Tagged definitions (842)
Showing 711-720 from 842

Κτίριο το οποίο για τον έναν ή τον άλλο λόγο (αλλά κυρίως για τον έναν) ξεχωρίζει ή μάλλον πετάγεται σαν πούτσα ανάμεσα σε άλλα κτίρια. Είναι το ακάλεστο κτίριο, το κτίριο που δεν το παίζουν οι φίλοι του. Το κτίριο που είναι ψηλό και άχαρο, ποτέ συμπαθές. Τραβάει τα βλέμματα μόνο για το ψέγος και όλοι αναρωτιούνται πώς φύτρωσε αυτή η παπαριά εκεί πέρα. Η πουτσιά είναι αυτοστιγμεί αναγνωρίσιμη και ο εμετός βέβαιος κι αναπόφευκτος, καθώς υπέρ άνω όλων το κάλλος.

Οφ-ρόουντ πίστα, οριοθετημένη με πορτοκαλί (συνήθως) κορδέλα.

Η χαρά των αυτομοτοκροσάδωνε, των εντουράδωνε και των πάσης φύσεως λασπομηχανάδωνε.

Η βελόνα, αρχικά, της σύριγγας της ινσουλίνης η οποία χρησιμοποιείται για τη χρήση ηρωίνης, μετέπειτα η ίδια η σύριγγα, κι αυτό γιατί:
1: η βελόνα της είναι τόσο λεπτή σχεδόν όσο μία πευκοβελόνα
2: ακόμα πριν η Ομόνοια γίνει τόσο ...πολυσύχναστη, η πλειοψηφία των χρηστών έκανε χρήση σε πάρκα, τα οποία ως γνωστόν, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην έχουν πεύκα, καθώς το πεύκο είναι ανθεκτικό δέντρο στην ξηρασία και στον αέρα, ό,τι πρέπει για το ελληνικό κλίμα. Οι πευκοβελόνες (των πεύκων) ήταν συνήθως εκείνες που κάλυπταν σχεδόν όλο το πάρκο, το όποιο πάρκο, διότι πέφτουν και είναι ...πολλές. Το καλυμμένο από πευκοβελόνες πάρκο ήταν το αγαπημένο των παιδιών και των μαμάδων (μιλάμε για πολύυ παλιά) καθώς οι πευκοβελόνες προσφέρουν ένα απαλό κάθισμα στα παιδιά και προστατεύουν από την υγρασία και το χώμα. Οι πευκοβελόνες επίσης είναι οι αγαπημένες των αστέγων, για τον ίδιο λόγο. Όταν τα πάρκα γέμισαν με χρήστες, οι πεσμένες σύριγγες πολλαπλασιάστηκαν, και καθώς βρίσκονται πάνω και ανάμεσα στις κανονικές πευκοβελόνες, οι ίδιες οι σύριγγες είναι πια εκείνες που προστατεύουν τους αστέγους από την υγρασία τα βράδια (τα παιδιά; ποια παιδιά;). Και η γαμημένη η βελόνα είναι τόσο λεπτή... Όσο μια πευκοβελόνα...

Χαρακτηρισμός μιας άκρως βαρετής καταστάσης, πληκτικής και κοψοφλεβίτικης φάσης, που λίγο πολύ έχουμε όλοι μας συναντήσει. Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει και μια κακή ταινία.

Ξενερουά ματ: δίνουμε έμφαση στην ξενέρα, όταν μάλιστα ακολουθείται από απανωτά και όχι τόσο ευχάριστα γεγονότα!

Ναι μεν άλλο Μπραχάμι κι άλλο Μαϊάμι, ωστόσο από την άλλη η σύνδεση ανάμεσα στο Μπραχάμι και τις Μπαχάμες είναι τόσο στενή ώστε να δημιουργείται μια μοναδική λέξη για να σημάνει την σύγχυση μεταξύ τους, οι Μπραχάμες.

Η λέξη εκφέρεται (κατά τον γνώστη του Μπραχαμίου Γκατσάνδρα) για να εντοπίσει τις υπαρκτές ομοιότητες ανάμεσα στις εξωτικές Μπαχάμες και τα ξωτικά μπραχάμια, δηλαδή καγκουροειδείς καταστάσεις με αξιώσεις μεγαλείου και χλίδας αντίστοιχης των χλιδαίων διακοπών στις Μπαχάμες. Συναφώς σε περιπτώσεις όπου λόγω αψιλίας κάποιος δεν έχει λεφτά για διακοπές στις Μπαχάμες ή σε οποιοδήποτε νησί for that matter και εντέλει την βγάζει στο Μπραχάμι και τις πέριξ παραλίες του Σαρωνικού. Η έκφραση έχει διαδοθεί και από το ομώνυμο άζμα των Apurimac.

Ευχαριστώ τον perketis για το λήμμα.

Το λοιπόν...

for the festivals ~> για τα πανηγύρια.

Το φρασόνι χρησιμοποιείται για τη γελοιοποίηση μιας κατάστασης - ενός ατόμου. Ίσως στα εγγλέζικα να 'ναι πιο κυριλέ, πιο light!

Ακόμη ένα εθνικό αυτοφαυλιστικό (κατά τον όρο του Νίκου Σαραντάκου) με πρωταγωνίστρια την Ελλάδα μας, πρόκειται για λεξιπλασία εκ των Βενεζουέλα και του Ευάγγελου Βενιζέλου.

H Βενιζουέλα είναι το απότοκο μιας ρητορικής πολεμικής σημαινόντων που θα μπορούσαμε (με αρκετή σχηματικότητα) να αποδώσουμε ως εξής: Στην αρχή, αριστερά αλτέρνια προβάλλουν χώρες της Λατινικής Αμερικής με αριστερή κυβέρνηση ως παράδειγμα του πώς μπορεί κάποιος να ξεφύγει από το κυρίαρχο καπιταλιστικό παράδειγμα χωρίς να είναι Σοβιετία. Εξέχουσα θέση κατέχει ασφαλώς η Βενεζουέλα του αξέχαστου Hugo Chávez. Στη συνέχεια πολιτικοί αντίπαλοι των αριστερών αλτερνιών, λ.χ. διαμένοντες στο ΠΑΝΔΟΚείο, νεοφιλελέδες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις αντιτείνουν ότι η παρουσίαση αυτή χωρών της Λατινικής Αμερικής, όπως λ.χ. η Βενεζουέλα και η Αργεντινή, είναι εξιδανικευμένη και ότι στην πραγματικότητα οι χώρες αυτές έχουν τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά που τις καθιστούν χειρότερες ακόμη κι από το Ελλαδιστάν. Ορισμένοι υπερβάλλουν σε γλαφυρότητα, όταν παρουσιάζουν δυστοπικές εικόνες της Βενεζουέλας ως Μπανανίας με αποτέλεσμα τα αλτέρνια να ωθηθούν σε ειρωνικό πανηγυρισμό και υπονόμευση (celebrating & undermining που λένε και στο χωριό μου). Τύπου αν είναι τριτοκοσμική η Βενεζουέλα, τότε τι να πούμε για την Βενιζουέλα, δηλαδή για την Ελλαδούλα όπου κάνουν κουμάντο οι κάθε λογής Βενιζέλοι κ.τ.λ.

Μεταξύ των χαρακτηριστικών της Βενιζουέλας είναι η διακυβέρνηση μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και ντροπολογιών, και γενικότερα η εφεύρεση περίτεχνων νομικοφανών τρόπων να γίνονται λαμογιές και να καταργείται η νομιμότητα, ο κυνισμός στην προώθηση ενός ιδιότυπου βλαχοφιλελευθερισμού με λατινοαμερικάνικο kitsch value, ο ναρκισσισμός του ηγέτη προσωποπαγούς κόμματος ή κυβέρνησης που παραπέμπει σε μη δημοκρατικά καθεστώτα και ταλιμπάν.

Σχετικοάσχετο: Αφορμή για παρόμοιο εθνικό αυτοφαυλισμό έχει δώσει και η σύντμηση του Αεροδρόμιου Ελευθέριος Βενιζέλος σε Ελ. Βενιζέλος , η οποία θεωρείται ότι προσδίδει ένα σπανιώλικο και λατίνο χρώμα, που ταιριάζει εντέλει στη χώρα μας.

Το γλειφτρόνι που φιλάει κατουρημένες ποδιές ή μια κατάσταση που είναι χλίδα και πολύ μέλι.

Η Μασαχουσέτη στα ελληνοαμερικάνικα και κάνει και ομοιοκαταληξία με τις πούτσες.

Τρέπεται έτσι ειρωνικά η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, καθώς μαζεύεται εκεί, αλλά και στο εστιατόριο Χύτρα στην κορυφή της, όλη η εγχώρια ελίτ αποτελούμενη από γαμάτους τύπους και χιπστεροειδή λατσότεκνα. Το λολοπαίγνιο πατάει πάνω σε προηγούμενα καλά εμπεδωμένα λολοπαίγνια όπως το ράλλειο οι μισοί Έλληνες θα μάθουν τέχνες, οι άλλοι μισοί γάματα και το γενικότερο των γαμάτων και των τεκνών και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει ειρωνικά και άλλους πολυχώρους τέχνης.