Definitions (28330)
Showing 5151-5160 from 28330

Ο Μιτζνούρ είναι χαμένος.

Βέβαια δεν είμαι το μοναδικό παράδειγμα

- Ρε Άγγελε πως θα την ζζζζζμπρωξω την μικρή Αννούλα; Παίζει να έχει και ζώνη αγνότητας η τύπισσα.
- Εύκολο ρε Μήτσογλα, θα εντοπίσεις τα αδύναμα σημεία της και θα αρχίσεις να της δημιουργείς περιέργεια για το πώς θα ήταν να πάει μαζί σου, και όλο αυτό με τρόπο όχι πλήρως κατανοητό, αλλά ελαφρώς ασαφή.
- Πωπω παργαλάτσε μου, είσαι εραστήμονας εσύ.

- Χθες το βράδυ καταλήξαμε σε ένα καινούριο μπαρ που άνοιξε κοντά στη γειτονιά μου και τα πίναμε.
- Καινούριο ε; Τί φάση, τί μουσική έπαιζε;
- Τα γνωστά φίλε, χατζημπίτια και κανα δυό ροκιές σούπα. Τίποτε ιδιαίτερο.

...άσε ρε ελληνοπλουτίδη την επίδειξη...

1. Άσπρο κώλο που χει η νύφη, να χαμε και εμείς οι γύφτοι...
   Είναι πολύ εύκολο να σνομπάρω τον ανηψιό του sv2 και να πω 1 μύριο άκυρα πράγματα για να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι σε καλύτερη θέση από αυτόν (ότι η ζωή είναι μίζερη εκεί, ότι στην Ελλάδα και μόνο που πίνεις νερό της ΕΥΔΑΠ είσαι ευτυχισμένος, ότι εκεί έχει αγελάδες και όχι κατσίκια, ότι κάνει κρύο, ότι βρωμάνε τυρίλα οι άνθρωποι κλπ) αλλά φυσικά κάτι τέτοιο είναι το λιγότερο γραφικό. (Εδώ).

2. Άσπρο κώλο που'χει η νύφη να'χαμε κι εμείς οι γύφτοι!
   Εγώ πάντως γουστάρω Τομ, της ευθείας ή της χαρωπής οδού παραμένει ωραίος άντρας! Κι έχει και μια προστυχιά που με αρέσει στον άνθρωπο και κυρίως στον άντρα. Και ομολογώ επίσης ότι άλλη αδυναμία μου είναι ο Marc Jacobs - είμαι σοβαρά γιατρέ μου, ετεροφυλοφιλικιά γυναίκα; (Με κυριολεκτική σημασία εδώ).

3. Μετά το τέλος της παρουσίασης του νέου τάλιρου, ο Μάριο Ντράγκι έδωσε την σκυτάλη στον Ντέιβιντ Μπέκαμ ο οποίος παρουσίασε τη νέα κολεξιόν εσωρούχων με τίτλο «Άσπρο κώλο σαν τη νύφη να 'χαμε κι εμείς οι γύφτοι». (Εδώ).

1. Πρώτη βραδιά, δέκα πελάτες, καλή κονόμα. Μπουτ λατσά. Με πήγε σε μια πιάτσα όχι πολύ γνωστή, που συχνάζανε, ας πούμε, οι μυημένοι. Το ψωνιστήρι γινότανε στην αλάνα, απέναντι απ’ το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Μόλις σουρούπωνε άλλαζε το σκηνικό και μεταμορφωνόταν. Παρκάρανε εκεί μεγάλα φορτηγά πολλών κυβικών, νταλίκες. Οι νταλικέρ πολύ επιρρεπείς στο κοκό. Κι όχι πάντοτε ενεργητικοί, πολλοί ήτανε μερακλαντάν, απ’ όλα κάνανε. (Από το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη «Ο Γύρος του Θανάτου», 2010, εκδ. Άγρα, δες εδώ).

2. Το ένα τρίτο του Βραβείου Οδικής Ασφάλειας προτείνεται να απονεμηθεί στον ΟΑΣΘ για τις ...ασφαλείς και εξυπηρετικές Στάσεις Λεωφορείων που έχει εγκαταστήσει στον Δήμο.
   Χαρακτηριστικές των νέου τύπου Στάσεις στις φωτογραφίες
   (αν δεν σε φάνε τα ...φίδια, όλο και κάποιος καλός οδηγός, σαν τον κύριο νταλικέρ που ανεβαίνει με 90 χλμ την ώρα την ανηφόρα του Τριλόφου, θα σε παρασύρει). (Εδώ).

3. Έξω από το καμπινγκ περιμένουμε κάποιον να ανοίξει. Xτυπάμε κουδούνι. Tίποτα. Στα παπάρια τους. Προφανώς άλλο ένα bikers friendly camping. Λίγο πριν υπήρχε χοτελ νταλικέρ στο κυριλέ του. Πόσο; 65. H κούραση αρκετή. Oι αντιστάσι στα βλέμματα των άλλων μικρές. Πάμε δε γαμιέ. Tελικά πέσαμε στα 60. Kαι μετά πέσαμε στα κρεβάτια. (Εδώ).

4. Ναι, και καλά, πήγαν στην παραλία, έτσι-γιουβέτσι και στο ξεκαύλωτο οι γερμανίδες νταλικέρ τους άρχισαν στα πετραδάκια... (Ο ΜΧΣ διηγείται από δεύτερο χέρι ιστορία που διεδραματίσθη στα ένδοξα Τζιβιτζιλοχώρια)

Άντε θα απολυθεί κανάς δημόσιος υπάλληλος που ξύνουν όλη μέρα το καβλί τους, ή εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα την πληρώσουμε πάλι;

- Με τη Σίσι έχουμε φοβερή χημεία, το αγαπημένο μας βιβλίο είναι οι πενήντα αποχρώσεις του γκρι.
- Κι εμείς με τη Γιώτα έχουμε φοβερή φυστικοχημεία. Χτες αυτή έφτασε πέντε φορές, εγώ τρεις.

- Ο νεοναζί τις μάζεψε τελικά.
- Σοβαρά; Τι έγινε δηλαδή;
- Την ώρα που τραμπούκιζε έναν πακιστανό στα φανάρια, βγήκε ένας οδηγός και τον άρχισε στα κουτουλίδια.

Δυο καθηγητές πήραν τηλέφωνο την αστυνομία, για να έρθουν τα ΜΑΤ και να δείρουν τους φοιτητές. Ύστερα ανακοίνωσαν πως: «Με μεγάλη μας λύπη ως Συμβούλιο Ιδρύματος αναγκαστήκαμε χθες, Δευτέρα 8/7/2013, να καλέσουμε την αστυνομία». Ήταν πράγματι «μεγάλη η λύπη τους» ή μήπως είναι κροκοδείλια δάκρυα;