Definitions by Khan (2354)
Showing 1851-1860 from 2354

Μαγαζί ή μέρος που έχει τάση για δήθεν, για δηθενιά, και διέπεται από την ιδεολογία του υπαρκτού δηθενισμού. Συχνά χαρακτηρίζονται έτσι τρέντι εστιατόρια που αναδεικνύονται σε μέγιστες πιασοκωλερί, μόνο και μόνο επειδή έχουν λίγο καλύτερη μόστρα. Αλλά και διάφοροι πολυχώροι υπερκουλτουρίασης και ό,τι.

Ο τεμαχισμός δια δαγκώματος του κατεργασμένου χασίς (μαύρο), ο οποίος ισοδυναμούσε με πρόχειρη μονάδα μέτρησης και διάθεσης (πώληση ή ανταλλαγή ή χάρισμα) του χασίς. Σλανγκιά που δεν πολυχρησιμοποιείται πια, είναι dated, καθώς υπάρχουν κι άλλοι τρόποι τεμαχισμού.

Δοκίμως, «ο ειδικός επιστημονικός όρος αφασία (στερητικό α- και -φέτος από το ρήμα φημί = λέγω) αναφέρεται σε κάθε μερική ή ολική απώλεια γλωσσικών ικανοτήτων σε ενήλικες και παιδιά και γενικότερη ανικανότητα λόγου. Στην περίπτωση της αφασίας το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει, να αποδίδει το σωστό νόημα στις λέξεις, να κατανοεί και πολλές φορές να διαβάζει». (Δες εδώ για περισσότερα).

Τώρα, στην σλανγκ, τα παραπάνω λαμβάνονται είτε με την κακή, είτε με την καλή έννοια.

Με την κακή έννοια είναι μια μεταφορά για την γενικευμένη απάθεια και την παθολογική έλλειψη αντίδρασης. Ιδίως όταν γίνονται κοσμογονικά γεγονότα, και κάποιοι μένουν παθητικοί θεατές, επειδή έχουν εθιστεί στη νάρκωση.

Με την καυλή έννοια, εννοούμε ως αφασία μια κατάσταση νιρβάνας, όπου την έχουμε ακούσει, ή την έχουμε ακούσει στέρεο, βρισκόμαστε σε trance, στην καρακοσμάρα μας και δεν ανταποκρινόμαστε στα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος. Πλην πρόκειται για μια έκσταση, την οποία την επιδιώκουμε ως απελευθέρωση και ένταση βιώματος. Είτε με ψυχοτροπικές ουσίες, είτε με ψυχολογικά ντοπαρίσματα, είτε και με μη τεχνητές μεθόδους. Πρόκειται για την εμπειρία του αρρήτου ως επέκεινα της φάτιδος, είναι δηλαδή στο γλωσσολογικό και ψυχολογικό επίπεδο ό,τι είναι το ανύπαρκτο ή το ανύπαρκτο στο γκουγκλ στο οντολογικό επίπεδο. Σχετικό και το εϊτιλάτο αφασία δικέ μου.

Επίσης, θετική είναι η αφασία, όταν κάποιος είναι ήρωας, δεν μασάει τον μπούτσο του, και αδιαφορεί πλήρως για τις προειδοποιήσεις, προκειμένου να κάνει κάτι ηρωικό, εκκεντρικό ή παράδοξο. Δεν τον ενδιαφέρει δηλαδή η κοινή γνώμη και η κοινή λογική.

Είναι ευνόητο, νομίζω, ότι η κακή σημασία της απάθειας είναι περισσότερο μια μεταφορά, ενώ κυρίως οι καλές σημασίες της νιρβάνας και του ηρωισμού έχουν σλανγκικό ενδιαφέρον. Ο όρος φορέθηκε πολύ στην σεβεντίλα και την εϊτίλα. Παρήχθησαν από αυτόν τα ουσιαστικά αφασίας, αφάσιος και αφασιόπαιδο.

1. Ό,τι και τα στραβώνω και τρώω στράβα, δηλαδή θυμώνω, εκνευρίζομαι, τσαντίζομαι, ώστε να στραβώνω το πρόσωπό μου, κάτι με χαλάει και μου χαλούλου ή μου χαλούμι την διάθεση. Το ρήμα τρώω δηλώνει τον απολύτως παθητικό χαρακτήρα του βιώματος που το υποκείμενο το υφίσταται εξωγενώς, όπως λ.χ. και στο τρώω φλασιά. Μιλάμε δηλαδή για μια ομηρική ψυχολογία, όπου τα αισθήματα έρχονται απ' έξω και τα τρώμε δίκην τροφής ή πούτσας. Όποιος ενδιαφέρεται για το ρήμα «τρώω» στην σλανγκ μπορεί να το αναζητήσει στο σάιτ μας για να δει πόσα πολλά αντικείμενα συντάσσονται μαζί του.

2. Πιο ειδικά στην σεξοσλάνγκ, αναφέρεται στην περίπτωση όπου ο/η ερώμενος/-η δέχεται CIF (=Cum In Face, δηλαδή εκσπερμάτιση στο πρόσωπο), όπου ελλείψει μπαζοκόφτη τα φλόκια πάνε στα μάτια, με αποτέλεσμα ένα παροδικό στράβωμα που συνοδεύεται από το επιφώνημα το μάτι μου! Επιβεβαιώνονται έτσι οι ιατρικές θεωρίες του 19ου αιώνα που διατείνονταν ότι η μαλακία προκαλεί τύφλωση, έστω παροδική. Η δεύτερη χρήση, πάντως, δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη δικτυακώς.

Σημειωτέον ότι και στις δύο χρήσεις συνήθως είναι στον Αόριστο («έφαγα στράβωμα»), αφού την στιγμή που το τρως δεν μπορείς και να το ανακοινώσεις.

Ύστερα από την εισβολή των τροϊκανών, ασημικά είναι η περιουσία του Δημοσίου που καλείται να εκποιηθεί (κατ' άλλους να «αξιοποιηθεί», στην καλύτερη των περιπτώσεων, αν τα καταφέρουμε), προκειμένου να καλυφθεί μέρος του δημοσίου χρέους. Η μεταφορά είναι προφ από το ζευγάρι ή οικογένεια που, σε δύσκολες στιγμές, όταν δεν έχει τι άλλο να δώσει, εκποιεί τα οικογενειακά ασημικά, προικιά κ.τ.λ. για να σωθεί. Τα ασημικά, όταν μιλάμε για μια χώρα βέβαια, είναι γαίες, ακίνητη περιουσία, κρατικές υπηρεσίες και επιχειρήσεις, πακέτα μετοχών και πολλά άλλα. Το κάψαμε το λίπος πατριώτη!

Έτσι μεταφέρεται στα ελληνικά το ουίσκι Johnnie Walker, κατά ακριβή μετάφραση με μια κώφωση (ο αντί ε) στην πρώτη συλλαβή του περπατάει, όπως συνηθίζεται σε περιφερειακά ιδιώματα, λ.χ. στα βλάχικα, αλλά και σε μάγκικα ιδιώματα. Πρόκειται για ατάκα που καθιερώθηκε από την ταινία Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη (1968) του Ντίνου Δημόπουλου. Την λέει ο μαγκευόμενος Αθηνόδωρος Προύσαλης, όπως και την έκφραση τσιριμπίμ τσιριμπόμ.

Βλ. και καραουισκάκι (στο οποίο έχει παραλείψει αδικαιολόγητα να αναφερθεί το πρόσφατο ντοκιμαντέρ για την επανάσταση του '21).

Πάσα: Γκάτσμαν.

Έτσι λένε ορισμένοι αστειάτορες το τιμής ένεκεν, κάνοντας λολοπαίγνιο με την μπίρα Heineken.

Πάσα: Jonas.

Συνώνυμο του βαφτίζω τον μπέμπη, δηλαδή γαμώ, συνουσιάζομαι. Ο Αλβανός δηλαδή είναι μεταφορικώς το πέος -και η ένυδρη κολυμπήθρα είναι το αιδοίο.

Η έκφραση βγάζει μια ναϊντίλα, καθώς τότε έρχονταν πολλοί Αλβανοί και Βορειοηπειρώτες στην Ελλάδα, πολλοί εκ των οποίων ήθελαν να βαφτιστούν για να ενσωματωθούν στην ελληνική κενωνία, ή μπορεί να ήταν από παλιές ορθόδοξες οικογένειες και να ήθελαν να επαναλάβουν την οικογενειακή παράδοση την διακομένη από τον κομμουνισμό. Πάντως το θέαμα συχνών βαφτίσεων ενηλίκων από την Αλβανία ήταν παράδοξο για την ελληνική κοινωνία που έχει συνηθίσει στο νηπιοβαπτισμό, τώρα και στις γαμοβαπτίσεις.

Δεν είναι παράξενο που η κολυμπήθρα παρομοιάζεται με το αιδοίο, καθώς υποτίθεται κατά τον θρησκευτικό συμβολισμό ότι πρόκειται για γεννήτρια ζωής και ότι έχει ζωηφόρα νάματα / ύδατα. Ούτε είναι παράξενο που ο πέων παρομοιάζεται με τον κατά την ελληνική ρατσιστική αντίληψη άξεστο Αλβανό, καθώς πολλές φορές γίνεται αυτή η ταύτιση του πέοντα με τον ξένο, τον αλλοδαπό, τον απόβλητο, τον ανατροπέα.

Στην μορφή τον βαφτίζει τον Αλβανό χρησιμοποιείται και ως μπανεύκολο υπονοούμενο για γκέι του στυλ την τρίζει την όπισθεν, ωστόσο νομίζω ότι αξίζει ξεχωριστή καταχώρα, επειδή αναφέρεται συχνά σε ετεροφυλόφιλο σεξ.

1. Κάπως πιο κυριολεκτικά σημαίνει γαμώ με έμφαση στην ενέργεια της τοποθέτησης του τσουτσουνιού εντός της δεχομένης οπής.

2. Πιο σλανγκικώς σημαίνει μια γενική συμπεριφορά η οποία χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο φάσμα διαφορετικών στοιχείων, όπως αυθάδεια, προπέτεια, επιδειξιομανία, επιθετικότητα, αυτοπεποίθηση υπερβολική ως προς την αξία του τσουτσουνίζοντος υποκειμένου, ασοβαρότητα και τα συναφή. Βασικά, σαν να πρόκειται για κάποιον εφηβικής ή νεαρής ηλικίας, ο οποίος θέλει να επιδείξει το τσουτσούνι του, ή και να το χρησιμοποιήσει, κάνοντας διάφορα πεσίματα με άκομψο τρόπο. Ο όρος, δηλαδή, μάλλον παραπέμπει σε επίδειξη και επίθεση η οποία είναι δυσανάλογα άκομψη σχετικά με την μικρή αξία του νεαρού ή νεαρόφρονος τσουτσουνιστή. Επίσης, σε γενικότερα φαινόμενα νεανικής ανησυχίας, ακράτειας και πεσίματος για γαμήσι (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) σε αντίθεση με την υποτίθεται υστερότερη σοβαρότητα και εγκράτεια του ώριμου άντρα. Συναφώς, μπορεί να σημαίνει ότι λέω βλακείες και πράγματα στερούμενα σοβαρότητας, κλαπαρχιδιές.

Ανθρωπότυπος που, σύμφωνα με τους ψυχανάλατους, έχει ένα θεματάκι με το πρωκτικό στάδιο ανάπτυξης. Περιφραστικά λέγεται πρωκτικά κατακρατητικός ή πρωκτικά εγκρατής. Με απλά λόγια είναι αυτός που δεν φχαριστιέται το χέσιμό του, ο δυσκοίλιος που αφήνει μόνο φασόλια και μικρές κουραδίτσες να ξεπροβάλλουν και χάνει την ηδονjή ενός γερού χεσίματος. Ο πρωκτικά στείρος. Εξάλλου, σύμφωνα με τον ορισμό της εξειδικευμένης στα σιχαμερά Ιρονίκ για το σφιχτοκούραδο, «αν είναι μικρούλι το σφιχτοκούραδο απλώς γαργαλάει λιγουκάκι. Μας αφήνει όμως με την έκφραση μη ικανοποίησης στη μούρη. Ότι δεν χέσαμε καλά σήμερα». Οπότε ο σφιχτοκουράδας είναι ο κατ' εξοχήν ξινίχλας.

Αγγλιστί λέγεται anally retentive, ενώ παρόμοιες σλανγκιές που τον περιγράφουν είναι τα πρωκτικάντζα(ς), σφιχτοκώλης και δυσκοίλιος. Υποπερίπτωσή του ο κακός πούστης. Ο σφιχτοκουράδας θέλει να ελέγχει τα πάντα και να μην επιτρέπει κανένα μοίρασμα ή ρίσκο, γι' αυτό και είναι φοβερά τσιγκούνης, φειδωλός, συγκρατημένος, ενίοτε δε επιδίδεται και σε παιχνίδια εξουσίας. Άλλο σύμπτωμα είναι η εντρύφησή του στην κορεκτίλα και το πολιτικά ορθόν (παν Νιντέντο άριστον).

Σύμφωνα με τους γιαλόμες, όμως, δεν φταίει αυτός. Φταίει η μαμά του που δεν τον ικανοποίησε (gratification) μικρό. Ο ψυχολογικός μηχανισμός που παράγει τους τοιούτους συμπολίτες μας λέγεται καθήλωση στο πρωκτικό στάδιο και είναι απλός! Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πρωκτικών καθηλώσεων, σύμφωνα με την ψυχανάλατη μεταφυσική/ μυθολογία. Αυτοί που έλαβαν υπερβολική ικανοποίηση/ επιβράβευση για να κάνουν τα κακάκια τους στα ένα με δύο χρόνια τους γίνονται anally expulsive, δηλαδή αποδιοργανωμένοι, απρόσεχτοι, χυμαδιό. Αντιθέτως, αυτοί που δεν επιβραβεύτηκαν/ χεζαγωγήθηκαν αρκούδως, γίνονται κατακρατητικοί, ψυχαναγκαστικά τακτικοί και ξεροκέφαλοι.

Αν τυχόν κάνουν ψυχανάλα, είναι εξαιρετικά φειδωλοί σε αυτό που αφήνουν να διαφανεί και να εκφραστεί προς τον ψυχανάλατο, τ. να ονειρεύεται ο θεραπευόμενος και στον θεραπευτή να μην δίνει. Εφαρμόζουν ένα είδος ξυραφιού του Όκαμ με το οποίο ξυρίζουν το φροϋδικό μουσάκι και εκνευρίζουν τον ψυχανάλα τους, που θέλει περισσότερο νταραβέρι και μένει ανικανοποίητος και ματαιωμένος.