Tagged definitions (2628)
Showing 2071-2080 from 2628

Η διευκρίνηση αυτή συνήθως προβάλλεται όταν κάποιος επιδεικνύει το μέγεθος ενός αντικειμένου χρησιμοποιώντας τα χέρια του σαν μέτρο. Αρχικός σκοπός ήταν φυσικά η αποφυγή παρεξηγήσεως, δεδομένου ότι κάθε τέτοια χειρονομία θα μπορούσε να παρερμηνευθεί ως παραπέμπουσα στο μεγέθους ενός ανδρικού μορίου.

Η έκφραση έχει απολέσει τον αρχικά ευγενή και καλόπιστο χαρακτήρα της, και αποτελεί πλέον τετριμμένο και χονδροειδές εργαλείο στο ρεπερτόριο κάθε αστειάτορα για την πρόκληση φτηνού γέλιου.

Πρόκειται δια συνδυασμό των λέξεων «καπότα» και «πακοτίνι», δηλωτικό μεγέθους του ανδρικού οργάνου. Ο δυστυχής άνδρας με όργανο μεγέθους πακοτίνι ή και μικροτέρου δεν δύναται να χρησιμοποιήσει προφυλακτικόν κανονικού μεγέθους αλλά μικρότερο. Πολλαί μάρκαι ενεφανίστησαν στην αγορά ύστερα από τη σχετική διαφήμιση εις την οποία πρωταγωνιστούσε ο τραγουδιστής Enrique Iglesias. Ήμαρτον κύριε...

Στην τραπεζική σλάγκ, αντώνης αποκαλείται ο κάτοχος επιπρόσθετης πιστωτικής κάρτας που εκδίδεται σε υφιστάμενο λογαριασμό κάποιου. Εκ του αγγλικού add-on cardholder.

Το νερό και μάλιστα από το δίκτυο ύδρευσης, ως παραγγελία σε καφετέρια. Λέγεται έτσι χάριν αστεϊσμού σε περιπτώσεις μεγάλου στριμώγματος, όταν δεν υπάρχει σάλιο, ούτε για φραπέ/μπύρα. Και γενικά όταν κάποιος για κάποιο λόγο θέλει νερό και μόνο νερό. Έχει πλέον περάσει στα αστεία του μπαμπά και του αστειάτορα.

Δεν μιλάμε για τη μεγάλη αμερικάνικη υπερπαραγωγή Ben Hur (Μπεν Χουρ) του 1959 που τιμήθηκε με 11 όσκαρ και είχε ως κύριο πρωταγωνιστή τον Charlton Ηeston (Τσάρλτον Ιστον-λέγε με Χέστον) στο ρόλο του Ίούδα Μπεν Χουρ. Φυσικά, δεν συζητάμε ούτε για αμερικανιές, ούτε για κουλτουριάρικες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αναφερόμαστε ειρωνικά ή για να μη μας πάρουν χαμπάρι (π.χ: είναι παιδιά μπροστά), σε υπερπαραγωγές (ελληνικές και μη) που πιάνουν το υπερευαίσθητο θέμα των εισαγωγών-εξαγωγών. Κάποιες εξ αυτών χαρακτηρίζονται και ως ταινίες γαμαμπούτι.

Στις ταινίες αυτές δεν παίζει ο Tσάρλτον Ιστον και η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ. Παίζει όμως ο Γκουζγκούνης, η Σπάθη κι άλλοι /-ες μεγάλοι /-ες του είδους. Στις ταινίες αυτές υπάρχουν άτια όπως και στο κλασσικό Μπεν Χουρ, αλλά μιλάμε για άτια αλλιώτικης ράτσας. Σε τέτοιου είδους ταινίες, η ποιότητα της φωνής (συνήθως χλιμιντρίσματα) των αλόγων, μετράει ελάχιστα. Συνήθως όμως τα άτια αυτά έχουν ειδικά φωνητικά προσόντα, διαθέτουν βαθύ λαρύγγι και θυμίζουν Μαρία Κάβλας. Δεν είχαν ποτέ σχέση με τη σκάλα του Μιλάνου, μπορεί όμως να διαμένουν στη σκάλα Ωρωπού, στη σκάλα Πολυχνίτου, κλπ. Οι ταινίες αυτές, είναι τίγκα στο σασπένς και στην περιπέτεια. Μπορεί να χύσεις από τη νευρικότητά σου το καραουισκάκι σου και να σε πιάσει κρύος ιδρώτας όταν π.χ δεν μπορείς να προβλέψεις ποιος απ' τους ιντεραράπικαν εραστές θα κατορθώσει να σκοράρει, να σκίσει τα δίκτυα και να πάρει την κούπα. Αγωνία ως το ενενήντα

Χαρακτηριστικές ταινίες: Στο τρένο θα στον σφυρίξω δυο φορές, Γαμημένος την 4η Ιουλίου, Το παλαμάρι του βαρκάρη, Πουτανικός, Μπούτια ερμητικά κλειστά, Γαμάτε Κιντ, Η Ντ'Αρπαχτάν και οι 3 σωματοπήδακες, Κόμης Μοντεχύστο, Μαρκο Κώλο, Μη μου τους κώλους τάραττε, Μια φορά κι έναν καιρό στην άγρια στύση, Ο Ζορό ζορίζεται, Τα κανόνια του βυζαρόνε, Μαρκ ο πρωκτολόγος, Πολύ σκληρός για να χωρέσει, Ο έμπειρος της Βενετίας, Το κλαρίνο του λοχαγού Κωλέρι, Ο Χάρι Σπρώχτερ και η κάμαρα με τους δονητές, Θωρηκτό Πρωκτέμκιν, Ο μύθος του ακέφαλου καβλιάρη, Αγάπη μου μεγέθυνα το πουλί μου, Αδελφομαζώματα παρτουζοσκορπίσματα, Αεροκωλικές επιδρομές, Κωλική επαναφορά, κλπ

Έντονος γέλωτας ο οποίος συνοδεύεται από ακατάσχετο, ανελέητο, βροντερό και εν πάση περιπτώσει φρικτή ευωδία. Συνηθέστερο δε είναι ύστερα από κατανάλωση αμυλούχου γεύματος ήτοι φασόλια και άλλα ψυχανθή.

Ο αρχικός ορισμός φυσικά αφορά τις τοιχοκολλημένες ανακοινώσεις που αναγγέλλουν την κηδεία κάποιου αποδημήσαντα από τον μάταιο τούτο κόσμο φουκαρά.

Ο μετεξελιγμένος ορισμός είναι απείρως πιο μακάβριος: παραπέμπει στα φρικιαστικά έως σπλατερικά συνθήματα που υποχρεωτικά αναγράφονται στα πακέτα τσιγάρων με σκοπό να κλάνει πετούγιες ο κάθε καπνιστής: τού προαναγγέλλουν έναν βίο αβίωτο εν μέσω μυριάδων ολέθριων παρενεργειών, με αθωότερη την στυτική δυσλειτουργία και τον αργό και βασανιστικό θάνατο τόσο του ιδίου, όσο και των παθητικών εκείνων θυμάτων που έχουν την ατυχία να συγκαταλέγονται στους φίλους και συγγενείς του.

Επίσης αποκαλείται κηδειόσημο.

Γιατί να κόψω το τσιγάρο; Υπάρχει λόγος; Γιατί ζω; Οι καπνιστές, λέει, πεθαίνουν πρόωρα, σύμφωνα με το σημερινό κηδειόσημο του Old Holborn. Η κρητικιά γιαγιά μου πως πέθανε με το φουγάρο στο στόμα σε ηλικία 110 ετών από ατύχημα; (από forum)

Αντικειμενικός και σαφής όρος που περιγράφει ό,τι και οι ανούσια εξευγενισμένοι όροι χαρτί υγείας, χαρτί τουαλέτας κτλ. Εφόσον η χρήση περιορίζεται σε κάτι τόσο συγκεκριμένο, τι χρειάζονται οι ευγένειες;

Πάντως το κωλόχαρτο χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1880 στην Αγγλία όχι ως ρολό αλλά ως φύλλα χαρτιού σε κουτί. Παλιότερα υπήρχαν οι εξής μέθοδοι καθαρισμού:

• Φύλλα ή κλαδιά.
• Εφημερίδες.
• Το αριστερό χέρι (παραδοσιακή μέθοδος Ινδίας).

Σε δύσκολες περιπτώσεις ο μέσος πολιτισμένος άνθρωπος επανέρχεται στις πρωτόγονες μεθόδους.

Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και για έγγραφα ή βιβλία που μας είναι εντελώς άχρηστα (πτυχία, δημόσια έγγραφα, σχολικά συγγράμματα κ.ά.).

Πληροφορίες: http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=222430

(https://theatre.ntua.gr/pipermail/zucco/2008-April/000053.html)

Προσωνύμιο των τσιγάρων Καρέλια Κασετίνα (όχι της νεόκοπης χρυσής, μιλάμε φυσικά για το παλιό, Φίλτρο ή Πλακέ ή...). Αγαπημένο φτηνό τσιγάρο της εργατικής τάξης ανεξαρτήτως ηλικίας (με μόνο ανταγωνιστή το άσο φίλτρο και τα διάφορα άφιλτρα, αλλά με αρκετά σαφή υπεροχή, αν όχι στην συγκριτική κατανάλωση, τουλάχιστον στην αναπαράσταση της εργατιάς) και κάποιων μποέμ τύπων (όχι όμως των διανοουμενίζοντων που προτιμούσαν τα sante ή τα gauloises). Όλ' αυτά βέβαια πριν τα στριφτά, αλλά υπολειμματικά ακόμα και σήμερα υπάρχουν αυτές οι αντηχήσεις.

Ως φτηνό και βαρύ τσιγάρο έχει γενικά ταυτιστεί με τον εμβληματικό εργάτη της Ελλάδας, τον οικοδόμο, με το καρέλια στην κωλότσεπη ή την τσέπη του ποκαμίσου. Σχεδόν αποκλειστικά αντρικό τσιγάρο (αν δείτε γυναίκα να τα παίρνει, είναι πιθανά αντρολεσβία), που έχει ταυτιστεί και με άλλα σκληρά επαγγέλματα όπως του νταλικέρη (βλ. και την επίδρασή του στις φωνητικές χορδές) εξού καμιά φορά και νταλικέρικο, αλλά και του ναυτικού.

Γενικά το Καρέλια Κασετίνα θεωρείται τσιγάρο που «βρωμάει» λόγω του μη αρωματισμένου χαρμανιού (αλλά ας μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα), γι' αυτό και αποτελεί τον καλύτερο τρακαδιώκτη εναντίον ακόμα και των πιο των φανατικών καπνιστών Απόλλων.

Το παρατσούκλι μαστόρικο το άκουσα στην Ήπειρο, αλλά ενδεχομένως να λέγεται έτσι και αλλού. Μάλιστα, πέρα από την προτίμηση που του έδειχναν οι μάστοροι, λεγόταν έτσι γιατί το χρησιμοποιούσαν στις κατασκευές ως πρόχειρη γωνιάστρα, λόγω του τετράγωνου σχήματός του.

Εντελώς παρεκβατικά, να αναφέρω ότι οι Ηπειρώτες μαστόροι των γεφυριών δεν ξέρω αν κάπνιζαν καρέλια κασετίνα, αλλά είχαν τη δική τους slang, ειδικά οι εκ Κονίτσης, τα «κουδαρίτικα» ή «μαστόρικα». Μια σχετική φράση των κουδαρίτικων ήταν:
«Άραξι μια φουντιάρα» = Δώσε μου ένα τσιγάρο (κάποιες πληροφορίες εδώ).

Τα παρελκόμενα.

Όπως οι όρχεις είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά τα παρελκόμενα του πέους, έτσι και ο όρος «αρχιδιές» χαρακτηρίζει τα παρελκόμενα εν γένει.

Συνήθως πολυάριθμα, ευπρόσδεκτα μεν, αλλά η απαρίθμησή τους θα κούραζε και θα αποσπούσε πιθανώς την προσοχή.