Tagged definitions (1704)
Showing 981-990 from 1704

Το αρσενικό ισοδύναμο και το alter ego του ψωλοδιώχτη. Ο που τον έχει, θέλει και δεν μπορεί. Έχει κάτι που διώχνει από παστάκι μέχρι γριέντζω.

Βρε δεν πα να πέσει σε μουνοθύελλα ή και σε μουνόλακκο ακόμα, τα αντίστοιχα πουτσορανταροκύτταρα στον εγκέφαλο των θηλυκών βαράνε κόκκινο συναγερμό άμα τη εμφανίσει του.

Εντάξει, αν είσαι μπίχλας ή μπιχλάντεν τον έχεις απ' τα αποδυτήρια. Αν πάλι βγάλεις τη φήμη του φαρμακόπουτσου, τότε σίγουρα βάζεις μουνοδιώχτη στον πούτσο σου.

Αλλά εδώ λέμε ότι μπορεί και να έχεις στήσει όλες τις γκομενοπαγίδες, και να μην πέφτει καμιά μέσα, ούτε καν μια πατσούρα, λόγω αυτού του κάτι, του αόρατου μουνοδιώχτη.

«Τι 'ν' αυτό που το λεν μουνοδιώχτη, τι 'ν' αυτό;»

Κάτι το απροσδιόριστο, κάτι το μη επαρκώς εντοπισμένο, που όμως γίνεται ασυνειδήτως αντιληπτόν από ειδική περιοχή του αντρικού εγκεφάλου, στην οποίαν είναι ιδιαιτέρως ανεπτυγμένα τα μουνορανταροκύτταρα.

Τον διαθέτουν οι γυναίκες που όχι μόνον δεν έχουν καμιά πουτσοπαγίδα πάνω τους (ου μην αλλά και κάτω τους), αλλά αντιθέτως έχουν αυτό το ιδιαίτερο κάτι - και οι ψωλές όπου φύγει φύγει.

Με την πρώτη ματιά, είναι γαμήσιμες και αξιαγάμητες, αλλά τα μουνορανταροκύτταρα έχουν άλλη γνώμη...

Μία ξινομούνα στον κύβο ίσως, ή κάποια που εμπνέει πραγματικά τον φόβο του οδοντοφόρου αιδοίου, μπορεί όμως και τον γέλωτα λόγω του γραδαρίσματος πως το αιδοίον είναι φαφούτικο, οπότε ποιος γαμεί ψηλά καπέλα...

Πολύ καλές υποψήφιες είναι οι φαρμακομούνες, λιγότερο οι στρειδομούνες, ενώ καμία τύχη δεν έχουν να συμπεριληφθούν στον κατάλογο οι ζαχαρομούνες.

Είναι αυτός που έχει κάτι λάγνο στην κίνησή του, που γέρνει ελαφρώς, που την κουνάει την παντόφλα, ο ζουζουνέλος, αυτός που το πισωγλεντάει δηλαδή.

Από επεισόδιο των «Απαράδεκτων», λογοπαίγνιο με το όνομα του τραγουδιστή/συνθέτη των 80s/90s Κώστα Χαριτοδιπλωμένου που, όπως και να το κάνουμε δηλαδή, έχει και πολύ τσαχπίνικο επώνυμο!

Η εξαιρετικά αδύνατη γυναίκα. Αυτή που είναι πετσί και κόκκαλο. Όχι απαραιτήτως όμως η ανορεξικιά, μπορεί να είναι και μια αδύνατη γριά.

Η γυναίκα που πνίγει το κουνέλι, αλλά έχει μια αξιοθαύμαστη προτίμηση στο τσιμπούκι.

Ο πούστης, ο πισωγλέντης.

Το «γκέο βαγκέο» ήταν παιδικό παιχνιδιάρικο επιφώνημα όπως το «Αμπεμπαμπλόμ τουκιθεμπλόμ», ή το «πού θα πας εκεί στην Βόρειο Αμερική, να δεις και τον Ερμή, που παίζει μουσική» κ.ο.κ. Λεγόταν συνήθως όταν ένα παιδί «την έφερνε» σε ένα άλλο, είχε κάτι που το πρώτο παιδί ζήλευε κ.ο.κ. Λόγω της ομοιότητας με την λέξη« γκέι», σλανγκίζεται για να δηλώσει τον ομοφυλόφιλο. Ιδίως, τον πούστη που λέγεται και Βάγγος, Βαγγέλης, Βάγγελας ή Βάγγουρας, όπως ο γνωστός γκέι ήρωας του the Slang & the Restless. (Παρεμπίπταμπλυ, ένα σύνηθες όνομα για γκέουλες).

Ασίστ: Πανούλης.

Σαφώς βαρύτερο μπινελίκι από το απλό «τράβα και γαμήσου», καθώς ενώ στο «τράβα και γαμήσου» υπονοούμε ότι ο συνομιλητής τον παίρνει, προσθέτοντας και το «...και φέρε μας και τις εισπράξεις», εννοούμε ότι το έχει κάνει επάγγελμα.

Αυτός που:

• την γυρνάει τη βάρκα,
• την ξεφλουδίζει τη μπανάνα,
• την τραβάει την πιπερόριζα,

και πιο κλασσικά:

• το πάει το γράμμα,
• το τρίβει το πιπέρι.

Κοινώς ο «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου».

Έτσι αποκαλείται κακεντρεχώς (ή αυτοαποκαλείται αυτοσαρκαστικά) η κοπέλα μιας κάποιας ηλικίας που παραμένει στο ράφι.

Το κριτικό ηλικιακό ορόσημο που καθιστά μια κοπέλα μεγαλοκοπέλα είναι «μετακινούμενο» και αποτελεί συνάρτηση πολιτισμικών, θρησκευτικών και μορφωτικών παραμέτρων. Στο ένα άκρο κατατάσσονται οι χώρες της Σουηδικής Αραβίας, όπου ισχύει το γνωμικό ότι «ένα κορίτσι πάνω από τα 11 είναι σαν το γάλα που αρχίζει να ξινίζει» και στο άλλο άκρο χώρες της δυτικής Ευρώπης όπου η έννοια έχει πλέον ιστορικό χαρακτήρα. Στην Ελλάδα, που βρίσκεται κάπου στην μέση, η cut-off ηλικία είναι τα 19 για όσους πάσχουν από κνασίτιδα, 25 για παλαιάς κοπής κυρα-περμαθούλες με κόρες, 28 για κοπέλες με κυρα-περμαθούλες για μαμάδες και > 39 για τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Ο όρος προσάπτεται επίσης μεταφορικά σε μη ανθρώπινα είδη (βλ. παράδειγμα 3 και 4)