Φαυλιστικό για τον Πύργο Ηλείας και γενικότερα την Ηλεία ως τόπο μαφιόζων. Εναλλακτικά Άγιοι Τόποι επειδή κάνεις τον σταυρό σου.
Μην περάσουμε από Κολομβία, να πάμε από Τρίπολη.
Φαυλιστικό για τον Πύργο Ηλείας και γενικότερα την Ηλεία ως τόπο μαφιόζων. Εναλλακτικά Άγιοι Τόποι επειδή κάνεις τον σταυρό σου.
Μην περάσουμε από Κολομβία, να πάμε από Τρίπολη.
Got a better definition? Add it!
Εθνικό και πολιτικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης στην οποία κυριάρχησε το κόμμα Πα.Σο.Κ. (κυρίως στην τριακονταετία 1981-2011) επηρεάζοντας όμως (ακόμη και μετά την παρακμή του) και άλλα κόμματα που υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται πασοκοποίηση. Η κατάληξη -λάνδη, όπως είδαμε και στο Ευρωλάνδη, μπορεί να σημαίνει μεταφορικώς διαφορετικά πράγματα. Καταρχήν: α) Κατάληξη δυτικοευρωπαϊκής, γερμανικής χώρας με μια ευρεία έννοια που μπορεί να περιλαμβάνει και φραγκικές και αγγλοσαξονικές χώρες. Όμως, εφόσον μιλάμε για εθνικό αυτοφαυλιστικό, τότε περισσότερο: β) Μια τριτοκοσμική χώρα, όπου και η ονομασία και η ταυτότητά της έχουν δοθεί από αποικιοκράτες δυτικοευρωπαίους κυριάρχους της και που εν πάση περιπτώσει παρουσιάζει συμπτώματα τριτοκοσμισμού. γ) Ίσως, πιο τραβηγμένα, ο όρος να βγάζει και μια αφέλεια, σαν η χώρα να έχει καταστεί θεματικό πάρκο σε στυλ Ντίσνεϊλαντ.
Εν προκειμένω, μάλλον εννοείται η Ελλάδα ως μια χώρα που ακολούθησε τριτοκοσμικές λύσεις και πορεία επί των κυβερνήσεων Πα.Σο.Κ. και άλλων πασοκοποιημένων κωμάτων της μεταπολίτευσης, ενίοτε χρυσωμένες από το πασοκοχαρούμενο αφήγημα του εκσυγχρονισμού και μιας πεποίθησης ότι μπορούν να συνδυαστούν η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία της χώρας με σοσιαλιστικά/ σοσιαλδημοκρατία πρωκτάγματα, διαθλασμένα και μέσα από τις παθογένειες του ελληνικού κρατισμού, νεποτισμού και γραφειοκρατίας. Δίνω τον λόγο στα παραδείγματα, που τονίζουν τον τριτοκοσμικό χαρακτήρα της πασοκικής Ελλάδας, ενίοτε ίσως και τη σχέση της με ξένα συμφέροντα.
Τώρα σε δύο περιπτώσεις που βρήκα, ως Πασοκολάνδη εννοείται πολύ συγκεκριμένα η Κρήτη ως το πασοκονήσι (και νυν συριζονήσι) που ψήφιζε σε πολύ μεγάλα ποσοστά Πα.Σο.Κ.
Got a better definition? Add it!
Το υβριδικό γλυκό που προέκυψε από διασταύρωση της μπουγάτσας με το κρουασάν και έκανε πραγματική θραύση, προσελκύοντας το ενδιαφέρον και των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Γρήγορα όμως προέκυψαν σοβαρότατες ενστάσεις:
Η μπουγατσα εχει μια φυση (λεπτο τραγανο φυλλο) και δυο υποστασεις (κρεμα, τυρι). Τα υπολοιπα ειναι σκευασματα αιρετικων.
Μεταφορικώς δηλώνει μεταμοντέρνα -πάντα με την κακή έννοια- και τραβηγμένη απ' τα μαλλιά μείξη χωρίς δημιουργικότητα, -κάτι σε σταθεροτυρόπιτα δηλαδή-, καθώς και βλαχομπαρόκ αισθητική.
Έχω την εντύπωση οτι σημαίνει και Ελλαδιστάν, ταιριάζει σαν νόημα και τελειώνει σε -άν, αφού.
Το πολιτικό μπουγατσάν, που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, απ' έξω Ευρώπη, κι από μέσα κρέμα της αριστερής γιαγιάς από τας Σέρρας ας πούμε, ετοιμάζεται τώρα, που έχει μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη και αντιπρόεδρο στο Ευρωκοινοβούλιο, να καταθέσει αίτημα κατοχύρωσης της ελληνικότητας του μπουγατσάν και με ειδική ανθρωπιστική οικονομική μελέτη των οικονομολόγων του όλων των τάσεων, έτσι ώστε το μπουγατσάν να είναι κεντρική τροφή μη κυβερνητικών οργανώσεων που θα χορηγείται σε αναξιοπαθούντες πληθυσμούς.
Οι χυλοπίτες γίνανε ταλιατέλες, η μπουγάτσα έγινε μπουγατσάν, τα Goodys γίνανε Burger house και ο Σημίτης πρώτος μάγκας (εδώ)
το μονο καινοτομο προιον που διαφημιστηκε οσο κανενα αλλο στην Ελλαδα της 5χρονης κρισης ειναι το Μπουγατσαν....αυτοι ειμαστε....
Γάλλοι τεχνοκράτες + Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης = μνημόνιο μπουγατσάν
- βγαλτε στον κοσμο εσεις οι δημοσιογραφοι νεους ανθρωπους δημιουργικους με οραμα κ οχι μονο τα Μπουγατσαν....
- Το μπουρδελο είτε Αριστερό είτε Δεξί μπουρδελο ειναι ! Ελληνικό κράτος! (εδώ)
- Διασκευή εκείνο, διασκευή τούτο. Και ναι μπορεί να ακούσεις διαμαντάκια και άλλα τόσα σαχλά πειράγματα. Απορία μου όμως- έχει στερέψει η γλώσσα, η μουσική, το βίωμα για να 'γεννηθούν' νέα τραγούδια όσων ασχολούνται συνεχώς με διασκευές.?? Μου λείπουν σημερινά δυνατά κομμάτια. Όχι δοκιμασμένα στο χρόνο κομμάτια με νέο φόρεμα...
- [...] και μενα μου λειπουν πολυ τα νεα ακουσματα, θα ρθουν θα γεννηθουν θα δεις [...] την επομενη φορα ομως θα φαμε μαζι μπουγατσαν
Got a better definition? Add it!
Χαρακτηρισμός για την Ευρώπη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση ή ειδικότερα την Ευρωζώνη.
Κατ' αρχήν, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μεταφορά στα ελληνικά του Euroland (δες), το οποίο δηλώνει βασικά την Ευρωζώνη, δηλαδή τη ζώνη των χωρών που χρησιμοποιούν το Ευρώ.
Πράγματι, πολλές φορές χρησιμοποιείται με αυτήν την ειδική σημασία. Ωστόσο, επειδή το δοκιμότερο είναι ο όρος Ευρωζώνη, ορισμένες φορές το Ευρωλάνδη λειτουργεί ως ένας ήπιος μειωτικός χαρακτηρισμός. Μπορούμε εξάλλου να το βρούμε να χαρακτηρίζει γενικότερα την Ευρώπη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι σε αντίθεση με τον ελληνοπρεπή όρο Ευρώπη, το Ευρωλάνδη, του οποίου το δεύτερο συστατικό ανάγεται σε παλαιογερμανική λέξη, που έχει όμως επιβιώσει και στα αγγλικά και στα γαλλικά, εκφράζει περισσότερο μία Ευρώπη κυριαρχούμενη από Γερμανούς ή γερμανικά φύλα με την ευρύτερη έννοια, όπως λ.χ. τη φραγκική Ευρώπη του Καρλομάγνου που συμπίπτει με τον σκληρό πυρήνα της αρχικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλοτε πάλι, το Ευρωλάνδη μπορεί να υπονοεί ότι είναι σαν όλη η Ευρώπη να έχει γίνει μια ενιαία χώρα, ισοπεδώνοντας με την ομοιομορφία της τις πολιτισμικές διαφορές και ιδιοπροσωπίες των επιμέρους λαών. Με κάποια κλικ καχυποψίας παραπάνω θα μπορούσαμε ίσως να θεωρήσουμε ότι παραπέμπει και σε τριτοκοσμικές χώρες, πρώην αποικίες, όπου έχει κοτσαριστεί α πουστεριόρι το -λάνδη και έχει επικρατήσει μέσω της αποικιοκρατίας, παραπέμποντας έτσι σε μία Ευρώπη όπου λαμβάνει χώρα μια εσωτερική αποικιοκρατία, αν και αυτή η ερμηνεία είναι πιο τραβηγμένη. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση του όρου είναι ρευστή, απλώς ήθελα να θίξω έναν ήπιο και ελαφρό μειωτικό χαρακτήρα που έχει ο όρος, καθώς στα ελληνικά χρησιμοποιείται ενίοτε με μια δόση ευρωσκεπτικισμού, χωρίς ωστόσο να αποτελεί ένα καθαυτό εθνοφαυλιστικό.
Got a better definition? Add it!
Ως Σοβιετιστάν εννοούνται διεθνώς οι ασιατικές εις -στάν ομόσπονδες Λαϊκές Δημοκρατίες που αποτελούσαν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, όπως το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, το Κιργιζιστάν και το Τουρκμενιστάν, και που σήμερα είναι ανεξάρτητα κράτη. Στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται για να δηλώσει με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση ό,τι και ο όρος Σοβιετία, δηλαδή μια χώρα με κρατισμό, ασφυκτική γραφειοκρατία, αυταρχισμό, διαφθορά, κατάπνιξη της ατομικής πρωκτοβουλίας και του φιλελευθερισμού κ.τ.ό. Για την ακρίβεια τονίζει ειδικότερα το πώς κομμουνιστικές ή γενικότερα σοσιαλιστικές ή αριστερές ιδεολογίες κακοχωνεύονται από χώρες εθισμένες σε δεσποτείες ασιατικού τύπου. Ορισμένες φορές ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει την εκκρεμή κατάσταση σε παρόμοιες χώρες μετά την αποκαθήλωση του κομμουνισμού
και το χάος και τους συμφυρμούς που επέφερε
Όταν τώρα ο όρος χρησιμοποιείται ως εθνικό αυτοφαυλιστικό για την ίδια την Ελλάδα,
εννοούνται όλες οι παραπάνω παθογένειες, αλλά φιλτραρισμένες μέσα από τα προβλήματα τα ιδιάζοντα στην Ελλάδα, όπως λ.χ. ο ρωμαίηκος νεποτισμός, τα κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής και του ύστερου Βυζαντίου που θίγει ο Ραμφοκοέλιο, η γενικευμένη ανομία, το ρουσφέτι, η αριστερίλα κ.τ.ό. Είναι ενδεικτικό ότι πολλά από αυτά που αναφέρονται ως χαρακτηριστικά του Σοβιετιστάν, όπως φαίνεται στα παραδείγματα, δεν θα μπορούσαν ποτέ να συμβούν στη Σοβιετική Ένωση, (λ.χ. οι δυναμικές φοιτητικές κινητοποιήσεις, ο κρατικιστικός τουρισμός κ.ά.. βλ. παραδείγματα), αλλά το Σοβιετιστάν είναι ένας φαντασιακός συμφυρμός Σοβιετικής Ένωσης και Ελλάδας, υπό την οπτική νεοφιλελέδων, μνη κ.ά., όπως συμβαίνει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Λ.χ. η έκφραση εργατικός Μεσαίωνας δεν αναφέρεται ασφαλώς στη φεουδαρχία, αλλά στον κοντινό 19ο αιώνα, ή το πολύ πολύ στη συσσώρευση κεφαλαίου στην πρώιμη νεωτερικότητα. Σε παρόμοιους ρητορικούς μηχανισμούς λαμβάνεται ένα σκιάχτρο και συμφύρεται με την πραγματικότητα στην οποία ασκείται κριτική, η οποία εν προκειμένω είναι το πασοκιστάν ή το ΣΥΡΙΖΟΚ.
Got a better definition? Add it!
Εθνικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα ως μη επαρκώς εκκοσμικευμένο κράτος, όπου δεν έχει δηλαδή επιτευχθεί επαρκώς ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος, γεγονός που μάλλον την προσομοιάζει κατά τους χρησιμοποιούντες την έκφραση με -στάν της Εγγύς και Μέσης Ανατολής όπου ο Ισλαμισμός είναι στενά διαπλεκόμενος με τις δομές του κράτους. Το λένε όχι μόνο φιλελέφτ, αλλά κατ' εξοχήν και ελληνοκεντρικοί παγάνες. Επίσης, σε αντίθεση προς τα παρόμοια βυζαντινιστάν, βυζαντιστάν, ορθοδοξιστάν, ρωμιοσυνιστάν, το χριστιανιστάν έχει το χαρακτηριστικό ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να θίξει τον φανατισμό, σκοταδισμό, φονταμενταλισμό και άλλων χριστιανών εκτός Ελλάδας, ακόμη λ.χ. και στις Η.Π.Α. ή σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Got a better definition? Add it!
Ένα από τα εις -στάν εθνικά αυτοφαυλιστικά, που προκύπτει μέσα από τη ρητορική στρατηγική που ήδη έχω περιγράψει στα ευρωπαϊστάν, φιλελευθεριστάν, Διαφωτιστάν, Μεταρρυθμιστάν. Δηλαδή:
Δίνω τον λόγο στο πρώτο παράδειγμα που τα εξηγάει ωραία:
Ο εκσυγχρονισμός, ως σλόγκαν, έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια φανατικούς οπαδούς. Φανατισμός, ο οποίος πολλές φορές είναι τόσο έντονος ώστε να προσομοιάζει με θεοκρατισμό τύπου Ταλιμπάν. Εξ ου και ο νεολογισμός «εκσυγχρονιστάν» που έχει χρησιμοποιηθεί για να αποδώσει αυτό τον φανατισμό. Η χρήση του όρου αυτού θέλει να καταδείξει την αδιαλλαξία και θρησκοληπτική σχεδόν εμμονή με την οποία προωθούν τις πολιτικές και τις απόψεις τους για την κοινωνία. Το τραγικό, αν όχι τραγελαφικό, της υπόθεσης αυτής είναι ότι στους οπαδούς του «εκσυγχρονιστάν» βρίσκεται σημαντικός αριθμός ανθρώπων που η εργασιακή τους θέση (π.χ. δημόσιοι υπάλληλοι) θα τους ήθελε ενάντια, ακριβώς λόγω των βασικών θέσεων του ιδεολογήματος αυτού. Αν αυτό δεν είναι ψευδής συνείδηση, ενδεχομένως να είναι κάτι πολύ χειρότερο, αλλά ας μην το αναλύσουμε εδώ αυτό. Ο εκσυγχρονισμός σε Κύπρο και Ελλάδα, εμφανίζεται ως όρος με τον Σημίτη στην περίοδο της διαδοχής του Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ το 1995. Οι εκσυγχρονιστές εμφανίζονταν ως μια άφθαρτη ομάδα τεχνοκρατών, έτοιμη να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ως προς το περιεχόμενο του όρου δεν υπάρχουν κοινές παραδοχές. Το ακριβές νόημα και περιεχόμενο της έννοιας ποτέ δεν εξηγήθηκαν πλήρως, ούτε και αναπτύχθηκαν θεωρητικά. Το εγχείρημα του «εκσυγχρονισμού» οριζόταν στην ουσία με αρνητική παρά θετική χροιά: έπαιρνε την μορφή εναντίωσης στις παλιές λαϊκιστικές πρακτικές, καθώς και στον συντηρητικό συνασπισμό που εκπροσωπούσε η ΝΔ. Όταν οριζόταν με θετική χροιά, ταυτιζόταν με την πρόοδο και το ΠΑΣΟΚ εμφανιζόταν ως ο υποστηρικτής των «προοδευτικών» δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία. Πίσω από την ταμπέλα του εκσυγχρονισμού καλύφθηκαν, και καλύπτονται, μια σειρά από στόχοι και πολιτικές, πολλές φορές ανόμοιες και αντιφατικές μεταξύ τους. Ο καθένας που χρησιμοποιεί τον όρο το κάνει με το δικό του σκεπτικό διότι αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να πωλήσει τη θέση του πιο πειστικά. Αποτελεί μια ωραία καραμέλα πίσω από την οποία κρύβονται επιμελώς πραγματικές προθέσεις πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματικών και μιντιακών (ΜΜΕ) ομίλων. Αν ως προς το θεωρητικό περιεχόμενο υπάρχουν ασάφειες, ως προς την πολιτική του χρήση υπάρχουν κοινές συνισταμένες και πρακτικές. Οι πολιτικές της λιτότητας, της συγκράτησης και της μείωσης του εργασιακού κόστους, του λιγότερου κοινωνικού κράτους και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των πολιτικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό, είτε δεξιών είτε σοσιαλδημοκρατών. Ταυτόχρονα, κάθε αναφορά σε κοινωνικές κατακτήσεις και κάθε προσπάθεια διατήρησης εργατικών κεκτημένων, κάθε κριτική των αγορών, συκοφαντείται από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο ως λαϊκισμός, αναχρονισμός, ή συντεχνιασμός. Ο εκσυγχρονισμός είναι μια ουδέτερη διατύπωση που αποκρύπτει τις ιδεολογικές του ρίζες και στοχεύσεις. Στην ουσία, εκσυγχρονισμός, ή νεοφιλελευθερισμός, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. (Γιάννος Κατσουρίδης εδώ).
Όπως δείχνει και το άρθρο ο όρος ήταν πολύ της μοδός επί Σημιτιστάν, όταν το εκσυγχρονιστάν είχε τον προστάτη άγιό του
Μετά την προσφάτως επισκήψασα κρίση, το πρόταγμα του εκσυγχρονισμού έχει ελαφρώς θολώσει και εν πολλοίς αντικατασταθεί από αυτό των επειγουσών μεταρρυθμίσεων, ωστόσο συνεχίζει να χρησιμοποιείται και σήμερα με τις παραπάνω σημασίες, όσο συνεχίζουν να υπάρχουν εκσυγχρονιστήρια που είτε φλερτάρουν με τον "χιπστεροναζισμό" του Ποταμιού είτε μετατρέπονται σε χιπστέρια που ψηφίζουν ΠαΣόΚ επειδή είναι βίντατζ.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι είναι ένα από τα πλέον προφιλή μπινελίκια του Κώστα Ζουράρι/ Ζουράρεως, που το εντάσσει σε μία σειρά άλλα μπινελίκια από την τετρακισχιλιετή ιστορία του ανθηρού Έλληνος λόγου, όταν κάνει λεκτικό bashing σε εκσυγχρονιστήρια/ εκσυγχρονιστάδες:
Ετικέτες: Αντισημιτικά, Περιοχή: Κολωνάκι, Φίλιον.
Got a better definition? Add it!
Εθνικό αυτοφαυλιστικό που δηλώνει την Ελλάδα ως μια «αποικία χρέους» της Γερμανίας της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ- Sauer καθώς και όσους μερκέλληνες βροντοφωνάζουν βάστα Μέρκελ! ανεχόμενοι ή και ευαρεστούμενοι με αυτή τη συνθήκη. Αποτελεί και αγαπημένη λεξικλασία του Κώστα Βουτσά.
1. Κώστας Βουτσάς: «Εγώ λέω ότι η Ελλάδα είναι μια ευλογημένη χώρα, με καταραμένους ανθρώπους και τρισκατάρατους κυβερνήτες, είναι η ”έπαυλης του Θεού” και την εκμεταλλεύονται και θέλει η Μέρκελ να την κάνει ”Μερκελλάδα” και να την κάνουν χώρα δική τους». (Βλ. και εδώ; «Η Μέρκελ κάνει την Ελλάδα Μερκελλάδα, την Ευρώπη Γερμανώπη»)
2. ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΜΕΡΚΕΛΛΑΔΑ. «Θα σας ριξουν παρα πολυ, θα σας ζητησουν να τον παρουν πισω (τον παρα, δηλαδη το χρημα), αλλα δεν θα μπορεσουν... Θα σας επιβαλουν μεγαλο και δυσβαστακτο φορο, αλλα δεν θα προφθασουν... Θα βαλουν φορο στις κοτες και στα παραθυρα... Θα ζητησουν να σας παρουν και στρατιωτες, δεν θα προφθασουν ομως» (Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος) (Απο το βιβλιο «Κοσμας ο Αιτωλος» του Μακαριστου Μητροπολιτη Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτη). «Ουκ εστι γαρ Ελλας η Μερκελλας»
3. Επειδή πάντως ολοένα και περισσότεροι ομιλούν περί «Μπανανίας», ας έχουν υπόψη τους ότι υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα πολύ «ανταγωνιστικά» με την περίπτωση της χώρας μας. Μάθετε, λοιπόν, ότι η χώρα της κεντροδυτικής Αφρικής, η Λιβερία ιδρύθηκε –τρόπος του λέγειν- από Αφρικανούς που είχαν περισσέψει στις ΗΠΑ και μη έχοντας τι να τους κάνουν, τους έστειλαν στην περιοχή να την «ελευθερώσουν» από τους ντόπιους τη χώρα εξ’ ου και το όνομα LIBERIA (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, κατ’ ευφημισμόν), ενώ πρωτεύουσα οι «ελευθερωτές» έχρισαν την MONROVIA (για να τιμηθεί ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μονρόε). Έτσι που το πάνε εδώ, αυτοί οι απίθανοι τύποι που –τύποις- ασκούν εκτελεστική εξουσία (αφού η νομοθετική μας άφησε «χρόνους» ήδη) μας βλέπω να μετονομάζουν την Αθήνα σε «Σοεμπλία» και την Ελλάδα σε «Μερκελλάδα», κατά τα πρότυπα της Αφρικανικής χώρας.
Got a better definition? Add it!
βυζαντινιστάν, βυζαντιστάν
Εθνικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα ως μια συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ή (Ανατολικής) Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για τους κορεκτίλες ρωμιοσυνολάγνους, στην οποία όμως συνέχεια εντοπίζονται και τα δεινά του τόπου μας. Ήτοι οι χρησιμοποιούντες τον όρο θεωρούν το Βυζάντιο ως τη μάνα όλων των Σοβιετιών, άλλωστε ήδη από την εποχή του Arthur Koestler πολλοί υποστήριξαν ότι δεν είναι τυχαίο που ο σοβιετικού τύπου κομμουνισμός επεβλήθη σε χώρες που άλλοτε ανήκαν στη λεγόμενη «Βυζαντινή Κοινοπολιτεία», ενώ και Έλληνες στοχαστές, όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης και ο Στέλιος Ράμφος θεωρούν ότι η αντίσταση της Ελλάδας σε μια ανοικτή και ελεύθερη κοινωνία οφείλονται στη βυζαντινή παράδοση.
Εν ολίγοις, οι όροι Βυζαντιστάν και Βυζαντινιστάν δηλώνουν χαρακτηριστικά παρόμοια με τη Σοβιετία, όπως λ.χ. συγκεντρωτισμό με την κακή έννοια, γραφειοκρατία, αυταρχισμό, νεποτισμό, κλειστό συμβολικό σύστημα συν τη μισαλλοδοξία και μη ανεκτικότητα που προκύπτει από το ορθοδοξιστάν στη Λαϊκή Θεοκρατία του Ελλαδιστάν. Ο όρος δηλώνει ασφαλώς και το ότι η βυζαντινή παράδοση είναι αυτή που μας προσεγγίζει σε ανατολίτικες χώρες εμποδίζοντας την ευρωπαϊκή μας ολοκλήρωση, είτε πρόκειται για ανατολικομπλοκέ -στάν της Σοβιετικής Ένωσης, είτε για χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής με τις οποίες το Βυζάντιο είχε στενές σχέσεις και επηρεαζόταν από αυτές, όπως η Περσία.
Τέλος, να σημειώσω ότι τον όρο χρησιμοποιούν όχι μόνο οι φιλελέδες και οι φιλελέφτ, αλλά κατ' εξοχήν οι παγάνες και κάποιοι Ελληνάρες, οι οποίοι θεωρούν ότι το χριστιανικό Βυζάντιο καταπίεσε τον Ελληνισμό, και ότι αν θέλουμε να επιστρέψουμε στη δόξα των αρχαίων ημών προγόνων θα πρέπει να απαρνηθούμε τη βυζαντινή κληρονομιά και την καταπίεση και καθυστέρηση που αυτή συνεπήγετο.
1. αντωνακη γιατι μπερδεύεσαι; - δηλαδη η καλιφoρνια ρωταει την φλοριντα για την χρηματοδοτηση της παιδειας; - σε χαλαει να γινει καποια στιγμη ενωμενες πολιτειες της ευρωπης; ή μηπως αυτο το προνομιο το εχουν οι νοσταλγοι της φασιστικης Σοβιετίας; εκει αραγε το αρζεμπαιτζαν ρωταγε την μαμα ρωσια; σου την χαλασα ε; - και ναι χιλιες φορες να καθοριζεται η παιδεια απο τις βρυξελες παρα απο τους νεορωμιους του βυζαντινισταν.
2. ΕΙTE σας αρεσει ΕΙΤΕ οχι, εγινε η Επανασταση το 1821. Το Κρατος που δημιουργηθηκε ονομαστηκε ΕΛΛΑΣ και εμεις ΕΛΛΗΝΕΣ. Αντι κλαιγεστε πισω απο μια οθονη οραματιζομενοι μια «δημοκρατικη» Οθωμανικη αυτοκρατορια η ενα Βυζαντινισταν μπορειτε καλλιστα να προσπαθησετε να μοιασετε και να τιμησετε τους Μεγαλους Αρχαιους που σας εδωσαν το Ιερο ονομα «ΕΛΛΗΝΕΣ» ως κληρονομια...
3. Είναι το ακριβώς Αντίθετο από τον εθνικό ελληνισμό. Εθνικισμός, ορθοδοξία, ψευτο-επιστήμη - όλα τα καλά του βυζαντισταν εκεί είναι ενωμένα.
4. Τα ανθελληνικά Ψέματα που λένε στο Ορθοδοξιστάν/Βυζαντιστάν
Got a better definition? Add it!
Εις -στάν εθνικό αυτοφαυλιστικό ή πολιτικό φαυλιστικό, που δηλώνει την Ελλάδα ως μια χώρα όπου γίνεται προσπάθεια να εφαρμοστούν οι αρχές του φιλελευθερισμού πλην με τρόπο αρκούδως ανατολίτικο και υπανάπτυκτο.
Ο όρος, βεβαίως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μια πλειάδα τρόπων:
α) Στην πιο ακραία μορφή του στρέφεται εναντίον του ίδιου του πυρήνα του φιλελευθερισμού, ή, περισσότερο, του νεοφιλελευθερισμού, για να δηλώσει ότι παρά τις αξιώσεις του τελευταίου για ορθολογισμό και ατομική πρωτοβουλία, στην ουσία αποτελεί ο ίδιος μία ανορθολογική κατασκευή, την οποία ακολουθούν άκριτα οι αντίστοιχοι ταλιμπάν της απόλυτης ελευθερίας των αγορών, της δημιουργικής καταστροφής, της πλήρους άρσης των περιορισμών από το κράτος και την κενωνία, της απορρύθμισης και αποχαλίνωσης κ. ταλ., που εντέλει οδηγούν σε νεοβαρβαρικές καταστάσεις.
β) Περισσότερο, όμως, θίγει το πώς εφαρμόζεται (#νοτ) ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα. Εντάσσεται έτσι σε μια σειρά από -σταν, όπως τα Διαφωτιστάν, Εκσυγχρονιστάν, Μεταρρυθμιστάν, άντε και το Μνημονιστάν, τα οποία υπονοούν ότι η ιδιότυπη (μη) εφαρμογή δυτικών αξιών, θεσμών και πρακτικών γίνεται στο Ελλαδιστάν με εξίσου ανορθολογικό και υπανάπτυκτο τρόπο όσο είναι και η αντίσταση των ανατολίτικων δυνάμεων αδρανείας. Το εν Ελλάδι Φιλελευθεριστάν είναι, λοιπόν, η χώρα όπου μεγαλόστομα πρωκτάγματα φιλελευθερισμού συνυπάρχουν κατ' ανάγκη με δεξιό αυταρχισμό παλαιάς κοπής, με το ελλαδικό κρατιστάν- νταβατζιδιστάν, με νεοποτισμό (κατά Αλέξη Τσίπρα), πελατειακό κράτος και λοιπές συντηρητικές δυνάμεις.
γ) Πιο συγκεκριμένα, ως πολιτικό πλέον φαυλιστικό, δηλώνει έναν, ας πούμε, νοερό τόπο όπου δραστηριοποιείται το τρελό παρεάκι των νεοφιλελέδων στην Ελλάδα. Από τα κώματα Δράση, ΦΙΣ (και Δημιουργία Ξανά για κάποιους πάσχοντες από Τζημερίτιδα), ανεβαίνοντας σε Γέφυρες για να πέσουν μετά σε Ποτάμια, οι φιλελέδες έχουν συμπήξει τη δική τους ελίτ της αλήτ που αρθρώνεται και γύρω από ορισμένους χώρους, όπως είναι λ.χ. το βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone, το σάιτ Protagon, διάφοροι διαδικτυακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και δραστηριότητες στις παρυφές της χιπστεροσύνης που βλέπουμε σε Free Press έντυπα, σε προγράμματα TEDx και σε ομάδες νέας κοπής εις -ιστας. Και βεβαίως τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Με το τσουβάλιασμα παρόμοιων διαφορετικών δραστηριοτήτων σε ένα εις -σταν φαυλιστικό επιτυγχάνεται με μάλλον ειρωνικό τρόπο η απαξίωσή τους, καθώς αυτό που συνήθως θίγεται δεν είναι ο οπισθοδρομικός τους χαρακτήρας, όπως συνήθως με τα εις -σταν, αλλά αντιθέτως ο ελιτισμός τους και το γεγονός ότι αποτελούν έναν μικρόκοσμο από γκρουπούσκουλα χωρίς μεγάλη επιρροή στην ελληνική κενωνία.
1. -Παρλεβού νεοφιλελέ;
-Αχ, όχι καμάρι μου, δεν είμαι απ' το Φιλελευθεριστάν!
2. Διότι μόνο στο Φιλελευθεριστάν του καζινοκρατικοδίαιτου καπιταλισμού μία επιχείρηση συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και όταν δεν μπορεί να πληρώσει το εργατικό της δυναμικό. Πουθενά αλλού! Στον κανονικό καπιταλισμό (βλέπε Γερμανία, ας πούμε) την επόμενη ημέρα έχει βάλει λουκέτο και πάει για βρούβες. Αλλά ας πάει στην οργή κι αυτό Στο Φιλελευθεριστάν του καζινοκρατικοδίαιτου καπιταλισμού ζούμε με τους όρους τους δικούς του θα μιλήσουμε. [...] ΕΠΙΣΗΣ, βάζεις λουκέτο, λες «χάσαμε» και πας για βρούβες, αν εξακολουθείς να έχεις στο Φιλελευθεριστάν που λέγεται Ελλάδα της κρίσης, ένα μαγαζί με 800 εργαζόμενους! Όμως...
3. Δηλαδή δεν μας έφτανε ο Πάσχος θα χουμε και Βαγγέλη ; Μα τι διάολο κάνουν εκεί στο φιλελευθεριστάν τους κλωνοποιούν ;
Να γελάς και να ειρωνεύεσαι που απεργός πείνας πεθαίνει και μετά να κλαίγεσαι ότι σε βρίζουν. Μόνο στο φιλελευθεριστάν. (Από το Τουίτερ).
Επιπλέον, ο Άδωνις Γεωργιάδης μπορούσε ως υπουργός να απευθύνει τα μηνύματά του άμεσα σε ένα ασύγκριτα ευρύτερο ακροατήριο από αυτό που θα ονειρευθούν ποτέ τα γκρουπούσκουλα του ελιτίστικου φιλελευθεριστάν, που αδυνατούν να αντιληφθούν την έννοια του πολιτικού και που τον απορρίπτουν με τη (απίθανη) σνομπίστικη κατηγορία ότι είναι… βιβλιοπώλης. (Γεωργιάδου απρόσμενον εγκώμιον εδώ).
Got a better definition? Add it!