Tagged definitions (1863)
Showing 621-630 from 1863

«Αντίπαλον πέος»: φόβος από ισόπαλο ανταγωνιστή, αίσθημα φόβου που προέρχεται από εχθρό εξ ίσου ισχυρό // εχθρός, αντίπαλος, ανταγωνιστής, αντίμαχος, αντίζηλος. Π.χ. «Αυτό που κρατά τη μεταξύ τους ισορροπία είναι το αντίπαλον πέος».

Πρβλ. Θουκ. ΙΙΙ 11,2: ''Το δε αντίπαλον πέος μόνον πιστόν ες ξυμμαχίαν. Ο γαρ παραβαίνειν τι βουλόμενος τω μη προέχων αν απελθείν αποτρέπεται''.

Μπορούσε να λέγεται και «Αντίπαλων δέος», αλλά τετριμμένα λόγια

Ξέροντας τα μυστικά όπλα των Εγγλέζων (και είναι γεγονός): οι βόμβες που προκαλούν ομοφυλοφιλία. Τη ρίχνεις στον αντίπαλο, αλληλοπηδιούνται και που όρεξη για πόλεμο. Ε καλά τι άλλου είδους βόμβα θα είχαν ανακαλύψει οι ανγκλέζοι, παρά την πουστόβομβα…

Τέλος πάντων, το αντίπαλων πέος μετρά και κρατά ισορροπία στον κόσμο.

Πως όμως ξέρομε το μέγεθος του οχθρού, όρε; Στέλνομε μία κατασκοπίνα να γυρίσει πίσω και να μας πει. Αν δεν γυρίσει όμως να μας το πει, τότε χάσαμε το παιχνίδι: είναι μεγαλύτερος ο εχθρός…

Ένας άλλος τρόπος να πούμε τη λέξη «υπάρχει».

Όταν τα φαινόμενα απατούν και υπερεκτιμούμε μια κατάσταση, ή ένα πρόσωπο, αλλά στην πραγματικότητα οι συνθήκες βοήθησαν ώστε να κρυφτεί η αλήθεια.

Ο λίγο-πιο-σλανγκ φτωχομπινές. Ή το επίθετο που προκύπτει απ' τον φτωχομπινέ. Επίσης: Φτωχομπινεδιάρικος, φτωχομπινεδιαρισμός.

Το πέος (μεγεθυμένο ή μη) του μαύρου.

Πρόκειται για το αιδοίον του ανδρός (clopy paste του ορισμού της πόσθης από το Λεξικό Σουΐδα).

Πόθεν πούτσες;

Ο δρόμος της πούτσου είναι μακρύς, αινιγματικός και συχνά στρωμένος με αγγούρια.

Το Λεξικό Μπαμπινιώτη θεωρεί την ετυμολογία αβέβαιη και αναφέρει δύο εκδοχές: εκ του αρχαίου πόσθη (το δέρμα που περιβάλει το πέος) ή εκ του σλαβικού butsa (εξόγκωμα, προεξοχή).

Το Λεξικό Τριανταφυλλίδη αντιθέτως εικάζει ότι ετυμολογείται εκ του Τουρκικού puç (σχισμή ανάμεσα στους γλουτούς) ή εκ του Ιταλικού puzza (βρόμα).

Δέον να σημειωθεί ότι στην εβραιογερμανική διάλεκτο Yiddish, ο πούτσος αποκαλείται putz (βλ. και putzinstitut) το οποίο πιθανώς να ετυμολογείται εκ του γερμανικού ρήματος butzen(στολίζω).

Πόσθη, butsa, puç, puzzo ή putz λοιπόν;

Σύμφωνα με την επιστημονική αρχή της οικονομίας, γνωστής και ως Λεπίδα του Όκαμ, όταν δύο ή περισσότερες θεωρίες παρέχουν εξίσου ακριβείς προβλέψεις, πάντα επιλέγουμε την απλούστερη. Ωσεκτουτού, θεωρούμε ότι ο πούτσος ετυμολογείται εκ του πόσθη (πας πόσθων δε πουτσαράς) ενώ ο μπούτσος ετυμολογείται εκ του butsa. Εάν πάλι διαφωνείτε, ζμπούτσαμ!

Εν πάση περιπτώσει, είναι ηλίου φαεινότερο ότι έχει πέσει τρελλός διαπολιτισμικός / διασυνοριακός πούτσος ανά τους αιώνες για να υφίστανται τόσες ομοιότητες.

Βλ. το πέος για μια ενδελεχή και εμπεριστατωμένη καταγραφή του πούτσου.

Το γνωστό μεγάλο πρόβλημα της φιλοσοφίας που απασχόλησε και τον διάλογο Πρωταγόρας του Πλάτωνος είναι: Γίνεται ο πούστης ή γεννιέται; Υπέρ του δευτέρου συνηγορεί η έκφραση άμα είναι ξεκωλιάρης ο άνθρωπος. Υπέρ του πρώτου, η περίπτωση του Πέρι στο the Slang & the Restless, ο οποίος από κει που πηδούσε το Λίλιαν, την απόλυτη ονείρωξη, για τα μάτια του Βάγγελα βρέθηκε να τον παίρνει μέχρι κι από γερομπινέδες στην μαρτυρική μεγαλόνησο.

Για χάρη συμβιβασμού, έστω ότι υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πούστηδων, αυτοί που γίνονται κι αυτοί που γεννιούνται. Ο πούστης από κούνια είναι αυτός που γεννιέται. Αυτός που από μικρό παιδί δεν τον κούναγε η παιδική κούνια, αλλά αυτός κούναγε την κούνια, όντας ο ίδιος και η πρώτη κουνίστρα, κουδουνίστρα, λαϊστέρα. Αυτός που ήταν πιπίλας απ' όταν τού 'βαλαν για πρώτη φορά πιπίλα, κι η πρώτη λέξη που είπε ήταν στα γαλλικά: σουσέλ.

Η λέξη ανωμαλιάρης αποτελεί ευθεία μετάφραση του αγγλικού όρου kinky.

Παράγεται από τη λέξη ανώμαλος [στερητικό «α» και το επίθετο ομαλός] και περιγράφει το άτομο που αρέσκεται να εφαρμόζει ή να παρακολουθεί ερωτικές σκηνές, οι οποίες παρεκκλίνουν του κανονικού - φυσιολογικού.

Ευρέως αποδεκτός και χρησιμοποιούμενος χαρακτηρισμός γυναίκας, η οποία επιδεικνύει εξαιρετικά δραστήρια σεξουαλική συμπεριφορά, χωρίς φόβο και πάθος.

Μεταφορικός χαρακτηρισμός από το ρήμα «ξεσκίζω», δια του οποίου τονίζεται η μανία και η επιθετικότητα με μοναδικό στόχο την τέλεση της ερωτικής συνεύρεσης.

Εναλλακτικά χρησιμοποιείται και ως «ξεσκίστρω». Βλ. και πουτσοξέσκιστρα, ξεσκί.

Επιφώνημα ικανοποίησης κατά τη διάρκεια του πιπώματος.

Δείχνει και την προτροπή για περαιτέρω τσιμπούκι. Συμπεριλαμβάνει τις εκφράσεις «Μπράβο!'», «Καλά τα πας!», «Συνέχισε έτσι!».

Ενδείκνυται η στάση της γυναίκας να είναι βαθύ κάθισμα και ο άντρας να είναι καθισμένος σε μία καρέκλα με τα χέρια περασμένα πίσω απ' το κεφάλι (το πάνω).