Tagged definitions (1863)
Showing 561-570 from 1863

Σοφή παροιμία των αρχαίων Σουμερίων, επίσης συναντάται και στην μορφή τρεις τον πούτσο κλαίγανε με πολλαπλές χρήσεις στην καθομιλουμένη. Για έμφαση μπορεί πριν την έκφραση να χρησιμοποιηθεί και το άιντεεεεεεε και για ακόμα μεγαλύτερη έμφαση να συνοδεύεται από χαρακτηριστική κίνηση παλινδρόμησης της χούφτας.

Με την έκφανση αυτή, συχνά χρησιμοποιείται ανάλογα με την περίσταση, ως συνώνυμη με άλλες εκφράσεις (χαμηλότερου και λαϊκότερου επιπέδου ασφαλώς) όπως άρες μάρες κουκουνάρες, άρτσι μπούρτζι και λουλάς, ό,τι να 'ναι να ‘χαμε να λέγαμε, καλά κρασιά, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται ή σε διάφορους συνδυασμούς αυτών.

Σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιείται ως σχόλιο σε κάποιο γεγονός ή κάποια δήλωση άλλου, σε έκφραση διαφωνίας, απαξίωσης, αποδοκιμασίας, περιφρόνησης, βδελυγμίας κ.λπ. ή και ως διαπίστωση πλήρους ασυνεννοησίας μεταξύ δύο ομιλητών.

Πρόκειται για το πρώτο (γνωστότερο, δημοφιλέστερο και περισσότερο χρησιμοποιούμενο) μέρος της παροιμίας: Του κώλου τα εννιάμερα - του πούτσου τα σαράντα.

Background / παρασκήνιο: Τα «εννιάμερα» και τα «σαράντα» είναι μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι τελετές που γίνονται στην μνήμη νεκρών και αφορούν σε τρισάγια και επιμνημόσυνες δεήσεις. Τρισάγιο γίνεται στο τριήμερο («τριήμερα») και στις εννιά ημέρες («εννιάμερα») από τον θάνατο του νεκρού, ενώ επιμνημόσυνη δέηση ψάλλεται στο «σαρανταήμερο» ή «στα σαράντα» (δηλαδή στις σαράντα ημέρες), στους τρεις μήνες («τρίμηνα»), στους έξι μήνες («εξάμηνα») και στο χρόνο (ετήσιο) από τον θάνατο καθώς και στα τρία χρόνια από την κηδεία.

Στο θέμα μας: Τα «εννιάμερα» γίνονται πριν τα «σαράντα». So, όταν τρώμε κόλλυβα για τα «εννιάμερα» του κώλου, ήδη τρώμε τα κόλλυβα για τα «σαράντα» του πούτσου. Τουτέστιν, πρώτα πεθαίνει ο πούτσος και μετά ο κώλος κι αυτό το ξέρει ο κόσμος όλος.

Επικρατεί, ο πιο θλιβερός θάνατος να είναι ο πρώτος, δηλαδή αυτός του πούτσου. Η θλίψη μας για τα «σαράντα» του πούτσου είναι μεγαλύτερη, κατά πολύ, από αυτή για τα «εννιάμερα» του κώλου.

Συνεπώς, η έκφραση «του κώλου τα εννιάμερα» αναφέρεται σε γεγονότα των οποίων η σημασία κρίνεται ως μικρή σχετικά, δεδομένου ότι υπάρχουν άλλα πολύ πιο σημαντικά για να κλάψει κανείς...

Και εδώ έρχεται και δένει ο παρών ορισμός με τον προηγούμενο (σπεκ στους προλαλήσαντες), όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων:

«Χρησιμοποιείται ... για να δηλώσει κάτι ... ανάξιο λόγου, με μια δόση αγανάκτησης ή επιδεικτικής αδιαφορίας.»

Παράφραση της γνωστής τραγωδίας του Ευριπίδη, που διαδραματίζεται στο στρατόπεδο της Αυλίδας.

Η Καυλίδα, τόπος φανταστικός, αντικαθιστά την Αυλίδα. Είναι ένας τόπος όπου κυριαρχούν οι ορμές και ο έντονος ερωτισμός. Η θυσία στην Καυλίδα γίνεται προς τιμήν της Αφροδίτης, θεάς του ερωτισμού, και όχι της Αρτέμιδος.

Το ξεσκί με τάσεις PSE, δηλαδή Porn-Star Experience.

Σημ. συντάκτριας: ομολογώ ότι το πορνό δεν το κατέχω διόλου, μου φάνηκε προκλητικό για διερεύνηση όμως (επειδή). Σο, το 'ψαξα, έπαθα μια μόρφωση, και παραθέτω συνοπτικά τα ευρήματα από το research στο διαδίκτυο, με τις κυριότερες πηγές σε links.

Προέλευση:
Η έκφραση έγινε διάσημη από τον Κώστα Γκουσγκούνη, ο οποίος είναι ένας ζωντανός μύθοςτου ελληνικού πορνό (λέει), τέλος πάντων το όνομά του το ξέρουν και οι πέτρες. Πειστήριο - media 1.

Μια σπουδαία ελληνική ταινία πορνό του 1984 (ένα αριστούργημα του είδους σύμφωνα με τους επαΐοντες των σχετικών fora) , στην οποία όμως δεν συμμετέχει ο Γκουσγκούνης, να το διευκρινίσουμε αυτό, έχει τον τίτλο «Σκύψε ευλογημένη», με υπότιτλο «τα πιο ωραία και ευλογημένα Ελληνικά σκυψίματα». Η υπόθεση αυτής περίφημη «2 λεσβίες μεταβαίνουν σε ένα χωριό παριστάνοντας τις καλλιτέχνιδες με σκοπό να ανακαλύψουν το αρχαίο άγαλμα του γυμνού έρωτα. Στο μεταξύ «ζευγαρώνουν¨με ένα βοσκό (Παύλος Καρανικόλας) και παραλίγο με το λυκόσκυλο του! Το άγαλμα βρίσκουν στο οργιώδες φινάλε της ταινίας στη σπηλιά ενός βοσκού (ο cult αστέρας Νότης Πιτσιλός).» Πειστήριο - media 2.

Συνοψίζοντας δηλαδή το «σκύψε ευλογημένη» είναι μια έκφραση που καθιερώθηκε μέσω του Ελληνικού πορνό των 70s-80s.

Χρήση στην καθομιλουμένη
1. Ο παπάς τελεί Ευχέλαιο. Οι πιστοί προσκυνούν και, όπως προβλέπεται, σκύβουν. Άμα καμία κάθεται σαν το κούτσουρο γιατί δεν έχει πάει ποτέ στην εκκλησία η γαϊδούρα και δεν ξέρει από αυτά, δεν θεωρείται κακό για τον παπά να της πει την περίφημη φράση, «σκύψε ευλογημένη», για να κάνει την δουλειά του ο άνθρωπος, να πάρει τα φράγκα και να φύγει μια ώρα αρχύτερα. (Παράδειγμα 1)

Κατηγορίες για κατάχρηση εξουσίας σε αυτό τον τομέα έχουν διατυπωθεί, αδίκως όπως αποδείχθηκε σε κάποιες περιπτώσεις, γιατί λέει ότι υπήρξαν παπάδες που απαιτούσαν από τις πιστές, εκτός από το πετραχήλι, να παίρνουν και πίπες. Αίσχος, ντροπή και όνειδος για όλα τα ρεμάλια του κερατά που διαδίδουν τέτοιες φήμες για τους εκπροσώπους του ιερατικού σώματος, φτου φτου πίσω μου σε έχω σατανά. (Παράδειγμα 2)

1. Άμα ο ομιλητής δεν είναι παπάς, αυτό που υπονοείται (με σαφήνεια όμως) στην φράση είναι «σκύψε να σε γαμήσω / να μου πάρεις μια πίπα». Συναφείς εκφράσεις προστακτικής: «πιάσε μου τα αρχίδια», «βάλτον στο στόμα σου» κ.λπ., που όμως είναι εντελώς προχώ με την κακή την έννοια - ενώ στην περίπτωση της φράσεως ενδιαφέροντός μας, ο χαρακτηρισμός «ευλογημένη» δίνει έναν τόνο ευλάβειας και σεβασμού, που απαλύνει το άγριο του πράγματος.

Σε αυτή την περίπτωση, η χρήση της φράσης από τον μη-παπά (στο εξής θα αναφέρεται ως «υποκείμενο») είναι δίκοπο μαχαίρι, κυρίως όταν πρόκειται για κυρία / κύριο (στο εξής θα αναφέρεται ως «αντικείμενο») με την / τον οποίο δεν υπάρχει σεξουαλικό προηγούμενο, γιατί υπάρχουν δύο πιθανά επακόλουθα:

Θετικό επακόλουθο: Το αντικείμενο είναι πρόθυμο - το αποτέλεσμα της φράσης μπορεί να είναι από βολικό μέχρι ευχάριστο. Πού να σκέφτεται τώρα τι θέλει αυτός για να τον ικανοποιήσει, το λέει από μόνος του και ξεμπερδεύει το πράμα, σκύβει λοιπόν το αντικείμενο και προσφέρει την επιθυμητή ικανοποίηση χωρίς πολύ σκέψη. (Παράδειγμα 3)

Αρνητικό επακόλουθο: το αντικείμενο έχει ρομαντική διάθεση, είναι γλυκό και τρυφερό και θέλει στοργή και προδέρμ για να λειτουργήσει - η φράση αυτή (όπως και οι άλλες προστακτικές) μπορεί να αποτελέσει μεγάλο ξενέρωμα, so, παίζει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Σε αυτή την περίπτωση το υποκείμενο μένει με την ψωλή στο χέρι να της δίνει διαταγές και αυτή να υπακούει κι άλλη φορά να μάθει να σέβεται και να είναι πιο διακριτικό, άιντε. Παράδειγμα 4.

1. Η φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έναν διάλογο εκδηλώνοντας περιφρόνηση για το υποκείμενο (παράδειγμα 5) ή το αντικείμενο (Παράδειγμα 6)

Ασίστ: paparas

Η πηγάδω με το μουνί που έχει γίνει σαν πηγάδι, πριν τυχόν της το κάνουμε εμείς.

Όλων των εθνικοτήτων κι όχι όπως η Πηγαδομούνοβα, μην είμαστε και ρατσιστές!

Ο Φλεβάρης λόγω του ότι έχει λιγότερες μέρες από τους άλλους μήνες χαρακτηρίζεται κουτσοφλέβαρος. Αλλάζοντας το πρώτο γράμμα, ο κουτσοφλέβαρος γίνεται πουτσοφλέβαρος. Ο όρος πουτσοφλέβαρος, είναι εύηχος και εκφραστικός όρος. Πώς θα μπορούσε όμως, να χρησιμοποιηθεί;

1. Η παροιμία λέει: «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει».
   Ο πουτσοφλέβαρος στην περίπτωση αυτή δραστηριοποιείται, όταν ο Φλεβάρης φλεβίζει. Έχει να κάνει δηλαδή με το γαμημένο φλεβαριάτικο πουτσόκρυο.

2.Ο όρος θα μπορούσε να ειπωθεί χιουμοριστικά, όταν κάποιος πάει να ρίξει ένα φλεβαριάτικο πέο κάτουρο, όταν κάποιος θέλει να φτιάξειπλεκτό φλεβαριάτικα, αλλά κι όταν κάποιος θέλει να βουτήξει φλεβαριάτικα τον κολιό στο ξύδι. Εδώ ειδικά παίζει παραφρασμένα η παραπάνω παροιμία ως: «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καυλοκαίρι θα μυρίσει», με έμφαση φυσικά στη λέξη καυλοκαίρι (καιρός όπου εφαρμόζεται το δόγμα:Τελεία και καύλα).

Όταν ο κουτσοφλέβαρος εκφέρεται πουτσοφλέβαρος, θυμίζει τον Χατζηχρήστο που ως Ζήκος στην ταινία: «Της κακομοίρας», έλεγε: «Αν ξεδιπλωθώ θα γίνω 1 και 90». Μα πως θα ξεζιπαριστεί ο πουτσοφλέβαρος; Ας είναι καλά το πρώτο συνθετικό της σύνθετης λέξης (πούτσος), που 'χει πτυσσόμενεςιδιότητες. Αλλά κι η λέξη «φλέβα» που περιέχεται στον όρο, κάνοντας συντροφιά με τη λέξη πέος, δίνει τη δική τους χροιά στα πράγματα. Να τι λέει ο link για αυτό.

Φασπούτσι ή φασπούτς θα μπορούσαμε να πούμε το «μία στα όρθια» ή το πολύ γρήγορο πιστόλι που εκπυρσοκροτεί σε χρόνο dt. Η κατάσταση αν και κατά κανόνα είναι χαμηλής ποιότητας, σε πολλές περιπτώσεις καταφέρνει να εκτονώνει πόθους της στιγμής, με πολλή ένταση και μεγάλη ικανοποίηση στους συμμετέχοντες.

Το φασπούτσι. μπορεί να γίνει σε πολλούς χώρους όπως τουαλέτες καταστημάτων, αυτοκίνητο, παραλίες κ.λπ.

1. Άλλη εκδοχή είναι η λέξη να προέρχεται από την «φάση» και «πούτσα».

Αν δώσουμε στην «φάση» την έννοια που αφορά τις αλλαγές των φάσεων της σελήνης, τότε έχουμε τις αλλαγές των φάσεων της πούτσας ,σε διάφορες καταστάσεις όπως: μετά το πρωινό ξύπνημα, περιβάλλον πουτσόκρυου κ.λπ.

Αν δώσουμε στην «φάση» την έννοια του στιγμιότυπου σε αγώνα, τότε έχουμε την φάση σε γήπεδο με αντίπαλους τους δυο αιωνίους: μουνομάχοι vs μουνόλυσσας.

Ως γνωστόν, ως εισπράκτωρ ορίζονταν ο εργαζόμενος εις τα λεωφορεία, ο οποίος ήτο καθήμενος εν τω μέσω του οχήματος και εισέπραττε χρηματικό αντίτιμο του εισιτηρίου, ήτοι ναύλα.

Ο εισπρώκτορ (εκ των λέξεων: εισπράκτορας + πρωκτός) δεν εισπράττει χρήματα αλλά πέη παρά τον πρωκτό, ήτοι καυλ(ι)ά.

Ενίοτε η λέξη χρησιμοποιείται αναλλοίωτη μετά της σχετικής κινήσεως (σχηματισμός κύκλου αυξομειούμενης διαμέτρου με τον αντίχειρα και τον δείκτη, δηλωτικού της κινήσεως της πρωκτικής οπής του ομοφυλόφιλου κατά την... πρωκτοδιεύρυνση!).

Μου συμβαίνει κάτι δυσάρεστο και ζόρικο. Βλέπε και τρώω πακέτο.