Definitions by Desperado (64)
Showing 41-50 from 64

Μειωτικός / ειρωνικός χαρακτηρισμός, για άτομα τα οποία επιδεικνύουν μια ανησυχητική ομοιότητα στην επαγγελματική τους απόδοση, η απόδοση αυτή είναι κάτω του μετρίου και δεν διαθέτει ίχνος φαντασίας ή προσωπικής πρωτοβουλίας/περαιτέρω ανάπτυξης.

Παρόλο που η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιονδήποτε επαγγελματικό τομέα, η κύρια εφαρμογή γίνεται σε χώρους όπου έχουν ευρεία επαφή με το κοινό (βλ. Χαρακτηριστικές Σχολές στη συνέχεια).

Όπως είναι σαφές, ο χαρακτηρισμός δεν αναφέρεται σε πραγματική «σχολή», αλλά στο πανομοιότυπον που παρουσιάζουν οι εν λόγω «επαγγελματίες», θυμίζοντας προϊόντα βιομηχανικής παραγωγής.

Η πλήρης έκφραση: «Είναι της Σχολής [τάδε]» συμπληρώνεται με: «...στο Χ έτος», εφόσον ο εκφέρων την φράση έχει διακρίνει τις μικροδιαφορές που κατατάσουν το θύμα σε κάποιο έτος.
Εννοείται ότι όσο μικρότερο το έτος, τόσο πιο άχρηστο το θύμα. Προφανώς οι μεταξεταστέοι, βρίσκονται στον πάτο της τροφικής αλυσίδας.

Οι σχολές δυστυχώς έχουν λάβει τη μορφή επιδημίας και ταλαιπωρούν χιλιάδες συνανθρώπους μας. Το βασικό χαρακτηριστικό τους, είναι κάτι που σε αυτή τη χώρα έχουμε ανάγαγει σε τέχνη: αντί να προσπαθούμε να βρούμε κάτι νέο, αντιγράφουμε (συνήθως κακά) κάτι το οποίο έχει κάνει επιτυχία και του αλλάζουμε τα φώτα. Όπως είναι φυσιολογικό, η φαντασία, η πρωτοβουλία, η πρωτοτυπία πάνε περίπατο.

Χαρακτηριστικές Σχολές

Σχολή DJ
Μακράν η σχολή με τις περισσότερες αναφορές. Οι «απόφοιτοι» διακρίνονται από χιλιόμετρα καθώς:

- Θεωρούν ότι είναι Tiesto (τουλάχιστον) και ότι κάθε φορά παίζουν στο Ολυμπιακό Στάδιο κατά την έναρξη των Ολυμπιακών. Συνεπώς και τα 1200db είναι λίγα (άσχετα αν είναι Κυριακή απόγευμα σε καφετέρια στα προάστια).
- Παίζουν ΜΟΝΟ mainstream και ότι τους δίνουν γνωστοί/εταιρίες (τελειόφοιτοι με τα κονέ) γιατί «αυτά θέλει να ακούει ο κόσμος».
- Αποκλειστική χρήση «κλεμμένων» CD και MP3 για να γίνεται η δουλειά ακόμη πιο ξεκούραστη (στην ανάγκη, πετάνε ένα playlist και πάνε για καφέ, ποτό, τουαλέτα, πήδημα).
- Το set είναι ίδιο και απαράλλακτο, ασχέτως αν ο κόσμος δεν κουνιέται ρούπι και ασχέτως αν παίζουν σε μπαράκι, Club, γάμο, βαφτίσια, στην Αθήνα, στην επαρχία, σε νησί το καλοκαίρι.
- Ξεκινάμε με γνωστά Lounge-οειδή και τρέχοντα R&B (τώρα πως αυτές οι σοροπάτες αηδίες έχουν ονομαστεί R&B δεν έχω ιδέα αλλά τέλος πάντων, ο BB King να βάλει το χέρι του), περνάμε σε διάφορα χιτάκια ντάπα-ντούπα μπλέκοντας ξένες επυτιχίες με ότι αηδία Φοίβο-Βισσοβανδορουβοτσαλικο-δήθεν-Ελληνικό-παπαροειδές κυκλοφορεί και φυσικά τελειώνουμε με Κλαψομούνικες Ελληνικουρίες που μόνο λαϊκά δεν είναι. Εννοείται ότι ενδιάμεσα θα παρελάσουν τα τιμημένα 80s και τα ηρωικά 70s (πώς νομίζετε ότι ζει η Gloria Gaynor; Με τα δικαιώματα από το I will survive!). Αναλόγως της εποχής, πασπαλίζουμε με επίκαιρα άσματα (Last Christmas, κλπ.). Εννοείται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσεις από τον ΟΤΕΓιάννη.

Σχολή Δημοσιογράφων
Μαζί με τους DJ, μοιράζονται τα πρωτεία. Βρίσκονται κυρίως στα ηλεκτρονικά μέσα και ειδικά στην τηλεόραση. Ειδική κατηγορία είναι τα παπαγαλάκια.

- Περισπούδαστο ύφος καθώς είναι γκουρού επί παντός επιστητού (από όπλα τελευταίας τεχνολογίας μέχρι τα μυστικά των μονών και τα αίτια της οικονομικής κρίσης, τους επιταχυντές σωματιδίων, τα είδη των δέντρων τα οποία πρέπει να φυτευτούν στην Πάρνηθα, κλπ.).
- Όπλο μας η υπερβολή. Δεν υπάρχει θέμα το οποίο δεν απαιτεί δραματική μουσική, τρεμάμενη τσιριχτή φωνή και γουρλωμένα μάτια. Έστω κι αν μιλάμε για την τσούχτρα που την έπεσε στον μικρό Γιαννάκη στην Αιδηψό (ζωντανή σύνδεση).
- Δεύτερο όπλο μας η ανικανότητα να κάνουμε καλά, 5 ηλίθιους σε περιμετρικά παράθυρα (Ελληνική πατέντα τα 6 παράθυρα), οι οποίοι γκαρίζουν ταυτόχρονα (σύστριγγλο να γίνεται και ανεβαίνει η τηλεθέαση).
- Έχουν αποστηθίσει τις φράσεις κλισέ/πασπαρτού (είδες η Σχολή;) για οποιαδήποτε περίπτωση:

• δραματικές οι εξελίξεις
• πύρινη λαίλαπα
• απροειδοποίητα χτύπησε ο Εγκέλαδος (την άλλη φορά θα σου στείλει SMS)
• πολικές θερμοκρασίες (-8C… τι να πει κανείς για τον Πόλο όπου έχει -50C)
• στο έλεος του/της...
• οι ασκοί του Αιόλου (άσχετα αν ο ρημάδης ο ασκός ήταν ένας και μοναδικός)
• σε κλίμα [κατάνυξης, αντιπαράθεσης, έντονο] – φράση τζακ-ποτ
• καλπάζει ο καύσωνας/τιμάριθμος/χιονιάς (μουσική από Bonanza παρακαλώ)
• κρανίου τόπος ή/και βιβλική καταστροφή
• απελπισία
• εγκλωβισμένοι (από νερό, χιόνι, φωτιά, βίσωνες, ζουλού)
• γνωστοί/άγνωστοι, αντιεξουσιαστές, αναρχικοί, κουκουλοφόροι (εδώ και 30 χρόνια)
• γυρίζουμε σελίδα στο δελτίο μας
• αλλάζουμε θέμα, αλλάζουμε κλίμα (μετά τις σφαγές θα σας δείξουμε τα βυζιά της τάδε γλάστρας).

Σχολή Μεταγλωτιστών
Δυστυχώς το παρόν γραπτό μέσο, δεν μας επιτρέπει να ξεδιπλώσουμε την πλήρη γελoιότητα, αταλαντοσύνη και την φρίκη που προξενούν τα μέλη της σχολής, ειδικά στις περιπτώσεις κλασικών κινουμένων σχεδίων, τα οποία οι εν λόγω κατεβάζουν σε επίπεδο μικιμάου. Θεωρώντας ότι οι ακροατές είναι πανάσχετοι και χωρίς αιθητική (ακόμη και τα μικρά παιδιά), χρησιμοποιούν πανομοιότυπες ηλίθιες φωνές στην (αποτυχημένη) προσπάθεια τους να επιτύχουν τον κάθε χαρακτήρα.

Δυστυχώς, η «αγορά» είναι κλειστό κλαμπάκι, οπότε ακούς τους ίδιους και τους ίδιους με τις ίδιες εκνευριστικές φωνές ανεξαρτήτως αν μεταγλωτίζουν διαφημίσεις Barbie, μεξικανο-ισπανικές σαπουνόπερες, Μπομπ Σφουγγαράκη, Powerpuff Girls, Super Heroes, κλπ. Το μεγαλύτερο έγκλημα βέβαια, είναι με τα παλιά κλασικά καρτούν (Looney Toones, Disney), όπου ακούς τον καραγκιόζη να αλλάζει τα φώτα στην φωνή του Μπαγκς, του Έλμερ και φυσικά του Ντάφυ. Όπως είναι φυσικό, το φάντασμα του Mel Blanc πλανάται πάνω από τη χώρα ζητώντας δικαίωση αλλά φευ.

Σχολή Γλαστρών
Ίσως η παλαιότερη σχολή της υφηλίου και σε βάθος χρόνου. Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υφίστανται και πολλά παρακλάδια αλλά η κυρίως σχολή, εφοδιάζει τις αποφοίτους της (ή καλλιεργεί ήδη υπάρχοντα «ταλέντα» τους) με:

- Πανομοιότυπα μαλλιά, ντύσιμο (γδύσιμο), μακιγιάζ 3-κιλά-στόκο και λευκασμένα/τεχνητά δόντια
- Το ύφος της ξανθιάς: Μάτια μισάνοιχτα, πόδια ορθάνοιχτα, μυαλό μεσάνυχτα
- Προσωπική φιλοδοξία: Φωτογραφήσεις -> Καλλιστεία -> Εκπομπή στην TV -> Τραγουδιάρα/Ηθοποιός -> ματσωμένος γαμπρός ή έστω μακροπρόθεσμος χορηγός.
- Πλήρη αποχαύνωση και απουσία επαφής με την πραγματικότητα – άλλωστε τι Barbie είμαστε αν δεν ζούμε στον δικό μας ονειρικό κόσμο, όπου τα πιο σημαντικά πράγματα είναι τα ρούχα, το μανικιούρ και η Μύκονος. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακόμη κι αν η γλάστρα είναι στην παραγματικότητα γατόνι (όπως πολλές είναι), στη σχολή μαθαίνουν να πλασάρουν την εικόνα της χαζοξανθιάς (βλ. Επίτιμη παρακάτω).

Ηρωικές απόφοιτοι της σχολής: Μπεζεντάκου, Μελέτη, Μαστροκώστα, Αλεξανδράτου, Λαζοπούλου (στο μελαχροινό). Επίτιμη Διδάκτωρ: Μενεγάκη. Επίκουρη Καθηγήτρια Πολεμικών Τεχνών: Βατίδου.

Κωδική έκφραση ανδροπαρέας της δεκαετίας του ’80, περιορισμένη γεωγραφικώς στην περιοχή της Γλυφάδας, για να περιγράψει την πίτα-γύρο, της θρυλικής ψησταριάς «Ο Αίνος» στην Ι. Μεταξά.

Λεγόταν γενικότερα αλλά ειδικά όταν στο κοινό υπήρχαν πιθανοί νέοι στόχοι (γκομενάκια), ώστε να μην καρφωθεί η αντροπαρέα που θα πήγαινε για το πατροπαράδοτο και τιμημένο ντερλίκωμα, μετά ζύθου και λοιπών, αμιγώς ανδρικών παραδόσεων (ρεψίματα, κλπ.), το οποίο όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και το καλύτερο όταν θες να ρίξεις το πιπίνι.

Αντιθέτως, χρησιμοποιώντας την κωδική φράση «Πάμε για εσκαλόπ», έδινες έναν αέρα κοσμοπολίτικο, ότι πάμε και καλά σε γκουρμέ εστιατόριο, όπως το Churasco (για όσους θυμούνται).

Η ακόμη πιο τιμημένη μορφή, η οποία σαφώς απαιτούσε κωδικό-καμουφλάζ, ήταν «Εσκαλόπ αλά κρέμ», ήτοι: πίτα γύρο με έξτρα τζατζίκι.

Όπως είναι φυσικό με όλες αυτές τις γκουρμεδιές, το μαγαζί δεν θα μπορούσε να αναφέρεται ως «Αίνος», οπότε απέκτησε την κωδική ονομασία “L’ Enoir” (Λ’ ενουάρ).

Λέξη Ελβετικός σουγιάς (για τους πολλούς, Leatherman για τους γνώστες!), η χρήση της οποίας είναι τόσο εκτενής και ποικιλότροπη, ώστε να της αξίζει μια θέση στο Πάνθεον της Ελληνικής Γλώσσης και φυσικά της Σλανγκοσύνης.

Στην πιο απλή της μορφή, η λέξη περιγράφει το (συνήθως επιτυχές) τέρμα μιας προσπάθειας, ενέργειας ή αντικειμένου. Είναι όμως η απίστευτη ελαστικότητα και προσαρμοστικότητα της λέξης, η οποία την καθιστά αντικείμενο τόσων πολλών χρήσεων. Ο μόνος τρόπος για να διαπιστώσει κανείς την αξία της, είναι μέσω παραδειγμάτων. Αβάντι λοιπόν:

Πολιτική – ΜΜΕ
Πεδίον δόξης λαμπρόν για την εν λόγω λέξη καθώς βρίσκεται στην κορυφή του δεκάλογου της Σχολής Πολιτικάντηδων και «Δημοσιογράφων». Ποιος δεν έχει ακούσει άπειρες φορές τη λέξη, σε διάφορες μορφές:

• «Αφήστε με να ολοκληρώσω!» - προς τους άλλους 18 αλαλάζοντες τηλεπαραθυρούχους εν μέσω γενικού σύστριγκλου.
• «Μα δεν με αφήνουν να ολοκληρώσω!» - προς τον Δημοσιογράφο/Διευθυντή Νηπιαγωγείου που «συντονίζει» την συζήτηση(;) εννοείται εν μέσω κακού χαμού.
• «Ολοκληρώστε κύριε Χατζητραμπάκουλα!» - συντονιστής/Πρόεδρος Βουλής προς τον φλύαρο (υπάρχουν κι άλλοι;) βουλευτή/Υπουργό.
• «Η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει την 4ετία» ή «Η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει το έργο της». Αν η πρώτη φράση έχει κάποια αλήθεια (έστω και με νύχια και με δόντια), η δεύτερη αποτελεί σχήμα οξύμωρο καθώς το «έργο» (της μάσας και της λαμογιάς) δεν ολοκληρώνεται ποτέ και από καμία κυβέρνηση (εδώ έχουμε το φαινόμενο «ολοκλήρωσης-σπιράλ» που τείνει στο άπειρο).

Σεξ
Ίσως από τις πιο γνήσιες χρήσεις της λέξης:

• «Ολοκληρώνωωωω!» Ιαχή θριάμβου κατά την εκσπερμάτιση/οργασμό, πλην όμως εκφρασμένη αποκλειστικά από φλώρους, μικροαστούς ή θεούσες, άτομα δηλαδή που βρίσκουν πολύ χυδαίες τις εκφράσεις τύπου «πάρτα μωρή άρρωστη», «χύνω», «έτσι με την αρμύρα», κλπ. Η συγκεκριμένη χρήση είναι γελοία επειδή αποτελεί παράδοξο: στο ζενίθ της ηδονής και του πάθους να εκστομίζεις μια καθώς πρέπει λέξη. Εναλλακτικές: «τελειώνω» και «έρχομαι» (ένα-δύο σκαλιά πάνω στην κλίμακα απελευθέρωσης).
• «Ολοκληρωμένη Σχέση». Κυριλέ έκφραση/ερώτηση για τον αν το άτομο επηδηχτήσαντο με το έτερο ήμισυ (εννοείται με γκόμενα ή αρραβωνιάρα και ουχί με σύζυγο γιατί αν φτάσεις εκεί κλάφτα Χαράλαμπε!). Λόγω της ορθότητας της, η φράση χρησιμοποιείται ευρέως από γονείς ή δημοσίως από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (συνώνυμο: «Προγαμιαίες σχέσεις») καθώς και νεανίες τύπου εντεχνindie, emo, τροβαδούρους, ταγάρια, θήλεα νέας κοπής και λοιπές εφηβικές ομάδες για να δείξουν την ευαισθησία τους γενικώς και ειδικώς στο παρεάκι (μεταξύ τους βέβαια, οι αντροπαρέες χρησιμοποιούν εκφράσεις του τύπου «την ξεκώλιασες ρε μαλάκα;»). Με την έκφραση εννοείται το «τελευταίο» και πολυπόθητο δια πολλούς άρρενες στάδιο μιας σχέσης (η επιβράβευση για την υπομονή, τα δείπνα, τα άνθη και λοιπά ψιψιψόνια). Βεβαίως, οι άμοιροι δεν σκέφτονται την Νυφουλίνη, η και το γεγονός ότι για τις γυναίκες, ειδικά με την πάροδο του χρόνου, αυτό είναι το πρώτο στάδιο της σχέσης!
• Συνώνυμο με το παραπάνω είναι η φράση «Ολοκληρώθηκα ως γυναίκα», με πιθανή ερμηνεία την πρώτη νύχτα του γάμου άρα και την πρώτη σεξουαλική επαφή η οποία θεωρητικώς ολοκλήρωνε την προσωπικότητα της γυναίκας. Όπως είναι απολύτως λογικόν, η φράση χρησιμοποιείται με άκρως ειρωνική διάθεση ειδικά σε περιπτώσεις γυναικοκουβέντας περί της απόδοσης των εραστών/συζύγων: Πως ήταν το τεκνό Μαίρη μου; Τι να σου πω… Ολοκληρώθηκα ως γυναίκα.
• Μέρος της λέξης χρησιμοποιείται επίσης από γυναίκες πάνω στο πάθος με την φράση «Δώσ' το μου όλο» με προφανή σκοπό.

Καθημερινότητα

• Στον χώρο εργασίας, η «ολοκλήρωση» είναι μαγική λέξη καθώς υποδηλώνει ότι μια εργασία/project έλαβε τέλος (επιτέλους!) και έφυγε από πάνω μου. Σε πιο επίσημες περιπτώσεις (απολογισμούς, μπροσούρες), η λέξη χρησιμοποιείται για να δώσει ειδικό βάρος με την προσθήκη της λέξης «επιτυχία», ήτοι: «Η εταιρία μας ολοκλήρωσε επιτυχώς, το τιτάνιο έργο του αρμέγματος 300 άγριων αγελάδων στην κοιλάδα Μπεκάα».
• «Ολοκληρώθηκε η εικόνα [ή το παζλ]». Η φράση χρησιμοποιείται κυριολεκτικά και μεταφορικά και εννοείται ότι ελήφθη μια σημαντική πληροφορία ή αντικείμενο που έλειπε για τον τερματισμό μιας εργασίας και τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω ή να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα. Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα σε περιπτώσεις μυστηρίου μαζί με το συνώνυμο «ξετυλίγεται το κουβάρι».
• «Ολοκλήρωσες;» ή «Ολοκλήρωσα!». Χρήση πασπαρτού κυρίως με ειρωνική ή χιουμοριστική διάθεση, που παραπέμπει στην σεξουαλική έννοια της λέξης για να υποδηλώσει μεγάλη ευχαρίστηση/ηδονή στην ολοκλήρωση μιας ενέργειας. Χρησιμοποιείται για παράδειγμα, σε περιπτώσεις φαγοποσίας, έντονης πνευματικής ή φυσικής δραστηριότητας, χεσίματος, κλπ. Μια παραλλαγή προαναφερθείσας φράσης («Ολοκλήρωσα η γυναίκα»), μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε αυτή την περίπτωση.
• Στον αθλητισμό συνήθως αναφέρεται στην πρόταση «Ολοκλήρωσε την προσπάθεια» ή «τις προσπάθειες», για να υποδηλώσει τον τερματισμό του αγώνα ενός αθλητή, είτε σε πολλαπλά αθλήματα στο ίδιο τουρνουά είτε σε ένα άθλημα που περιλαμβάνει πολλές απόπειρες (π.χ. άλμα εις ύψος).

Το καλύτερο παράδειγμα βεβαίως είναι αυτό της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, το οποίο πλείστοι εργαζόμενοι στην ΕΕ βιώνουν εδώ και καιρό...

Τέλος και δια το διεθνές του λήμματος, η Αγγλική λέξη “Consummate” (the marriage) σημαίνει ολοκληρώνω (γάμο με συνουσία) με την ίδια λέξη να ισχύει εννοιολογικά στην Γαλλική (consommer), Ιταλική (consumare), Ισπανική (cosnumado) και Πορτογαλική (consumar).

Εκ πρώτης όψεως, τα εν λόγω λήμματα μοιάζουν με ονόματα Ακριτών ή χωριά ξεχασμένα στα όρη τ’ άγρια βουνά. Κι όμως, πρόκειται για εντέχνως καμουφλαρισμένες ξένες φράσεις και μάλιστα γνωστές Παγκοσμίως.

Το καμουφλάρισμα φυσικά έγινε εις την ημεδαπήν, το μεν πρώτο από άγνωστο γλωσσοπλάστη, το δε δεύτερο από γνωστή και νυν ατυχήσασα καλλιτέχνιδα.

Η Κουτσουμπήλω

Γνωστή και ως κουτζουμπίλα, πρόκειται για την τοπική απόδοση του γνωστού άσματος «Could you be loved» του Master Rastafarian Bob Marley. Ο μύθος λέει πως ο γλωσσοπλάστης, ζήτησε από local επαρχιακό δισκοαναβάτη να βάλει «την Κουτσουμπήλω», σε στιγμή ύψιστου ντερτιού και μετά την κατανάλωση γενναίας ποσότητας ganja.

Του Γκουντουμπήτρου

Παρομοίως με την Κουτσουμπήλω, η εν λόγω φράση αποτελεί στίχο της γνωστής επιτυχίας «Can’t take my eyes off you» του Frankie Valli, την οποία κατέστησε ύμνο των 80s η disco μπάντα Boys Town Gang.

Του Γκουντουμπήτρου ή αλλιώς «(You’re just) too good to be true» είναι φυσικά η απόδοση της Βασίλισσας του Πανηγυριού, Έφης Θώδη στην δική της εκτέλεση του γνωστού χιτ.

Λιγότερο διαδεδομένο είναι επίσης το Αγκατσούμπε. Παρόλο που παραπέμπει σε Νιγηριανό ποδοσφαιριστή του Κεραυνού Άνω Μουσουνίτσας, είναι ο τίτλος και το ρεφρέν του γνωστού «I got you Babe» του (μακαρίτη και πρώην συζύγου της Cher), Sonny Bono στην εκτέλεση της Chrissie Hynde ντουέτο με τον εκνευριστικό Alistair Campbell των βαρετών UB40.

Είναι λογικό ο αναγνώστης να ερμηνεύσει το λήμμα με τον κρίσιμο χρονικό προσδιορισμό, δηλαδή το ίδιο το γεγονός της εμμηνόπαυσης, το οποίο αποτελεί σταθμό στη ζωή της γυναίκας.

Πλην όμως θα σφάλει καθώς η εν λόγω έκφραση, αναφέρεται σε κάτι πιο πεζό, ύπουλο και καταχθόνιο, το οποίο βασανίζει όποιον βρεθεί στο διάβα του κατά την περιήγηση του στα Ερτζιανά.

Ο Σταθμός της Εμμηνόπαυσης είναι ο Galaxy 92. Πρόκειται για την πεμπτουσία του λεγόμενου elevator music και αν δεν υπήρχαν άλλα αστέρια της γλυκανάλατης ποπ να δυναστεύουν το πρόγραμμα, τότε και αυτός ο σταθμός θα ήταν μέρος του σατανικού κυκλώματος Barry Manilow.

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, από ιδρύσεως του ο σταθμός εισήγαγε μια νέα λογική ως προς το πρόγραμμα καθώς απέφευγε επιμελώς, την ατελείωτη λογοδιάρροια παραγωγών που χαρακτηρίζει άλλες παρουσίες στα FM. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το motto του ήταν «Λίγα λόγια, πολλή μουσική» με το πρόβλημα όμως να εστιάζεται στο είδος αυτής της «πολλής μουσικής».

Μια μικρή ακρόαση σε πείθει ότι το target audience είναι στις κατηγορίες 12-16 (καψουρεμένα νιάτα) και ειδικά 55-95 (ώριμα καψουρεμένα νιάτα!), στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, εξ’ ου και το λήμμα.

Επίσης έχει παρατηρηθεί η δημόσια μετάδοση σε καταστήματα, τελειωμένες καφετερίες ξενοδοχείων ή τύπου «ρομαντικό ηλιοβασίλεμα» καθώς και τηλεφωνικά κέντρα εταιριών (αναμονή σύνδεσης). Σε αυτή τη χρήση, ο σταθμός γίνεται χωρίς τη θέληση του, όχημα βασανιστηρίου, όπως αποδεικνύεται και από παγκόσμιες κινήσεις για την κατάργηση δημόσιας εκπομπής τέτοιου είδους μουσικής (βλ. εδώ, εδώ και εδώ).

Όπως είναι φυσιολογικό, ένας Σταθμός της Εμμηνόπαυσης δεν θα υφίστατο αν δεν υπήρχαν οι ανάλογοι καλλιτέχνες. Μην ξεχνάμε ότι για να προκριθείς ως Τραγουδιστής της Εμμηνόπαυσης, δεν αρκεί να ερμηνεύεις τα κατάλληλα τραγούδια, αλλά να ενσωματώνεις το όνειρο του (ιδανικά) ηλιοκαμένου, ευαίσθητου τροβαδούρου και τρυφερού εραστή που έχει στο μυαλό της η απογοητευμένη από την βαρετή ζωή της ώριμη κυρία.

Έτσι λοιπόν, ο Αυτοκράτορας δεν είναι άλλος από τον Julio Iglesias, ο οποίος διατηρεί τον τίτλο του επάξια τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλοί προσπάθησαν να τον πλησιάσουν, χωρίς όμως αποτέλεσμα (© Μανολίτο), όπως είναι απολύτως λογικό καθώς ο Θεός του Amor ενσωματώνει το 100% των απαιτούμενων χαρακτηριστικών + μερικά ακόμα για bonus (διεθνούς φήμης φραγκάτος και Ισπανός). Επίδοξοι αντικαταστάτες αποτελούν: ο «πάτα-μου-τα-παπάρια-να-βγει-η-φωνή» Michael Bolton και στην μαύρη εκδοχή ο Lionel Ritchie.

Ίσως ειδική κατηγορία να αποτελεί ο Cliff Richard, αλλά αυτός παραφέρνει σε ντιγκιντάγκα οπότε χάνει το συνολικό effect. Ομοίως και οι George Michael και Elton John οι οποίοι είναι δηλωμένες λουγκρέτες.

Παρόλο που ο Tom Jones θα ήταν υπό Κ.Σ. υποψήφιος σε αυτή την κατηγορία, η λαμπρή ιστορία του στα ξενοδοχεία του Las Vegas (όπου τα εσώρουχα και τα κλειδιά δωματίων από νεαρές fan έπεφταν βροχή στην πίστα), τον έχει προστατεύσει αν και τα τραγούδια του «παίζουν» πολύ στην κατηγορία.

Εις την ημεδαπήν, σουξέ στην κατηγορία χωρίς όμως να έχει καταδικαστεί σε αυτήν, έχει ο Γιάννης Πάριος (ο οποίος πληροί και τα προαναφερθέντα σε local επίπεδο). Εναλλακτικοί αντιπρόσωποι ήταν ο αμίμητος Yianni (να’ ναι το Καλαματιανό μουστάκι, να’ ναι το μαλλί λασπωτήρας, να’ ναι ότι πραγματοποίησε το όνειρο της καραώριμης Linda Evans) και ανερχόμενος ο Μάριος Φραγκούλης (αν και σε ολίγον φλωροφλούφλικο-δήθεν λυρικό στυλ).

Κάποιος θα μπορούσε να τοποθετήσει και γυναικείες παρουσίες στην κατηγορία αυτή, με αδιαφιλονίκητη βασίλισσα την Celine Dion, πλην όμως έτσι χάνει το πλήρες νόημα του λήμματος (εκτός αν το ακροατήριο παίζει σε άλλο γήπεδο).

Σημείωσις: Το βασικό λήμμα έχει εφευρεθεί πριν αρκετό καιρό από κάποιον τρίτο, αλλά δεν ενθυμούμαι ακριβώς αν το είχα δει γραπτώς ή το άκουσα, συνεπώς τα αναλογούντα σπέκια όποιος κι αν είναι.

Ένα ακόμη θαύμα από άξια απόφοιτο της Σχολής Γλαστρών που οδηγεί στα εξής συμπεράσματα:

1. Η προσφώνηση «ξανθιά» έχει βάση (έστω και κατόπιν βαφής)
2. Όλες οι επίδοξες πρωινατζούδες (και ειδικά του Πρωινού Φραπέ), περνάνε εντατική εκπαίδευση ηλιθιοποίησης.
3. Δεν υπάρχει τέλος στα μαργαριτάρια και αντίστοιχος πάτος επιπέδου σε αυτό που ονομάζεται Ελληνική τηλεόραση.

Οι 80s DZ λοιπόν, είναι η ονομασία γνωστού rock συγκροτήματος από την Αυστραλία, με μακρά και τιμημένη παράδοση στο είδος. Το γκρουπ βρέθηκε στο δικό του Highway to Hell τον περασμένο Μάιο, όταν η Βίκυ Καγιά μας ενημέρωσε ανάμεσα σε επιδείξεις βρακιών και το ζμπρώξιμο του νέου υπερκαλλιτέχνη της Heaven του Μήτσου Καραμάγκουλα, ότι επίκειται η συναυλία των 80s DZ στο Ολυμπιακό Στάδιο…

Πρόκειται για ειρωνική/χιουμοριστική φράση συνώνυμη του «Όλα βαίνουν καλώς» ή «Όλα Καλά». Το χιουμοριστικό οφείλεται στο ομοιοκατάληκτον. Η ειρωνεία από την άλλη, έγκειται στο αυστηρά μιλιταριστικό/απολυταρχικό πνεύμα της φράσης και μάλιστα από δυο πηγές:

1. Το Τευτονικόν της φράσης που φέρνει στο νου βηματισμό χήνας, άψογη προσσσσ’χή! και αναφορά του Obersturmfuhrer στον SS Λοχαγό Karl-Heinz Frachten von Zipper.

2. Τη χρήση της λέξης Kommissar. Ως επίσημος τίτλος στην Ρωσία (комисса́р), μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο (πολιτικός) Κομισάριος ήταν υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος, ισόβαθμος του Διοικητή σε στρατιωτικούς σχηματισμούς με αντικείμενο τον έλεγχο του στρατού από το Κόμμα (ένα είναι το κόμμα!). Καμία διαταγή του Διοικητή δεν δινόταν αν δεν είχε προηγηθεί έλεγχος και έγκριση από τον Κομισάριο. Όπως είναι αντιληπτό, ο Κομισάριος ήταν ο φόβος και ο τρόμος παρέα με την KGB και το στρατιωτικό της αδελφάκι, την GRU.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η κανονική χρήση της γίνεται για να δηλώσει αναγνώριση του αδιαμφισβήτητου κύρους του παραλήπτη και τον (σχετικό) φόβο προς την εξουσία του, πλην όμως στην περίπτωση μας, «with a twist» που λένε και οι Αγγλοσαξώνοι.

Η χρήση της φράσης λοιπόν εντοπίζεται κυρίως στα εξής:

Κοινωνικά
Με ανάλογη διάθεση ως απάντηση σε αίτημα/ερώτηση φίλου:

Χιουμοριστικά
- Τι έγινε ρε φίλε, ξεμπέρδεψες με τις εξετάσεις;
- (με ευχαρίστηση): Alles klar Herr Kommissar!

Ειρωνικά
- Πήρες ρε μαλάκα κανά παγωτό; Λιώσαμε απ’ τη ζέστη.
- Alles klar Herr Kommissar. Με βανίλια Μαδαγασκάρης και στους -2 βαθμούς κελσίου για το αφεντικό…

Προς έτερον ήμισυ
- Μωρό μου, τάϊσες τον σκύλο; έβαλες πλυντήριο; πλήρωσες τη ΔΕΗ; κανόνισες το φροντιστήριο του μικρού;
- Alles klar Herr Kommissar. Όλες οι δουλειές καπούτ.

Επαγγελματικά
Αν γνωρίζονται καλά και υπάρχει καλή/φιλική σχέση, ο υφιστάμενος το χρησιμοποιεί ως απάντηση σε περιπτώσεις όπου ερωτάται από προϊστάμενο για την εξέλιξη κάποιας ενέργειας ή έργου:
- Γιώργο τι έγινε με την παραγγελία του Μητσάρα;
- Alles klar Herr Kommissar. Ολοκληρώθηκε και έφυγε σήμερα το πρωί.

Αν οι σχέσεις δεν είναι καλές, η φράση χρησιμοποιείται στο κρυφό ως μπινελίκι:
- Δημητρίου ακόμα να τελειώσεις τις διορθώσεις;
- Είναι 1500 σελίδες κ. Διευθυντά και μου το δώσατε πριν 30 λεπτά…
- Δεν έχει σημασία παιδί μου. Ως στέλεχος πρέπει να είσαι αποδοτικός και ταχύς.
- (sotto vocce): Alles klar Herr Kommissar, κλαπαρχίδι. Εγώ φταίω που σταμάτησα την Γραψαρχιδίνη…
- Τι είπες παιδί μου;
- Τίποτα, τίποτα…

Προς την Εξουσία
Συνήθως στο χαμηλόφωνο, εκτός αν θέλεις να προκαλέσεις την μήνιν του βλαχαδερού με την εξουσία. Στην περίπτωση των στρουμφακίων είναι βέβαια οξύμωρο καθώς η φράση στην Γερμανική είναι σχεδόν κυριολεκτική («Μάλιστα ή όλα καλά κύριε Αστυνόμε») και δηλώνει ευγένεια και συμμόρφωση προς τας εντολάς:
- Άδεια, δίπλουμα, ασφάλεια (στου χαντάκ)…
- Alles klar Herr Kommissar…
- Ποιόν είπις Κλαρ ρε χουλιγκάνε; Ακολούθα με στου τμήμα για να μαθ’ς να βρίζεις…

Για την ίδια χρήση υπάρχει και το: Γιαβόλ μαιν Κομαντάντ στο Δημόσιο Πρόχειρο (σλανγκασίστ)

Έμμεση σλανγκασίστ: ironick (βλ. σχόλια εδώ).

Εξ’ ολοκλήρου χρήση της φράσης στο χιτ του 1982 “Der Kommissar” (το μήδιον είναι θαύμα αισθητικής 80s) του μακαρίτη Falco.

Μακράν τα δύο μεγαλύτερα franchise στην Ελλάδα και τον κόσμο. Οι δύο κολοσσιαίες εταιρίες διαθέτουν παρουσία που επισκιάζει τις πολυεθνικές, ενώ το μέγεθος τους συγκρίνεται μόνο με το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει την ταυτότητα και την ζωή των ιδρυτριών τους.

Οι φήμες λένε ότι οι δύο γυναίκες είναι στην πραγματικότητα δίδυμες αδελφές από διαφορετικό πατέρα και ότι μετενσαρκώνονται εσαεί όπως ο Δαλάϊ Λάμα, ενώ η ταυτότητα τους είναι πιο μυστική και από του Stig (αν και αυτός τελικά αποκαλύφθηκε!).

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για τις Keyser Söze του Ελληνικού retail.

Ανθή Φύτα

Η Ανθή Φύτα, δραστηριοποιείται στον χώρο της χλωρίδας για καλλωπιστικούς σκοπούς και σύμφωνα με τα ελάχιστα προσωπικά στοιχεία που υπάρχουν, γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα καταστήματα της κάθε χρόνο αυτή την ημερομηνία.

Ο αριθμός των καταστημάτων της είναι τεράστιος και το marketing plan είναι διαχρονικό και καθιερωμένο χωρίς μάλιστα να χρειάζεται καμία διαφήμιση. Τα προϊόντα είναι τόσο σατανικά ενσωματωμένα στο υποσυνείδητο του κόσμου, ώστε καλύπτουν απόλυτα το σύνολο του βίου των πελατών: εγκαίνια, πρεμιέρες, ονομαστικές και άλλες γιορτές και προσέξτε αλυσίδα:

γέννες -> βαφτίσια -> ρομαντικά ραντεβού -> γάμους -> γέννες -> βαφτίσια -> κηδείες -> μνημόσυνα (όπως είπαμε, σατανικό!).

Ακόμη πιο σατανική ήταν η επέκταση της σε όλο τον κόσμο με την ίδρυση της εταιρίας «Διανθής», η οποία για λόγους marketing προωθήθηκε με τον διακριτικό τίτλο Interflora.

Μοναδικός (μερικός) ανταγωνιστής, είναι τα ζαχαροπλαστεία, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζεται μια συμβιωτική κατάσταση η οποία επιτρέπει στην Φύτα να επεκτείνει και να ανανεώνει την Αυτοκρατορία της.

Δώρα Μπίζου

Η Δώρα Μπίζου είναι ακόμη πιο μυστηριώδης από την (φερόμενη ως) αδελφή της καθώς δεν είναι γνωστή ούτε η ημερομηνία γεννήσεως της. Εικάζεται ότι οι ρίζες της βρίσκονται στην περιοχή Bijoux της κεντρικής Γαλλίας, όπου η ομώνυμη οικογένεια αριστοκρατών τσιφλικάδων υπό την καθοδήγηση της Marie-Claire Liliane de Bijoux, κατασκεύαζε και πουλούσε μινιατούρες ντόλμεν στα παγανιστικά πανηγύρια της περιοχής.

Ειδικεύεται στην διανομή μικροαντικειμένων και κοσμημάτων, είτε με το ίδιο το brand name της, είτε με τις θυγατρικές της Ιαπωνικές εταιρίες Άξε-Σορί. Οι φήμες λένε ότι για να αποκτήσει τον έλεγχο των Άξε-Σορί, στην πραγματικότητα ήταν η Δώρα που καθάρισε τους Crazy 88 και την αρχηγό τους O-Ren Ishii (και όχι κάποια ξανθιά με κίτρινη φόρμα).

Τα καταστήματα της Δώρας Μπίζου συναγωνίζονται σε αριθμό αυτά της Φύτα και σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, τα outlets της μιας περιλαμβάνουν και προϊόντα της άλλης, γεγονός που εντείνει τη φημολογία περί συγγένειας των δύο (βλ. σχετικό μήδι).

Εκ πρώτης όψεως, η φράση παραπέμπει στο μπερεκέτι ή το μπακίρι. Πρόκειται όμως για την ονοματοποιία μιας σύγχρονης κατάρας, ενός Άδωνι της μηχανικής (ως προς τον βαθμό decibel και εκνευριστικότητας): του δίχρονου κινητήρα εσωτερικής καύσης στο ρελαντί.

Ειδικότερα, η φράση χρησιμοποιείται ειρωνικά για να περιγράψει τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν οι δίχρονες μοτοσικλέτες στο χαμηλότερο σημείο στροφών τους και ειδικά οι κινητήρες χαμηλού κυβισμού ή τα λεγόμενα «καθαρόαιμα» (αγωνιστικού τύπου δίχρονα MX, ATV, minibikes).

Αντίθετα από τα τετράχρονα, ο ήχος δεν οφείλεται απαραίτητα σε φτιαγμένη εξάτμιση αλλά στην ίδια τη λειτουργία του συγκεκριμένου κινητήρα. Για τα «καθαρόαιμα», στην ξερογκαζιά χρησιμοποιείται και το (παρατεταμένο) «Μπενγκ-Μπενγκ-Μπενγκ» (χωρίς να ακολουθεί το «Μαρία γιοκέρο»), όπως εδώ (στο 0:39 του βίντεο) ή εδώ (για την πλήρη απόδοση).

Ο συνδυασμός των παραπάνω ήχων, καπνίλας και αθρόας εκτόξευσης λαδιού από την εξάτμιση, αναφέρεται συνολικά και ως διχρονίλα.

Αντίστοιχη φράση για τα τετράχρονα είναι το πραπρά, η οποία χρησιμοποιείται όμως και γενικότερα (ακόμα και για δίχρονα).

Καταγραφέν ανθρώπινο μπέκερε εδώ (σημεία 0:42 με 0:50 για το καθαρόαιμο και 1:11 με 1:12 για το classic σκουτεροειδές Chappy).

Όπως συνάδεται από τον ορισμό σλανγκ της αγαπητής συνοδοιπόρου, «Jargon» ή «επαγγελματική ιδιόλεκτος», αναφέρεται σε ορολογίες (συντμήσεις, εκφράσεις, ακρώνυμα), σε σχέση με μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, επάγγελμα ή ομάδα. Περιγράφει την συγκεκριμένη «γλώσσα» ανθρώπων που εργάζονται στον ίδιο χώρο ή που έχουν κοινά ενδιαφέροντα.

Υπό αυτή την έννοια η jargon μοιάζει ή (τολμώ να πω) προβιβάζεται σε slang, τουλάστιχον στις περιπτώσεις όπου γίνεται παράφραση/εμπλουτισμός «παραδοσιακών» jargon συνήθως με χιουμοριστική διάθεση, όπως αποδεικνύουν πλείστα λήμματα του τιμημένου slang.gr (RTFM, FUBAR, μήδι, clopy paste, πσάρεμα, LMFAO κλπ.).

Στο δια ταύτα, ως Corporate Slang αναφέρω τους όρους που μοιάζουν μεν με jargon στον Επιχειρηματικό κόσμο (ιδιαίτερα της αλλοδαπής και ειδικότερα στις ΗΠΑ), πλην όμως, αποτελούν «άτυπους» όρους (και γι’αυτό θεωρώ σλάνγκικους), οι οποίοι λόγω του ειρωνικού/χιουμοριστικού τους περιεχομένου, μάλλον χρησιμοποιούνται μεταξύ εργαζομένων και σίγουρα όχι στο Boardroom (βλ. κριτήρια 2 και 3 στο τμήμα 1 του σλανγκ). Μια συλλογή των καλυτέρων που κυκλοφορούν ακολουθεί:

Blamestorming
Συγκέντρωση επαγγελματιών σε γκρουπ, ανοιχτή συζήτηση γιατί ένα έργο πήγε κατά διαόλου και ποιος φταίει.

Seagull Manager
Ένας μάνατζερ που καταφθάνει «αεροπορικώς», κάνει πολύ θόρυβο, χέζει τα πάντα και μετά φεύγει.

Salmon Day
Η εμπειρία του να περνάς όλη σου τη μέρα κολυμπώντας αντίθετα στο ρεύμα, μόνο και μόνο για να πεθάνεις στο τέλος.

Assmosis
Η διαδικασία μέσω της οποίας ορισμένοι άνθρωποι φαίνεται να απορροφούν επιτυχία και προαγωγές, με το να γλείφουν το αφεντικό αντί να δουλεύουν.

Percussive Maintenance
Η τέχνη του να χτυπάς, κλωτσάς, γρονθοκοπείς ένα μηχάνημα για να το κάνεις να δουλέψει.

Bangalored
Να απολύεσαι γιατί η θέση σου μεταφέρθηκε στην Ινδία.

PowerPointless
Τσίλικα γραφικά και animations παρουσιάσεων, τα οποία αποσπούν την προσοχή του κοινού αντί να επεξηγούν.

Treeware
Geek-speak για οτιδήποτε είναι τυπωμένο σε χαρτί.

Turd polishing (γυάλισμα κουράδας)
Βρίσκοντας θετικά πράγματα σε μια δύσκολη κατάσταση.

Work Spasm
Η εξαιρετικά παραγωγική (αλλά συνήθως σύντομη) περίοδος εργασίας, αμέσως μετά τις διακοπές.

Ίσως η πιο ολοκληρωμένη και αβλεπί η πιο αστεία χρήση της Corporate κουλτούρας και Jargon, είναι ο Dilbert του Scott Adams.