Tagged definitions (15)
Showing 1-10 from 15

Ως γνωστόν και από το λήμμα του Γκατσανδρός στα Λιντλ σε ψωνίσανε;, τα καταστήματα Lidl προσφέρουν προϊόντα σε χαμηλές τιμές, πολύ χαμηλότερες από όλα τα άλλα. Ένας από τους τρόπους που το καταφέρνουν είναι, μεταξύ άλλων, και το ότι διάφορα προϊόντα τα προσφέρουν όχι σε κάποια γνωστή μάρκα που είναι ακριβότερη, αλλά σε κάποιες φτηνότερες μάρκες ή και σε δικές τους συσκευασίες.

Ο πάντα καχύποπτος Έλληνας θεωρεί ότι "το φτηνό είναι και ακριβό", άρα για να είναι τόσο σκανδαλωδώς φτηνά τα προϊόντα πρέπει οπωσδήποτε να είναι πολύ κακής πχοιότητας. Κυκλοφόρησαν μάλιστα και σχετικά ανέκδοτα, συνήθως πολύ κακής ποιότητας, κυριολεκτικά ανέκδοτα από τα Λιντλ (ινσέψιο). Μια ακόμη διάσταση του φαινομένου Λιντλ είναι ότι πρόκειται για εταιρεία γερμανικών συμφερόντων, οπότε έχει εμπλακεί στη γενικότερη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας στον καιρό του Μνημονίου, που θεωρείται από κάποιους ότι ευνοεί τα γερμανικά συμφέροντα.

Το σλανγκικό ενδιαφέρον της έκφρασης έγκειται κυρίως στο παρακάτω: Όταν λέμε ότι κάποιος/κάτι είναι από τα Λιντλ εννοούμε ότι είναι σαν να μοιάζει με κάποιον/ κάτι άλλο, μόνο που είναι πολύ χειρότερης ποιότητας. Είναι δηλαδή κακέκτυπο, κακή απομίμηση, σαν να είναι μαϊμού του άλλου. Υποτίθεται ότι έχει παρόμοια λειτουργία με κάτι άλλο, είναι όμως πολύ κατώτερης αξίας. Στην εποχή των Μνημονίων η έκφραση μπορεί να συσχετιστεί και με τα περίφημα γενόσημα, δηλαδή φάρμακα που κάνουν περίπου την ίδια δουλειά, όντας λιγότερο ακριβά, ή και τα ισοδύναμα μέτρα (όχι ακριβώς το ίδιο, αλλά τέσπα). Λ.χ. ένας πολιτικός που για να το παίξει αντισυμβατικός έρχεται στη Βουλή με μηχανή, όμως είναι χοντρός, πατσοκοιλιάς με διπλοσάγονο και χωρίς την ιδιαίτερη σαγήνη του Yanis λέμε ότι είναι Βαρουφάκης από τα Λιντλ.

Κατά μία ευρύτερη χρήση η έκφραση μπορεί να δηλώσει ο,τιδήποτε κακής ποιότητας, χωρίς κατ' ανάγκην σύγκριση με κάτι άλλο.

Μπορούν βεβαίως να προκύψουν και δυσκολίες κατανόησης, όταν λ.χ. διαβάζεις τον τίτλο είδησης "ανθελληνική πρόκληση από τα Λιντλ" δεν καταλαβαίνεις αν έχουν κάνει τα Λιντλ κάποια πρόκληση ή αν έχει κάνει ανθελληνιά κάποιος Μέτερνιχ ή Σόιμπλε από τα Λιντλ.

Έχουμε επίσης και μερικά ενδιαφέροντα ινσέψιο. Λ.χ. ο αντιμνημονιακός αγώνας που επικεντρώνει στο μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων από τα Λιντλ μπορεί να χαρακτηριστεί ως

Ενώ το κτήριο των Λιντλ που καταστρέφεται αμέσως με τον πρώτο σεισμό ή πλημμύρα είναι Λιντλ από τα Λιντλ κ.ο.κ.

Άλλα (μη ινσέψιο) παραδείγματα:

Περισσότερα παραδείγματα στα μήδια.

Ευφημισμός για την κυβίστηση, το κωλοτουμπίδι, το είπα, ξείπα, και χέζω την παρόλα μου του σύγχρονου Έλληνα πολιτικού.

Η απόλυτα δόκιμη αυτή έκφραση πέρασε ανεπιστρεπτί στο πάνθεο της ξύλινης νεογλώσσας μόλις προχθές, όταν η Πρόεδρος της Βουλής επί κυβερνήσεως #πρώτη-φορά-αριστερά, αναφερόμενη σε παλαιότερη δέσμευση του Αλέξη Τσίπρα...

...σχολίασε με κάθε ειλικρίνεια ότι η κατάργηση του Μνημονίου «με ένα νόμο» ήταν ένα απλό σχήμα λόγου.

Μερικά χαρακτηριστικά τσίου απ' εδώ κι απ' εκεί:

Μερικά ακόμα μήδια που αναρτήθηκαν στο νέτι:

από

Hommage στα λήμματα της +CΟΥΛΤΩC+

Όταν κάνεις την τρίχα τριχιά. Η υπερβολή η οποία χαρακτηρίζει οποιαδήποτε συμπεριφορά ή λεγόμενο.

Συνήθως χρησιμοποιείται για την αφήγηση πραγματικών γεγονότων με μεγάλες όμως δόσεις υπερβολής και φαντασίας από τη μεριά του αφηγητή.

Χρησιμοποιεί σαν πρώτο συνθετικό το μαχαιριδ- το οποίο δηλώνει την υπερβολή.

Έτσι έχει ως παράγωγα τα «μαχαιριδίζω», «μαχαιριδίζον» και οτιδήποτε μπορεί να λάβει πρώτο συνθετικό.

Δάκρυα υποκριτικά, με σκοπό την συγκίνηση ή/και παραπλάνηση. Όταν δηλώνεις πόσο λυπημένος/στεναχωρημένος είσαι, κοιτάς το πάτωμα, βαριαναστενάζεις και ξεφυσάς - μα από μέσα σου πανηγυρίζεις και χαζογελάς.

Ειρωνική απάντηση απέναντι σε διήγηση / ιστορία που είναι καταφανές ψέμα. Θέλει να δείξει στον ψεύτη ότι έχει γίνει αντιληπτός, οπότε δεν χρειάζεται να γίνεται άλλο ρεζίλι (εκτός αν είναι τόσο ηλίθιος που το εκλάβει ως παρότρυνση για λεπτομέρειες πάνω στην ιστορία, οπότε καλά να πάθει).

Συνώνυμα: μη μου πεις, άσε ρε, τι μας λες.

Χρησιμοποιείται στον σχολιασμό άσχημων και αξιόποινων πράξεων, σε δελτία τύπου και από πολίτικλυ κορέκτ άτομα για να πουν το ακριβώς αντίθετο: ότι δήθεν κάτι συμβαίνει από τύχη και σπάνια και πως είναι η εξαίρεση, ενώ όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι εξόφθαλμο ψέμα.

Επομένως τα αίτια δεν είναι τόσο καλοήθη, ούτε η συχνότητα τόσο μικρή όσο υποστηρίζεται.

• Η συχνότερη και πιθανότερη περίπτωση. Η κυριολεκτική και ουσιαστική εφαρμογή του κανόνα.
• Η κατάφωρα διαστρεβλωμένη ερμηνεία ενός πράγματος, συνήθως κάποιας αξιόποινης πράξης, αποσκοπώντας στην αποφυγή τιμωρίας ή κυρώσεων.
• Το στάνταρ ενδεχόμενο, αυτό που δεν εκπλήσσει κανένα. Συνήθως είναι κάτι δυσάρεστο.

Συχνός όρος σε δελτία τύπου της ΕΛ.ΑΣ και του Ε.Σ. σε σχέση με εκπυρσοκροτήσεις όπλων ή (αυτο)τραυματισμούς φαντάρων.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για να δείξουμε την δυσαρέσκειά μας στον συνομιλητή μας, ο οποίος μάλλον πουλάει μούσια-κοινώς είναι φιδεμπορούλης ή απλώς το συμβάν για το οποίο μας μιλάει δεν ακούγεται και τόσο αληθινό.

Συνώνυμα: «και μετά ξύπνησες», «μη φας, έχουμε γλάρο / γλαρόσουπα», «ναι, ναι ό,τι πεις», «παραμύθια της Χαλιμάς», «μήπως είναι ξάδερφος σου ο Μινχάουζεν;».

Η πιο διαδεδομένη εκδοχή του ήμουν κι εγώ εκεί.

Για την ιστορική αφορμή βλ. λ.χ. εδώ. Πρόκειται για υπόθεση του 2001, όπου στην θαλαμηγό Therapin ανήκουσα στον ψυχίατρο Λυμπέρη βρέθηκε κοκαίνη, ενώ στο ίδιο κότερο επέβαιναν τρανταχτά ονόματα του ελληνικού σταρ-σίστεμ, όπως ΟΣάκηςΟΡουβάς, ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Ηλίας Ψινάκης, ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος και πολλές μοντέλες. Οι σταρζ τελικά την γλύτωσαν, ενώ τον Λάκη Λαζόπουλο είχε υποστηρίξει ο Αλέξης Κούγιας. (Για μια θεώρηση των γεγονότων υπέρ του κατόχου του κοτέρου βλ. εδώ). Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι οι Μυκονιάτες κυκλοφορήσανε (αποτίοντας ελάχιστο φόρο αλληλεγγύης που λέει κι ο αΓ.Α.Π.ούλης) μπλουζάκια T-shirt με την επιγραφή «ήμουν κι εγώ στο κότερο» από τα οποία καθιερώθηκε η έκφραση.

Το χαρακτηριστικό, λοιπόν, της έκφρασης αυτής είναι ότι δηλώνει δύο πράγματα ταυτοχρόνως:

1. Καμάρι ότι ήμουν κι εγώ εκεί. Το κότερο εννοοείται ως η προνομιακή κιβωτός στην οποία έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν μόνο τα επιφανή σελεμπριτόνια, οπότε το να είσαι στο κότερο, σημαίνει ότι «έχεις τζετ κι ανήκεις στο τζετ-σετ» (κατά Ημισκούμπρια), σε παίζουνε κι εσένα.

2. Ανάληψη ενοχής ότι συμμετείχες κι εσύ στις ανομίες/ αμαρτίες που διεπράχθησαν στο κότερο. Ορισμένοι, δηλαδή, από αυτούς που φορέσαν το μπλουζάκι ήθελαν να δηλώσουν ότι είμαστε όλοι ένοχοι, άμα σας βαστάει, συλλάβετε κι εμένα, ο αναμάρτητος πρώτος χορεύει μπαλέτο και τα ρέστα παγωτά.

Αυτή η ταυτόχρονη συνύπαρξη περηφάνιας και ανάληψης ενοχής είναι πολύ χαρακτηριστική του Νεοέλληνα και έκτοτε η έκφραση χρησιμοποιείται σε ένα μεγάλο φάσμα περιπτώσεων.

Λ.χ. στο παράδειγμα 1 βλέπουμε μια χρήση τυπική του ήμουν κι εγώ εκεί, δηλαδή δεν είμαι ντεμοντέ, βρίσκομαι στο επίκεντρο της Ιστορίας, έστω ως «παρών απών». Ή το έχω δοκιμάσει κι αυτό και δεν μου λέει πια τίποτε, κυριολεκτικά been there got the T-shirt, που λέει και το Πονηρόσκυλο. Στα παραδείγματα 2α, 2β βλέπουμε μια πιο δημοσιοκαφρική εκδοχή, όπου εξαίρεται η αυτοψία και αυτηκοία του παρόντος στα γεγονότα. Και στα παραδείγματα 3α, 3β βλέπουμε την ανάληψη συλλογικής ευθύνης.

Αξίζει να δούμε και μερικές ακόμη εκδοχές της ίδιας δομής στην μετα-μεταπολίτευση. - 'Ημουν κι εγώ μαλάκας, μεγαλόψυχη παραδοχή του Μεγάλου Πέτρου που λίγο-πολύ σημαίνει «ήμουν κι εγώ στο γλέντι της λαμογιάς».
- Κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη.
- Είδα κι εγώ το βίντεο της Τζούλιας. -Αγανάκτησα κι εγώ στην Πλατεία, -Πήδηξα κι εγώ τη Μακρυπούλια (= τον έχω ψιλοπάρει κι εγώ κι ας το παίζω άντρας).

Συνήθως πρόκειται για μια τυπικά νεοελληνική συνήθεια να αναλαμβάνεις περήφανα την συμμετοχή σου σε μια συλλογική ενοχή, γιατί αλλιώς θα σου πουν ότι ήσουν στην απόξω- οι άντρες περνούν μαμά . Ενίοτε αυτό φτάνει μέχρι την αξίωση να τιμωρηθείς κι εσύ από κοινού με όσους έχουν φταίξει πολύ πιο πολύ από σένα, ώστε να μην χάσεις την αίγλη του σελεμπριτονίου κατά ένα αντεστραμμένο μαζί τα φάγαμε , που διεκδικείται και από τα κάτω, αντί απλώς να επιβάλλεται από τα πάνω.

Πάσα: Γκαλάντριελ.

Το μεγάλο ψέμα, που μόνο ένα χάπατο θα μπορούσε να χάψει. Το ψέμα «μετά τυμπανοκρουσίας», το ψέμα «μετά βαΐων και κλάδων».

Προέρχεται από την γνωστή ταινία της Ρένας Βλαχοπούλου «Η Παριζιάνα».

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν απάντηση σε οποιοδήποτε άτομο ισχυρίζεται πως, παρά την παρατεταμένη δίαιτα που ακολουθεί, προς μεγάλη του έκπληξη δεν αδυνατίζει ή αντίθετα παίρνει παραπάνω βάρος. Το όνομα παραμένει πάντα το ίδιο, ανεξαρτήτως του συνομιλητή, ώστε να παραπέμπει στην ευτραφή κυρία της ταινίας.