Tagged definitions (242)
Showing 121-130 from 242

Θέση στο μπαλάκι. Αναφέρεται στους δύο ακριανούς ψεύτικους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται εκατέρωθεν του σέντερ φορ.

Χαρακτηριστικό των μπανιστηριών είναι ότι απαγορεύεται να σουτάρει κάποιος με αυτά, αφού η μπάλα πάει διαγώνια και είναι πολύ δύσκολο να την αποκρούσει ο αντίπαλος. Επειδή δεν θεωρείται «αντρικό», απαγορεύεται γκολ από αυτά, εκτός αν μπει από κόντρα μετά από απομάκρυνση της αντίπαλης δυάδας.

Κατόπιν συμφωνίας μπορεί ένα τέρμα από μπανιστήρι, είτε απλά να μη μετρήσει, είτε να μετρήσει ανάποδα. Έτσι, το μπανιστήρι αρκείται απλά να επιδιώκει την κόντρα ή να προσπαθεί να μπερδέψει τον αμυνόμενο δίνοντας γρήγορες πάσες.

Ακριβώς γι' αυτό, επειδή δηλαδή μπανίζουν τα γκολ αλλά γκολ δε βάζουν, λέγονται μπανιστήρια.

Γνωστό και ως τέρμα ή γκολ αλλά στο πιο μόρτικο.

Πιθανότατα προέρχεται από το ομώνυμο επιτραπέζιο παιχνίδι των άλλοτε κραταιών σφαιριστηρίων.

Λόγω του κοινού πελατολογίου (target group) των σφαιριστηρίων και των γηπέδων ο όρος σύντομα μεταπήδησε στο πραγματικό ποδόσφαιρο αφού ως γνωστόν στο ποδοσφαιροχώρο ο κάθε «φίλαθλος» ταυτίζει την προσωπικότητα του με την ομάδα του.

Ο υποστηρικτής της νικήτριας αναφέρει ως μπαλάκια τα γκολ που έριξε η ομάδα του –σαν να έβαλε ο ίδιος– τόσο για να υποτιμήσει τον αντίπαλό και την ομάδα του όσο και για να υπάρξει κοινή κωδικοποίηση με το παιχνίδι στο οποίο θα αναμετρηθούν αργότερα για να βγάλουν τα σπασμένα τους.

Μπορεί να σταθεί μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα λήμματα όπως το ρούφηξε ή το τσίμπησε το μπαλάκι.

Ας αρκεστούμε σε τρεις ορισμούς:

• Ποδοσφαιρικά, το σκορ μηδέν-μηδέν (παρ. 1,2)
• Μπουρδελιστί, κωλαράκια που υπόκεινται σε πρωκτικό νταχτιρντί (παρ. 2)
• Αυτοαναφορικά, αυτά που κερνάει ο μπαμπέσης μπαγαποντοδότης (παρ. 3)

Στο ποδόσφαιρο, όταν ένας παίκτης προσπαθεί να εκβιάσει ένα μαϊμού φάουλ / πέτσινο πέναλτι / αποβολή αντιπάλου, λέμε ότι κάνει θέατρο και οι ποδοσφαιριστές αυτοί λέγονται και θεατρίνοι.

Συνήθως βουτάει στα πόδια του αμυνόμενου ή κάνει πως έχει χτυπήσει σοβαρά τη στιγμή που δεν τον έχει ακουμπήσει κανείς.

Όποιος έχει όρεξη, διαβάζει αν θέλει το άρθρο Οι «θεατρίνοι» του ποδοσφαίρου ή βλέπει το χαρακτηριστικό μήδι.

Ποδοσφαιροσλάνγκ αναφερόμενο στο διάσημο κολπάκι - «εφέ» του αστέρος της μπάλας ο οποίος προσπαθεί να την διατηρήσει στον αέρα χωρίς αυτή να «σκάσει» στο έδαφος, με επαναλαμβανόμενες κρούσεις - «γκελ», με το πόδι, το κεφάλι, τους ώμους και όποιο άλλο μέλος του σώματος πλην των χεριών...

Έτσι, εκ παραφθοράς του λόγου και δεδομένης της παρομοιάζουσας με την πτήση των αγγέλων πορείας της μπάλας, από τα «γκελάκια» προκύπτουν τα «αγγελάκια»....

Σημειούται ότι, όπως λέει και ένας αστικός μύθος, ο μεγάλος αστήρ Ρονάλντο (του οποίου το ταλέντο, δυστυχώς δεν απολαύσαμε όσο θα θέλαμε, ένεκα πρόωρων τραυματισμών του) ξεκίνησε τα πρώτα του μεροκάματα ως φτωχός πιτσιρικάς, κάνοντας πολύωρα και αξιοθαύμαστα αγγελάκια στις παραλίες Ιπανέμα κλπ.

H πόλη Dachau στην Βαυαρία της Γερμανίας, γνωστή από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης με το οποίο ταυτίζεται στα ελληνικά, λόγω συνεκδοχής.

1. Ο εργασιακός χώρος στον οποίο οι εργαζόμενοι υποβάλλονται σε απάνθρωπες συνθήκες. Φυλακές και χώροι κράτησης σε παρόμοια κατάσταση. Προφανώς μη σλανγκ.

2. Ο κλειστός χώρος που έχει γεμίσει με αποπνικτικές αναθυμιάσεις ή ατμούς. Mαύρος αστεϊσμός που παραπέμπει στους θαλάμους αερίων του κολαστηρίου.

3. Το γήπεδο ποδοσφαίρου του Άρη Θεσσαλονίκης, επισήμως αποκαλούμενο «Κλεάνθης Βικελίδης», περισσότερο γνωστό απλώς ως «Χαριλάου» (από την ομώνυμη γειτονιά της πόλης όπου και βρίσκεται).

Το πώς έφτασε το νταχάου να σχετιστεί με το στάδιο και την ομάδα δεν είναι απόλυτα σαφές. Η απλούστερη ερμηνεία είναι ότι ριμάρει με το όνομα του γηπέδου και, συνυπολογιζομένης της ατμόσφαιρας που επικρατεί εκεί μέσα με δυο-τρία καπνογόνα παραπάνω, δίνει πάσα για πιασάρικα συνθήματα.

Υπάρχουν και κάποιοι που μπλέκουν και υποτιθέμενους νεοναζί οπαδούς αλλά δεν με πείθουν καθώς τόσα χρόνια δεν έχω δει φίλο αρειανό να συνδέει ομάδα και ιδεολογία/πολιτική. Απόψεις και τσακωμούς επί του θέματος μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και αλλού, αν δεν τα βαριέστε αυτά τα πράματα. Ίσως να σχετίζεται, προς επιβεβαίωση ή παταγώδη απόρριψη, ο χαρακτηρισμός «εβραίοι» για τους αρειανούς (βλ. σχόλια εδώ).

Κλασική ατάκα προπονητών, πραγματικών ή της κερκίδας. «Βλέπω γήπεδο» σημαίνει έχω καλή αντίληψη του χώρου σε ένα ομαδικό παιχνίδι. Δηλαδή, ξέρω ανά πάσα στιγμή πού είναι οι συμπαίκτες μου (γιατί δεν βλέπω μήπως σκουντουφλήσω με την μπάλα) και επίσης ξέρω σε ποιο σημείο και με τι δύναμη πρέπει να πασάρω, ώστε να μην ξελιγώσω τον συμπαίκτη προς τον οποίο πασάρω.

Χαρακτηριστικό κάποιου που βλέπει γήπεδο είναι η ικανότητά του να βγάζει τυφλές μπαλιές. Πάσες ή σέντρες, χωρίς να έχει άμεσα οπτική επαφή με τον συμπαίκτη. Και όχι κατά τύχη στα κουτουρού (όπως καμιά φορά συμβαίνει στον Βύντρα)! Να τις θέλει.

Η ικανότητα (να βλέπει γήπεδο) που έχει κάποιος παίκτης είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που ανήκουν στην αθλητική ιδιοφυΐα (για ομαδικά αθλήματα). Χαρακτηριστικά παραδείγματα παιχταράδων με τεράστια αντίληψη χώρου είναι (ή ήταν) ο Κρόιφ, ο Φραντσέσκο Τότι και προσφάτως ο Κακά (στη μούρη σου). Στην Ελλάδα ένας παίκτης που, εκτός όλων των άλλων χαρισμάτων του (πολλά κιλά μπάλα), έβλεπε και γήπεδο, ήταν ο Βάσια. Μετά από πέντε ή έξι τρίπλες, με κάτω το κεφάλι, έβγαζε συμπαίκτη τετ α τετ με το τέρμα, και το μόνο που είχε να κάνει (ο συμπαίκτης) ήταν να φυσήξει την μπάλα μέσα.

Τώρα, η έκφραση εκτός αθλητικής σλανγκ, χρησιμοποιείται και:

• για να χαρακτηρίσει εργαζόμενους /-ες σε μπαρ. Δλδ ένας μπάρμαν γατόνι είναι αυτός που βλέπει γήπεδο, ξέρει πότε να πλησιάσει τον πελάτη, δεν αφήνει ποτέ τον πελάτη να περιμένει και πάντα βέβαια τσεκάρει με το κεφάλι ψιλά τι γίνεται γύρω από την μπάρα. Έχει δλδ τον έλεγχο.
• για να χαρακτηρίσει γκόμενες και γκόμενους που παίζουν με τα μάτια.

α. βυντρα δεν πρεπει ποτε να παιζει λιμπερο διοτι πρωτον δεν βλεπει γηπεδο, δευτερο ειναι ατσαλος και καντεμης και τριτον δεν εχει διαρκεια ...

Κανονίζουμε μπασκετάκι για Σάββατο βράδυ, ένεκα ότι μεγαλώσαμε, δουλειά σπίτι κ.λ.π. και οι εποχές που ήμασταν δεκάξι και παίζαμε κάθε μέρα φύγαν ανεπιστρεπτί. Η παρέα είναι 10 άτομα, σπανίως μαζευόμαστε ζυγός αριθμός (φαντάσου τι τραβάει ο Πλατινί), και συνήθως εμφανίζονται βία έξι άτομα.

Έλα που σήμερα μαζευτήκαμε και οι δέκα, και ο Μάκης έφερε και έναν εξτρά. Το σύνολον 11. Άντε τώρα να παίξεις μονό...

Οπότε ο Μάκης που έκανε την μαλακία, ως άλλος Κύρος Γρανάζης προτείνει να αγγαρέψουμε έναν πιτσιρικά από την απέναντι μπασκέτα (δια της βίας, γιατί είμαστε και άγριοι) και να κάνουμε (ή παίξουμε) πρωταθληματάκια. Δλδ, να κάνουμε τέσσερις ομάδες (των τριών) και να παίξουν όλες οι ομάδες εναντίον όλων, μονά στα 11, και να ανακηρυχθεί ο νικητής. Σαν τους όμιλους του champions' league ένα πράμα.

Τα πρωταθληματάκια είναι η λύση όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός διαθέσιμων παικτών για μονό. Το τέλειο είναι τρεις εναντίον τριών. Δύο εναντίον δύο είναι ξελίγωμα μεγάλο γιατί δεν ανασαίνεις, και τέσσερις εναντίον τέσσερις έχει γρίνα γιατί πάντα κάποιος αδικείται σε πάσες και προσπάθειες... Άσε που κάποιοι κατασκηνώνουν κάτω από το καλάθι.

Τα πρωταθληματάκια αποτελούν μια Σολομώντειο λύση, διότι είναι η λύση που δυσαρεστεί λιγότερο. Σε αντίθετη περίπτωση, ή θα γαμιόταν το παιχνίδι (4vs.4), ή κάποιος θα περίσσευε.

Αυτό για τώρα που έχουμε κάποια ηλικία. Όταν ήμασταν μικροί και είχαμε κουράγιο για διπλά, συνήθως καταφεύγαμε στη λύση αυτή, διότι είτε το γήπεδο ήταν μισό, είτε γιατί η άλλη μπασκέτα ήταν πιασμένη από άλλη παρέα.

Πάρτο-βάλτο: Χότζας (από πρόχειρο).

Στην μπασκετική σλανγκ είναι η μπίλια της σφυρίχτρας του διαιτητή ή η ίδια η σφυρίχτρα και κατ' επέκταση η εύνοια της διαιτησίας προς την μια εκ των δυο ομάδων.

Συνεκδοχικά και ο ίδιος ο διαιτητής (βλ. παράδειγμα 2).

Τελευταία λέγεται και από τους «ποδοσφαιρικούς», αλλά σπανιότερα.

Η διαιτητική εύνοια, μικρότερου βαθμού από το χειρουργείο και το στραγάλι.

Προέρχεται από την συλλογιστική ότι ναι μεν το καρπούζι το έκοψε στη μέση ο κόραξ, αλλά τα κουκούτσια του τα έδωσε όλα στη μία ομάδα, με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα χωρίς να μπορεί να διαμαρτυρηθεί έντονα ο ηττημένος.