Definitions (28330)
Showing 5031-5040 from 28330

Σύντομη μορφή για δύο λέξεις:
1. Το πιστόλι.
2. Την βότκα Στολίσναγια (Stolichnaya).

Στα ποντιακά σημαίνει τραπέζι.

Ειδεχθής τύπος συνανθρώπων μας, ο οποίος από τον Δεκαπενταύγουστο περίπου και μετά, ενώ σκάει ο τζίτζικας, και ενώ τα πέριξ ζευγαράκια ατενίζουν χέρι με χέρι την αυγουστιάτικη πανσέληνο, αρχίζει και εύχεται «καλό χειμώνα!», στη λογική ότι το μεγαλύτερο μέρος των θερινών διακοπών έχει παρέλθει και αφού γεμίσαμε τις μπαταρίες οφείλουμε να ετοιμαζόμαστε για μια παραγωγική νέα εργασιακή χρονιά.

Ανεπιβεβαίωτες φήμες θέλουν τον τοιούτο καλοχειμωνάκια να παραδίδεται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, από κοινού με τον σταλεγάκια, τον δεφταισεσυτζή, τον πλακακανωτζή κ.ά.

Αντίθετο του καλοχειμωνάκια σύμφωνα με τιτιβίσματα που υπέπεσαν στην αντίληψή μου, είναι ο ναμαγαπάκιας, που προσπαθεί να παρατείνει ακόμη λίγο την θερινή ραστώνη παίζοντας ναμαγαπάδικα στην κιθάρα.

Έδεσμα ακριβώς αντίθετο από το κουτόχορτο. Όταν το τρως γίνεσαι αίφνης πονηρός και εξυπνάκιας. Με άλλα λόγια, ρωτάμε έναν συνομιλητή αν έχει φάει πονηρόπιτα σε περιπτώσεις που προσπαθεί να μας ξεγελάσει και νομίζει ότι δεν θα το καταλάβουμε, ή που το παίζει έξυπνος, εξυπνίδης, αλητίστας.

Μερικές φορές το τρώω πονηρόπιτα μπορεί να δηλώσει ότι πέφτω θύμα πονηριάς, αν και μάλλον κατά παραφθορά της αρχικής σημασίας της φράσης κττμγ, ενώ κερνάω πονηρόπιτα ότι προσπαθώ να πιάσω κάποιον κότσο.

Επίσης, χρησιμοποιείται ως εικονοποιία για να αισθητοποιήσει την περίφημη «θεωρία των δύο άκρων», δηλαδή την αντίληψη ότι τα δύο πολιτικά άκρα, ήτοι αφενός η Ακροδεξιά και αφεδύο η Αριστερά, συναντώνται, τρέφουν ή και προκαλούν το ένα το άλλο και μοιράζονται κοινά στοιχεία, όπως λ.χ. η βία, ο ολοκληρωτισμός ή, έστω, ο αυταρχισμός, ο κρατισμός, ο αντισημιτισμός κ.ά.

Το ντίσκουρς αυτό του πετάλου χαρακτηρίζει κυρίως τους νεοφιλελέδες, που προβάλλουν τον φιλελευθερισμό ως τη λύση απέναντι στα συγγενή κακά της Ακροδεξιάς και της Αριστεράς, αλλά μπορεί να βρεθεί και μεταξύ απλών δεξιούληδων, μικροαστούληδων και κεντρώων.

Μια κλασική μορφή που παίρνει είναι η σύγκριση του χιτλερισμού με τον σταλινισμό και μια ορισμένη αγανάχτηση γιατί ο Στάλιν δεν καταδικάζεται εξίσου όσο ο Χίτλερ στην συνείδηση της Ιστορίας. Επίσης, η θεωρία του πετάλου είναι πολύ της μοδός στην Ελλάδα της κρίσης, όπου θεωρείται ότι η άνοδος της Αριστεράς είναι υπεύθυνη για την άνοδο της Χρυσής Αυγής ως αντιαριστερή αντίδραση, ή ότι μια ορισμένη περιφρόνηση της Αριστεράς προς τους θεσμούς και τη νομιμότητα προς την μεταπολίτευση εξέθρεψε ανάλογα φαινόμενα από την Ακροδεξιά.

Η επιμονή βεβαίως πολλών ας πούμε «συστημικών» αρθρογράφων που έχουν κάνει την θεωρία του πετάλου εργόχειρο και οι σχετικές υπερβολές, δημιουργούν εύλογες αντιδράσεις στον αριστερό κυρίως χώρο, όπου το αντίστοιχο ντίσκουρς είναι ότι ο ακροδεξιός και δη ο φασίστας είναι το μαντρόσκυλο του καπιταλιστή που βγαίνει να γαβγίσει ή και να κατισχύσει σε μία δύσκολη για τον καπιταλισμό περίοδο, και μετά αφήνει και πάλι τους φιλελέδες όταν πλέον έχει ολοκληρώσει την δουλειά του. Οπότε η Ακροδεξιά παρουσιάζεται ως ένα εργαλείο του καπιταλισμού ή ακόμη και ως μια άλλη όψη του φιλελευθερισμού.

Προφ. η μεταφορά βασίζεται στο ότι στο πέταλο, τα δύο άκρα του είναι πολύ κοντά.

Πιθανή προέλευση: Πύρρος, ο Βορειοηπειρώτης από το «Κωνσταντίνου και Ελένης», επεισόδιο 13 (Mad σπίτι), ο οποίος μιλούσε τα ελληνικά τσάτρα πάτρα και όταν είδε τον εαυτό του στο βίντεο όπου έκλεβε το σαλάμι από το σούπερ-μάρκετ, δήλωσε περιχαρής: «Έχω φωτοαγένεια! Ωραίο βγκαίνω.»

Στην καθημερινή ζωή ωστόσο έχει επικρατήσει η ετυμολογικά ορθή ερμηνεία από το φωτό + αγένεια, ή αλλιώς φωτογένεια με την πρωτοπορία του στερητικού α- στη μέση της λέξης, ήτοι το αντίθετο της φωτογένειας. Επομένως, έχω φωτοαγένεια παναπεί δε βγαίνω ωραίος στις φωτογραφίες. Συνήθως λέγεται από ανασφαλή θήλεα, σε μισοαστείο-μισοσοβαρό τόνο, διότι μετά όπως και δήποτε ακολουθεί κράξιμο από τις φιλενάδες, οπότε να μη χαλάσουμε και τις καρδιές μας!

Χειριστής Ελαστικής Λέμβου

Χρησιμοποιείται ως «αλήθεια;» ή «α, ναι;»
Η σωστή ορθογραφία είναι «odws;», δεδομένου ότι χρησιμοποιείται κυρίως από άτομα φοιτητοηλικίας και κάτω, που για κάποιο λόγο την έχουν δει ότι το ντ στα γκρίκλις γράφεται με d.

Ο κολλημένος σε παρωχημένες ιδέες, που παρουσιάζει μια ψυχαναγκαστική επαναληπτικότητα, λέγοντας ξανά τα ίδια και τα ίδια. Βλ. και κολλάει η βελόνα, βάζω την κασέτα.

Πάσα (Δ.Π.): Gatzman.

Φανταστικό ιστορικό πρόσωπο ο Κεράσης, συγγενής του μπαρμπα-Τζάμπα, απόθανε κι αυτός ο καημένος και πήγε σε τόπο χλοερό. Κληροδότησε όμως τη σλανγκόσφαιρα με τούτη 'δω την έκφραση, η οποία χρησιμοποιείται σε παρόμοιες περιστάσεις με εκείνη του προγόνου του, όταν δηλαδή θέλουμε να δικαιολογήσουμε τη μη παροχή ή διακοπή παντός είδους κεράσματος (εξ ου και το όνομα), τράκας και δεν συμμαζεύεται.

Συνήθως πάει μαζί με το «πολύ», δηλαδή «απλώνω πολύ τραχανά», και δηλώνει ότι έχω ανοίξει πολλές δουλειές ταυτόχρονα ή έχω ξεκινήσει πολλά καινούρια πράγματα.