Tagged definitions (845)
Showing 321-330 from 845

Ο Μανιάτης, μάλλον επειδή χρησιμοποιείται στην Μάνη πολύ η έκφραση κορώνα μου/ κορώνι.

Όπου -όπουλος και -ούλος,
είναι μπάσταρδος και μούλος,
όπου -έας και -άκος,
είναι βέρος Μανιατάκος!

Μπουρδελιστάν, μια λέξη που συνοψίζει τη πραγματικότητα μιας χώρας την οποία ζούμε: μια χώρα παιδική χαρά όπου όλα επιτρέπονται, κανένας δε δίνει λόγο για τις πράξεις του. Ευθύνη, συνέπεια, αξιοκρατία είναι λέξεις άγνωστες.

Δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει αύριο, ποιος καινούργιος νόμος θα ισχύει, πόσα θα σου ζητήσει το κράτος να πληρώσεις για να τακτοποιήσεις εκκρεμότητες που το ίδιο άφησε να δημιουργηθούν.

Ο παρών ορισμός θα αποτελέσει σπίτι ορισμού δύο διαφορετικών εννοιών που, μάλλον κατά λάθος, χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για την εκφορά τους. Σε μια απίστευτη κρίση ειλικρίνειας θα δηλώσω πως αν το λήμμα ήταν εμπορικό και η πιθανότητα να τσιμπήσω παπαραπάνω αστέρια για το ίδιο λήμμα, θα τον χώριζα στα δύο. Σιαμαίος ορισμός λοιπόν.

Ως πέταλο χαρακτηρίζεται το τμήμα εκείνο της εξέδρας στα κάθε είδους γήπεδα που βρίσκεται πίσω από τις εστίες / καλάθια / κώλο της βολεϋμπολίστριας που κάνει το σερβίς και στο οποίο έχουν τις άτυπες «έδρες» τους οι φανατικοί κάθε ομάδας. Κι αυτό γιατί οι τιμές των εισιτηρίων στα πέταλα είναι σαφώς φτηνότερες λόγω κακής οπτικής από την συγκεκριμένη θέση, σε αντίθεση με το οποιοδήποτε άλλο τμήμα της εξέδρας που δεν είναι πέταλο και ονομάζεται κάπως αλλιώς, όχι όμως Μπάμπης. Δεν γράφω ότι το πέταλο στις εξέδρες παρομοιάζεται με το κανονικό πέταλο, γιατί είμαι οπαδός του Άρεως Θεσσαλονίκης και, αν κρίνω από το Βικελίδης, το λήμμα θα έπρεπε να είναι «αποτυχημένη-απόπειρα-τύπου-που-δεν-κατέχει-την-προοπτική-στο-σχέδιο-να-ζωγραφίσει-μια-μπανιέρα».

Επίσης ως πέταλο χαρακτηρίζουμε τις οδικές αρτηρίες οι οποίες είναι επικίνδυνες λόγω ομοιότητας με το πέταλο του αλόγου (και με το αγγλικό γράμμα U, αλλά το U-turn είναι αλλουνού παπά κυρ ελέησον), μειώνουν την ορατότητα και παρόλα αυτά προκαλούν ελληναράδες οδηγούς να προσπεράσουν και να προκαλέσουν χάος από σίγουρη πρόσκρουσή τους σε έτερο διερχόμενο όχημα. Διάσημο πέταλο αυτό του Μαλιακού.

Λίγο πιο συγκεκριμένα από τον ορισμό που δίνει σύσλανγκος, το τσιμπουκάδικο είναι ένα ευαγές ίδρυμα/ putzinstitut, το οποίο προσφέρει μεταξύ των υπηρεσιών του στοματικό σεξ, το τσιμπούκι ή μπουκιτσί.

Ασφαλώς ως τσιμπουκάδικο δεν θα χαρακτηριστεί το σταντέ γαμάδικο, που θα προσφέρει και το περισσότερο, δηλαδή το πλήρες γαμήσι. Το τσιμπουκάδικο ανήκει στον χώρο της ενδεχομενικότητας, δηλαδή είναι ένα από τα ευαγή ιδρύματα που δεν προσφέρουν το σεχ επισήμως, αλλά στην ζούλα και καλούα. Πρόκειται για ένα ενισ-χυμένο φραπενείο που σερβίρει τον φραπέ με καλαμάκι. Συνήθως λέγεται για μασατζίδικα, και λίγο λιγότερο για πονηρά στριπτιτζάδικα ή κωλόμπαρα. Πάντως, κανονικά, για να χαρακτηριστεί ένα ίδρυμα ως τσιμπουκάδικο πρέπει το τσιμπούκι να είναι το μάξιμουμ που προσφέρει, ώστε να συνιστά ειδοποιό διαφορά του.

Ένα από τα εις -αδικο καθιδρύματα που κρύβουν μεγάλο άδικο (όπως θά 'λεγε κι ο Βράστα). Πρόκειται για το ευαγές ίδρυμα/ putzinstitut, το οποίο προσφέρει μεταξύ των υπηρεσιών του μπριζόλα, δηλαδή τίποτα λιγότερο από γαμήσι με διείσδυση κολπική ή και πρωχτική.

Η έκφραση χρησιμοποιείται λιγότερο για τα σταντέ γαμάδικα, λ.χ. μπουρδέλα και στούντιο, και περισσότερο για τα ενδεχομενικά, όπου το σεχ δεν προσφέρεται επίσημα, αλλά μετά από κάποιου είδους συνεννόηση και ενδέχεται να μείνει ο πουτσοδότης με την ψωλή στο χέρι. Κυρίως λέγεται για τα μασατζίδικα, γιατί εκεί έχει πιο πολύ παζάρι, αλλά δεν αποκλείεται να ειπωθεί και για κανένα τελειωμενάδικο ή και παρτουζάδικο. Όταν λέγεται, πάντως, μάλλον λέγεται με περιφρόνηση ότι το τοιούτο καθίδρυμα αποτελεί τελειωμενάδικο.

Ομιχλώδες λόγω κάπνας χαμαιτυπείο όπου, άγνωστο γιατί, μαζεύονται όμορφες μεναγκό, δηλαδή ωραία τσιμπούκια, εξ ου το «τσιμπουκάδικο».

Το αποκλειστικά τουριστικό μέρος, θέρετρο, κατάστημα, εστιατόριο, αλλά και προϊόν (φωτογραφία, ντοκιμαντέρ, ρούχο, κόσμημα, αντικείμενο κλπ).

Είναι συνώνυμο της μέτριας έως κακής (και πάντως κιτς) πχιόττας.

1. Αυτή που διαμένει και εργάζεται σε μπουρδέλο, η πόρνη. Καθώς αυτή που εργάζεται σε σπίτι, είναι από τις σχετικά χειρότερες περιπτώσεις εργατριών του σεχ λέγεται υποτιμητικά. Λ.χ. η μπουρδελιάρα διακρίνεται από την εργαζόμενη σε στούντιο ως σαφώς χειρότερή της, και σίγουρα είναι πολύ χειρότερη από κωλ-γκερλ ή από τουρίστρια. Σε χειρότερη μοίρα από την μπουρδελιάρα (δυστυχώς συχνά θύμα σεξοτράφικινγκ) μπορεί να είναι μόνο περιπτώσεις μουνιών τσοκολάτα ή καλντεριμιτζούδων.

2. Το χαρακτηριστικό φως των μπουρδέλων, συχνά κόκκινο.

3. Επίθετο που δηλώνει σχέση με μπουρδέλα, κυρίως μια περιοχή που έχει πολλά μπουρδέλα, ή μεταφορικά μια κατάσταση μπουρδέλο. Είναι το θηλυκό του μπουρδελιάρης, αλλά μάλλον με ευρύτερη σημασία.

4. Στην στρατιωτική αργκό είναι ό,τι και η πουτανιάρα, δηλαδή «το κόκκινο (συνήθως) φωτάκι που υπάρχει μέσα στον θάλαμο των οπλιτών για να φωτίζει τις νύχτες» (δες). Έτσι για να αισθητοποιείται και επίσημα τι μπουρδέλο που είναι ο ελληνικός στρατός.

Αναφερόμαστε στο γενικότερο φαινόμενο ότι τα τοπωνύμια που βρίσκονται σε Πληθυντικό Αριθμό συχνά τρέπονται σε Ενικό για χάρη σλανγκίστικης χαριτωμενιάς στον λόγο.

Κλασικά παραδείγματα είναι τα: Γιάννινο αντί Γιάννενα/ Ιωάννινα, Τρίκαλο αντί Τρίκαλα, Γιαννιτσό αντί Γιαννιτσά. Από ξένα τοπωνύμια, το πιο χαρακτηριστικό είναι η Βρυξέλλα αντί για Βρυξέλλες.

Θα λέγαμε ότι έχουμε εδώ μια υπερ-δημοτική, αντίστροφη προς τον υπεραστισμό/ υπερ-καθαρεύουσα. Δηλαδή, καθώς μια σειρά από πόλεις που ήταν σε πιο αρχαΐζουσες μορφές της γλώσσας μας στον Πληθυντικό, έχουν τραπεί στην Δημοτική (ή και πιο πριν) στον Ενικό, λ.χ. αἱ Ἀθῆναι- η Αθήνα, οἱ Παρίσιοι- το Παρίσι, αἱ Πάτραι- η Πάτρα, αἱ Θῆβαι- η Θήβα, κάποιοι σύσλανγκοι σπεύδουν αυτοβούλως να ολοκληρώσουν αυτήν την διαδικασία, τρέποντας στον Ενικό και τις εναπομείνασες πόλεις που βρίσκονται ακόμη στον Πληθυντικό.

Ο Ενικός δίνει κυρίως μια μεγαλύτερη οικειότητα. Ενίοτε αυτό είναι μια υποτίμηση, μια απαξιωτική σμίκρυνση. Άλλοτε όμως δεν λέγεται υποτιμητικά, αλλά και με κάποια τρυφερότητα. Βλ. και καλό το Τρίκαλο.

Σε κάποιες πόλεις συμβαίνει το αντίστροφο, μια τροπή στον Πληθυντικό. Λ.χ. τα Λονδίνα, τα Παρίσια. Εδώ, όμως, μάλλον εννοούμε τις πόλεις που ανήκουν σε παρόμοιο τύπο μεγαλούπολης, όπως το Λονδίνο ή το Παρίσι. Άλλο εκείνο, δεν έχει να κάνει!

Πάσα: Jeanoir.

Κάθε πόλη έχει τουλάχιστον μία, στην Αθήνα όταν λέμε αμαρτωλή λεωφόρος εννοούμε την λεωφόρο Συγγρού, που φημίζεται για την πληθώρα ευαγών ιδρυμάτων στις δύο όχθες της, και όπου συχνάζουν συγγρουσιακοί τύποι. (O γούγλης βέβαια δίνει και άλλες λεωφόρους ως αμαρτωλές, αλλά κυρίως για λόγους που αφορούν σε αμαρτίες ως προς την δόμηση και χωροταξία τους).