Οι επιστημονικοί ορισμοί των τριών βασικών κατηγοριών του φυσικώς εξερχόμενου αερίου εκ του πρωκτού, κοινώς αναφερόμενης και ως κλανιάς ή πορδής. Οι ορισμοί γίνονται με βάση το ηχητικό αποτέλεσμα, που προηγείται, και τις συνέπειες που έπονται (κάτι σαν την αστραπή και την επακόλουθη βροντή).
Αναλυτικά:
Βροντόφωνος η άοσμος: Χαρακτηριστικός δυνατός ήχος πολυβόλου ή και φερμουάρ, ο οποίος είναι μεν τρομακτικός αλλά καταλήγει συνήθως σε false alarm. Καμία μυρωδιά και κανένα παρεπόμενο. Καταλαβαίνεις όμως εύκολα τον ένοχο.
Συρίζουσα η βρομούσα: Τυπικότατος σφυριχτός ήχος, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζει κινήσεις μεγάλης ταχύτητας. Όταν τον ακούσεις, είναι πλέον αργά για να αντιδράσεις. Απλώς βιώνεις τις συνέπειες, συνήθως με ένα ηλίθιο χαμόγελο τραγικής μαστούρας. Αν είσαι ο «ο Μπάμπης είμαι, έπεσα!» μπορεί να προλάβεις να ανοίξεις το παράθυρο, και να πηδήξεις ακόμα. Το πιο πιθανό είναι ότι θα καταλάβεις τον ένοχο.
Υπόκωφος η αναισθησιογόνος: Δεν άκουσες τίποτα, μόνο βρέθηκες ξαφνικά μέσα στις αναθυμιάσεις από ληγμένο κουνάβι και μετά δεν θυμάσαι τίποτα πλέον, ίσως μόνο να ξερνάς την τελευταία μπουκιά της τηγανιάς που έτρωγες. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟ!
Κάθε μια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες περιλαμβάνει και άλλες μικρότερες υποκατηγορίες, αλλά γενικά οι τρεις κύριες κατηγορίες καλύπτουν όλο το φάσμα της αγενούς, πλην όμως αναγκαίας έκφρασης του ανθρώπου.
(Στο γραφείο του διευθύνοντος)
- Κ. Γεωργακόπουλε, θέλω να αλλάξω γραφείο. Μου είναι αδύνατο να δουλεύω με τον Κανέλλο. Κλάνει συνέχεια!!!
- Τι εννοείς Παυλίδη παιδί μου. Σε ποια κατηγορία κλανιάς αναφέρεσαι;
- Συρίζουσα η βρομούσα κ. Γεωργακόπουλε και καμιά φορά βροντόφωνος η άοσμος! Αλλιώς δεν θα βρισκόμουν εδώ να διαμαρτύρομαι τώρα.
