Tagged definitions (774)
Showing 581-590 from 774

Φράση, εκ πρώτης όψεως μη σλανγκ, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η σλανγκιά της συγκεκριμένης φράσης εντοπίζεται στο γεγονός ότι δεν ξεστομίζεται ως προειδοποίηση προς κάποιον που γλιστράει, ήτοι πριν ή κατά τη διάρκεια της σαβούρας, αλλά κατόπιν αυτής, έως και αρκετά δευτερόλεπτα μετά, με διάθεση χλευασμού προς τον παθόντα.

Έτσι τη βγάζει ο μέσος 'Ελληνας αγρότης στον λίγο ελεύθερο χρόνο που διαθέτει. Καμιά μπαλίτσα στο τοπικό, άντε να δούμε Κολινδρό ή και λίγη Βέροια, λίγο μπουτάκι, μιας και χωρίς φράγκα στα κωλόμπαρα των Φαρσάλων παραπάνω από μπουτάκι δεν θα δεις, άντε και μπαρμπούτι, μπας και ρεφάρουμε και δούμε και λίγο κιλοτάκι... Διότι για να χ.... τα παιδιά δεν το βλέπω κα Μπατζελή...

Εθεάθη σε τοίχο, σε χωριό έξω από τη Λιβαδειά.

Αποτελεί το ακριβώς αντίθετο της έκφρασης «χέζουν οι αρκούδες στο δάσος;» και, από ευτυχή σύμπτωση, χρησιμοποιούν και οι δύο εκφράσεις τη λέξη «αρκούδα». Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως η έκφραση θέλει να τονίσει τη μηδενική πιθανότητα καταφατικής απάντησης, δεδομένου ότι:

1. Οι αρκούδες δεν συνηθίζουν να χέζουν σε τηλεφωνικούς θαλάμους, πώς να χωρέσουν άλλωστε, ακόμα κι αν είχαν μια έμπνευση της στιγμής, κι έβρισκαν και τηλεφωνικό θάλαμο εύκαιρο.
2. Ποια η πιθανότητα να τις πετύχεις, ώστε να καταγράψεις το συμβάν;

Εν κατακλείδι σημαίνει: σε καμία περίπτωση, αλλά και μια μεγάλη δόση ειρωνείας.

Απειλητική έκφραση γκανγκστερικής προέλευσης, με λίγο - πολύ προφανές περιεχόμενο: Οι κουμπότρυπες δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ευφημισμός για τα τραύματα εισόδου βλημάτων πυροβόλου όπλου.

Οι γνώμες για τις ρίζες της συγκεκριμένης φράσης διίστανται. Αρκετοί πάντως υποστηρίζουν πως, αρχικά, εντοπίζεται σε κάποιο Λούκυ Λουκ, αλλά τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί σχετικά μέχρι σήμερα.

Σε ακραίες περιπτώσεις πρόκλησης μεγάλου πλήθους των εν λόγω τρυπών, παίζει και το «θα σε κάνω σουρωτήρι».

Μπαρμπαδισμός ολκής. Χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα από μεγαλύτερους σε ηλικία, πατερναλιστικά προς μικρότερους που, ως γνωστόν, έχουν όρεξη για αναίτιες εξόδους και βαριούνται να κάθονται σε μια καρέκλα, ή επί του καναπέος.

ΕπΙσΤηΜοΝιΚή ΑνΑλΥσΗ
Όταν κάποιος κάθεται για πολύ ώρα σε μία καρέκλα (και ιδίως αν κατά τακτά διαστήματα αφήνει και καμία), δημιουργείται μια νοτεράδα μεταξύ των κωλομάγουλων, η οποία παίρνει και την εσάνς του σκατού. Η άβολη αυτή κατάσταση (για όσους βρεθούν σε απόσταση αναπνοής, π.χ. σε σινεμά), αποφεύγεται όταν το αντικείμενο σηκωθεί από την καρέκλα και βολτάρει, με αποτέλεσμα να διεισδύσει κάποια άλφα ποσότητα καθαρού αέρα μεταξύ σώβρακου και κωλοχωρισιάς (κυριολεκτικό κωλαέρισμα). Βοηθούν πολύ και οι βόρειοι άνεμοι σε αντίθεση με τους νότιους και υγρούς, που δυσχεραίνουν την κατάσταση.

ΣλΑνΓκΙκΗ ΑνΑλΥσΗ
Κωλαέρισμα είναι οι βόλτες χωρίς λόγο. Το χαζοξενύχτι με ατέλειωτες βόλτες στην άδεια χειμωνιάτικη πόλη (πεζή, με αυτοκίνητο ή μηχανή). Ο εκσφενδονισμός έξω από το σπίτι ή το γραφείο, για τον οποιοδήποτε, αλλά πάντα ασήμαντο λόγο. Δηλαδή, όταν αερίζουμε τον κώλο μας, έστω και αν είναι φρεσκοπλυμένος.

Φύγε κακήν κακώς και άμεσα.

Η έκφραση χρησιμοποιείται καθ' υπερβολήν, για να δηλώσει την «σχεδόν» απουσία, ή τον εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ή μέγεθος κάποιων πραγμάτων.
Η έκφραση ακολουθείται από ουσιαστικό, μονάδα μέτρησης, ή αφηρημένη έννοια. Με μηδέν βαθμούς, με μηδέν στροφές, με μηδέν αυτοπεποίθηση, με μηδέν βυζί, με μηδέν ντροπή, με μηδέν συμμετοχή κ.ο.κ.

Το χτύπημα με το χέρι, ενώ τα δάχτυλα είναι κλειστά ώστε να σχηματίζουν γροθιά. Συνήθως, ο χρήστης έχει κακή πρόθεση και έχει σκοπό να προκαλέσει ζημιά σ' αυτόν που δέχεται το χτύπημα, εκτός και αν η μπουνιά είναι φιλική δηλ. στοχεύει σε κάποιο μέρος του σώματος εκτός του προσώπου και με ελάχιστη δύναμη. Είναι ίσως το πιο διαδεδομένο και χρησιμοποιούμενο χτύπημα στον κόσμο όπως το κεφαλοκλείδωμα στις λαβές ένα πράμα. Το έχουμε δει όλοι σε ταινίες ή στην πραγματικότητα και κατέχει θα έλεγα μια ιδιαίτερη στο μυαλό μας σαν χτύπημα.

Πασίγνωστο άθλημα, το οποίο έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και χρησιμοποιούνται μπουνιές για να νικηθεί ο αντίπαλος είναι η πυγμαχία (μποξ).

Υπάρχουν διάφορα είδη «μπουνιών» και η ονομασία τους έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο κίνησης μέχρι να φτάσουν τον στόχο τους. Τα πιο συνηθισμένα και ευρέως χρησιμοποιούμενα είδη, είναι:

1) Το ντιρέκτ (straight right ή jab).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε ευθεία γραμμή και οι κύριοι στόχοι του είναι το πηγούνι, τα δόντια, η μύτη, τα μάτια και το στήθος.

2) Το κροσέ (hook).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και παράλληλο στο έδαφος. Κύριοι στοχοι του είναι το σαγόνι, οι κρόταφοι, τα αυτιά και τα πλευρά.

3) Το άπερκατ (uppercut).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και κάθετα στο έδαφος από κάτω προς τα πάνω. Κύριοι στόχοι του είναι το σαγόνι (από κάτω), το στομάχι και το συκώτι.

Εναλλακτικές ονομασίες: μπουνίδι, μπουκέτο, γροθιά.

Συντάσσεται με μια ποικιλία ρημάτων αναλόγως με το τι επιθυμεί εκείνος που χρησιμοποιεί την φράση και φυσικά το περιστατικό. πχ. ρίχνω, σκάω, παίζω, δίνω, τρώω, δέχομαι κτλ.

Εκτός από τους άλλους ορισμούς, σημαίνει και το πολύ βαρύ φαγητό. Συνήθως το λέμε για εξαιρετικά χοληστερινούχα εδέσματα, αλλά και φαγητά που γενικά πέφτουν βαριά στο στομάχι, όπως πχ το στιφάδο. Έχοντας φάει κάτι απ' αυτά νιώθεις πράγματι σα να έχεις μια μπόμπα μέσα σου έτοιμη να εκραγεί.

Τάσο, οι φίλοι με φωνάζουν νίκο.
Χρησιμοποιείται για να κατονομαστεί κάτι το οποίο έχει περιγραφεί μόλις στον λόγο (είτε ως γένος είτε ως είδος), είτε για να το τρίψουμε στη μούρη του συνομιλητή («ναι, ρε μαλάκα, αυτό εννοούσα, καλά το κατάλαβες»), είτε για να το κάνουμε κέρματα. Βασική χρήση είναι και η ειρωνεία προς τα λεχθέντα του προλαλήσας, βλέπε παράδειγμα πρώτον σε ήχο δεύτερο.