Definitions by Αλάριχος Τεκέλογλου (165)
Showing 71-80 from 165

Το μουνί, το μπουγαδοκόφινο. Κυρίως στη φράση «της μάνας σου ο μπουγαδοτρίφτης» (στην πυργιώτικη slang).

Συνήθως σε πτώση κλητική: «κερατούκλη!». Είναι μια αρκετά παλιά και καθιερωμένη σλανγκοειδής προσφώνηση, που μπορεί να δηλώνει πονηρό θαυμασμό, συνωμοτική συμπάθεια ή και λεπτή ειρωνεία (ή και όλα μαζί). Ο όρος περιέχει και μια δόση πατρικής στοργής, εκφέρεται δε με ταυτόχρονο ελαφρό τσιμπιματάκι στο μάγουλο του «κερατούκλη». Συχνά συνοδεύεται και από τη φράση «κάνεις και ζημιές».

Συνώνυμο: ατιμούτσικο

Ό,τι και ο κερατούκλης, με τη διαφορά ότι, αντί για κλητική πτώση, μπορεί να χρησιμοποιείται σε αιτιατική, ως υποκείμενο κάποιου άδηλου παραλειπόμενου ρήματος.

Έκφραση από στίχο εϊτάδικου σκυλάδικου του Τ. Τσιμογιάννη, η οποία χρησιμοποιείται όπως το κερατούκλης και το ατιμούτσικο, συχνά δε τα συνοδεύει ως κατακλείδα.

Ο μπήχτης. Λεξιπλασία που βασίζεται στο σπρώχνω και στο πρώκτωρ. Υπάρχει και βορειοελλαδίτικη εκδοχή: ζμπρώκτωρ.

Κυριολεκτικά ή ειρωνικά, αυτός που κάνει ζημιές. Θηλυκό: ζημιάρα.

Τα ερωτικά κατορθώματα άρρενος ή θήλεος, οι ερωτικής φύσης ατασθαλίες, συχνά με κάποια νότα παρανομίας (ερωτικής πάντοτε).

Το επίμονο και ρουφητχό τσιμπούκωμα, από κορίτσι που ξέρει από καλό λάδι. Ο όρος αποτελεί μετάπλαση του γνωστού «μπιμπερό», με επίδραση του «πίπα».

Λέγεται για κάτι βολικό, εύχρηστο (στο ζακυνθινό ιδίωμα). Μάλλον από το ιταλικό mai agevole (= πιο ευκίνητο / ευέλικτο).

Κεφαλληνιακή λέξη που δηλώνει απροσδιόριστο τόπο, καθώς και του διαόλου τη μάνα. Λέγεται με κάπως χαβαλεδιάρικη διάθεση, ιδίως από παλαιότερους.

Μάλλον από το ιταλικό Mongibello, λαϊκή ονομασία του ηφαιστείου Αίτνα, τόπου όπου κατοικούσαν δαίμονες, σύμφωνα με την παράδοση.