώσικη σαλάτα. Λογικό είναι με τόσες ξέχειλες γνώσεις που έχουν μποτιλιάρει προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον εγκέφαλό τους!.

Πολλές φορές, ο ντάτα μπέης (με την έννοια του άρχοντα των δεδομένων) αρχίζει να μιλάει χωρίς να ξέρει τι να πει. Δεν τους πειράζει αν λένε μαλακίες, αυτό που έχει σημασία γι’ αυτούς, είναι να έχουν πάντα πρόχειρη μια μαλακία για να πουν. Και συνήθως το καταφέρνουν. Έτσι, μιλώντας για τους αδελφούς Μαρξ, μπορεί να πουν πως ο Μαρξισμός δεν πέθανε όπως διατείνονται ορισμένοι, αφού υπάρχει το Μαρξ εντ Σπένσερ!

Πολλοί απ’ αυτούς λειτουργούν ως ατακο-συλλέκτες, που πετάνε ατάκες, για να δημιουργήσουν θόρυβο με στόχο να εντυπωσιάσουν. Έχουν μια ατάκα πρόχειρη για κάθε περίσταση. Το γνωμικό που για ευνόητους λόγους δε χρησιμοποιούν είναι:«Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Έτσι για ότι θέμα και να θες να μιλήσεις, θα προσπαθήσουν να σου φορέσουν τα γυαλιά, αφού εκτός του ότι είναι ξερόλες, είναι ασυναγώνιστοι biri biri makers. Τους ρίχνεις δεκάρικο παίζουν για πενηντάρικο.

Αν το ακροατήριο αποτελείται από αδαείς σε ένα θέμα, αυτοί μπορούν ανετότατα να τους πείσουν. Ωστόσο αυτοί οι ντουρασελ μπορούν να καταντήσουν και κάποιους, κούρασελ. Έτσι είναι ικανοί να κάνουν σε κάποιους, τα νεύρα τσατάλια. Α… όσο για αυτό... Αυτή την ικανότητα την έχουν. Αυτό δεν αμφισβητείται.

Αν στο ακροατήριο υπάρχουν γνώστες... κάποια στιγμή βαριούνται και μπορεί να τους αφήσουν να αγορεύουν. Τότε οι άλλοι μπορεί να αισθανθούν μεγάλοι μαγίστροι και στο τέλος δεν είναι απίθανο να πουν στους πραγματικούς γκουρού:«Κατάλαβες;», εκνευρίζοντας τους όσο δεν πάει. Οι τύποι αυτοί δεν κωλώνουν. Την έχουν δειγκραν γαμάω και αγνοούν τους άλλους χαρακτηριστικά. Αν ωστόσο αντιληφθούν πως δεν τους παίρνει, να το παίζουν ειδήμονες, τότε μέσω διακοπών και μπλά μπλα μπορεί να πάνε την κουβέντα στα δικά τους χωρικά ύδατα.

Η πλάκα βεβαίως, γίνεται όταν δυο τέτοιοι σμίξουν. Τότε δεν είναι απίθανο, ο ένας να αποκαλέσει τον άλλο ξερόλα και μπορόλα.

Πολλές φορές τους βλέπεις στο ρόλο του μαϊντανούκαι του ψώνιου (π.χ.: Θώδη, Ρούλα Βροχοπούλου, Μπεζεντάκου, κ.λπ.) στην TV, που μαζί με ξερομπορόλες πολιτικούς (π.χ.: Παναγιωτόπουλος,Ψωμιάδης,) ωσάν περιφερόμενοι Ιουδαίοι γυροβολάνε από πάνελ σε πάνελ. Είναι περιζήτητοι στα κανάλια γιατί με τσάμπα σενάριο, γεμίζουν τηλεοπτικές τρύπες! Αυτό το ξέρουν καλά οι επίσης παντογνώστες δημοσιοκάφροι και παρουσιαστές (π.χ:Εισαγγελάτος, Χατζηνικολάου, Κακακουνάκης,Μάκης, Αυτιάς, Παπαδάκης, Πρετεντέρης, Μικρούτσικος) που, ωσάν γριές πουτάνες, κινούν τα νήματα καταλλήλως. Δεοντολογία Σχολής γαρ. Έτσι!. Κανένα παράθυρο ξενοίκιαστο. Ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να διαφημιστούν προϊόντα. Και έτσι άπαντες εκ των αναφερομένων είναι ευχαριστημένοι.

Ο γνωστός Λιακό πάλι, έχει καταφέρει χωρίς παράθυρα, μέσω μονόπρακτου, να πείθει τους διάφορους απογοητευμένους (από δουλειά, σχέση, κ.λπ.) πως όλα θα φτιάξουν με τον ερχομό των Ε, που αν έχουν καθυστερήσει να έρθουν, είναι γιατί... οι Νεφελίμ,(βλ.ομάδα Ε) έχουν μπλοκάρει τις επικοινωνίες με το Σείριο και έχουν κατορθώσει σε μυστική αποστολή να χαλάσουν τα διαστημόπλοια των Ε. Έτσ… να μη γίνουν ακόμη τα μελλούμενα, ώστε να πουληθούν ακόμα μερικοί τόνοι βιβλίων.

Ίσως το θέμα σηκώνειγιαλομοθεωρίες.
Oι τύποι-ΔΟΜΗ σπάνια κριτικάρουν τον εαυτό τους. Μπορεί να νιώθουν τεράστια μοναξιά και απόρριψη και ίσως έχουν την ανάγκη να είναι απαραίτητοι, αλλά παρά την κατωτερότητα που ενδεχομένως αισθάνονται πλασάρονται, ως Αϊνστάιν για κάθε γνωστικό χώρο. Πολλές φορές αυτή τους η τάση για ξερολισμό μπλοκάρει την πραγματική μαθησιακή ικανότητα και δυσχεραίνει τη συνεργασία. Στις παραπάνω αντιλήψεις τους φταίει και το οικογενειακό τους περιβάλλον του που δε διέγνωσε από νωρίς αυτή τους την τάση.

Πολλές φορές, όταν κάποιος ξερόλας ακούσει να του λένε, με τρόπο τη φράση: «Μα ποιος είσαι, η Δομή;» δεν πιάνει το δούλεμα και φουσκώνει σα γάλοςγιατί μπορεί να έχει πιστέψει το μύθο του.

Για τα παραπάνω, βλ. Παραδείγματα 1, 2, 3, 4, 5, 6.

β)Η εκφορά της ατάκας γίνεται και στην περίπτωση που εκφράζεται ο θαυμασμός μας για έναν τύπο που αποδεικνύεται
εγκέφαλος, που το μυαλό του ωσάν σκληρός δίσκοςτεράστιας χωρητικότητας περιέχει ένα σωρό αξιόπιστες πληροφορίες σε ένα τομέα ή και σε περισσότερους (σπάνια περίπτωση). Γνωρίζει ουσιώδη και επουσιώδη θέματα, λεπτομέρειες. Χαμός γίνεται. Μια ανεξάντλητη data base το μυαλό του. Μια βιβλιοθήκη με απολύτως ταξινομημένες πληροφορίες και με ωράριο επίσκεψης, όσο τα μάτια του είναι ανοικτά. Θυμόμαστε το έργο «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» με τον Κώστα Βουτσά, όπου σε όλες τις ερωτήσεις, που του έκαναν γνώριζε τα πάντα (βλ. Παράδειγμα 7). Ο τύπος αυτός κάνει update τη database του, μέσω: ενδελεχούς μελέτης, περιήγησης στο internet, προσωπικής εμπειρίας και ερωτήσεων που κάνει σε κάποιους που γνωρίζουν ένα θέμα. Τις πληροφορίες που παίρνει όμως τις επεξεργάζεται κριτικά και τις διασταυρώνει προκειμένου αυτές να είναι έγκυρες και αξιόπιστες.

γ)Εδώ έχουμε την περίπτωση όπου κάποιος, ζηλεύει κάποιον που έχει εμπεριστατωμένη γνώση για κάποιο γνωστικό τομέα ή για κάποιο γνωστικό θέμα (βλ. Παράδειγμα 8)

Σημείωση: Πολλές φορές η εκφορά της ατάκας μπορεί να γίνει απουσία του ανθρώπου-ΔΟΜΗ. Τότε η ατάκα εκφέρεται ως: Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;

Στέλεχος είναι ο χαρακτηρισμός ενός εργαζομένου, τον οποίο η εταιρεία στην οποία εργάζεται τον έχει πιάσει κορόιδο ή κότσο.

Ως στέλεχος χαρακτηρίζει μια εταιρεία έναν εργαζόμενο όταν:

1. Του δίνει ένα τίτλο τύπου manager και άλλες τέτοιες παπαριές,
2. Τον αμοίβει με κατιτίς παραπάνω από το κανονικό της σύμβασης αλλά
3. Τον φορτώνει με περισσότερες ευθύνες,
4. Τον βάζει να δουλεύει 12ωρα και 15ωρα ή Σαββατοκύριακα και
5. Δεν του πληρώνει τις υπερωρίες που δικαιούται.

Ο εργαζόμενος νιώθει μεγάλο στέλεχος = κορόιδο όταν διαπιστώσει ότι αν δούλευε σαν ένας απλός εργαζόμενος και πληρωνόταν τις υπερωρίες του και πιο πολλά θα έβγαζε και δεν θα τον πρήζανε τόσο και θα ήταν καλύτερα στην προσωπική του ζωή.

Παράφραση του «Ακάκιε, τα μακαρόνια να είναι μίσκο!» από την παλιά διαφήμιση στην τηλεόραση για τη γνωστή μάρκα μακαρόνια. Αποτελεί συνοπτική και σαρκαστική εκφραστική αντίδραση στην κατάντια της εκκλησίας τα τελευταία έτη (όσο ξέρουμε δηλαδή). Αντιπαραθέτει την εικόνα του σεβαστού και πράου ιερέα καβάλα στο γάιδαρο της διαφήμισης, με την εικόνα του Εφραίμ στο ελικόπτερο να προστάζει διακανονισμούς για χρηματιστικές αγοραπωλησίες.
Λόγω των αλλεπάλληλων και χρονικά κοντινών σκανδάλων που κατασπάραξαν τη χώρα μας και τον κόσμο το 2008, η έκφραση αυτή δεν περιορίζεται μόνο για τους προστατευόμενους της Παναγίας της Κτηματομεσίτριας αλλά συμπεριλαμβάνει την αγανάκτηση για όλες τις μορφές κοροϊδίας και δολιοφθοράς που ζήσαμε το περασμένο έτος. Αγανάκτηση για ένα κράτος όπου επικρατεί ο ο,τινανισμός, μία χώρα όπου τα στρουμφάκια, τα λαμόγια και οι μπασκίνες επιβάλλουν το νταβατζιλίκι τους χωρίς εξηγήσεις, για τους εξοστρακισμούς του Κούγια και για τις παράπλευρες απώλειες σε Νότια Οσετία και Παλαιστίνη. Η ιδέα ενός παπά να εμπορεύεται μετοχές και ομόλογα είναι τόσο μα τόσο ακραία και γελοία, που ομαδοποιεί όλα τα γελοία (δηλαδή για κλάματα) γεγονότα που βιώσαμε το 2008.