Definitions by allivegp (454)
Showing 241-250 from 454

Παροιμιώδης φράση που δηλώνει ad nauseam επιμονή και επανάληψη, σε βαθμό που αρχίδει και κουράδει.

Υπάρχουν δύο τουλάστιχον καταγεγραμμένες μαρτυρίες για την προέλευση της φράσης:

• Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, η προέλευση οφείλεται σε έναν Κρητικό, που ονομάζονταν Παντελής Αστραπογιαννάκης. Όταν οι Ενετοί κυρίευσαν τη Μεγαλόνησο, αυτός πήρε τα βουνά μαζί με μερικούς τολμηρούς συμπατριώτες του. Από εκεί κατέβαιναν τις νύχτες και χτυπούσαν τους κατακτητές μέσα στα κάστρα τους. Για να δίνει, ωστόσο, κουράγιο στους νησιώτες, τους υποσχόταν ότι θα ελευθέρωναν γρήγορα την Κρήτη. Με το σήμερα, όμως, και με το αύριο, ο καιρός περνούσε και η κατάσταση του νησιού αντί να καλυτερεύει, χειροτέρευε. Οι Κρητικοί άρχισαν ν’ απελπίζονται. Μα ο Αστραπογιαννάκης δεν έχανε το θάρρος του, ξακολουθούσε να τους δίνει ελπίδες για σύντομη απελευθέρωση. Οι συμπατριώτες του, όμως, δεν τα πίστευαν πια. Όταν, λοιπόν, το ασύγκριτο εκείνο παλικάρι πήγαινε να τους μιλήσει, όλοι μαζί του έλεγαν: «Ξέρουμε τι θα πεις. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μoυ!».
• Σύμφωνα με τη δεύτερη, η φράση αναφέρεται στον έφεδρο αξιωματικό του Ε.Σ. και Μακεδονομάχο Παντελή Καρασεβδά, από τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Πρωταθλητής σκοποβολής, είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στο τυφέκιο 200 μέτρων. Ανέπτυξε έντονη πολιτική και κοινωνική δράση (βουλευτής, πρόεδρος του ΠΑΟ κ.λπ.) και έφτασε μέχρι το βαθμό του υποστρατήγου. Η γνωστή φράση-λήμμα μας, του αποδόθηκε από τον τύπο της εποχής λόγω της απίστευτης επιμονής του.

Συνώνυμα: τα γίδια και τα γίδια, το χαβά του, ξεκόλλα, κ.λπ.

Λολοπαίγνιο μιας κομιλφό φράσης που αυτολεξεί μεταφράζεται σε ενασχόληση με παράνομες ουσίες.

Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούμε την έκφραση «δουλειές με φούντες» στην καθωσπρέπει εκδοχή της για να αναφερθούμε σε επιχειρήσεις (δουλειές) μεγάλου βεληνεκούς και κερδοφόρες.

Το Μείζον Ελληνικό Λεξικό (Τεγό - Φυτρά) ερμηνεύει ως «φούντα» δέσμη από κλωστές ισομεγέθεις, ελεύθερες στο ένα άκρο, ή θύσανο.

Όμως, ο όρος «φούντα» (ή νταφού) αναφέρεται και για τον ανθοφόρο θύσανο της κάνναβης (χασίς, ποτ, χόρτο, μπάφος, μαύρο, αλβανός, στριφτό, γεμιστό, γάρο, ρο ή απλά «ο».)

Στο Βυζάντιο όμως, φούνδα ή κοιλιόδεσμος ή πουγγίον λεγόταν το σακίδιο με τα χρήματα που έζωναν στη μέση τους οι Βυζαντινοί.

Η ρίζα της λέξης είναι λατινική από το fundo, που σημαίνει κυριολεκτικά βυθίζω (το καράβι ή η επιχείρηση «πήγε φούντο» λέμε σήμερα). Θυμηθείτε το Αγγλικό fund, το Γαλλικό fonds, το Ιταλικό fondo.

Μεταφορικά, fundo σημαίνει: θεμελιώνω, καθιερώνω, παγιώνω, πακτώνω και τελικά συνάπτω σύμβαση. Αυτό γιατί κατά την σύναψη μιας σύμβασης οι Ρωμαίοι συμβαλλόμενοι βύθιζαν τα ραβδιά τους στο έδαφος για να στερεώσουν συμβολικά την συμφωνία (pactun, βυζαν, πάκτον) βλ. Κ. ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΝΟΜΩΝ ή ΕΞΑΒΙΒΛΟΣ σελ. 411 και ΜΕΛ σ. 853 βλ . και την νομική ρήση «pacta sunt servanda» = τα συμφωνημένα είναι τηρητέα, πρέπει να τηρούνται. Ακόμα και τώρα λέμε «τα μιλημένα και τιμημένα» (τιμώ=τηρώ).

Σε τηλεοπτικό καβγά στην εκπομπή «Ζούγκλα» του Μάκη, διαπληκτίστηκαν σε μάλλον ανοίκειο ύφος ο δημοσιοκάφρος Μάνος Αντώναρος και ο βετεράνος πολιτικός Κίμων Κουλούρης. Όταν οι τόνοι της αντιπαράθεσης ανέβηκαν, ο πρώτος χρησιμοποιούσε τη φράση-λήμμα μας κατ' επανάληψη, με κοφτή, σιγανή φωνή (sotto voce), κάθε φορά που ο δεύτερος πήγαινε να μιλήσει, παράγοντας ένα εξαιρετικό σλανγκικό αποτέλεσμα, που αποτυπώνεται και στον γέλωτα των παρισταμένων.

Χρειάζεται προσοχή στη χρήση του λήμματος, καθότι αυτό είναι τα μάλα εκνευριστικό γι' αυτόν που το δέχεται και υπάρχει κίνδυνος η αντιπαράθεση να περάσει από τα λόγια στα χέρια. Στον εν λόγω καβγά, ο Αντώναρος βρίσκεται στο στούντιο ενώ ο Κουλούρης παρεμβαίνει τηλεφωνικά.

Στο μήδι με τον σκυλοκαβγά που ακολουθεί, το λήμμα ακούγεται στα εξής δευτερόλεπτα: 1:58, 2:14, 3:26, 5:02 και ίσως και αλλαχού.

Aτάκα που χρησιμοποιείται κατά κόρον στις δοσοληψίες μας με τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τους υπαλλήλους τους. Τη χρησιμοποιούμε όταν ο υπάλληλος έχει το θράσος να μην εκτελέσει κατά γράμμα αυτό που έχουμε στο νου μας και μάλιστα την ώρα και στον χρόνο που το θέλουμε. Ακούς εκεί αναίδεια! Είναι δυνατόν να μην έρχεται όχι τώρα, τώρα το ασθενοφόρο στην πλαζ όπου πατήσαμε τον αχινό; Γιατί δηλαδή πληρώνουμε το πλήρωμα του ασθενοφόρου; Για να κάααααθονται;

Τώρα, αν στην πραγματικότητα εμείς που θεωρούμε ότι από τη δική μας φορολογία καλύπτουμε τα έξοδα των Νοσοκομείων, Αστυνομίας, Πυροσβεστικής, ΕΚΑΒ, ΟΚΑΝΑ, Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, ΟΑΣΘ, Ταμείου Οδοποιΐας, ΠΙΚΠΑ, Βασιλικού (sic) Θεάτρου Βορείου Ελλάδας, Κρατικού Αερολιμένα Κω κ.α. ων ουκ έστι αριθμός, στην πραγματικότητα δεν είμαστε συνεπείς στις φορολογικές μας υποχρεώσεις ή αν αποκρύπτουμε από την εφορία τα εισοδήματά μας, δεν παίζει κανένα ρόλο. Όπως επίσης δεν παίζει ρόλο και το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι των δημοσίων υπηρεσιών που κράζουμε ως χαραμοφάηδες του κόπου μας, είναι στην ουσία αυτοί που συνεισφέρουν το μεγαλύτερο ποσοστό των φορολογικών εσόδων της χώρας.

Σε άλλες πάλι περιπτώσεις ωστόσο, η ατάκα είναι ομολογουμένως εύστοχη και πετυχημένη (παρ.2).

Φοριέται στη φράση «τι με κοιτάς με νόημα», είτε για να δώσουμε λαβή στον άλλονα να βγάλει στη φόρα τα σώψυχα και τα σώβρακά του, είτε απλά ως χαριτωμενιά για να σπάσουμε μια άβολη σιωπή

Το λήμμα μας το συναντούμε και σε λογοτεχνικά κείμενα, μυθιστορήματα ή άλλες αφηγήσεις, όπως π.χ. «Κόναν, υπάρχουν και οι πόρτες», παρατήρησε ο σοφός γέρων με νόημα.

Έτσι χαρακτηρίζεται ο ξενερουά, ο άγευστος και αδιάφορος άνθρωπος, που δεν μας προκαλεί κανένα ρίγος ή συγκίνηση.

Η λέξη καθιερώθηκε από το γνωστό βίντεο του Σαλονικιού στο Νιούκαστλ, στο 0:23 (μήδι).

Τη φράση αυτή τη χρησιμοποιούμε σαν πρόλογο προκειμένου κατόπιν να ξεφουρνίσουμε ό,τι κουλαμάρα / μπανταλωμάρα / λακίαμα μας κατέβει. Συνήθως αυτό που ακολουθεί είναι κάτι εντελώς άσχετο (παρ. 1), είτε κάτι τετριμμένο ή αυταπόδεικτο (παρ. 2).

Παραλλαγή αποτελεί η φράση «Όπως λένε και οι ινδιάνοι για το Χ», που συναντούμε και σε άσμα του Λουκιανού Κηλαηδόνη: «Όπως λένε και οι ινδιάνοι για το μπλέξιμο, εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό».

Χρονική περίοδος ακαθόριστης διάρκειας που τη χρησιμοποιούμε όταν εξιστορούμε τις εμπειρίες ή φάσεις της ζωής μας. Και καλά δηλαδή, το κάναμε κι αυτό, το ζήσαμε και το άλλο, το γευτήκαμε και το δείνα, όλα σε ανέμελους, χαλαρούς, και κουλ ρυθμούς, γιατί είμαστε λαρτζ τύποι και δεν μας πειράζει να μείνουμε ξέμπαρκοι (κάνα φεγγάρι) στο Νησί του Ροβινσώνα, χωρίς να παίζει ρόλο για πόσο ακριβώς.

Παίζει πολύ όταν αναφερόμαστε σε σχέσεις και εργασιακή εμπειρία.

Συνήθως του λήμματος προηγείται η φράση «Νταξ μωρέ, πώς κάνεις έτσι».

Χρησιμοποιείται από σταρχιδιστές, στομπουτσιστές και ελαμωρέδες, για να καθησυχάσει (συχνά ψευδώς) τον συνομιλητή ότι δεν τρέχει τίποτε ή ότι δεν έχει γίνει καμιά σπουδαία ή ανεπανόρθωτη ζημιά.

Στην αργκό της διοίκησης/γραφειοκρατίας, πολλές φορές ένα σημείωμα φαινομενικά πρόχειρο, ανυπόγραφο, γραμμένο στα όρθια σε ένα ποστ ιτ, χαρτοπετσέτα ή άλλο κωλόχαρτο που βρήκε μπροστά του ο Διευθυντής ή ο Προϊστάμενος, έχει συχνά την ίδια ή και περισσότερη αξία με ένα επίσημο έγγραφο της Υπηρεσίας ή Εταιρίας με όλες τις σφραγίδες, υπογραφές και διακριτικά.

Ένα τέτοιο σημείωμα συνήθως απευθύνεται σε έναν υφιστάμενο υπάλληλο που το πιάνει το μηνυματέισον και εκτελεί την εντολή που διαβάζει στη χαρτοπετσέτα αυθωρεί και παραχρήμα και χωρίς χικ-μικ, επειδή δεσμεύεται από την ιεραρχία και από άγραφους νόμους και κώδικες που ισχύουν στην Υπηρεσία και που δεν μπορεί να τους αρνηθεί ή αγνοήσει.

Οι λόγοι για τους οποίους οι ρουμάνοι (no pun intented) γράφουν σε χαρτοπετσέτες είναι συνήθως για να μην αφήνουν ίχνη ή αποδεικτικά στοιχεία και να μπορούν αργότερα, αν προκύψει θέμα, να αρνηθούν ότι έδωσαν αυτοί την εντολή.

Συνώνυμο: non-paper