Παραλλαγή του γνωστού ακρωνυμίου Μ.Μ.Ε., με την χρήση της οποίας αναγωνρίζουμε ότι ο κύριος ρόλος των μαζίκών μέσων δεν είναι η ενημέρωση αλλά η παραπληροφόριση των πολιτών, με συχνά αντάλλαγμα τα χρήματα, την αναγνωρισιμότητα ως δημόσιο πρόσωπο και την εξουσία (που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις) για τα παπαγαλάκια και τον αρχιπαπαγάλο.
Αρκετοί συμπολίτες μας αρχίζουν να παραξενεύονται για το ποιός είναι τελικά ο ρόλος των Μ.Μ.Ε. ή M.M.Π. όταν καταλαβαίνουν πως για να υπάρξουν, πρέπει να λάβουν χρήματα από την διαφήμιση, που είναι η μοναδική νόμιμη και (από κάποιους τουλάχιστον) ηθική μέθοδος χρηματοδότισής τους, με απειροελάχιστες εξερέσεις, όπως οι συνδρομητικές εφημερίδες ή ιστότοποι, μια μέθοδος που ακόμα δοκιμάζεται, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει στο TPP (the press project), το οποίο δυστηχώς συχνά επίσης αναπαράγει ότι βλακεία δωθεί στη δημοσιότητα από το ΑΠΕ ΜΠΕ (Αθηναικό και Μακεδωνικό Πρακτωρίο ειδήσεων), όπως π.χ. ότι ο τάδε χλεχλές είναι πλέον συριζόπουλο, ή π.χ. ότι ο Κυριάκος είναι και πολύ Μιτσοτάκης.
Έτσι πρώτα δημοσιεύουν μέσω των ΜΜΠ την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που σχεδιάζουν σε μια λίγο χειρότερη εκδοχή της, ώστε όταν κυκλοφορίσει από τα παπαγαλάκια να περιμένουν όλοι ότι θα τους πάρουν και τα σώβρακα, και αφού ξεσπάσουν όλοι μέσω των social media ή στη χειρότερη περίπτωση στην πλατεία συντάγματος και έρθει η ώρα ψήφισης της ΠΝΠ, περνάνε αυτό που είχαν αρχικά σχεδιάσει και ο λαός νιώθει ότι αφού τουλάχιστον τους έμειναν τα σώβρακα, ο αγώνας τους έπιασε κάποιον τόπο.
