Tagged definitions (774)
Showing 451-460 from 774

The mouse that roared, τίτλος ταινίας με τον Peter Sellers και την θρυλική Jean Seberg. Σημαίνει κάποιον ανούσιο και αδύναμο, που μεγαλοπιάνεται και σε κοιτάει με ύφος σαράντα καρδιναλίων ή και σε απειλεί. Η παρομοίωση είναι από ποντίκι, που δοκιμάζει να βρυχηθεί, όπως το λιοντάρι. Κυρίως για κράτη τύπου τσιμπουκιστάν, που κάνουνε και τον καμπόσο. Από τις αρχές των '90ς αποτελεί πάγια δημοσιογραφική φράση για να αναφερθεί κανείς στο κράτος των Σκοπίων.

Λέγεται μόνο για τις γάτες και είναι ο ήχος που βγάζουν (με κάποιον άγνωστο μέχρι τώρα τρόπο) από το σώμα τους, μέσω της μύτης τους, όταν τις χαϊδεύεις ή όταν γενικά είναι ευτυχισμένες και χαλαρές. Το κάνουν όμως και σε πολύ δύσκολες στιγμές, όταν είναι πονεμένες ή ετοιμοθάνατες, πράγμα ιδιαίτερα σπαρακτικό, μπορώ να σας πω. Το κάνουν επίσης οι θηλυκές γάτες όταν θηλάζουν και περιποιούνται τα μικρά τους. Ο ήχος αυτός, μαζί με την ελαφρά δόνηση που τον ακολουθεί, λειτουργεί καταπραϋντικά, και για τις ίδιες (επενεργεί ως αγχολυτικό), αλλά και για τον άνθρωπο που τις έχει στην αγκαλιά του, στα πόδια του, στο κρεβάτι του, πάνω στο σώμα του γενικά.

Πολύ σπανιότερα λέγεται και «ρονρονίζω», από την γαλλική (για τις γάτες πάλι) ονοματοποιία «ron ron» (ρ. ronronner). Επίσης λέμε «γουργουρίζω», αλλά έτσι συγχέεται με τον ήχο που βγάζει το στομάχι μας όταν πεινάμε ή έχουμε καούρες.

Ο ήχος λέγεται «χουρχούρ».

Ρουμάνε ημών ο εν τοις Ουκρανοίς,
σλανγκισθήτω το όνομά σου,
ελθέτω η Ρουμανία σου,
γεννηθήτω το θέλημά σου,
ως εν τοις μοδίστροις, και επί των Σλάνγκων.
Το λήμμα ημών το επιούσιον
δος ημίν σήμερον,
και άφες ημίν τας μπαγαποντοδοσίας ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τους κατωποντοδότας ημών,
και μη εισενέγκης ημάς εις μπανισμόν
αλλά ρύσαι ημάς από του σπαστηρού,
αατα

Ασίστ: Γκάτσμαν

Δωροδοκώ κάποιον για να κερδίσω κάτι μη αξιοκρατικά. Στην Ελλάδα ειδικά αυτό γίνεται κατά κόρον από πολιτικούς και business μέχρι και εξετάσεις οδήγησης (και μη). Εξ ου και λάδι, το ουσιαστικό.

Υποτιμητική συνήθως προσφώνηση που συνδυάζεται με αυταρχικό ή πονηρό ύφος π.χ. «πού ήσουν πουλάκι μου;», «ώστε έτσι πουλάκι μου!».

Τον έδειρα, τον σάπισα στο ξύλο.

Ψέματα, ψευτιές, κυρίως με την έννοια της υπερβολής. Συνήθως τις πετάει κάποιος που θέλει να κομπάσει, να υπερηφανευτεί.

Συνώνυμα: φίδια, δράκοι.

Απόσταγμα σοφιάς του ελληνικού λαού για ένα από τα αγαπημένα αθλήματά του. Οι διάφοροι ξύστες έχουν φτάσει σε επίπεδο να χρησιμοποιούν και εργαλεία γι' αυτήν την αμιγώς χειρωνακτική εργασία και έχουν καταλήξει, έπειτα από δοκιμές με διάφορα εργαλεία, πως καλή η τσουγκράνα, αλλά αφήνει κενά η άτιμη.

Χρησιμοποιείται για να χλευάσεις την παντελή έλλειψη ενεργοποίησης και το μόνιμο καθεστώς της ρέχλας. Ύπάρχει και η εκδοχή ξύσ' τ’ αρκίδια σ' με τον κασμά γιατί η τσουγκράνα αφήνει κενά.

Ο θαμώνας των παγκακιών και λοιπών μη καφετεριακών περιοχών της πλατείας Εξαρχείων. Ιδιαίτερα λοιδωρημένη, δικαίως ή αδίκως δε μας απασχολεί εδώ, κατηγορία ανθρώπου, για την περιγραφή της οποίας πάντως κυκλοφορούν και μπορούν να σχηματιστούν πλήθος δόκιμοι όροι με τα πρώτα συνθετικά

«μπαχαλο-», «αναρχο-», «πρεζο-», «καφρο-»,

και τα δεύτερα συνθετικά

«- χαοτικός», «-χουλιγκάνος», «-πάνκης«
»-...κι έτσι.

Ο όρος προέρχεται από την ιδιόλεκτο των (λοιπών) αναρχικών, για τη δράση των περισσότερων από τους οποίους ο πλατειακός από ένα σημείο και μετά είναι παράγοντας εντροπίας και εντροπής.

Βαριεστημένη και ιδιαιτέρως απαισιόδοξη εκδοχή του «μπα».

Προφέρεται χαμηλόφωνα, με μια ελαφρά αηδία, τόση είναι η έλλειψη ελπίδας ή προθυμίας μας. Το δε κάτω χείλος μας κατεβαίνει κι άλλο και ίσα-ίσα που βγάζουμε τη γλώσσα έξω. Κοιτάμε αλλού, όχι τον συνομιλητή μας, κυρίως κάπου χαμηλά, πχ στο πάτωμα.

Καμία σχέση με το «Μπεεε» των προβάτω (sic), αυτό λέγεται ανοιχτά και δυνατά.

Λέγεται και ερωτηματικά με τη σημασία «καλέ τι μας λες τώρα» ή «βρε βρε βρε...», «για δες», « α ναι, ε;» κτλπ.

Σημ.: για το καθαρόαιμο «μπα», δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω απ' ό,τι ο Τριανταφυλλίδης, ας πούμε.