Tagged definitions (16)
Showing 1-10 from 16

Δεν είναι περίεργο που η χώρα των πορτογλείφτε είναι νούμερο 108 στην ελευθερία τύπου.

Σε επίπεδο ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης φάνηκε ιδιαίτερα σκληροπυρηνικός (νεοφιλελεύθερος), γι’ αυτό και του καταλογίστηκε ο λεγόμενος «μητσοθατσερισμός».εμφανιζόμενο κείμενο συνδέσμου

1. Λεφτά (πάντα) υπάρχουν! Για συστημικά παπαγαλάκια
…

2. Γιατί άραγε ξεσηκώθηκε τόση φασαρία για τα πράσινα παπαγαλάκια;

1. Μάλλον ο πρόεδρος είχε κακό προαίσθημα. Οι βουλευτές μοιάζουν να έχουν επιλεγεί ως dream team των τηλεοπτικών πάνελ. Εχουν ο καθένας στο ενεργητικό του πολλές ώρες τηλεοπτικής πτήσης και έχουν διαπρέψει σε παραθυρομαχίες. Ειδική κατηγορία από μόνος του είναι ο χρυσαυγίτης που όταν κουράζεται από τα λόγια δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να εκφραστεί μπουγελώνοντας ή γρονθοκοπώντας.

2. Είτε για παραθυρομαχίες πρόκειται, είτε για αερολογίες στρογγυλής τραπέζης, φωνάζουν όλοι μαζί. Μένει στο μυαλό του τηλεθεατή, η ατάκα που ακούστηκε σε μια στιγμή ησυχίας.

3. Όταν ολόκληρη η Ευρώπη φτιάχνει το μέλλον της κοιτώντας τα μόνιτορ, οι Έλληνες βλέπουν παραθυρομαχίες στην TV.

1. Σ´ έχουν πάρει κοντά τα κολλεγιόπαιδα ως τηλετσιρίδα και ενδεχομένως για να σπάνε πλάκα. Κατέβασε λίγο τον αμανέ.

2. Με τον τηλετσιρίδα υπουργό η υγεία μας είναι εξασφαλισμένη ανεξάρτητα από τη χρήση της τεχνολογίας. η κάλπη μίλησε ο λαός ψήφισε

1. Για να δούμε, θα ακούσουμε κάτι συγκεκριμένο ή θα είναι και πάλι μια σούπα από μπόλικους μπλαμπλάδες και ακατανόητα ιδεολογήματα... (Εδώ).

2. Ο άσχετος δημοκράτης μπλαμπλάς. (Εδώ).

3. αφιερωμενο σε όλους τους γαμιάδες μπλαμπλάδες (Εδώ).

1. Επίσης, τα Δελτία Ειδήσεων, ΔΕΝ έχουν… ειδήσεις, πια. ΔΕΝ αφορούν γεγονότα, κατά 90%- για να είμαι και λαρτζ. Κύκλοι και περιβάλλοντα, είτε της ελληνικής τρόικα είτε της ξένης, διαρρέουν επιθυμίες και σχέδια σε ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ και ΑΜΟΡΦΩΤΟΥΣ δημοσιομπλαμπλάδες (αυτοί που θέτουν την ατζέντα κάθε μέρα, ΔΕΝ γράφουν, πουθενά, τίποτα, παρά, μόνο μιλάνε), τα οποία τα αναλύουν για μέεεεερες τα «βαριά χαρτιά» των ΜΜΕ, οι αναλυταράδες αληταράδες (= σφουγγοκωλάριοι ιδιοκτητών, -που είναι σφουγγοκωλάριοι πολιτικών κι οι τελευταίοι γιουσουφάκια τραπεζιτών). Θυμίζω: θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε τη δόση; Από το τέλος των διακοπών, τέλος Αυγούστου, πρώτο θέμα, διαρκώς. Μέχρι το τέλος του χρόνου! Πρόσφατη διαρροή: «κατώτατος μισθός» και «απολύσεις στο δημόσιο».
   Είδηση είναι το γεγονός: ποιος, πού, πότε, γιατί. Είδηση είναι, πχ, ότι: χθες, στην Λάρισα, ΔΥΟ παιδιά, ΕΙΚΟΣΑΡΗΔΕΣ φοιτητές, πέθαναν και άλλα ΤΡΙΑ συνομήλικά τους χαροπαλεύουν, λόγω ΦΤΩΧΕΙΑΣ (= ΔΕΝ είχαν λεφτά για ηλεκτρικό ή πετρέλαιο). (Εδώ).

2. Όμως, αντι γι' αυτά, το βράδυ θα ακούμε τους δημοσιομπλαμπλάδες να ουρλιάζουν για πράγματα που όχι μόνο το 85% του κόσμου, αλλά ούτε ΚΑΝ οι ίδιοι δεν ξέρουν! Και δώσ' του για PSI, EMFS, default, «κουρέματα», «κλειδώματα», απομειώσεις, επιτόκιο 4,8% ή 8%, βρετανικό δίκαιο, παράγωγα και δομημένα ομόλογα ασφαλιστικών ταμείων... (Εδώ).

3. Θα πρέπει να σταματήσουν να λέγονται, -αφού δεν είναι-, δημοσιογράφοι, όσοι δουλεύουν στην Τηλεόραση. Τι σχέση έχει ένα “κανάλι” με μια εφημερίδα ή περιοδικό; Οι μεν μιλάνε οι δε ΓΡΑΦΟΥΝ. “Δημοσιομπλαμπλάδες” θα ήταν ένας περιγραφικότατα ταιριαστός όρος. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, γιατί οι πραγματικοί δημοσιογράφοι, αυτοί που ΓΡΑΦΟΥΝ καθημερινά κι εδώ και χρόνια, ΔΕΝ προσβάλλονται- θίγονται μ’ αυτήν την κατάσταση. (Εδώ).

4. Λεβέντης, όταν πήγε ο πονηρίας βαψομαλιάς και δημοσιομπλαμπλάς, τότε, να του κάνει πλάκα με μια πίτσα. (Εδώ).

1.
Ο Στέφανος Κασιμάτης υπογράφει ένα άρθρο στην Καθημερινή με τίτλο: «Χρήσιμοι ηλίθιοι και εμετικοί «μπακαλιάροι» αλλά σίγουρα το άρθρο αυτό το εμπνεύστηκε....από τον εαυτό του και τα δικά του πεπραγμένα στη δημοσιογραφία, άλλωστε πάντα κινείται στους «εμετικούς μπακαλιάρους»

2.
Πρόκειται, δηλαδή, για διατυπώσεις αποφθεγματικού ύφους, των οποίων ο γλοιώδης στόμφος προκαλεί κάτι ανάμεσα σε οίκτο και αηδία. (Αυτό, ωστόσο, δεν στερεί το μάλλον παρεξηγημένο είδος των «μπακαλιάρων» από την πρακτική χρησιμότητά τους - εγώ, π.χ., τους καταγράφω σε μια ατζέντα για ώρα ανάγκης και τους διαβάζω όταν χρειάζομαι επειγόντως πλύση στομάχου...) Εξοχο δείγμα του είδους ήταν το «τουίτ», με το οποίο ο ογκόλιθος της Ροδόπης Ευριπίδης Στυλιανίδης παρενέβη στην τελευταία ενδοκυβερνητική διένεξη σχετικά με τον επιμερισμό των ευθυνών για όσα μας έφεραν στην χρεοκοπία: «τ. πρωθυπουργοί που με τα ΝΑΙ τους στιγμάτισαν (sic) την σύγχρονη ιστορία, μιλούν για ηγέτες που με τα ΟΧΙ τους έγραψαν Ιστορία».

1. Παραδείγματα δημοσιογραφικών και μη μπακαλιάρων παρατίθενται στον ορισμό και τα σχόλια τση ξύλινης γλώσσα.

1. Δεν θέλω συμπαράσταση από την φυλλάδα του Κουρή (Αυριανή ή Κουριάδα), που είναι ότι πιο συμπυκνωμένο κίτρινο κυκλοφορεί στα περίπτερα.

2. σήμερα είχαμε τη γνωστή «Κουριάδα» και τις απειλές του, 'οτι...
   ...για δέκα ανεγκέφαλους θα κλείσει το Alter, πάμε και θα τα δούμε ένα ένα...

3. Αντε να κλείσει να δικαιωθεί έστω και σήμερα ο Χατζιδάκις που καλούσε από το στάδιο να κλείσει η κουριάδα.

(Από το διαδίκτυο)

1. «i neolaia sto synedrio » ;;; den pistevw na les neolaia kati ideologika nekrous ksepesmenous gramitzides pou apoteri elpida tous einai mia thesi sto dimosio i ston kratiko mixanismo genikotera «otan tha rthoume sta pragmata» ; e; (Εδώ).

2. Ena kratos me sapies tin ygeia tin paideia kai tin dikaiosini opou to rousfeti orgiazei gia na zoun kala oi dia viou politicantides kai kathe logis kareclokentauroi kai komatikoi gramitzides den mporei na epiviosei. (Εδώ).

3. Οι Άγγλοι τους αποκαλούν spin-doctors και όταν ρώτησα κάποιον καλά μπασμένο στα δημοσιογραφικά μαγειρεία μου είπε ότι στα ελληνικά τους λένε «γραμμιτζήδες». Μπορεί να είναι σε κάποιο κόμμα ή σε έντυπο και κάθε τόσο λένε: Φουλ υπέρ του Αρχιεπισκόπου ή χώστε τα στον τάδε Υπουργό. Οι αποκάτω παίρνουν τη γραμμή και την μετουσιώνουν σε άρθρο με επιχειρήματα, πληροφορίες, έτοιμο γλειφιτζούρι για τον αναγνώστη. Έτσι λοιπόν την περασμένη εβδομάδα μια από τις γραμμές που εμφανίστηκαν ήταν και το «Παπαδήμος και για μετά». Ας μην είναι πρωθυπουργός αλλά έστω ας γίνει Αντιπρόεδρος. [...]
   Και δωσ’ του οι γραμμιτζήδες να προωθούνε τη γραμμή. Φυσικά θα μπορούσε να είχε βγει από χθες και να είχε πει καθαρά και τίμια: Έχω κι άλλα να κάνω, ευχαριστώ δεν θα συνεχίσω. Και εγώ θα είχα να του γράψω πολύ λιγότερα. (Από άρθρο στο Protagon.gr εδώ).