Tagged definitions (14)
Showing 1-10 from 14

Δεν είναι περίεργο που η χώρα των πορτογλείφτε είναι νούμερο 108 στην ελευθερία τύπου.

Με την απλότητα στον σχεδιασμό και στην κατασκευή έκανε καριέρα ο καρχαρίας. Πεινάει; Τρώει. Δεν πεινάει; Πάλι τρώει επειδή θα πεινάσει. Και ο «δημοσιογράφος τζουκ-μποξ» είναι εξίσου απλός. Του δίνουν χρήματα; Παίρνει και ύστερα «ενημερώνει». Δεν του δίνουν; Ζητάει, δεν παίρνει και «ενημερώνει» κόντρα στα συμφέροντα εκείνου που ΔΕΝ δίνει. Μόλις του δώσουν, θα «ενημερώσει» σύμφωνα με τα συμφέροντα εκείνου που ενέδωσε και έδωσε. Ρίχνεις κέρμα και ακούς είδηση, φίλε καταναλωτή απόψεων που δεν είναι δικές σου. Οπως παλιά στα κλαμπ έριχνες δεκάρικο κι άκουγες Ελβις. Μετά έριχνες ακόμη ένα και το κουτί σού έπαιζε Τομ Τζόουνς και ύστερα Λεντ Ζέπελιν. Και Μενιδιάτη άμα λάχει, το «Τάμπα τούμπα» ή το «Τεφαρίκι». Και «Παπαλάμπραινα» και χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Ο αείμνηστος Καψής, έλεγε χαρακτηριστικά γι αυτούς τους συναδέλφους του «αυτοί παιδί μου είναι σαν τα τζουκ μποξ, ρίχνεις δεκάρικο και παίζουν ό,τι θες»

Πάντως, πέρα από τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα, υπάρχουν και τα άλλα, που δεν είναι του “κατοστάρικου” αλλά περισσοτέρων μηδενικών από αμφιλεγόμενους γραφιάδες ή σχολιαστές, που έχουν κάνει τον “κατά παραγγελία” σχολιασμό επάγγελμα, αλλάζοντας “στρατόπεδα” κι απόψεις με το αζημίωτο κι αυτό είναι το κατακριτέο και το ανήθικο της υπόθεσης. Εξάλλου, ο «δημοσιογράφος τζουκ μποξ» είναι μια διαχρονική «αξία»… Βέβαια τα γραφόμενά τους ή τα λεχθέντα τους, πάντα θα τους ακολουθούν, νυν και αεί…

1. Λεφτά (πάντα) υπάρχουν! Για συστημικά παπαγαλάκια
…

2. Γιατί άραγε ξεσηκώθηκε τόση φασαρία για τα πράσινα παπαγαλάκια;

1. Σ´ έχουν πάρει κοντά τα κολλεγιόπαιδα ως τηλετσιρίδα και ενδεχομένως για να σπάνε πλάκα. Κατέβασε λίγο τον αμανέ.

2. Με τον τηλετσιρίδα υπουργό η υγεία μας είναι εξασφαλισμένη ανεξάρτητα από τη χρήση της τεχνολογίας. η κάλπη μίλησε ο λαός ψήφισε

1. Κανένα τσοντοκάναλο δεν πηγε στην Ιερισσό γιά τήν παρέλαση. Γιατί; (Από την «Έλευσιν Ελλήνων»)

2. Θρήνος στα τσοντοκάναλα για την μεγαλειώδη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής (Από την Χ.Α.)

3. Το θυμωμένο, επηρμένο υφάκι. Πολύ καλός ηθοποιός για τα τσοντοκάναλα. Πείθει το αμόρφωτο κοινό του ότι τα βάζει με τους εργολάβους και τους καναλάρχες. Τρέχει όμως στους εργολάβους και στους καναλάρχες, τρέχει κάθε φορά που τον προσκαλούν. Τρέχει για να εμφανιστεί σε εκπομπές, τρέχει όπου υπάρχει κάμερα. Εχει εθιστεί στα τσοντοκάναλα που τον κατέστησαν αναγνωρίσιμο στο κοινό της πολιτικής ηδονοβλεψίας. Πόσες φορές έχει πετάξει το μικρόφωνο, πόσες φορές έχει προσβάλλει τον οικοδεσπότη εκπομπής, πόσες φορές δημιούργησε ταραχή για να αυξήσει την θεαματικότητα; Αυτός είναι ο ρόλος του στην πορνογραφία. Να λέει «δεν θέλω» αλλά να θέλει σαν παλαβός». (Από το Βήμα για τον Ηλία Κασιδιάρη)

1. Για να δούμε, θα ακούσουμε κάτι συγκεκριμένο ή θα είναι και πάλι μια σούπα από μπόλικους μπλαμπλάδες και ακατανόητα ιδεολογήματα... (Εδώ).

2. Ο άσχετος δημοκράτης μπλαμπλάς. (Εδώ).

3. αφιερωμενο σε όλους τους γαμιάδες μπλαμπλάδες (Εδώ).

1. Επίσης, τα Δελτία Ειδήσεων, ΔΕΝ έχουν… ειδήσεις, πια. ΔΕΝ αφορούν γεγονότα, κατά 90%- για να είμαι και λαρτζ. Κύκλοι και περιβάλλοντα, είτε της ελληνικής τρόικα είτε της ξένης, διαρρέουν επιθυμίες και σχέδια σε ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ και ΑΜΟΡΦΩΤΟΥΣ δημοσιομπλαμπλάδες (αυτοί που θέτουν την ατζέντα κάθε μέρα, ΔΕΝ γράφουν, πουθενά, τίποτα, παρά, μόνο μιλάνε), τα οποία τα αναλύουν για μέεεεερες τα «βαριά χαρτιά» των ΜΜΕ, οι αναλυταράδες αληταράδες (= σφουγγοκωλάριοι ιδιοκτητών, -που είναι σφουγγοκωλάριοι πολιτικών κι οι τελευταίοι γιουσουφάκια τραπεζιτών). Θυμίζω: θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε τη δόση; Από το τέλος των διακοπών, τέλος Αυγούστου, πρώτο θέμα, διαρκώς. Μέχρι το τέλος του χρόνου! Πρόσφατη διαρροή: «κατώτατος μισθός» και «απολύσεις στο δημόσιο».
   Είδηση είναι το γεγονός: ποιος, πού, πότε, γιατί. Είδηση είναι, πχ, ότι: χθες, στην Λάρισα, ΔΥΟ παιδιά, ΕΙΚΟΣΑΡΗΔΕΣ φοιτητές, πέθαναν και άλλα ΤΡΙΑ συνομήλικά τους χαροπαλεύουν, λόγω ΦΤΩΧΕΙΑΣ (= ΔΕΝ είχαν λεφτά για ηλεκτρικό ή πετρέλαιο). (Εδώ).

2. Όμως, αντι γι' αυτά, το βράδυ θα ακούμε τους δημοσιομπλαμπλάδες να ουρλιάζουν για πράγματα που όχι μόνο το 85% του κόσμου, αλλά ούτε ΚΑΝ οι ίδιοι δεν ξέρουν! Και δώσ' του για PSI, EMFS, default, «κουρέματα», «κλειδώματα», απομειώσεις, επιτόκιο 4,8% ή 8%, βρετανικό δίκαιο, παράγωγα και δομημένα ομόλογα ασφαλιστικών ταμείων... (Εδώ).

3. Θα πρέπει να σταματήσουν να λέγονται, -αφού δεν είναι-, δημοσιογράφοι, όσοι δουλεύουν στην Τηλεόραση. Τι σχέση έχει ένα “κανάλι” με μια εφημερίδα ή περιοδικό; Οι μεν μιλάνε οι δε ΓΡΑΦΟΥΝ. “Δημοσιομπλαμπλάδες” θα ήταν ένας περιγραφικότατα ταιριαστός όρος. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, γιατί οι πραγματικοί δημοσιογράφοι, αυτοί που ΓΡΑΦΟΥΝ καθημερινά κι εδώ και χρόνια, ΔΕΝ προσβάλλονται- θίγονται μ’ αυτήν την κατάσταση. (Εδώ).

4. Λεβέντης, όταν πήγε ο πονηρίας βαψομαλιάς και δημοσιομπλαμπλάς, τότε, να του κάνει πλάκα με μια πίτσα. (Εδώ).

Μα καλά, πάλι τα ίδια παραθυρόσκυλα κάλεσε ο Ευαγγελάτος;

Ρε τι έκανε πάλι αυτός ο Φερέρ; Μιλάμε ο τύπος πάσχει από οξεία μπαρκουλίτιδα!

- Ρε φίλε είδες τι έγραψε πάλι ο Τουλούμπας;
- Έλα μωρέ, δεν τον ξέρουμε τόσα χρόνια τι τσάτσος είναι;