Definitions (28328)
Showing 4241-4250 from 28328

Αυτό το απαίσιο κίτρινο χρώμα που έχουν τα ταξί, το οποίο σε κάθε άλλη περίπτωση πρέπει να το αποφεύγουμε ή όταν το βλέπουμε να το κράζουμε.

Το λέμε σε περιπτώσεις που κάποιος το παίζει μάγκας με μηχανή, σε στυλ μάγκα κάγκουρα, αλλά στην πραγματικότητα είναι καραφλώρος. Η εξάτμιση μπορεί να είναι και αυτή της μηχανής του κάγκουρα που πουλάει μαγκιά, αλλά και ο κώλος που είναι η εξάτμιση του ανθρώπου, από τον οποίο ο δήθεν μάγκας κλάνει ή τον παίρνει κιόλας.

Από Captain Greek- Πρόχειρο.

Αυτός που γαμάει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο φοβερός, ο καταπληκτικός.

Ο γύρος του φουστανιού, ο ποδόγυρος, ο φραμπαλάς, και γενικότερα η γυναίκα. Αυτός που κυνηγάει το γυροπόδι είναι ο πολύ άντρας, ο Δον Ζουάν.

Στο Πρόχειρο από τον Tsimpatone.

Πρήζω κάποιον ... :)

Επιδίδομαι σε σποϊλεριές, δηλαδή αποκαλύπτω κρίσιμα σημεία της πλοκής ενός έργου με αποτέλεσμα να την χαλάω (to spoil it) αφάνταστα σε όποιον δεν το έχει παρακολουθήσει ή διαβάσει. Κίνητρα; η αφέλεια, η ασυνειδησία ή απλά η τρολιά.

Εκ της αμερικλανιάς spoiler και του γαμοσλανγκοτέτοιου -ιάζω (κατά τα κασιδιάζω, λεβελιάζω, χιτλεριάζω, κ.ταλ.)

Ασίστ: Hank, johnblack.

Αναφέρεται και σε περιπτώσεις όπου προσπερνάμε ένα θέμα, το κάνουμε γαργάρα ή κάνουμε ότι δεν το είδαμε.

Κερκυραϊκός τοπικός ιδιωματισμός για το ολοθούριο, που σλανγκίζεται επίσης ως ψωλιάγκος, ψωλιόγκος, θαλασσόπουτσος, γιαλόπουτσος και αγγούρι της θάλασσας, λόγω του πολύ ιδιαίτερου σχήματός του, που, όπως το θέτει κομψά η τουκανίστρια Βίκυ: «τα ολοθούρια [...] είναι περισσότερο γνωστά με την κοινή ονομασία αγγούρια της θάλασσας εξαιτίας του σχήματός τους, που θυμίζει το ομώνυμο λαχανικό».

Ένα σλανγκικό ενδιαφέρον ευρύτερο από το εν λόγω θαλάσσιο εχινόδερμο έχουν οι παρατηρήσεις του Νίκου Σαραντάκου στο άρθρο με το οποίο και διασώζει την κερκυραϊκή ονομασία (δες εδώ) ότι ο Γιάννης ή Γιάννος έχει συχνά την σημασία του χαζού. Πρβλ. το στραβόγιαννος, ενώ στο αστραπόγιαννος μάλλον έχουμε ειρωνική χρήση με αποτέλεσμα και πάλι να σημαίνεται ο χαζός. Αν προσθέσουμε τη «φολκλορική ιδέα ενός συσχετισμού ανάμεσα στη μεγάλη ψωλή και το λειψό μυαλό, διάχυτη σε διάφορες κουλτούρες του Παλιού Κόσμου» κατά την παρατήρηση του Ν. Σαραντάκου, τότε μπορούμε να ερμηνεύσουμε το πώς το εν λόγω εχινόδερμο έλαβε μια σημασία που παραπέμπει σαν εικόνα σε έναν ολιγόμυαλο ψωλαρά, όπου το κάτω κεφάλι τρώει τ' απάνω. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε από το σάη μας δύο περιπτώσεις, όπου ο Γιάννης σημαίνει το πέος: αφενός το γιαννούκος και αφεδύο την λολοπαιγνιώδη λεξιπλασία νέας κοπής αστραπόνγιαννος. Μ' αυτά και μ' αυτά ο Γιάννης στις διάφορες μορφές του έρχεται να προστεθεί ως άλλη μια προσφιλής ονομασία για την ψωλή ή τον χαζό φορέα της από κοινού με τον Θανάση.

Δημοσιογραφική αργκό που χρησιμοποιούν κυρίως οι αρχισυντάκτες μέσων. Αναφέρεται στο κείμενο που παραλαμβάνουν από έναν συντάκτη το οποίο ζητούν μονοσέλιδο αλλά τελικά καταλήγει να είναι μικρότερο σε μέγεθος και κακογραμμένο.

Βλέπε ψυχοτρύγι.