Tagged definitions (430)
Showing 181-190 from 430

Με όλα τα κομφόρ, αντζελιστί.

Ως λολοπαίγνιο, σερβίρεται κυρίως από αστειάτορες συνοδεία γαργαλιέρας.

Πάσα: Perkins.

Ο άνδρας, θαμώνας χώρων επαγγελματικής εστίασης και κέντρων διασκεδάσεως, που επιδιώκει να αγοράσει (να παραγγείλει επιδεικτικά και να πληρώσει) ποτά και τρόφιμα για νεαρές ευρισκόμενες. Αναζητεί ερωτική συντροφιά απελπισμένα.

Μερικές μη κυριολεκτικές σημασίες του εμπριμέ κουνούπ:

1. Όργανο (και συναφής άσκηση) γυμναστικής που γυμνάζει το στήθος. Μάλλον γιατί όταν το χρησιμοποιείς έχεις μια πεταλουδόσχημη μορφή (με λίγη φαντασία).

2. Αξεσουάρ γυμναστικής για τους προσαγωγούς και όχι μόνο, καθώς και συναφής άσκηση / στάση (Δες).

3. Στυλ κολύμβησης όπου «τα χέρια βγαίνουν από το νερό και με την βοήθεια των ώμων ξαναμπαίνουν με δύναμη μέσα κατεβαίνοντας προς τα κάτω και τεντώνουν κοντά στα πλευρά, ενώ η λεκάνη βγαίνει στην επιφάνεια, καθώς τα πόδια κλωτσάνε λυγισμένα». Είναι απαιτητικό και θερμιδοβόρο. (Δες).

Ακόμη είναι:

1. Η επί χρήμασι εκδιδόμενη γυνή ή πους τις, η (γουτσιστί) πεταλουδίτσα ή πεταλούδα της νύχτας.

2. Στο πιο τριχωτό η αρκουδοπεταλούδα. Γενικότερα ο όρος πεταλούδα / πεταλουδίτσα εκφέρεται για γκέι.

3. Είδος μαχαιριού με διπλή λαβή μέσα στις οποίες μπορεί να κρυφτεί η λεπίδα και να ανοίξει πάλι όποτε θέλεις. Λέγεται και Balisong. (Βλ. μήδι του notheitis). Για τους γκατζετάκηδες κυκλοφορεί και ως USB πεταλούδα.

4. Είδος κλωστών, δες. Αγγλιστί butterfly threads. (Πάσα: Perkins).

5. Είδος δονητή, αγγλιστί butterfly teaser (δες μήδι της Mes - χωρίς Νιντέντο). Επίσης η πεταλούδα είναι εσώρουχο με ενσωματωμένο δονητή (δες παράδειγμα).

Ο μπούλης που το παίζει και πολύ άντρας, μάγκας και νταής, γαμιάς της γειτονιάς, και γενικά έχει πάααααααρα πολύ καιρό να κατουρήσει.

Θεωρείται σλανγκ της φυλακής, αλλά και της νύχτας με το caveat ότι ό,τι έχει φτάσει να καταγραφεί ευρέως πιθανόν να μην είναι η τελευταία λέξη της σλανγκ αυτών των χώρων. Από την άλλη, χρησιμοποιείται και σε ιντερνετικές φοράδες, λίγα χτυπήματα.

Αρκτικόλεξο της μπουρδελοσλάνγκ με το οποίο οι Ελληνάρες μπουρδελιάρηδες ειρωνεύονται τους αμερικανόπληκτους συναδέλφους τους.

Παρένθεση: οφείλουμε να ενθυμούμαστε ότι στην κριτική μπορντέλου έχουν φορεθεί εσχάτως αμερικλάνικα αρτικόλεξα, όπως GFE = the Girl-Friend Experience, καθ' ημάς γκουφουέ και γκομενοφάση και στους αντίποδες PSE = the Porn-Star Experience. Όπως έχω πει και αλλού, το ιδανικό είναι το GFE-PSE, ήτοι μια τουρίστρια που σε φιλάει / χαϊδεύει σαν να είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας που θες να του δείξεις το ηλιοβασίλεμα στους θάμνους, μα όχι μόνο λιάζεται, αλλά ΚΑΙ ξεκωλιάζεται σαν την Suzie Diamond. To GFE-PSE συνιστά μια ανύπαρκτη, πλην όχι γι' αυτό ουτοπική Aufhebung, που αποτελεί στον χώρο της μπουρδελοκριτικής ό,τι αποτελεί στον χώρο της φιλοσοφίας το l'être en soi-pour soi του Sartre ή το an sich - für sich του Hegel. Κλείνει η παρένθεση.

ΚΚΕ, λοιπόν, είναι στους αντίποδες the ΚρυόΚωλη Experience. Ένα πράμα σαν να κάνεις CEKC με την Παπαρήγα την καλή, επειδή η σταλίνα έχει διατάξει ότι πρέπει το σοβιετικό έθνος να αναπαραχθεί, για να δώσει στρατιώτες για το Στάλινγκραντ, και η γκόμενα να είναι λαϊφστάλιν τ. ταγάρω. Και παρόλο που το πολύ το Κάπα Κάπα κάνει το παιδί μαλάκα, μετά από μία ΚΚΕ ο μπουρδελιάρης τρώει τέτοια ήττα, που ούτε μαλακία δεν μπορεί να τραβήξει από την πίκρα. Τουλάστιχον ας χαιρετίσουμε το γεγονός ότι επιτέλους η μπουρδελοκριτική έχει αποκτήσει ένα orientally correct αρκτικόλεξο - κόλαφο για όσους εμμένουν στις αμερικλανιές (τις οποίες, παρεμπιπτόντως, και καταγγέλλουμε).

Άπαντες οι εργαζόμενοι αναμένουν με ιδιαίτερη λαχτάρα τις καλοκαιρινές διακοπές για να αντιστρέψουν τις επιπτώσεις του ετήσιου, εργασιακού ξεμπαταριάσματος (εξ ου και το γνωστό κλισέ «...να φορτίσω τις μπαταρίες μου...»). Οι εκδρομείς, είτε αδειεύονται με στόχο το πλήρες ρέκλιασμα, είτε με στόχο πολλαπλές δραστηριότητες (βλ. εκδρομές, αγροτουρισμό, άθληση) στην συντριπτική τους πλειοψηφία, μεταβάλουν τις ενδυματολογικές και συχνά κοινωνικές συνήθειες/φραγμούς που υπό Κ/Σ προσδιορίζουν την καθημερινότητα τους.

Σ’ αυτούς, προστίθενται φυσικά και οι μαθητές/φοιτητές, οι οποίοι ως τυχεροί αποδέκτες του υψηλότατου επιπέδου εκπαίδευσης που προσφέρει το φροντιστ… εχμ, το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, αμολιούνται αλαλάζοντας στα νησιά της επικράτειας, συνήθως με στόχο την αναβίωση της Ιλιάρδας ως αντίδοτο στην Πανελληνίαση, τον πραγματικό φόρτο σχολής αλλά και τον «φόρτο» «σχολής». Εξαίρεση οι Κνίτες, οι οποίοι σπεύδουν στις κολεκτίβες της Τασκένδης, και οι προοδευτικοί που αναχωρούν για Ίφκινθο συνοδεία παρεακίου και αρχηγού.

Η από Ανοίξεως έκρηξη των ορμονών η οποία το θέρος φτάνει στο ζενίθ σε συνδυασμό με τις κλιματολογικές συνθήκες της υπερήφανης χώρας μας και το γνωστό ελληνικό ταμπεραμέντο, επιτρέπουν την μαζική υιοθέτηση μικρών ή συνολικών (+ όλο το ενδιάμεσο φάσμα) αλλαγών στο ντύσιμο και τη συμπεριφορά των παραθεριστών.

Ο προορισμός των διακοπών σαφώς και μπορεί να εντείνει (Μάϊκονος) ή να κάμψει (Καλαμπάκα) το φαινόμενο αυτό, ωστόσο σε γενικές γραμμές, οι ήρωες μας παραδίδονται στην ελευθερία που τους προσφέρει η εκτός συνήθους εργασιακού/κοινωνικού κύκλου (έστω προσωρινή) διαβίωση. Η ελευθερία αυτή φτάνει στο υπερθετικό, συνδυαζόμενη αφενός με την ανεμελιά και αφεδύο με το «ευαγγέλιο» της καλοκαιρινής αδείας: «έλα μωρέ σε διακοπές είμαστε» = «δεν θα μας δει κανείς οπότε κάνε ότι θες».

Φτάνοντας εδώ ο αναγνώστης, αναρωτιέται για το μέγεθος της προηγηθείσας εισαγωγής και το γεγονός ότι το λήμμα μας δεν έχει ακόμη εμφανιστεί. Μην απελπίζεσαι πιστέ σλανγκοφανατικέ! Η εισαγωγή θέτει το απαραίτητο κοινωνικοοικονομικοφυλετικό υπόβαθρο για να κατανοήσεις την ρίζα του κακού: τα ρέστα του καλοκαιριού…

Τα ρέστα του καλοκαιριού λοιπόν, είναι η μεταφορά/συνέχεια στην «έδρα μας», των ενδυματολογικών αλλαγών ή/και συμπεριφορών που υιοθετήθηκαν κατά τη διάρκεια των διακοπών. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς από την εισαγωγή, όσο πιο δυναμικά έχουν παίξει οι διάφορες παράμετροι, τόσο πιο κωμικοτραγικό είναι το αποτέλεσμα άμα τη επιστροφή στο κλεινόν άστυ.

Η ουσία εδώ, είναι η απόλυτη άρνηση για απεμπλοκή από την ψυχολογία των καλοκαιρινών διακοπών και αφού οι διακοπές στο νησί είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με ένα σκασμό μαλακίες που κάναμε, αυτές πρέπει να συνεχιστούν και στο σπίτι. Προσοχή, τα ρέστα δεν αφορούν σε άτομα τα οποία ντύνονται/συμπεριφέρονται μόνιμα έτσι.

Έχουμε λοιπόν:

• Κουδουνιστά βραχιόλια αστραγάλου – μια χαρά αν είσαι φοιτητριούλα αλλά μάλλον άστοχο αν είσαι π.χ. υπάλληλος τράπεζας.
• Τατουάζ χέννα σε εμφανή σημεία (χέρια, πόδια) – είπαμε, μόνο η Μαντάνα τα κάνει αυτά, κι αυτή μόλις έπιασε η μόδα το παράτησε (hint!).
• Χαϊμαλιά, δαχτυλίδια flower-power, ρύζι με το όνομα σου, ονειροπαγίδες, «το όνομα σου με σύρμα» - cool, άντε και τρέντυ στην παραλία και το βράδυ στο μπαράκι. Με φόντο τσιμέντο και μαραμένο γεράνι όμως...
• Παντόφλα 5-0 στη δουλειά – εκτός αν είσαι ταρίφας ή τελειωμένος κάγκουρας.
• Μπικίνι λαμέ/Χρυσά/Sheena Queen of the Jungle/Τρικίνι με συνδυαστικό πάστωμα – είπαμε, αυτά στο Super Paradise όπου το drag show όχι απλώς ενδείκνυται, αλλά επιβάλλεται εκτός αν είσαι μπουρναζογκόμενα οπότε...
• Τόπλες (συνδυαστικά με το προηγούμενο) – βρε καλή μου, καταλαβαίνω ότι μάζευες λεφτά ένα χρόνο για μια βδομάδα στην Ψαρού και έτρεχε ξωπίσω σου το Star για τα δέοντα, αλλά εδώ είναι ΕΟΤ ΒΑΡΚΙΖΑΣ!
• Προσπάθεια εισόδου σε αστικό night club με λαχανί σαγιονάρα, πολύχρωμη βερμούδα και φανελάκι…
• Ψάθινο καπέλο καουμπόι (ειδικά αν έχει περιμετρικώς πέτσινο κορδόνι με περασμένα κοχύλια κλπ.). Στο Βάϊ και τις Μικρές Κυκλάδες σε έχουνε θεό (τι θεό, ημίθεο και βάλε). Στην παραλιακή μπορεί να σου ζητήσουν φορτιστή αυτοκινήτου ή το τελευταίο CD της Βισσοβανδή.
• Υπερκατανάλωση καλοκαιρινών πιοτών (Mojito, Caipirinha, σφηνάκια, καρπούζα, κλπ.) και άνοδος σε τραπέζια/μπάρες αλαλάζοντας και στριφογυρίζοντας το μπλουζάκι πάνω απ’ το κεφάλι - πάει πακέτο με δήλωση στο Star: «Eδώ περνάμε suuuuper!!!!» ή κάποια αντίστοιχη τρεντουλιά και μεις ψάχνουμε διαφυγή.
• Απεριποίητη μουσάρα ή αξύριστα πόδια/μασχάλες γιατί «ένα μήνα στο Ελαφονήσι ήμασταν σε φάση natural» (τύφλα να’χει ο Γκρίζλυ Άνταμς).

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μαζικοποίηση των παραπάνω μοδών καθώς η γνωστή επιχειρηματικότητα του Έλληνα έχει διασπείρει τα σχετικά «προϊόντα» σε όλους πλέον τους τουριστικούς προορισμούς ανά τη νησιωτική χώρα. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει η αυταπάτη των ατόμων αυτών ότι και καλά τα σχόλια των γύρω τους (όπα μεγάλε!, για δες αλλαγές!, κλπ.) είναι δείγματα θαυμασμού και αποδοχής, ενώ το σύνολο των παραπάνω θα πρέπει να ξορκίζεται στο πυρ το εξώτερο μαζί με τα πήλινα σταμνάκια-καρδερίνες και τα μπουκάλια κουμ-κουάτ που δίνονται σε γονείς για να έχουν κάτι να θυμούνται...

τζίγκι τζίγκι μάνα μου (από Desperado, 21/09/10)

Μονάδα μέτρησης πρέζας με χωρητικότητα ενός καπακιού στυλό Bic.

Καπάκια ενίοτε και επίχρυσα χρησιμοποιούν επίσης οι κοκάκηδες για να χορηγούν τις ρουθουνιές τους.

Ποτήρι ποτού (κυρίως καραουισκακίου) του οποίου ο μπαμπέσικα σχεδιασμένος πάτος προκαλεί οπτική απάτη ως προς την χωρητικότητα.

Η μικρολαμογιά αυτή συναντάται κατά κόρον σε τελειωμενάδικα, μπομπάδικα, ιδρύματα περιοπής αλλά και περιωπής.

Κέρασμα του Perkins.

Εκ του Hangover -> Hanover. Χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την κατάσταση κάποιου μετά από γερό μεθύσι καθώς και την προσπάθεια να την ξεπεράσει.

Το μικρό ποτηράκι για το σφηνάκι.

Πάσα: Ντίνος.