Tagged definitions (57)
Showing 11-20 from 57

Καθώς το θέτει ο Ηλίας Πετρόπουλος στα Καλιαρντά (1971), σημαίνει την «άγραν επιβήτορος ανά τας οδούς», το «ψωνιστήρι στο δρόμο» εκ του τουρκικού kaldirim (=ο λιθόστρωτος δρόμος), ή θα λέγαμε η πουτανόπιατσα, όπου συχνάζουν καλντεριμιτζούδες για κάθε σεξουαλικό προσανατολισμό.

Μαγαζί όπου ευδοκιμεί το καμάκι. Στέκι που συχνάζουν γυναίκες-μόνες-ψάχνουν. Μπαράκι ή κλαμπίδι όπου το άγριο φλερτ ρυθμίζει την ατμόσφαιρα. Με άλλα λόγια, εστία σύγχρονου νυφοπάζαρου.

Συγκρίσεις και συσχετίσεις

Να μη συγχέεται με το κωλάδικο ή κωλόμπαρο, ή με το στριπτιζάδικο, πόσο μάλλον με το μπουρδέλο: στο καμακομάγαζο δεν έχεις σεπαρέ, οι γκόμενες δεν είναι πουτάνες, ούτε κάνουνε κονσομασιόν, ούτε τα πετάν, απλές πελάτισσες είναι, όπως και οι άντρες.

Να μη συγχέεται και με το παρτουζάδικο (που μπορούμε να πούμε και αλλαξοκωλάδικο, μαγαζί όπου στήνονται σουίνγκερ πάρτι): αν και στο καμακομάγαζο η αλλαξοκωλιά μπορεί να πάει σύννεφο, ο κανόνας είναι παιχνίδι ανάμεσα σ' εργένισσες κι' εργένηδες, ή που ξενοπηδάνε, και που οπωσδήποτε βρίσκονται σε μάλλον ρομαντική φάση για να καταλήξουν σε οργανωμένο σουίνγκερ κλαμπ.

Τέλος, να μη συγχέεται ούτε με το γκέι μπαρ ή κωλομπαρόμπαρο: αν και στην ατμόσφαιρα πιο πολύ σε γκέι μπαρ φέρνει παρά σε μπουρδέλο, κωλάδικο ή παρτουζάδικο (γκέι μπαρ και καμακομάγαζα έχουν οπωσδήποτε κοινή τομή), το τρου καμακομάγαζο αγκαλιάζει τους πάντες, και ετερό και ομό –άλλο αν οι δε προτιμάν για ευνόητους λόγους τα δικά τους μαγαζιά–, και σίγουρα δεν διαθέτει νταρκ ρουμ.

Το καμακομάγαζο δεν γεννιέται, γίνεται: αντίθετα με τα μπουρδέλα, τα κωλάδικα, τα στριπτιζάδικα, τα παρτουζάδικα ή τα γκέι μπαρ, δεν πλασάρεται ως τέτοιο· προκύπτει ως τέτοιο, μέσα 'πο το κέφι των θαμώνων και πελατών, και τη δική τους πρωτοβουλία. Το μόνο που έχει να κάνει το μέρος είναι να αφήσει χώρο για τέτοιες πρωτοβουλίες. Πώς έχεις ας πούμε βιβλία της λεγόμενης παραλογοτεχνίας απ' τη μια, αφιερωμένης και πρόορισμένης σε ένα είδος, και της απλά λογοτεχνίας απ' την άλλη, που σε πάει όπου θες, έτσι και τα καμακομάγαζα είναι απλά νυχτομάγαζα που τους βγαίνει στο κόκκινο, όχι με το στανιό, αλλά αβίαστα.

Και το κυριότερο, σε αντίθεση με τα άλλα, θα δεις πολύ χαμούρεμα αλλά δύσκολα να δεις πήδημα μες στο μαγαζί. Στο καμακομάγαζο πάει η γυναίκα ξέροντας ότι ό,τι και να γίνει, θα τονωθεί η γυναικεία της αυτοπεποίθηση και άμα θέλει θα γυρίσει σπίτι με παρέα. Ο άντρας πάει ξέροντας ότι τουλάχιστον θα γυρίσει με πολλή δουλειά για το σπίτι, πιθανότατα θα σκάσει κάνα φιλάκι, και αν του κάτσει και γουστάρει, θα γυρίσει σπίτι με παρέα.

Στα καμακομάγαζα, όσο κι' αν χοντρύνει το πράμα, θα παραμείνει ερωτικό, δεν θα διολισθήσει στο ξερά σεξουαλικό, για να χρησιμοποιήσω την ξεχειλωμένη αυτή διάκριση: μέρος για καυλωμένους ερωτιάρηδες ή για σεξουαλικά ανελεύθερους, διαλέγετε και παίρνετε.

Ή τουλάχιστον, έτσι έχω δει εγώ. Συνθηματολογώντας, μπορούμε να πούμε ότι κάθε μπαρ ή κλαμπ θα ήθελε να γίνει καμακομάγαζο. Σύνθημα παραπλανητικό, γιατί απ' την άλλη έχεις και το συμπληρωματικό δέος, τα στέκια για το σβήσιμο· εκεί που καταλήγ' η γκόμενα που παράηταν μπερδεμένη για να μη γυρίσει μόνη, κι' ο γκόμενος που παράηταν σαν αγρίμι για να μη γυρίσει μόνος. Στο σβήσιμο είναι που καμιά φορά ολοκληρώνεται το καμακομάγαζο. Αλλ' ας μιλήσουν κι' οι εργάτες της νύχτας επαυτού.

[...γιατι πολλά τα είπαμε και σήμερα...]

Μεταμεσονύχτιο μαγαζί που προσφέρει βαριά λαϊκή μουσική και ποτό αμφιβόλου ποιότητος ενώ προσφέρεται για υπερβολές και ασωτίες σε άτομα που θέλουν να καούν ή που είναι ήδη καμένα.

Τέτοια μαγαζιά είναι κυρίως συνοικιακά σκυλάδικα που οι τοίχοι τους έχουν ποτίσει από μυρωδιά τσιγάρου και οινοπνεύματος με χαρακτηριστικά λιτό ντεκόρ περασμένων δεκαετιών ενώ σε καμία περίπτωση δε διαθέτουν ζωντανή μουσική.

Δεν είναι κωλόμπαρα αλλά ούτε απέχουν και πολύ απ' αυτά ενώ διαθέτουν φανατικούς θαμώνες, αρκετούς με λερωμένο ποινικό μητρώο.

Συνώνυμα: μπιστολάδικο, μπουζουκλερί, γαβγάδικο κ.α..
Σχετικό: τελειωμενάδικο.

Που έχει σχέση ή θυμίζει ή αρμόζει σε κλαμπάκι.

Κλαμπίσιο λέμε συνήθως ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, ως προς το ύφος και τον ήχο του (δηλ. να χαρακτηρίζεται από έντονο και χορευτικό μπιτ και να έχει μεγάλη διάρκεια, ή έστω να έχει ηχητικά εφέ που χαρακτηρίζουν συνήθως ένα τέτοιο κομμάτι).

Λέμε όμως και τον ήχο αυτό καθεαυτόν που βγαίνει από ηχεία τα οποία «φωνάζουν», δηλ. προορίζονται για τις παραπάνω μουσικές και όχι πχ για τζαζ ή κλασική, οι οποίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις (όγκο, βάθος, ευκρίνεια κλπ)

Κλαμπίσιο λέμε και το ύφος ενός μαγαζιού ή μια φωνή ή, τέλος, ένα στυλ ντυσίματος που συνηθίζεται στα κλάμπζζζ, δηλ. σέξυ, φανταχτερό, αποκαλυπτικό κλπ.

Από το αγγλικό club.

Σπανίως λέγεται και για κλαμπ με την έννοια της λέσχης (βλ. παρ. 7).

Το παρακμιακό σκυλάδικο προηγούμενων δεκαετιών, που συνδύαζε την μέχρι πρωίας παραγωγή κακόηχων τραγουδιών του είδους με την παροχή υπηρεσιών ερωτικού περιεχομένου από γυναίκες ελευθέρων ηθών, που βγαίνανε που λέμε στο κλαρί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κλαριτζίδικου αποτελεί το σκυλάδικο «Βιετνάμ» στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλαρη.

Το είδος των συγκεκριμένων «καταστημάτων» αρχίζει να εκπλείπει με τα χρόνια, παράλληλα με την μετάλλαξη της ελληνικής μουσικής που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τα παλιό λαϊκό της ύφος και επηρεάζεται με έναν εμφανώς καλτ τρόπο από την αμερικάνικη μουσική βιομηχανία σε συνδυασμό με την μαζικοποίηση του σκυλάδικου και την εδραίωση του στην ελληνική μουσική σκηνή.

Πλέον, τέτοια μαγαζιά μπορεί να βρει κανείς σε ξεχασμένες επαρχίες που διψάνε για γυναικεία σάρκα ή σε παρατημένες αστικές ζώνες όπου δεν υπάρχει οικιστική συγκέντρωση και περνάνε απαρατήρητα. Συνήθως, βρίσκονται πάρα πολύ κοντά σε κάποια Εθνική Όδο (χαρακτηρστικό παράδειγμα η Εθνική Οδός Αθηνών-Λαμίας) με σκοπό να εξυπερετούν τους διερχόμενους νταλικέρηδες, που ψοφάνε στην πλειονότητά τους για τέτοιου είδους διασκεδάσεις. Παρόλα αυτά, πρόκειται για πολυσυλλεκτικούς χώρους, όπου μπορεί να βρει κανείς από νταβάδες μέχρι δικηγόρους ή εισαγγελείς ή γενικότερα ανθρώπους που την ημέρα έχουν μια καθώς πρέπει θέση στην κοινωνία.

Χαρακτηρισμός καταστημάτων νυχτερινής διασκέδασης που πείθουν πως το να πληρώνεις 9 ευρώ το ποτό που σερβίρεται σε κλέφτη, να είσαι στριμωγμένος και όρθιος ωσάν σε κονσέρβα και να δοκιμάζεις τις αντοχές των τυμπάνων και των φωνητικών χορδών σου λόγω των ντεσιμπέλ, είναι διασκέδαση. Στα εν λόγω καταστήματα κυριαρχεί το μότο «κοιτάζουμε αλλά δεν αγγίζουμε» αλλά και το εξίσου υπέροχο «με τα μάτια αγγίζουμε» των απανταχού μανάβηδων στις απανταχού νοικοκυρές. Το μόνο που είσαι ελεύθερος να κάνεις είναι να κοιτάζεις.

Το βλέμμα παίζει παντού και πουθενά από όλους και από κανέναν ενώ σε περίπτωση αθέτησης του σιωπηλού κανόνα και χώσιμο επίδοξου κυνηγού δράση αναλαμβάνει ο κομπλεξισμός ή/και τα δυσθεώρητα στάνταρ που θέτουν τα νέτα. Το πως δημιουργούνται οι ιστορίες που δημοσιεύονται σε σάιτς, περιοδικά και χρησιμοποιούνται σαν αφορμές για αποστολή γραμμάτων σε αισθησιακές στήλες για συμβουλές είναι έξω από τα όριά μου.

Το νυχτερινό κέντρο, όπου γίνεται κονσομασιόν, δηλαδή πληρώνεις ακριβά το ποτό μιας κοπέλας του μαγαζιού για να σου κάνει αυτή παρέα και να βγάλετε τα σώψυχα ή και τα σώβρακά σας. Είναι προσφιλές σε άντρες που είτε από χαμηλή αυτοεκτίμηση, είτε για άλλους λόγους, θέλουν να πληρώνουν και για παρέα γυναικεία και όχι μόνο για σεχ. Συνήθως, κονσοματζίδικα λέγονται όχι τα γκλαμουράτα στριπτιτζάδικα νέας κοπής, αλλά παρακμιακά κωλόμπαρα β΄ διαλογής που ως αισθητική φέρνουν σε εϊτίλα, ή και πιο πριν σε τρουμπαίες καταστάσεις, και όπου όχι τόσο νέες και ωραίες κονσοματρίς κρατάνε συντροφιά σε πουτανοκονσόμηδες κυρίους θαμώνες ζαχοπουλάδικων. Κατ' επέκταση, βέβαια, κάθε χώρος που προσφέρει κάποιο είδος κονσομασιόν ή πουτού σε πουτόπιστους μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, είτε είναι κωλόμπαρο, είτε φραπενείο, είτε ακόμη και σκυλάδικο.

Ενδεικτική περιγραφή ιδεοτυπικού κονσοματζίδικου από Protnet:

Θα τα συναντήσει κανείς παντού. Από την πιο πολυσύχναστη γειτονιά της Αθήνας μέχρι το πουθενά, στο μέσον του τίποτα. Στα κωλόμπαρα δεν υπάρχει πλέον σώου. Είναι μικρά συνήθως μαγαζιά που θυμίζουν περισσότερο μπουρδέλο παρά μπαρ. Μοιάζουν αρκετά με τις καφετέριες του 80. Πολλά μικρά σαλονάκια με ψηλή πλάτη και ένα μπαρ. Διακόσμηση μίνιμαλ έως μηδέν. Χρώματα, όπως και στα μπουρδέλα, ροζ και μωβ, ή φαίνονται έτσι από το πολύ μπλακ λάιτ.

εδώ

Καθώς, λοιπόν, το κονσοματζίδικο είναι συνδεδεμένο με παρακμή και ντέκα, χρησιμοποιείται κυρίως ως μειωτικός χαρακτηρισμός για μαγαζί. Ορισμένες φορές και μεταφορικά για να χαρακτηρίσει άλλους τόπους που απλώς έχουν αισθητική ζαχοπουλάδικου είτε στη διακόσμηση είτε στην εξυπηρέτηση είτε στη μουσική (βλ. παραδείγματα).

1. Ως εμφάνιση: Ο πολύ χοντρός άνθρωπος. Δηλαδή αυτός που έχει κρέατα όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για να πουλήσει το απόθεμα σε άλλους. Το -πωλείο εδώ μπορεί να συσχετισθεί και με το -εμπορας, λ.χ. στα κακαδέμπορας, κουραδέμπορας, όπου κάποιος εμφανίζεται να προτείνει προς πώληση αηδιαστικά μέρη του κορμιού του (και μεταφορικώς βεβαίως) ή με το αγγλικό -monger. Στο κρεοπωλείο βέβαια η έμφαση είναι περισσότερο στην περίσσεια των κρεάτων που επαρκούν και για εξαγωγή. Κυρίως λέγεται ως κινητό κρεοπωλείο.

2. Στο μπουρδελοϊδίωμα είναι περίπου συνώνυμο του μπριζολάδικο, δηλαδή σημαίνει ευαγές ίδρυμα όπου προσφέρεται πλήρες σεχ. Βέβαια πρόκειται περισσότερο για ασθενή μεταφορά παρά για παγιωμένο τεχνικό όρο, όπως το μπριζολάδικο. Μια μεταφορά, η οποία έχει κάπως ηθικολογική χροιά και καυτηριάζει το γεγονός ότι πωλείται πλήρες σεξ, ως μή όφειλε. Λ.χ. θα χαρακτηριστεί λιγότερο ως κρεοπωλείο ένα μπουρδέλο, ενώ περισσότερο ένα στριπτιτζάδικο ή μασατζίδικο ή άλλα μέρη που δεν προσφέρουν επίσημα παρόμοιες υπηρεσίες. Η μεταφορά κρεοπωλείο θίγει εν προκειμένω α) το ότι δεν υποτίθεται ότι προσφέρεται η πλήρης αυτή υπηρεσία στο εν λόγω γαμαζί, β) ότι αυτό παρ΄ όλαφ τα γίνεται με την ενθάρρυνση της διεύθυνσης του γαμαζιού και όχι από πρωτοβουλία μιας επιμέρους κορασίδας. Εφόσον βέβαια πρόκειται για απλές μεταφορές, η χρήση ποικίλλει.

Εξάλλου, ο όρος κρεοπωλείο χρησιμοποιείται ευρύτερα ως ηθικολογική μεταφορά για να καυτηριαστεί η επίδειξη ή σεξουαλική εργαλειοποίηση ανθρώπινης σάρκας, λ.χ. και σε παραλίες, πλατείες, νυφοπάζαρα και όπου.

Εμφανίστηκε στον μεταπολεμικό Πειραιά και συγκεκριμένα στις περιοχές της Β' Πειραιά, όπου πολλοί οίκοι ανοχής είχαν μια ιδιαιτερότητα: διέθεταν μεσοτοιχία με τρύπα από όπου ο κώλος της γυναίκας ήταν προσβάσιμος στον άνδρα. Εξ ου και κωλάδικο.

Τα αίτια του φαινομένου ανάγονταν στην φτώχεια που ανάγκαζε πολλές γυναίκες να εκδίδονται ακόμα και αν δεν ήταν επαγγελματίες. Για να μην αναγνωρίζονται όμως και για να μην στιγματιστούν ως «πουτάνες» κρύβονταν πίσω από τον τοίχο, αυτά σε εποχές που η φτώχεια και η ανέχεια κυριαρχούσε στα λαϊκά στρώματα.

Στην συνέχεια η λέξη άλλαξε χαρακτήρα αφού την χρησιμοποιούμε για περιγράψουμε ένα μπαρ χαμηλού επιπέδου όπου γυναίκες κάνουν βίζιτες.

Το νυχτερινό μαγαζί / μπαρ με γυναίκες.