Λούμπεν μεγαλοαστική τάξη.
Νεολογισμός που εισήγαγε η 17 Νοέμβρη το 1986 (αν δεν απατώμαι), στη σεντονιάδα που απέστειλε στον τύπο μετά τη δολοφονία του Προέδρου του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής Δημήτρη Αγγελόπουλου. Σύμφωνα με τους νονούς του αρκτικολέξου (εδώ):
Αυτή τη τάξη των μεγάλων καπιταλιστών, που απέτυχαν σαν άτομα επιχειρηματίες αφού οι επιχειρήσεις τους χρεωκόπησαν κι είναι υπερχρεωμένες. Απέτυχαν σαν σύνολο, σαν καπιταλιστική-τάξη ν' αναπτύξουν αυτοδύναμα, ισόρροπα με μια σχετική αυτονομία τη χώρα. Που υπερπλούτισαν με απάτες και κομπίνες, κλέβοντας και λεηλατώντας τη χώρα και τους εργαζόμενους, και έβγαλαν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό. Που είδαν τη χώρα σαν απλή αποικία με ευκαιρίες για εύκολο, γρήγορο, παρασιτικό πλουτισμό τους, σε βάρος των συμφερόντων της δένοντας τη τύχη τους με το ξένο κεφαλαίο και υποτάσσοντας τα συμφέροντα τους στα δικά του ονομάζουμε λούμπεν μεγαλοαστική τάξη (λματ) και τον αντίστοιχο κοινωνικό σχηματισμό στον οποίο άρχει, καπιταλισμό μπανανίας. Η κύρια μορφή της δραστηριότητας αυτής της τάξης είναι ο πλουτισμός κι η καπιταλιστική εκμετάλλευση με παραβίαση του αστικού νόμου, δηλ. απάτες σε συνεργασία και υπό το ξένο κεφάλαιο σε βάρος της χώρας. Σε αντίθεση με την καπιταλιστική τάξη των ανεπτυγμένων δυτικών χωρών, όπου η κύρια μορφή της δραστηριότητας της είναι η κλασσική καπιταλιστική εκμετάλλευση κι αυτοδύναμη συσσώρευση μέσα στη χώρα, χωρίς να καταφεύγει, παρά μόνο δευτερευόντως και σαν εξαίρεση, σε κραυγαλέες παραβιάσεις του νόμου, σε απάτες».
Τώρα βέβαια, μετά την ENRON, τη LEHMAN BROTHERS, τα σκάνδαλα με τη Hulliburton και τους ιδιωτικούς στρατούς του Ιράκ, τα παραπάνω φαντάζουν μάλλον ως αφελής αγιογράφηση του αχαλίνωτα παραβατικού καπιταλισμού των «ανεπτυγμένων δυτικών χωρών». (Μήπως τελικά ρε παιδιά πάλι στην πρωτοπορία ήταν η Ελλαδίτσα;)
Η διαπίστωση περί ξενόδουλης μεταπρατικής αστικής τάξης της λοβιτούρας και της απάτης, όσον αφορά την εντόπια αστική τάξη, ήταν (και παραμένει) λίγο πολύ κοινή σε όλες τις αναλύσεις της αριστεράς.
Ωστόσο η πατρότητα του όρου και του αρκτικολέξου από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη (φτου κακά! τουτέστιν αποπτύω την μασχάλην μου) απέτρεψε τη διάδοση της χρήσης του. Απ' όσα έχω διαβάσει μόνον ο Ραφαηλίδης την υιοθέτησε.
Οπότε και το αρκτικόλεξο μεσουρανούσε στο σχετικό προφορικό λόγο όσο το κρατούσαν στην επικαιρότητα οι συνοδευτικές των φόνων προκηρύξεις (και είναι κοινώς παραδεκτό ότι η 17 Νοέμβρη υπήρξε, και κατά κάποιο τρόπο παραμένει, ένας πολυσυζητημένος παράγοντας του πολιτικού σκηνικού της χώρας). Η άντεργκράουντ προέλευσή της και η σταδιοδρομία της στον προφορικό αποκλειστικά λόγο νομίζω ότι δίνουν στη λματ το διαβατήριο για τη σλανγκ.
Ντισκλέιμερ: Εισάγω το λήμμα για καθαρά γλωσσολογικούς και ιστορικούς λόγους, ο παραπάνω παρατιθέμενος συντάκτης εκφράζει αποκλειστικά και μόνο τις δικές του απόψεις στην προκήρυξή του, τις οποίες δεν υιοθετεί ο λημματοδότης, και δηλώνω εν γνώσει των συνεπειών του νόμου: Δεν είμαι η Άννα η Ξανθιά!
(Οι τσαρλατάνοι οικονομολόγοι δημοσιογράφοι) μιλάνε συνέχεια για συντεχνίες εργαζομένων και πουζαντισμούς, ενώ δε λένε λέξη για την υπαριθμόν ένα συντεχνία της χώρας, τη λματ.
... ο μεγαλοκαπιταλιστής και άνθρωπος της λματ Παναγόπουλος, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας...
Τέλος ευθυγραμμίζεται με τους άλλους φορείς της λματ που μόλις μυρίστικαν τα χρήματα των ΜΟΠ έπεσαν σαν τα κοράκια να τα τσεπώσουν.
Το κράτος σήμερα δεν μπορεί να βάλει φρένο στη ληστρική δραστηριότητα και τις απάτες της λματ, δεν μπορεί να τη δαμάσει...
Όλα από εδώ.